#นี่ไม่ใช่กระทู้วิเคราะห์เรตติ้งนะคะ #ไม่ใช่กระทู้วิงวอนขอความเห็นใจให้มาดูละครด้วยค่ะ #เป็นกระทู้เล่าสู้กันฟังว่าละครเรื่องนี้ต้องเจอกับอะไรเท่านั้นค่ะ

ถ้าพิจารณาโดยปราศจากอคติแล้ว "หนึ่งด้าวฟ้าเดียว" ถือเป็นละครที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่ง ทั้งบทประพันธ์ที่ให้ข้อมูลแม่นยำ ใช้ภาษาได้สละสลวยงดงาม และบทโทรทัศน์ที่ผูกเรื่องเพิ่มเติมจากบทประพันธ์ได้อย่างดี แต่ทำไมใครหลายคนถึงได้อคติกับละครเรื่องนี้ (รวมถึงแฟนละคร) ราวกับว่าเป็นละครสุกเอาเผากินหาข้อดีไม่ได้ จนถ้าดิฉันเป็นทีมงานละครคงน้อยใจมากๆ

๑) ถูกเอาไปเปรียบเทียบให้ด้อยกว่าละครหลายเรื่อง ทั้งละครร่วมค่าย ละครร่วมช่อง ละครต่างช่อง จนบางทีก็กลายเป็นการเปรียบเทียบด้วยอคติไร้เหตุผล

๒) สืบเนื่องจากข้อ ๑ ข้อนี้อยากจะบอกว่าผิดพลาดที่นโยบายช่องที่ฉายละครเรื่องนี้หลัง "บุพเพสันนิวาส" ที่เป็นกระแสนิยมสูงสุด อุปมาเหมือนเอาอาหารอร่อยมาเสิร์ฟให้หลังจากที่คนกินอิ่มอาหารอร่อยจานก่อนหน้านั้นไปแล้ว

ที่ร้ายกว่านั้น ช่องยังโปรโมทด้วยการทำเสมือนหนึ่งว่า...ละครสองเรื่องนี้มีความต่อเนื่องกัน ทั้งๆ ที่เป็นละครคนละแนว ให้อารมณ์สนุกคนละรส ทำให้คนที่คิดว่าหนึ่งด้าวฯ จะ "สนุกแบบเดียวกับบุพเพฯ" รู้สึกผิดหวังจนพาล "เท" ละครไปตั้งแต่ตอนแรกๆ (ข้อนี้ไม่โทษผู้ชมนะคะ...เข้าใจอารมณ์ "เหวอ" ค่ะ โทษช่องเท่านั้น)

๒) แฟนละครถูกเหมารวมมองในแง่ว่า...ใจแคบ เหยียดรสนิยมคนอื่น แตะต้องไม่ได้ แรง อันธพาลขาใหญ่ ฯลฯ (เร็วๆ นี้ก็เพิ่งมีคนโวยวายว่าถูกแฟนหนึ่งด้าวฯ แจ้งแบนล็อกอินทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าเป็นเพราะเหตุนี้จริงๆ หรือเปล่า 😧)

แน่นอนค่ะว่าคนที่ชอบละครเรื่องนี้จนบลัฟเรื่องอื่นไม่ใช่ไม่มี แต่ก็ไม่ใช่ทุกคน และหลายครั้งก็เป็นการโต้กลับเพราะละครโดนโจมตีแบบไม่ยุติธรรมค่ะ

สำหรับดิฉันเอง ละครเรื่องนี้ไม่ได้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติหรอกค่ะ มีองค์ประกอบหลายอย่างที่ดิฉันเองก็ขัดใจ แต่ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นละครที่แย่เหมือนที่หลายคนตั้งแง่หรอกนะคะ

ป.ล. ดิฉันไม่ใช่แฟนคลับใคร ค่ายไหน ช่องไหน ปกติสิงอยู่แท็กเรื่องเล่าสยองขวัญกับห้องก้นครัวค่ะ