ตามหัวข้อเลยคะ
เป็นลูกพี่ลูกน้องเรา(ผญ) คือพ่อแม่เราขายของตลาดนัดเย็น พอถึงเวลาบ่าย2-3พ่อแม่เราต้องไปตลาด เราอยู่บ้านคนเดียว ช่วงแรกๆเค้าจะทักเมสเสจมาบอกก่อนคะ ว่าจะพาลูกมานั่งเล่นที่บ้านนะ ลูกเค้าสองคน4ขวบ กับ2ขวบซนมากๆ คน4ขวบเหมือนจะสมาธิสั้น ชอบทำเสียงดัง ชอบตะโกน ชอบร้อง ชอบวิ่ง ตลอดเวลา รำคานมาก ช่วงแรกเค้าจะมา2วัน แล้วก็หยุด มา3วัน หยุดสองวัน แล้วมาอีก จะมาตอนบ่ายกลับ1-2ทุ่ม เพราะแม่จะกลับจากตลาดแล้ว มากินข้าว อาบน้ำทุกครั้ง หลังๆมาถี่ๆมาทุกวัน ไม่บอกล่วงหน้า อยู่ๆก็โผล่มา มาแล้วไม่สนใจลูกนั่งเล่นโทรศัพ ส่วนเด็กก็วิ่งเล่นเสียงดังมาก รื้อของ ทำของเราพังบ้างหายบ้าง เข้าไปในห้องกระโดดบนเตียง เราก็ดุบ้าง ไปรื้อของ เปิดตู้เย็นเทน้ำ เราเลยบอกญาติไห้ดูลูกบ้าง เค้าก็เรียกลูกมาเล่นตรงนี้ บอกลูกอย่าทำอย่างนั้นนี้ คือตะโกนอย่างเดียว แต่มือเล่นตาจ้องแต่โทรศัพไม่เงยขึ้นมามองด้วยซ้ำ เป็นแบบนี้ทุกวัน จนเราเริ่มอยากอยู่เป็นส่วนตัวบ้าง อยากอยู่เงียบๆพักผ่อน เราเลยบอกเค้าว่าพุ้งนี้ขอนอนวันนึงนะ ค่อยมา เค้าก็โอเค พอค่ำๆเค้ากลับบ้านก็ทักเรามาว่า พุ้งนี้ขอไปที่บ้านนะ ไม่อยากอยู่บ้าน เบื่อบ้านเพราะแม่เค้าขี้บ่น เค้าตื้อๆๆจนเราบอก แล้วแต่ มาทุกวันๆ เราโกหกว่าพุ้งนี้เราไปตลาดกับแม่ ไม่ต้องมา เราก็ดีใจพุ้งนี้ใด้อยู่อย่างสงบ ตอนบ่ายอยู่ๆเค้าก็โผล่มา เค้าบอกว่าไม่เชื่อว่าไปเลยมาดู เราแอบไปอยู่บ้านญาติไกล้ๆเค้าก็ตามจนเจอ จนเราทนไม่ไหว บอกเค้าว่าอย่ามาบ่อยใด้มั้ย อยากพักผ่อนเหมือนกัน อยากอยู่เงียบๆบ้าง เราเคยล๊อคประตูบ้านแอบรองเท้าทำเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่เค้ารู้ ตะโกนเรียกเคาะเสียงดัง ไห้ลูกช่วยเรียก ยืนเรียกยืนเคาะอยู่นานจนต้องไปเปิด อายคนข้างบ้าน ทำมาหมดทุกทาง เราเลยพูดตรงๆ ที่ไปแอบบ้านญาติ ที่โกหกว่าไปตลาด(ทำหลายครั้งไม่เคยพ้น)เพราะไม่อยากไห้มา มาทุกวันรำคานนะ อยากอยู่แบบสงบๆแทนที่จะคิดใด้ เค้าก็อ้างว่าไม่อยากอยู่บ้านจิงๆ ไม่อยากฟังแม่บ่น ไม่อยากใด้ยินเสียงอะไรที่บ้าน อยู่แล้วต้องทะเลาะกับแม่เบื่อแม่ ไห้เราเข้าใจเค้าหน่อย แต่เค้าไม่เคยเข้าใจเราเลย เราจะพูดแรงมากก็ไม่ใด้ หลานของพ่อ เห้ออออ
