อดีต*
ซ่อมรถ ซึ่งแต่ก่อนๆ ผมทำงานเป็นลูกน้องเค้านะครับ
-สมัยนั้น ช่วงผมอยู่ ม.4 เรียนจ-ศ
วันหยุด ผมจะไปร้านรถแต่ง(ร้านซ่อมรถ)อยู่บ่อยๆ จนผมรู้สึกว่า. ตัวเองจะชอบรถ และคนแต่งแกะอะไหล่ซ่อมประกอบมากๆ. จนพี่ที่(เป็นเจ้าของร้าน) เจอผมจนชินตา พี่หนู(เจ้าของร้าน ผู้ชายครับ) บอกผมว่า สนใจมาซ่อมรถมั้ย ... สมัยนั้น ช่วงวัยหยุด. พี่หนูแก่ให้วันละ80บาท ตั้งแต่ม.4-ม.6จบเรียน แ
พี่หนูเริ่มเพิ่ม. เงินเป็นเงินเดือนผม 1,5000$ ผมอยู่ซ่อมนาน3ปี ช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ วันละ80บาท
พี่หนูพึ่งจะเพิ่มเงิน ช่วงผมจบ. ม.6ครับ
และผมก็มาประจำตำแหน่งเป็นคนซ่อมรถอยู่3ปี ช่วงวัน20-21-22 เงินเดือน15,000 +กับ ตอนทำงาน เสาร์-อาทิตย์ ตอน.ม.4-ม.6 =รวม6ปี
จนผม มีเงินเก็บทยอย เก็บออมไปเรื่อยๆ. เปิดร้านแถวบ้านเกิดตัวเอง ซึ่งอุปกร ไม่ค่อยครยครับ. เพราะผมทยอยเก็บเงินซื้อ และ ทุกๆครั้งเลิกงาน ขี่มอไชกับบ้าน ป
ผมก็จะเปิดซ่อมรถต่อ มีคนเข้าซ่อมบ้าง/ไม่คนเข้าเลยก้มี
แต่ผมรักให้อาชีพนี้มากๆ ช่วงวันแม่12สิงหา. ผมเก็บเงินซื้อทอง50 สต. ให้แม่
และซื้อทอง 1สล. ให้ตัวเอง. แต่งชาลี เวฟ125 ตัวเอง ในวัย22ปี
และแล้วผม ได้ทำความรักดวงน้อยๆเกิดมา ซึ่งตอนนั้น ผมยังไม่รู้ว่า คนรักของผมท้อง
ผมจึงเก็บเงินและได้คุยกับแม่ผมว่า ผมอยากได้รถมือ2 ตอนนั้นเงินเก็บมี4หมื่นถ้วน .
แต่ ... ... โป๊ะแตก ตอนคนรักผมส่งแชทมาว่าท้องอ่อน4เดือน ผมได้ตอบแชทไปว่า.. อยู่เฉยๆ กลับบ้านเดี๋ยวผมบอกไปบอกแม่ผมเอง ความคิดผมคือ ยิ้มน้อย... และคิดอีกว่า. รถตรู ไม่ขับละตอนนี้555
และฝังผมจึงบอกให้แม่ผมไปสู่ขอ ด้วยเงิน8หมื่น(4หมื่นของแม่ผม+อีก4หมื่นของผม)ทอง1บาท
และแล้วผมก็เลิกยุติทำงาน มาอยู่ที่บ้านเมีย
ผมมีพ่อตาที่ทำงานยุสิงคโปร และแม่ยาย เปิดร้านขายของที่บ้าน
😂
เมียผมใกล้คลอด .
พ่อตาได้ถามผมว่า อยากเปิดร้านซ่อมไหม ผมบอกอยากซ่อมรถเหมือนเดิม
พ่อตาแกเลยกลับมาไทย จึ่งลงทุนสร้างร้านซ่อมให้ผม ..
ข้างๆร้านแม่ยาย😃
พอเมียผมคลอดลูก ปี58 ร้านผมก้เสร็จพอดี จนลูกผมเริ่มโตได้8เดือนครึ่ง
พ่อตาแก เริ่มป่วย ตรวจเจอชิ้นที่ร้าย .
แต่แกไม่ยอมรักษา แกไม่เชื่อที่หมอบอก แกได้กลับไป ทำงานที่นอกจนผ่านไป1เดือน. แกรุ้สึกไม่ไหว (ทำงานขุดเจาะอุโมงค์ใต้ดิน)
ได้บินกลับมาที่บ้านแม่ยาย
😰😰😰😰
และหมอหมอ. หมอจึงบอกว่า ยุ่ในขั้นที่3 เวลาพระอาทิตตก แกจะรู้สึกท้องอืด ท้องก้ค่อยๆโต รักษาได้ไม่นาน หมอจึงเรียกญาติไปคียส่วนตัว ว่ารักษาไม่ได้แล้ว ต้องไปอยุ่ที่บ้าน...
