เรื่องนี้เกิดเหมือนตอนเรียนม.ปลาย ตอนม.6 เทอม1 ช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สอบตัวเราเองก็ยังคงมีงานที่ยังไม่ได้ส่งอาจารย์อยู่มากมาย เราเลยตั้งใจทำงานที่ค้างอยู่นั้นอย่างจริงจัง เพื่อที่จะให้มันเสร็จทันเวลา ถ้าส่งงานไม่ทันตามที่เขากำหนดมานั้นเราก็จะได้ “0” และเมื่อสอบเสร็จเราก็ต้องมานั่งแก้0 แทนที่จะได้อยู่สบายๆ ดังนั้นมันเลยทำให้เราต้องทำงานให้เสร็จและส่งให้ทันเวลาที่กำหนด มันจงทำให้เราไม่มีเวลาไปซะหวีวี่วีเหมือนเมื่อก่อน และเวลาที่เราทำงานเรามักจะใส่หูฟังฟังเพลง มันเลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เพื่อนของเรานั้นเลิกคบเรา เราถามมันว่าเพราะอะไรอ่านคำตอบมันดีๆนะคะ “ เมิงทำแต่งานฟังแต่เพลงกรูเลยไม่อยากคุยไม่อยากยุ่งกับเมิง”
เหตุผลเมิงสุดยอด อิหอย! เมิงก็รู้ว่างานกรูเยอะที่ยังไม่ได้ส่งงานเมิงก็ยังไม่เสร็จเหมือนกรูแหละเมิงยังจะให้กรูไปนั่งคุยนั่งเล่นกับพวกเมิงอีกเหรอ อิผี! รู้ไหมมันบอกเราว่ายังไง อ่านค่ะ “ติด0 ค่อยมาแก้พอกันก็ได้จะได้มาเป็นเพื่อนกัน” อิผี!!! ปิดเทอมกรูก็อยากอยู่บ้านนอนสบายๆมั้ย นี่กรูต้องแต่งชุดนักเรียนเพื่อมาแก้ 0 เป็นเพื่อนเมิงอีกเนี้ยนะเมิงเอาอะไรคิด! หลังจากนั้นมันก็ไม่เคยรอเราอีกเลยปกติพักเที่ยงจะไปกินข้าวพร้อมกันแต่หลังจากวันนั้นมันก็ไม่เคยรอเลย เราเลยได้ไปกินข้าวกับเพื่อนอีกกลุ่มนึงซึ่งอิกลุ่มนี้กับกลุ่มเพื่อน (เก่า) เรามันไม่ถูกกัน แต่ด้วยความที่เราไม่เคยไปทะเลาะหรือแขวะอะไรพวกนางไงเราเลยได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มนั้นได้ คิดว่าเรื่องจะจบแบบต่างคนต่างอยู่แล้วเชียวมันก็ยังไม่จบ มันเห็นว่าเรามาอยู่กับกลุ่มที่นางเคยมีเรื่องด้วยมันก็เอาเราไปพูดให้คนอื่นฟังอย่างนั้นอย่างนี้ตอนแรกก็ไม่รู้จนเพื่อนในห้องคนนึงมันพูดขึ้นมาตอนที่เราเดินผ่าน “ขายเพื่อนหน้าด้าน” เห้ย! อินี่หยุดเลยอึ้งอยู่2วิ ใน2วินั้นในหัวคิดหันไปตบมันดีไหมคือไม่ชอบอยู่แล้วไงอินี่มันชอบแขวะเราตั้งแต่ม.4 แล้วหาว่าเราแอ๊บแบ๊วมั้ง หยิ่งมั้ง สารพัด ก็ได้แต่ยิ้มให้มันครั้งนี้ก็เช่นกันหันไปยิ้มให้มันและเดินผ่านไป มันตะโกนตามหลัง “สตอเบอรี่ (คำนั้นแหละมันพิมลงพันทิพไม่ได้)” เพื่อนในกลุ่มใหม่เราเดินตามมาได้ยิน “เมิงตะโกนด่าตัวเองทำไมกลัวคนเขาไม่รู้เหรอ” เรานี่เข้าห้องมานั่งขำเลย คือเรื่องมันคงเกิดจากที่เรามาอยู่กลุ่มนี้ด้วยแหละแต่เราก็ไม่เคยเอาเรื่องของกลุ่มที่แล้วมาพูดมาเล่าให้กลุ่มใหม่ฟังเลยนะและพวกมันก็ไม่เคยถามด้วย กลุ่มนั้นมันคงจะคิดว่าเราจะเอาเรื่องที่มันเคยว่าพวกนั้นไปเล่าให้คนอื่นฟังอ่ะ แต่เรื่องกับพลิกกลายเป็นว่าพวกมันต่างหากที่เอาเรื่องของเรากับเพื่อนกลุ่มใหม่ไปเล่าให้เพื่อนให้อาจารย์ฟังทำให้คนอื่นมองเราไม่ดี แต่เราก็ไม่อยากอะไรมากมายใครจะฟังอะไรมามันก็เรื่องของเขาจะคิดยังไงก็เรื่องของมัน เราใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิมที่เคยเป็นเพื่อนใหม่ก็ไม่อะไรนะก็เข้าใจไม่มีมานั่งแขวะกันมีอะไรก็ช่วยกัน อย่างตอนม.6 เทอม2 มันมีงานเยอะมากมันก็ยังมาช่วยเราทำเลยมันบอกจะได้เสร็จๆ เสร็จแล้วจะได้ไปเที่ยวอย่างสบายใจไม่ต้องมานั่งคิด เออมันก็ดีนะดีมากๆด้วย
