สวัสดีครับทุกท่าน
ผมมีเรื่องกลุ้มใจและอยากจะขอปรึกษาเพื่อนๆ ที่อาจจะเคยได้ยินหรือมีประสบการณ์ หรือ ก้าวผ่านจุดที่ผมอยู่มาแล้ว.
ผมคบกับแฟนได้ปีกว่าๆ ผมมีแผนจะแต่งงานกับเขาในอีกสองปี ระหว่างนี้จะเก็บเงินสร้างเนื้อสร้างตัว และมีลูก
แต่ดันมาเร็วไปหน่อย แฟนผมได้ตั้งครรภ์ได้ 1 เดือนแล้ว ชึ้งตอนแรกเขาตั้งใจจะไม่บอกผม
ความรู้สึกแรกที่รู้เรื่อง ผมดีใจมากถึงแม้ผมจะไม่ได้ตั้งตัวแต่ก็รู้สึกได้ว่าเป็นที่ดี พูดตรงๆ คือก็ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ เนื่องจากเงินเก็บก็มีไม่มากในตอนนี้ที่จะเพียงพอสำหรับค่า สินสอด แต่มีหน้าที่การงานจะสามารถเลี้ยงดูลูกได้แน่นอนถ้าเขาลืมตามาดูโลก แต่แฟนผมเขาก็แอบคิดว่า ผมยังไม่พร้อม และ ด้วยที่แฟนผมมีลูกติดอยู่แล้วกับอดีตแฟน โดยที่ผ่านมาไม่ได้มีพิธีการตามประเพณี จึงทำให้เขาคิดว่า ตอนนี้ยังไม่ควรมีลูก
เพราะไม่อยากให้พ่อและแม่ผิดหวังอีกครั้ง และ นึกถึงหน้าพ่อและแม่มาก ผมเองก็เข้าใจความรู้สึกเขาหากต้องเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก
ผมพยายามบอกเขาว่าผมยินดีที่จะรับผิดชอบ และ จัดงานแต่งงานอาจจะเรียบง่ายในงบที่ผมสามารถทำได้โดยไม่เดือนร้อนใคร แต่ ติดเรื่องสินสอด ผมอยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาตลอดไป และ หาทางออกที่ดีสุดแต่ไม่ใช่การทำแท้งแน่นอน
ถึงจุดนี้บอกตรงๆ ว่ารู้สึกแย่มากๆ หากเธอคิดจะอะไรแบบนั้น ชึ้งผมเองกำลังจะเป็นพ่อคนแต่กลับต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้
ถามว่าทำไมไม่ป้องกันหากยังไม่พร้อม จะด่าผมก็ได้ แต่ ผมและคงไม่มีใครสามารถแก้ไข อดีตได้ ผมจึงเลือกที่จะสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นและ
ไม่ต้องการให้แก้ไขปัญหาด้วยวิธีง่ายๆ แบบไรความรับผิดชอบ
ผมบอกเขาว่าเราควรไปหาหมอตรวจให้แน่ใจ จากนั้นผมก็จะคุยกับผู้ใหญ่ฝ่ายผมและก็คุยกับฝ่ายเขา แล้วเราเริ่มตรงนั้นดูว่าผู้ใหญ่เขาจะมีความคิดเห็นว่ายังไงบ้าง ผมเชื่อว่าผู้ใหญ่ไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก แต่เพราะแฟนผมเป็นคนคิดมากคิดเยอะชอบคิดไปก่อน และ บอกกับผมว่า เขาจะจบปัญหานี้เองทั้งหมดและเลิกพูดเรื่องนี้ และ คงไม่สามารถเจอผมได้อีก ชึ้งหากเราสองคนยังอยู่ในช่วงเรียนหนังสือผมเองอาจจะคิดง่ายๆ แบบนั้น และยอมให้เธอทำอะไรแบบนั้น แต่นี้ เราสองคน ก็เกือบจะครึ่งของ 60 แล้ว
เข้าใจว่า เงิน เป็นปัจจัยนึง ใช่ว่าไม่มีเงินจะไม่มีทางออกของปัญหา
ตั้งครรภ์ อะไรคือความพร้อม หัวใจ หรือ พิธีแต่งงาน
ผมมีเรื่องกลุ้มใจและอยากจะขอปรึกษาเพื่อนๆ ที่อาจจะเคยได้ยินหรือมีประสบการณ์ หรือ ก้าวผ่านจุดที่ผมอยู่มาแล้ว.
