" รัก " ที่ยังไม่ลืม

สวัสดีคะ เพื่อนๆที่อ่านกระทู้นี้ทุกคน วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องความรักที่ยังไม่ลืม และคิดว่าคงไม่ลืมแน่นอน เพราะเราว่างเเผนทุกอย่างไว้ว่าเหมือนเรากับพี่เค้าเรียนจบ เราทั้งคู่จะเปิดตัวกันว่าเราครบกัน ร่วมถึงบอกแม่เราด้วย  เพราะตอนครบกันมีแค่เพื่อนที่สนิทมากๆๆๆ กับแม่พี่เค้าที่รู้ว่าครบกัน เพราะถ้าแม่เรารู้ เราคงไม่ได้ครบกันแน่ๆ ไม่ใช่ว่าเราสวยอะไรมากมายแต่ ถ้าแม่รู้ว่ามีแฟน แม่คงสั่งให้เลิก แล้วเราก็เป็นคนที่รักแม่มาก อะไรที่แม่ไม่สบายใจเราจะไม่ทำ มันเลยเป็นของตกลงระหว่างเรา 2 คนตลอดเวลาที่ครบกันเกือบ 5 ปี แต่เป็นเวลาที่เราไม่อยากกลับไปแก้ไขอะไรและไม่เคยคิดว่าตัวเองเสียเวลาไป
            
