เคยเห็นแต่คนอื่นตั้งกระทู้ไม่คิดว่าจะเจอเข้ากับตัวเองสักวัน...
เรื่องมีอยู่ว่าสมัยที่เราเรียนมัธยมต้นเราคบกับผู้ชายคนหนึ่งตอนั้นเป็นความรักแบบวัยรุ่นใสๆ. พอจบมัธยมปลายต่างคนต่างแยกย้านกันไปเรียนที่อื่น
เวลาและระยะทางทำให้เราห่างกันในที่สุด. ค่างคนต่างมีครอบครัว. ผ่านมา 26 ปี เรากลับมาเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่น ตอนนั้นทราบว่าเค้าเลิกกับภรรยา
แล้วซึ่งเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันซึ่งเราก็รู้จัก เราก็เลิกกับสามีมานานแล้วเช่นกัน เราได้พูดคุยกันความรู้สึกดีๆที่เคยให้กันสำหรับเรายังเหมือนเดิม. เราถามว่ามีภรรยาใหม่หรือเปล่าเค้าก็บอกไม่มีใคร. ถามเพื่อนๆและคนในหมู่บ้านก็บอกเป็นเสียงเดียวกัน อ้อ!เราทั้งคู่เป็นคนต่างจังหวัด. เราเริ่มคุยกันเรื่องอดีตและเค้าขอคบกันเหมือนเดิมตอนแรกเราก็ขอให้เราคบกันเป็นเพื่อนไปก่อนเราไปมาหาสู่กันเหมือนอดีตต่างฝ่ายต่างไปบ้านซึ่งกันและกันเพราะเรารู้จักกันอยู่แล้ว จนผ่านมา1ปีเราก็ลึกซึ้งกันมากขึ้น ตอนนั้นมีความสุขมากเหมือนคู่ผัวตัวเมียทัวไปทุกคนรับทราบ. เราทำงานคนละที่เลยต้องแยกกันอยู่เจอกันแค่เดือนละ 2 ครั้งหรือมากกว่านั้นถ้ามีธุระ
จนตอนนี้ครบ 1 ปี 6 เดือน เราจะขอย้ายมาอยู่กับเค้าที่กรุงเทพ เค้าอิดออดไม่อยากให้มาอ้างโน่นนี่นั่น ทำให้เราสงสัยและด้วยเซ้นทำให้เราตามสืบ
จนทำให้เรารู้ว่าเค้ามีอีกคนซ่อนอยู่. เค้าไปๆมาๆไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นช็อคมาก ถามเค้า เค้าก็ยอมรับแต่ไม่เคยพาไปเปิดตัวที่ไหนจึงทำให้ไม่มีใครรู้
แม้แต่เพื่อนๆที่สนิทกัน. เราขอเลิกรับไม่ได้จริงๆกัยเรื่องแบบนี้เจ็บนะเจ็บมากเสียความรู้สึกมากด้วยและคนนั้นเค้าก็คบมาก่อนเราด้วย นี่เรากลายเป็นชู้ไม่รู้ตัวเลย. เค้าบอกรักเราและจะไม่ปล่อยเราแต่คนนั้นเค้าก็ไม่ทิ้งเค้าบอกรักทั้งสองคน. ทุเรสมาก
พอกันทีกับคนแบบนี้. เราขอถอยออกมาบล็อคเบอร์บล็อคไลน์แต่เค้าก็ยังคอยมาตามง้อที่บ้าน ซึ่งเราไม่ขอเจอหน้า. ลาขาดเลย
ยอมรับว่ายังรัก. รักมากด้วย แต่ขอเจ็บแค่นี้ดีกว่า. ดีกว่าจะปล่อยเวลาให้ผ่านไปเนิ่นนานยิ่งจะเจ็บมากกว่านี้อีก
สิ่งที่ผู้ชายคนนี้เค้าบอกว่ารักเราจริงๆแล้วเปล่าเลย เค้ารักตัวเองมากกว่า. เค้าไม่คิดถึงใจคนอื่นเลย. เห็นแก่ตัว. เอาแต่ได้