ไ ม่ถึงเดือนพ่อตาก้เสียชีวิต😢ปี58
😭😭😭😭
และค่าใช่จ่ายสารพัด จึงตกที่ผมคับ และแม่ยายแม่เป็นมะเร็งปากมดลูกอยุ่แล้ว นาน5-6ปี ใช่ชีวิตตามปกติ คีโมครบผมดกดำ 😰
แต่พ่อตาดันมาเสีย. แบบเร้วไว พื้ม!!เดียว ผม พึ่งเริ่มเปิดร้าน และแม่ยายเป็นใช้เงิรฟุ้มเฟื่อยมากๆ ตอนพ่อตายังมีชีวิต เงินเดือนพ่อตา แสนห้า พึงเริ่มดาว์รถ 3.5แสน แกขับไม่ถึงอาทิตย แกก้เสีย
..ค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องจ่ายครับ
และเป่นเหตุให้ผมทนไม่ได้คือส่งงวดรถ 9พัน+ ทุกเดือน ผมพึ่งดปิดร้านเอง เงินทุนอะไรไม่มีนะครับ อะไหล่ที่มีคือ อะไหล่ที่ผมเก็บเงินซื้อเอง ตั้งแต่สมัยนั้น
ผมตัดสินใจเลิกส่งงวด และ กลับไปอยุ่ที่บ้านผมพร้อมลูกเมีย
ผมได้คุยกับพ่อแม่ผมว่า อยากได้ เวลาไปสั่งซื้ออะไหล่ จะได้ใส่หลังกะบะ พ่อแม่ผมจึงดาวรถเชฟ แคบ 1แสนงวด12,000$ต่อเดือน
งวดนั้น พ่อแม่ผมส่ง จะ2ปี
ลูกเมียผมไปเล่นบ้านแม่ยายปกติ
บ้านเมียผมใกล้ๆกับครับ หมู่บ้านใกล้ๆกัน
แต่แม่ยายผมได้สามีคนใหม่ ซึ่งเป่นแฟนเก่าของแม่ยายผมตอนแดีตของแกครับ. แกเลิกขายของที่บ้าน หันไปขายที่ของ ผักผลไม้ ถ่าน ที่ตลาดสดครับ
ผมกลุ้มใจสุดคือเวลาทีาผมซ่อมมา. ผมไม่เคยมีทุนตัวเองนะครับ
อะไหล่ร้านใหญ่ที่ผมไปซื้อ. แกให้ผมเอาอะไหล่ไปหมุนซ่อม เอากำไร วันละพันสพัน .😀
เพราะอะไหล่ ผมเป็นลูกประจำที่คุ้นเคยกันยุแล้ววตั้งแต่ ผมไปเป่นลูกตอนม.4+++ ผมไปซื้ออะไหล่ให้ พี่หนูตลอด6ปี
😂😂😂😂
ผมอยากมีเงินทุนหมุนร้าน และกินกำไลเอง
แต่ กำไลนี่ วันต่อวัน แต่ทุนที่ซ่อมต้องไปจ่ายคืนร้านอะไหล่เค้าครับ
ผมเลยไม่มีเงินเก็บสักที 3ปีกว่าละ
ลูก2คนแล้วครับ.