            เรากับพี่เค้าก่อนที่จะครบกันเราเคยเป็นเพื่อนที่ สายเที่ยวด้วยกัน เจอกันในงานวันเกิดเพื่อนของเราแล้วพี่เค้าก็เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเราอีกที แต่พี่เค้าเปฺนเด็กที่เรียนเก่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก.ล้านตัว เราจะเจอกันทุกครั้งที่ไปเที่ยว เพราะแฟนเพื่อนเรามันต้องมาคุมเนาะ ขนาดไปเต้นอยู่หน้าฮ้านหมอลำ พี่เค้าก็ไปนะแต่ไม่เต้น ยืนดู จนเราถามเพื่อนว่าเค้าจะมาทำไม บางครั้งคิดว่าเด็กเรียนเก่งแบบนี้ครบเพื่อนแบบนี้มันก็แปลกดี จนมาปีนึงในงานวันเกิดเพื่อนคนเดิมนั้นแหละ พี่เค้าก็มาด้วยคือเค้าก็มากับเพื่อนเค้าอะเนาะ แต่ครั้งนี้มาแปลกๆ ไม่ค่อยพูด หน้าเศร้า แยกตัวไปนั่งคนเดียว ทำตัวเหมือนพระเอก MV  เราก็ด้วยความที่เป็นคนอยากรู้อยากเห็น หรือพูดง่ายๆ นั้นแหละ ก็ตัดสินใจถามไปว่า "พี่เป็นไรป่าวเนี้ย ทำไมมานั่งตรงนี้เพื่อนเค้าคุยกันข้างในทำไมไม่ไปนั่งกันเค้า " พี่เค้าก็บอก ไม่เป็นไร  อินี ตอบไปว่า " ไม่จริงอะ หนูว่าต้องมีแน่ๆ" (จริง พี่เค้าคงคิดแบบนั้น)  จนพี่เค้ายอมบอกว่า พี่เค้าพึ่งเลิกกับแฟน พี่เค้าก็เล่าว่าทำไมเลิกกัน ทำไม่แฟนเค้าถึงบอกเลิก ทำให้วันนั้นนั่งคุยกันไปเป็นชั่วโมงเลยแหละ คุยจนพี่เค้ากลับ จากตรงนั้นมันก็ทำให้เราได้คุยกัน แลกไลน์กัน เพื่อมีปัญหาอะไรจะได้ปรึกษาได้ แล้วมันทำให้เราสนิทกันมากขึ้น เพราะเรามารู้ว่าบ้านพี่เค้ากับเราอยู่ห่างกันแค่ 20 กว่ากิโล  เวลาเราไปเที่ยว พี่เค้าก็จะมารับไปด้วยเลย มันก็ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น จนวันนึง เราเริ่มห่างๆกัน เพราะเราก็ต้องเตรียม สอบเข้า ม.ปลายที่โรงเรียนใหม่ พี่เค้าก็เตรียมสอบเข้ามหาลัย  ช่วงที่ห่างกันนี้แหละมันทำให้รู้ว่าเรารักพี่เค้าเข้าละ เพราะมันรู้สึกคิดถึงมากกก ช่วงที่ไม่ได้คุยกันไม่ได้ไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อน เราเลยตัดสินใจส่งไลน์บอกพี่เค้าว่า "พี่หนูเริ่มรู้สึกว่าหนูชอบพี่แล้วแหละ " (แรดมากกกกก คือเราเป็นคนที่ไม่หลอกตัวเองอะ รู้สึกยังไงก็บอกไป คิดว่าถ้าบอกความรู้สึกไปเค้าตอบมายังไงเราจะได้ทำตัวถูกว่าควรอยู่ตรงไหน ) แล้วพี่เค้าก็ตอบกลับมาว่า "พี่ก็รู้สึกเหมือนกัน"  อร้ายยยยยย กริ๊ดสิคะรออะไร ดีใจยิ่งกว่าสอบติด ยิ่งกว่าถูกหวย  มันก็ทำให้เราได้ครบกัน แต่ๆๆๆๆ คุณค้าาาาาา เป็นความรักที่จืดมากกก วันสำคัญต่างๆ ไม่เคยได้ของขวัญ หรือเซอร์ไพรส์ใดๆ คือวันไหนคิดอยากให้ก็จะซื้อมาให้โดยการ ฝากเพื่อนมาให้บ้าง เอามาให้เองบ้าง ให้แบบยื่นให้งงๆ พร้อมพูดว่า "อะ พี่ซื้อมาฝาก" ไปเที่ยวกัน 2 คนไม่เคยมีนะส่วนมากจะไปกับแก๊งเพื่อนมากกว่า  อันนี้อยากเล่า คืนหนังเรื่องแรกที่พี่เค้าพาไปดู เราจำชื่อเรื่องไม่ได้นะ แต่รู้แค่ว่าเป็นหนังที่หน้าเบื่อมากกกก และอึดอัดมากกก เป็นหนังเกี่ยวกับนอกโลก คือมันไม่เหมาะกับการไปเดทกันมะ  และการไปดูหนังกินข้าวแต่ละครั้ง ก็ไปดูหนังกินข้าวจริงๆ ดูเสร็จกินเสร็จ กลับบ้าน ไม่มีแวะที่ไหนนะคะ ตรงดิ่งกลับบ้าานเลยค้าาาาา  เสื้อคู่ตัวแรกพี่เค้าเป็นคนซื้อนะแต่ให้เราเก็บไว้ทั้ง 2 ตัว พร้อมบอกว่ามันไม่จำเป็นที่จะต้องมีเสื้อคู่มะ อะได้ กูใส่เอง 2 ตัวเลยค้าาาา เสื้อคู่แต่กูใส่คนเดียว ความรักมันก็เป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่ครบกัน เริ่มมากห่างกันอีกที คือช่วงที่เรา อยู่ม.6 และพี่เค้าก็อยู่ปี 4 มันก็ทำให้ต่างคนต่างยุ่ง เราก็ยุ่งที่ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัยไม่ค่อยได้ไปหาพี่เค้า แต่ก็คุยกันบ้างในไลน์ พี่เค้าก็ยุ่งที่จะต้องเตรียมตัวฝึก เรียนหนัก (ลืมบอกว่าพี่เค้าเรียนแพทย์ทหารนะ ) เราก็ได้คุยกันบ้างพี่เค้าก็แนะนำว่าวิชานี้ เอาของสอบจากไหนมาทำ  ต้องไปเรียนพิเศษที่ไหน คือเค้าจะแนะนำเรียนการเรียนดีมากกกก จนเราสอบติด " พยาบาล " และเริ่มเค้ามาเรียนมันทำให้ไม่ได้เจอกันหนักกว่าเดิม คุยกันแค่ผ่านทางไลน์ส่ง ข้อความไว้ ว่างก็มาตอบ มันเป็นแบบนี้อยู่ ประมาณ 5 เดือน จนเราทั้งคู่เริ่มคุยกันว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้วอะ ห่างกันมันก็เริ่มไม่มีความคิดถึงแหละ มีแต่รู้สึกเป็นห่วงกันแค่นั้น คือใครจะคิดว่าเราจะรู้สึกเหมือนกัน บทสนทนาที่ส่งให้กันครั้งสุดท้ายคือ "สติ๊กเกอร์รูปหัวใจ"  
          เป็นบทสนทนาที่ไม่มีการบอกเลิกอย่างเป็นทางการ เป็นบทสนทนาที่จบแบบไม่ได้เกลียดกัน เป็นบทสนทนาที่ทุกวันนี้ก็ยังไม่ลบทิ้ง ไม่บล็อกไม่อะไรทั้งสิ้น แม่พี่เค้าก็ยังโทรหาเรา เรียกเราว่าลูกเหมือนเดิม เรากลับมาบ้านก็ยังขับรถไปหาแม่พี่เค้าอยู่ เจอกันก็ยังยกมือไหว้แม่พี่เค้าอยู่  เพื่อนหลายคนก็ถามว่าทำไม ไม่คุยกันให้มันจบๆ บอกเลิกกันให้มันจบๆ แต่สำหรับเราว่าเเบบนี้ดีกว่า จากกันทั้งที่ยังมีความรู้สึกดีต่อ ดีกว่าเกลียดกันจนไม่อยากอยู่ร่วมโลกกัน  มันก็แล้วแต่ละคนเนาะว่าอยากให้ความรักจบแบบไหน เราอยากให้มันจบแบบนี้ เพราะเราก็คิดดีแล้วที่จะไม่บอกเลิก....


...................................................................เลิกกันทั้งที่ยังรัก ดีกว่าเลิกกันทั้งๆที่เกลีดกัน..................................................................

                  .................................................................ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ อาจจะไร้สาระ แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับผู้หญิงคนนี้



....................................................................................................................ด่าได้แต่อย่าแรงนะคะ ก็เราสะดวกแบบนี้ อย่าขัดใจกันนะคะ..