พึ่งรู้ตัวว่าเป็นชู้. โง่มาตั้งนาน
เรื่องมีอยู่ว่าสมัยที่เราเรียนมัธยมต้นเราคบกับผู้ชายคนหนึ่งตอนั้นเป็นความรักแบบวัยรุ่นใสๆ. พอจบมัธยมปลายต่างคนต่างแยกย้านกันไปเรียนที่อื่น
เวลาและระยะทางทำให้เราห่างกันในที่สุด. ค่างคนต่างมีครอบครัว. ผ่านมา 26 ปี เรากลับมาเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่น ตอนนั้นทราบว่าเค้าเลิกกับภรรยา
แล้วซึ่งเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันซึ่งเราก็รู้จัก เราก็เลิกกับสามีมานานแล้วเช่นกัน เราได้พูดคุยกันความรู้สึกดีๆที่เคยให้กันสำหรับเรายังเหมือนเดิม. เราถามว่ามีภรรยาใหม่หรือเปล่าเค้าก็บอกไม่มีใคร. ถามเพื่อนๆและคนในหมู่บ้านก็บอกเป็นเสียงเดียวกัน อ้อ!เราทั้งคู่เป็นคนต่างจังหวัด. เราเริ่มคุยกันเรื่องอดีตและเค้าขอคบกันเหมือนเดิมตอนแรกเราก็ขอให้เราคบกันเป็นเพื่อนไปก่อนเราไปมาหาสู่กันเหมือนอดีตต่างฝ่ายต่างไปบ้านซึ่งกันและกันเพราะเรารู้จักกันอยู่แล้ว จนผ่านมา1ปีเราก็ลึกซึ้งกันมากขึ้น ตอนนั้นมีความสุขมากเหมือนคู่ผัวตัวเมียทัวไปทุกคนรับทราบ. เราทำงานคนละที่เลยต้องแยกกันอยู่เจอกันแค่เดือนละ 2 ครั้งหรือมากกว่านั้นถ้ามีธุระ
จนตอนนี้ครบ 1 ปี 6 เดือน เราจะขอย้ายมาอยู่กับเค้าที่กรุงเทพ เค้าอิดออดไม่อยากให้มาอ้างโน่นนี่นั่น ทำให้เราสงสัยและด้วยเซ้นทำให้เราตามสืบ
จนทำให้เรารู้ว่าเค้ามีอีกคนซ่อนอยู่. เค้าไปๆมาๆไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นช็อคมาก ถามเค้า เค้าก็ยอมรับแต่ไม่เคยพาไปเปิดตัวที่ไหนจึงทำให้ไม่มีใครรู้
แม้แต่เพื่อนๆที่สนิทกัน. เราขอเลิกรับไม่ได้จริงๆกัยเรื่องแบบนี้เจ็บนะเจ็บมากเสียความรู้สึกมากด้วยและคนนั้นเค้าก็คบมาก่อนเราด้วย นี่เรากลายเป็นชู้ไม่รู้ตัวเลย. เค้าบอกรักเราและจะไม่ปล่อยเราแต่คนนั้นเค้าก็ไม่ทิ้งเค้าบอกรักทั้งสองคน. ทุเรสมาก
พอกันทีกับคนแบบนี้. เราขอถอยออกมาบล็อคเบอร์บล็อคไลน์แต่เค้าก็ยังคอยมาตามง้อที่บ้าน ซึ่งเราไม่ขอเจอหน้า. ลาขาดเลย
ยอมรับว่ายังรัก. รักมากด้วย แต่ขอเจ็บแค่นี้ดีกว่า. ดีกว่าจะปล่อยเวลาให้ผ่านไปเนิ่นนานยิ่งจะเจ็บมากกว่านี้อีก
สิ่งที่ผู้ชายคนนี้เค้าบอกว่ารักเราจริงๆแล้วเปล่าเลย เค้ารักตัวเองมากกว่า. เค้าไม่คิดถึงใจคนอื่นเลย. เห็นแก่ตัว. เอาแต่ได้