ผมคบกับแฟนได้ปีกว่าๆ ผมมีแผนจะแต่งงานกับเขาในอีกสองปี ระหว่างนี้จะเก็บเงินสร้างเนื้อสร้างตัว และมีลูก
แต่ดันมาเร็วไปหน่อย แฟนผมได้ตั้งครรภ์ได้ 1 เดือนแล้ว ชึ้งตอนแรกเขาตั้งใจจะไม่บอกผม
ความรู้สึกแรกที่รู้เรื่อง ผมดีใจมากถึงแม้ผมจะไม่ได้ตั้งตัวแต่ก็รู้สึกได้ว่าเป็นที่ดี พูดตรงๆ คือก็ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อ เนื่องจากเงินเก็บก็มีไม่มากในตอนนี้ที่จะเพียงพอสำหรับค่า สินสอด แต่มีหน้าที่การงานจะสามารถเลี้ยงดูลูกได้แน่นอนถ้าเขาลืมตามาดูโลก แต่แฟนผมเขาก็แอบคิดว่า ผมยังไม่พร้อม และ ด้วยที่แฟนผมมีลูกติดอยู่แล้วกับอดีตแฟน โดยที่ผ่านมาไม่ได้มีพิธีการตามประเพณี จึงทำให้เขาคิดว่า ตอนนี้ยังไม่ควรมีลูก
เพราะไม่อยากให้พ่อและแม่ผิดหวังอีกครั้ง และ นึกถึงหน้าพ่อและแม่มาก ผมเองก็เข้าใจความรู้สึกเขาหากต้องเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก
ผมพยายามบอกเขาว่าผมยินดีที่จะรับผิดชอบ และ จัดงานแต่งงานอาจจะเรียบง่ายในงบที่ผมสามารถทำได้โดยไม่เดือนร้อนใคร แต่ ติดเรื่องสินสอด ผมอยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาตลอดไป และ หาทางออกที่ดีสุดแต่ไม่ใช่การทำแท้งแน่นอน
ถึงจุดนี้บอกตรงๆ ว่ารู้สึกแย่มากๆ หากเธอคิดจะอะไรแบบนั้น ชึ้งผมเองกำลังจะเป็นพ่อคนแต่กลับต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้
ถามว่าทำไมไม่ป้องกันหากยังไม่พร้อม จะด่าผมก็ได้ แต่ ผมและคงไม่มีใครสามารถแก้ไข อดีตได้ ผมจึงเลือกที่จะสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นและ
ไม่ต้องการให้แก้ไขปัญหาด้วยวิธีง่ายๆ แบบไรความรับผิดชอบ
ผมบอกเขาว่าเราควรไปหาหมอตรวจให้แน่ใจ จากนั้นผมก็จะคุยกับผู้ใหญ่ฝ่ายผมและก็คุยกับฝ่ายเขา แล้วเราเริ่มตรงนั้นดูว่าผู้ใหญ่เขาจะมีความคิดเห็นว่ายังไงบ้าง ผมเชื่อว่าผู้ใหญ่ไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก แต่เพราะแฟนผมเป็นคนคิดมากคิดเยอะชอบคิดไปก่อน และ บอกกับผมว่า เขาจะจบปัญหานี้เองทั้งหมดและเลิกพูดเรื่องนี้ และ คงไม่สามารถเจอผมได้อีก ชึ้งหากเราสองคนยังอยู่ในช่วงเรียนหนังสือผมเองอาจจะคิดง่ายๆ แบบนั้น และยอมให้เธอทำอะไรแบบนั้น แต่นี้ เราสองคน ก็เกือบจะครึ่งของ 60 แล้ว
เข้าใจว่า เงิน เป็นปัจจัยนึง ใช่ว่าไม่มีเงินจะไม่มีทางออกของปัญหา