มันทำให้เรารู้ว่าความสัมพันธ์บางอย่างบางทีมันไม่ต้องใช้เวลามากก็รู้ว่าใช่อย่างกับรู้จักกันมานานมาก แต่ความสัมพันธ์บางอย่างต่อให้ใช้เวลานานแค่ไหนถ้ามันไม่ใช่ก็ต้องถอยออกมา เวลาไม่สามารถเป็นเครื่องการันตีทุกอย่าง
เคยโดนเพื่อนเลิกคบโดยเหตุผลแปลกๆกันบ้างไหม (แชร์ให้ฟังหน่อย)
เหตุผลเมิงสุดยอด อิหอย! เมิงก็รู้ว่างานกรูเยอะที่ยังไม่ได้ส่งงานเมิงก็ยังไม่เสร็จเหมือนกรูแหละเมิงยังจะให้กรูไปนั่งคุยนั่งเล่นกับพวกเมิงอีกเหรอ อิผี! รู้ไหมมันบอกเราว่ายังไง อ่านค่ะ “ติด0 ค่อยมาแก้พอกันก็ได้จะได้มาเป็นเพื่อนกัน” อิผี!!! ปิดเทอมกรูก็อยากอยู่บ้านนอนสบายๆมั้ย นี่กรูต้องแต่งชุดนักเรียนเพื่อมาแก้ 0 เป็นเพื่อนเมิงอีกเนี้ยนะเมิงเอาอะไรคิด! หลังจากนั้นมันก็ไม่เคยรอเราอีกเลยปกติพักเที่ยงจะไปกินข้าวพร้อมกันแต่หลังจากวันนั้นมันก็ไม่เคยรอเลย เราเลยได้ไปกินข้าวกับเพื่อนอีกกลุ่มนึงซึ่งอิกลุ่มนี้กับกลุ่มเพื่อน (เก่า) เรามันไม่ถูกกัน แต่ด้วยความที่เราไม่เคยไปทะเลาะหรือแขวะอะไรพวกนางไงเราเลยได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มนั้นได้ คิดว่าเรื่องจะจบแบบต่างคนต่างอยู่แล้วเชียวมันก็ยังไม่จบ มันเห็นว่าเรามาอยู่กับกลุ่มที่นางเคยมีเรื่องด้วยมันก็เอาเราไปพูดให้คนอื่นฟังอย่างนั้นอย่างนี้ตอนแรกก็ไม่รู้จนเพื่อนในห้องคนนึงมันพูดขึ้นมาตอนที่เราเดินผ่าน “ขายเพื่อนหน้าด้าน” เห้ย! อินี่หยุดเลยอึ้งอยู่2วิ ใน2วินั้นในหัวคิดหันไปตบมันดีไหมคือไม่ชอบอยู่แล้วไงอินี่มันชอบแขวะเราตั้งแต่ม.4 แล้วหาว่าเราแอ๊บแบ๊วมั้ง หยิ่งมั้ง สารพัด ก็ได้แต่ยิ้มให้มันครั้งนี้ก็เช่นกันหันไปยิ้มให้มันและเดินผ่านไป มันตะโกนตามหลัง “สตอเบอรี่ (คำนั้นแหละมันพิมลงพันทิพไม่ได้)” เพื่อนในกลุ่มใหม่เราเดินตามมาได้ยิน “เมิงตะโกนด่าตัวเองทำไมกลัวคนเขาไม่รู้เหรอ” เรานี่เข้าห้องมานั่งขำเลย คือเรื่องมันคงเกิดจากที่เรามาอยู่กลุ่มนี้ด้วยแหละแต่เราก็ไม่เคยเอาเรื่องของกลุ่มที่แล้วมาพูดมาเล่าให้กลุ่มใหม่ฟังเลยนะและพวกมันก็ไม่เคยถามด้วย กลุ่มนั้นมันคงจะคิดว่าเราจะเอาเรื่องที่มันเคยว่าพวกนั้นไปเล่าให้คนอื่นฟังอ่ะ แต่เรื่องกับพลิกกลายเป็นว่าพวกมันต่างหากที่เอาเรื่องของเรากับเพื่อนกลุ่มใหม่ไปเล่าให้เพื่อนให้อาจารย์ฟังทำให้คนอื่นมองเราไม่ดี แต่เราก็ไม่อยากอะไรมากมายใครจะฟังอะไรมามันก็เรื่องของเขาจะคิดยังไงก็เรื่องของมัน เราใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิมที่เคยเป็นเพื่อนใหม่ก็ไม่อะไรนะก็เข้าใจไม่มีมานั่งแขวะกันมีอะไรก็ช่วยกัน อย่างตอนม.6 เทอม2 มันมีงานเยอะมากมันก็ยังมาช่วยเราทำเลยมันบอกจะได้เสร็จๆ เสร็จแล้วจะได้ไปเที่ยวอย่างสบายใจไม่ต้องมานั่งคิด เออมันก็ดีนะดีมากๆด้วย
มันทำให้เรารู้ว่าความสัมพันธ์บางอย่างบางทีมันไม่ต้องใช้เวลามากก็รู้ว่าใช่อย่างกับรู้จักกันมานานมาก แต่ความสัมพันธ์บางอย่างต่อให้ใช้เวลานานแค่ไหนถ้ามันไม่ใช่ก็ต้องถอยออกมา เวลาไม่สามารถเป็นเครื่องการันตีทุกอย่าง