เรารู้สึกไร้ค่าเวลาไม่ทำงานเพราะว่าค่านิยมของสังคม
ถ้าเรามีความสุขก็พอแล้ว เช่นถ้าบ้านรวยแสนล้าน
ชีวิตนี้ไม่ทำอะไร เรื่อยเปื่อย ผลาญเงิน เล่นเกม เที่ยว หรืออะไรก็ตามที่ไร้สาระ
(จริงๆมันไม่ แต่สิ่งเหล่านั้นโดนสังคมนิยามว่ามันเป็นเช่นนั้น) ตั้งแต่วัยรุ่น ยันตาย
แต่เราต้องมารู้สึกแบบนั้น (ไร้ค่า (หรือความรู้สึกอะไรแย่ๆทำนองนี้ทั้งหมด))
เพราะค่านิยมของสังคม (แทบจะทั้งหมด)
มันมีผลต่อเราโดยเราไม่รู้ตัว
ย้ำอีกทีว่าเป็นแบบนี้แทบ 100%
ดังนั้น ไม่ต้องรู้สึกแบบนั้นหรอก เรากำลังโดน social matrix ปลอมๆปั่นหัวอยู่
และหลายๆเรื่องๆ แต่กรณีนี้พูดถึงแต่ประเด็นตามชื่อกระทู้
เรารู้สึกไร้ค่าเวลาไม่ทำงานเพราะว่าค่านิยมของสังคม
ถ้าเรามีความสุขก็พอแล้ว เช่นถ้าบ้านรวยแสนล้าน
ชีวิตนี้ไม่ทำอะไร เรื่อยเปื่อย ผลาญเงิน เล่นเกม เที่ยว หรืออะไรก็ตามที่ไร้สาระ
(จริงๆมันไม่ แต่สิ่งเหล่านั้นโดนสังคมนิยามว่ามันเป็นเช่นนั้น) ตั้งแต่วัยรุ่น ยันตาย
แต่เราต้องมารู้สึกแบบนั้น (ไร้ค่า (หรือความรู้สึกอะไรแย่ๆทำนองนี้ทั้งหมด))
เพราะค่านิยมของสังคม (แทบจะทั้งหมด)
มันมีผลต่อเราโดยเราไม่รู้ตัว
ย้ำอีกทีว่าเป็นแบบนี้แทบ 100%
ดังนั้น ไม่ต้องรู้สึกแบบนั้นหรอก เรากำลังโดน social matrix ปลอมๆปั่นหัวอยู่
และหลายๆเรื่องๆ แต่กรณีนี้พูดถึงแต่ประเด็นตามชื่อกระทู้