เมียผมต้องเลี้ยงลูก2คน ค่าใช้จ่ายเยอะมากๆ คนเเรกไปเรียนแล้ว 😢😴
ผมหาเงินคนเดียว. ผมเป่นที่สู้จริงๆครับ ข้าวเช้าผมกินเที่ยง ข้าวเทียงผมกินบ่าย. ข้าวเย้นผม กินดึก4ทุ่ม
บ้างวันอาจจะดู. ขี้โม้ ผมทำงานเอาเป่นเอาตาย.. ปิดร้านตี4 เปิดร้าน6โมงเช้า
ผมขยันขนาดนี้ ผมยังหาทุนซื้ออะไหล่เงินตัวเอง ใช้เงินทุนตัวเองเลย.3ปีกว่าละ ท้อนะ แต่ยังใงละครับ . ลูกไง
ทุกวันนี้ ทำเอากำไล ไม่ทำงานเมื่อไหร่. คือไม่มีเงินใช้เลยละ 😥😢😥😰
วทำงานซ่อมรถ แถวบ้านเกิดตัวเอง
ซ่อมรถ ซึ่งแต่ก่อนๆ ผมทำงานเป็นลูกน้องเค้านะครับ
-สมัยนั้น ช่วงผมอยู่ ม.4 เรียนจ-ศ
วันหยุด ผมจะไปร้านรถแต่ง(ร้านซ่อมรถ)อยู่บ่อยๆ จนผมรู้สึกว่า. ตัวเองจะชอบรถ และคนแต่งแกะอะไหล่ซ่อมประกอบมากๆ. จนพี่ที่(เป็นเจ้าของร้าน) เจอผมจนชินตา พี่หนู(เจ้าของร้าน ผู้ชายครับ) บอกผมว่า สนใจมาซ่อมรถมั้ย ... สมัยนั้น ช่วงวัยหยุด. พี่หนูแก่ให้วันละ80บาท ตั้งแต่ม.4-ม.6จบเรียน แ
พี่หนูเริ่มเพิ่ม. เงินเป็นเงินเดือนผม 1,5000$ ผมอยู่ซ่อมนาน3ปี ช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ วันละ80บาท
พี่หนูพึ่งจะเพิ่มเงิน ช่วงผมจบ. ม.6ครับ
และผมก็มาประจำตำแหน่งเป็นคนซ่อมรถอยู่3ปี ช่วงวัน20-21-22 เงินเดือน15,000 +กับ ตอนทำงาน เสาร์-อาทิตย์ ตอน.ม.4-ม.6 =รวม6ปี
จนผม มีเงินเก็บทยอย เก็บออมไปเรื่อยๆ. เปิดร้านแถวบ้านเกิดตัวเอง ซึ่งอุปกร ไม่ค่อยครยครับ. เพราะผมทยอยเก็บเงินซื้อ และ ทุกๆครั้งเลิกงาน ขี่มอไชกับบ้าน ป
ผมก็จะเปิดซ่อมรถต่อ มีคนเข้าซ่อมบ้าง/ไม่คนเข้าเลยก้มี
แต่ผมรักให้อาชีพนี้มากๆ ช่วงวันแม่12สิงหา. ผมเก็บเงินซื้อทอง50 สต. ให้แม่
และซื้อทอง 1สล. ให้ตัวเอง. แต่งชาลี เวฟ125 ตัวเอง ในวัย22ปี
และแล้วผม ได้ทำความรักดวงน้อยๆเกิดมา ซึ่งตอนนั้น ผมยังไม่รู้ว่า คนรักของผมท้อง
ผมจึงเก็บเงินและได้คุยกับแม่ผมว่า ผมอยากได้รถมือ2 ตอนนั้นเงินเก็บมี4หมื่นถ้วน .
แต่ ... ... โป๊ะแตก ตอนคนรักผมส่งแชทมาว่าท้องอ่อน4เดือน ผมได้ตอบแชทไปว่า.. อยู่เฉยๆ กลับบ้านเดี๋ยวผมบอกไปบอกแม่ผมเอง ความคิดผมคือ ยิ้มน้อย... และคิดอีกว่า. รถตรู ไม่ขับละตอนนี้555
และฝังผมจึงบอกให้แม่ผมไปสู่ขอ ด้วยเงิน8หมื่น(4หมื่นของแม่ผม+อีก4หมื่นของผม)ทอง1บาท
และแล้วผมก็เลิกยุติทำงาน มาอยู่ที่บ้านเมีย
ผมมีพ่อตาที่ทำงานยุสิงคโปร และแม่ยาย เปิดร้านขายของที่บ้าน
😂
เมียผมใกล้คลอด .
พ่อตาได้ถามผมว่า อยากเปิดร้านซ่อมไหม ผมบอกอยากซ่อมรถเหมือนเดิม
พ่อตาแกเลยกลับมาไทย จึ่งลงทุนสร้างร้านซ่อมให้ผม ..
ข้างๆร้านแม่ยาย😃
พอเมียผมคลอดลูก ปี58 ร้านผมก้เสร็จพอดี จนลูกผมเริ่มโตได้8เดือนครึ่ง
พ่อตาแก เริ่มป่วย ตรวจเจอชิ้นที่ร้าย .
แต่แกไม่ยอมรักษา แกไม่เชื่อที่หมอบอก แกได้กลับไป ทำงานที่นอกจนผ่านไป1เดือน. แกรุ้สึกไม่ไหว (ทำงานขุดเจาะอุโมงค์ใต้ดิน)
ได้บินกลับมาที่บ้านแม่ยาย
😰😰😰😰
และหมอหมอ. หมอจึงบอกว่า ยุ่ในขั้นที่3 เวลาพระอาทิตตก แกจะรู้สึกท้องอืด ท้องก้ค่อยๆโต รักษาได้ไม่นาน หมอจึงเรียกญาติไปคียส่วนตัว ว่ารักษาไม่ได้แล้ว ต้องไปอยุ่ที่บ้าน...
