รู้สึกแย่นะเวลาเพื่อนที่สนิทอยู่ๆก็ห่างกันไปจนกลายเป็นแค่คนรู้จัก

เรามีเพื่อนคนนึงที่สนิทมากๆไปไหนไปกันจนเขาคิดว่าเป็นแฝดกันละ555 วันศุกร์เราก็คุยกันเล่นกันปกตินะพอหยุดเสาร์อาทิตย์ไปพอมาวันจันทร์เขาพยายามทำตัวห่างจากเราเราคุยด้วยก็ตอบเหมือนไม่เต็มใจนั่งเรียนก็นั่งด้วยกันแต่ไม่คุยกันพอไปๆมาๆเขาก็ไปนั่งกับเพื่อนคนอื่นตอนเช้าคุยกันแค่ประโยชน์เดียวตอนเที่ยงก็นั่งกินข้าวเป็นกลุ่มแต่เรา2คนไม่คุยกัน เจ๋งป้ะ5555 พอเลิกเรียนเราก็พยายามจะถามเขานะว่าวันนี้มาซ้อมไหมเขาก็ตอบแบบไม่เต็มใจอีก เราก็เลยเออไม่คุยก็ไม่คุยวะเราก็เลยย้ายโต๊ะมานั่งกับเพื่อน ผช.แทนเพื่อความสบายใจของเขาไหนเลิกเรียนจะต้องมาซ้อมกีฬาด้วยกันอีกเจอหน้ากันอีกจากที่เราเป็นคนตลกเฮฮาสร้างเสียงหัวเราะให้เพื่อนในกลุ่มแต่ตอนนี้เราเงียบเหงาไม่ค่อยพูดไม่สดใสเหมือนเดิมเพื่อนในกลุ่มส่วนมากก็จะสนใจแต่เขา(เพื่อนสนิทเรานั่นแหละ)ดูเขาก็มีความสุขดีแต่ตัดภาพมาที่เรา เราก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นไรไม่พอใจไรเราเขาก็ควรจะมีเหตุผลให้มากกว่านี้ เฮ้อออหนักใจจากเพื่อนที่สนิทที่สุดกลายเป็นแค่คนที่รู้จักกันไปละ ปล.ตอนม.ต้นเขาเป็นนิสัยแบบนี้บ่อยๆเรานี่แหละที่เป็นฝ่ายคุยก่อนตลอดตื้อตลอดแต่ขึ้นม.ปลายแล้วเขาเป็นแบบนี้เราก็เหนื่อยแล้วละ😂  ปล.เพื่อนสนิทเราเป็นทอมและเราเป็นผู้หญิง ควรทำไงกับเหตุการณ์แบบนี้ดีอยากใจแข็งเหมือนเขาบ้าง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวแย่ๆของเราจนจบนะคะ