เบื่อมาก ญาติชอบพาลูกๆมาเล่นที่บ้านทุกวัน
เป็นลูกพี่ลูกน้องเรา(ผญ) คือพ่อแม่เราขายของตลาดนัดเย็น พอถึงเวลาบ่าย2-3พ่อแม่เราต้องไปตลาด เราอยู่บ้านคนเดียว ช่วงแรกๆเค้าจะทักเมสเสจมาบอกก่อนคะ ว่าจะพาลูกมานั่งเล่นที่บ้านนะ ลูกเค้าสองคน4ขวบ กับ2ขวบซนมากๆ คน4ขวบเหมือนจะสมาธิสั้น ชอบทำเสียงดัง ชอบตะโกน ชอบร้อง ชอบวิ่ง ตลอดเวลา รำคานมาก ช่วงแรกเค้าจะมา2วัน แล้วก็หยุด มา3วัน หยุดสองวัน แล้วมาอีก จะมาตอนบ่ายกลับ1-2ทุ่ม เพราะแม่จะกลับจากตลาดแล้ว มากินข้าว อาบน้ำทุกครั้ง หลังๆมาถี่ๆมาทุกวัน ไม่บอกล่วงหน้า อยู่ๆก็โผล่มา มาแล้วไม่สนใจลูกนั่งเล่นโทรศัพ ส่วนเด็กก็วิ่งเล่นเสียงดังมาก รื้อของ ทำของเราพังบ้างหายบ้าง เข้าไปในห้องกระโดดบนเตียง เราก็ดุบ้าง ไปรื้อของ เปิดตู้เย็นเทน้ำ เราเลยบอกญาติไห้ดูลูกบ้าง เค้าก็เรียกลูกมาเล่นตรงนี้ บอกลูกอย่าทำอย่างนั้นนี้ คือตะโกนอย่างเดียว แต่มือเล่นตาจ้องแต่โทรศัพไม่เงยขึ้นมามองด้วยซ้ำ เป็นแบบนี้ทุกวัน จนเราเริ่มอยากอยู่เป็นส่วนตัวบ้าง อยากอยู่เงียบๆพักผ่อน เราเลยบอกเค้าว่าพุ้งนี้ขอนอนวันนึงนะ ค่อยมา เค้าก็โอเค พอค่ำๆเค้ากลับบ้านก็ทักเรามาว่า พุ้งนี้ขอไปที่บ้านนะ ไม่อยากอยู่บ้าน เบื่อบ้านเพราะแม่เค้าขี้บ่น เค้าตื้อๆๆจนเราบอก แล้วแต่ มาทุกวันๆ เราโกหกว่าพุ้งนี้เราไปตลาดกับแม่ ไม่ต้องมา เราก็ดีใจพุ้งนี้ใด้อยู่อย่างสงบ ตอนบ่ายอยู่ๆเค้าก็โผล่มา เค้าบอกว่าไม่เชื่อว่าไปเลยมาดู เราแอบไปอยู่บ้านญาติไกล้ๆเค้าก็ตามจนเจอ จนเราทนไม่ไหว บอกเค้าว่าอย่ามาบ่อยใด้มั้ย อยากพักผ่อนเหมือนกัน อยากอยู่เงียบๆบ้าง เราเคยล๊อคประตูบ้านแอบรองเท้าทำเหมือนไม่มีคนอยู่ แต่เค้ารู้ ตะโกนเรียกเคาะเสียงดัง ไห้ลูกช่วยเรียก ยืนเรียกยืนเคาะอยู่นานจนต้องไปเปิด อายคนข้างบ้าน ทำมาหมดทุกทาง เราเลยพูดตรงๆ ที่ไปแอบบ้านญาติ ที่โกหกว่าไปตลาด(ทำหลายครั้งไม่เคยพ้น)เพราะไม่อยากไห้มา มาทุกวันรำคานนะ อยากอยู่แบบสงบๆแทนที่จะคิดใด้ เค้าก็อ้างว่าไม่อยากอยู่บ้านจิงๆ ไม่อยากฟังแม่บ่น ไม่อยากใด้ยินเสียงอะไรที่บ้าน อยู่แล้วต้องทะเลาะกับแม่เบื่อแม่ ไห้เราเข้าใจเค้าหน่อย แต่เค้าไม่เคยเข้าใจเราเลย เราจะพูดแรงมากก็ไม่ใด้ หลานของพ่อ เห้ออออ