ไ ม่ถึงเดือนพ่อตาก้เสียชีวิต😢ปี58
😭😭😭😭
และค่าใช่จ่ายสารพัด จึงตกที่ผมคับ และแม่ยายแม่เป็นมะเร็งปากมดลูกอยุ่แล้ว นาน5-6ปี ใช่ชีวิตตามปกติ คีโมครบผมดกดำ 😰
แต่พ่อตาดันมาเสีย. แบบเร้วไว พื้ม!!เดียว ผม พึ่งเริ่มเปิดร้าน และแม่ยายเป็นใช้เงิรฟุ้มเฟื่อยมากๆ ตอนพ่อตายังมีชีวิต เงินเดือนพ่อตา แสนห้า พึงเริ่มดาว์รถ 3.5แสน แกขับไม่ถึงอาทิตย แกก้เสีย
..ค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องจ่ายครับ
และเป่นเหตุให้ผมทนไม่ได้คือส่งงวดรถ 9พัน+ ทุกเดือน ผมพึ่งดปิดร้านเอง เงินทุนอะไรไม่มีนะครับ อะไหล่ที่มีคือ อะไหล่ที่ผมเก็บเงินซื้อเอง ตั้งแต่สมัยนั้น
ผมตัดสินใจเลิกส่งงวด และ กลับไปอยุ่ที่บ้านผมพร้อมลูกเมีย
ผมได้คุยกับพ่อแม่ผมว่า อยากได้ เวลาไปสั่งซื้ออะไหล่ จะได้ใส่หลังกะบะ พ่อแม่ผมจึงดาวรถเชฟ แคบ 1แสนงวด12,000$ต่อเดือน
งวดนั้น พ่อแม่ผมส่ง จะ2ปี
ลูกเมียผมไปเล่นบ้านแม่ยายปกติ
บ้านเมียผมใกล้ๆกับครับ หมู่บ้านใกล้ๆกัน
แต่แม่ยายผมได้สามีคนใหม่ ซึ่งเป่นแฟนเก่าของแม่ยายผมตอนแดีตของแกครับ. แกเลิกขายของที่บ้าน หันไปขายที่ของ ผักผลไม้ ถ่าน ที่ตลาดสดครับ
ผมกลุ้มใจสุดคือเวลาทีาผมซ่อมมา. ผมไม่เคยมีทุนตัวเองนะครับ
อะไหล่ร้านใหญ่ที่ผมไปซื้อ. แกให้ผมเอาอะไหล่ไปหมุนซ่อม เอากำไร วันละพันสพัน .😀
เพราะอะไหล่ ผมเป็นลูกประจำที่คุ้นเคยกันยุแล้ววตั้งแต่ ผมไปเป่นลูกตอนม.4+++ ผมไปซื้ออะไหล่ให้ พี่หนูตลอด6ปี
😂😂😂😂
ผมอยากมีเงินทุนหมุนร้าน และกินกำไลเอง
แต่ กำไลนี่ วันต่อวัน แต่ทุนที่ซ่อมต้องไปจ่ายคืนร้านอะไหล่เค้าครับ
ผมเลยไม่มีเงินเก็บสักที 3ปีกว่าละ
ลูก2คนแล้วครับ.
เมียผมต้องเลี้ยงลูก2คน ค่าใช้จ่ายเยอะมากๆ คนเเรกไปเรียนแล้ว 😢😴
ผมหาเงินคนเดียว. ผมเป่นที่สู้จริงๆครับ ข้าวเช้าผมกินเที่ยง ข้าวเทียงผมกินบ่าย. ข้าวเย้นผม กินดึก4ทุ่ม
บ้างวันอาจจะดู. ขี้โม้ ผมทำงานเอาเป่นเอาตาย.. ปิดร้านตี4 เปิดร้าน6โมงเช้า
ผมขยันขนาดนี้ ผมยังหาทุนซื้ออะไหล่เงินตัวเอง ใช้เงินทุนตัวเองเลย.3ปีกว่าละ ท้อนะ แต่ยังใงละครับ . ลูกไง
ทุกวันนี้ ทำเอากำไล ไม่ทำงานเมื่อไหร่. คือไม่มีเงินใช้เลยละ 😥😢😥😰