ลูกชายวัย 2.5 ปี เป็นลูกคนเดียว มีอาการดังนี้ค่ะ

1.    ติดแม่มาก เวลาออกนอกบ้านมักจะติดให้อุ้ม ไม่ค่อยยอมเดินเอง ทั้งๆที่วิ่งเองได้คล่องเวลาอยู่บ้าน กล้ามเนื้อขาแข็งแรงดี
2.    ยิ้มให้คนอื่นแต่ไม่ยอมให้คนอื่นอุ้มหรือจับตัว และจะแสดงอาการเขินอาย ไม่ยอมให้คนไม่คุ้นอุ้มเลย
3.    พาไปสวนสาธารณะเจอเด็กๆคนอื่นเล่นก็จะไปยืนตบมือบ้าง ยืนดูบ้าง แต่พอมีเด็กมาชวนเล่นจะยิ้มแล้วเดินหนี ไม่เล่นด้วย  (ไม่เล่นกับเด็กอื่น)
4.    เวลาอยู่บ้านถ้าอารมณ์ดีๆ แม่บอกให้ทำอะไรจะทำหมด เรียกหันทุกครั้ง ให้เอาของไปทิ้ง บอกให้หยิบของให้ได้ เข้าใจว่าสิ่งของเครื่องใช้มีฟังก์ชั่นการใช้งานยังไง สบตาพ่อแม่ และคนใกล้ชิดปกติ  เล่นของหยิบจับต่อบล็อกได้นาน 15-30 นาที ไม่มีปัญหา แต่ถ้าทำอะไรไม่ได้ดังใจเช่นต่อผิด จะอารมณ์ร้อน โมโหขึ้นมาง่าย
5.    พาไปเรียนเสริมที่สถาบันเสริมพัฒนาการเด็ก คุณครูให้แม่เข้าไปด้วย ไม่สบตาครูเวลาครูพูด ไม่มองงานที่ทำ แต่พอล่อให้ทำก็ทำได้ ไม่มีสมาธิในงานตรงหน้า จะเข้ามากอดคอให้แม่อุ้มออกไปนอกห้อง ไม่อดทนทำงานให้เสร็จต้องหลอกล่อถึงจะทำ  คุณครูสรุปคร่าวๆว่า ลูกยังไม่รู้จักรอ และไม่มีสมาธิ
6.    พูดได้ เช่น แม่มา ข้าวอร่อย อันนั้นอะไร แต่เวลางอแงไม่ยอมบอกความต้องการจะพูดภาษาต่างดาวและปีนให้อุ้ม ต้องคอยถามซ้ำๆว่าหนูต้องการอะไรให้พูดออกมา ซึ่งก็ไม่ค่อยยอมพูดเวลางอแง
7.    ความจำดีมากสอนอะไรในนิทานจำได้หมด
8.    เมื่อก่อนลูกเคยได้ดูจอ พวก มือถือ บ้างแต่ไม่ทุกวัน รวมๆกัน 1 วัน ไม่เกิน 1 ชั่วโมง แต่ปัจจุบันไม่ได้ให้ดูมาได้ 2-3 เดือนแล้ว ซึ่งเลิกไม่ยาก เค้าไม่งอแงอะไร หันไปเล่นอย่างอื่นกับเราแทน
9.    มีกิจกรรมอ่านนิทานก่อนนอนทุกวันวันละ 2-3 เรื่อง ลูกชอบมาก
10.  ชอบเดินเขย่งปลายเท้าบ่อยมาก

สรุป คือ ลูกเรามีเข้าข่ายสมาธิสั้นมั๊ยคะ เท่าที่พยายามหาอ่านมา จะตรงคือ ไม่สบตาครู ทำเหมือนไม่ฟังเวลาพูดด้วย และ รอนานไม่ค่อยได้ หงุดหงิดง่ายเวลาไม่ได้ดั่งใจงอแงไม่ยอมบอกความต้องการ เดินเขย่งปลายเท้า

อยากขอคำปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ที่มีประสบการณ์ค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