เรารักพี่คนหนื่งรักมากถึงมากที่สุด
ตอนนี้เราอายุ 25 เราไม่ค่อยมี ประสบการณ์เรื่องความรัก เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลย ส่วนพี่ที่เราคบอยู่เค้าอายุ 30 เขาผ่านอะไรมาเยอะเขาว่าอย่างนี้
ก่อนที่มาเจอะพี่เขาเราก็สัญญากับตัวเองว่าจะอยู่เป็นโสดแบบไม่มีใครไปตลอดชีวิต เราอยู่เป็นโสดมานานมากนานถึงนานที่สุด เราไม่เคยมองใคร ไม่เคยสนใจ ไม่เคย คิดที่จะคบใคร มานานมากแล้ว เราตั้งใจทำงานเก็บเงิน สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง ไม่เคยพึ่งใคร จนหลายๆคนอิดสา เพื่อนหลายๆคนบอกว่าเราเก่งมาก เข้มแข็งมาก นั่นคือ เมื่อก่อนจะเจอพี่เค้า
ตั้งแต่วันที่เจอพี่เขา จิตใจเราก็เปลี่ยนไป ทั้งที่กำแพงใจเราสร้างมานาน ก็ถูกทำลาย สุดท้ายเราก็รักพี่เขา จนหมดใจรักแบบไม่เพื่อใจ ทีแรกพวกเราเข้ากันได้ดีมาก ไปมาหาสู่จนเราตั้งท้อง พี่เขาก็ดีใจดีใจมาก ส่วนเราก็ดีใจดีใจที่สุด แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เราหวังและไม่เป็นดั่งที่คิด เรามีปัญหากัน มีหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องครอบครัว และอื่นๆอีกมากมายจน เราแท้งเราเสียใจมากอยู่แล้ว แต่พี่กับทิ้งเราไปแบบไม่มีเยื่อไยอะไรสักอย่างนับแต่วันแท้งมา เราเข้าใจนะว่าพี่เค้าเสยใจ แต่เราก็เจ็บและเสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาหรอก ถึงพี่เค้าจะบอกเลีกเราก็ยังรักเค้ามาก มากจนคิดจะข้าตัวตายตามลูกที่แท้งไปด้วยช้ำ ตอนนี้เราพยายามง้อเขาอยู่ แต่ทุกครั้งที่โทรไป ก็จะโดนด่าโดนว่า ทั้งไล่ให้เราไปอยู่ทุกๆครั้งแหละ พี่เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเราแล้ว ไม่ได้รักเราเลย จนบางทีเราก็ท้อและอยากจะหนีนะอยากจะไปให้พ้นเขา แต่ทุกครั้งเราก็ทำไม่ได้ เรายอมเป็นคนหน้าด้านที่โทรหาเขาอยู่ทุกวัน ถึงแม้บางครั้งเขาจะไม่รับเราก็ยังจะโทร เพราะเรารักเขามาก พี่บอกไห้เราตัดใจ พี่บอกอย่าเสียเวลากับเขาเลย เอาเวลาไปทำอย่างอื่นจะดีกว่าไหม เรายังอยากรู้นะ ทำไมความรักของพี่ที่มีให้เรา มันน้อยจัง มันหมดง่ายจัง
เราไม่ได้หวังให้พี่เขากลับมารักเรานะ แค่เราได้รักเขาก็พอ เราก็มีความสุขมากแล้ว
ถึงวันนี้เราจะรู้ว่าการที่รักคนที่ไม่รักเรามันเจ็บแค่ไหน เราก็ยังรักเขาอยู่
คนที่ไม่เจอะอาการแบบเราคงไม่รู้หรอกว่าเจ็บแทบขาดใจมันเป็นยังไง
เราเข้าใจนะที่ว่า ยิ่งเราฝืนทำยิ่งจะเป็นการทำร้ายตัวเอง เราควรปล่อย แต่เราไม่รู้จะปล่อยยังไง
ส่วนพี่เค้าเพราะหมดรักจื่งปล่อยง่าย และ พูดออกมาแบบง่ายๆได้ เราก็เจ็บนะทุกครั้งที่พี่เขาพูด คนที่หมดรักกับคนที่ยังรัก มันช่างต่างกันเหลือเกีน
อีกอย่าง ความรักที่เราให้เขาไม่ใช่รักแค่ทางผ่าน ไม่ใช่รักเพื่อเลือก แม้ที่จะเลิกกับเขายังไม่เคยมีเลย เราเคยบอกกับตัวเองว่ามีแต่ความตายเท่านั้นแหละที่จะพรากเราจากพี่เค้า
ถึงแม้วันนี้พี่เขาจะหมดรัก แต่เราความรักของเรา ที่ให้เขา ไม่เคยลดลง มันยังเท่าเดิม แต่มากขึ้นด้วยซ้ำ ถึงแม้ ความรักของเรา พี่เขาจะไม่ต้องการมันเลยก็ตาม
วันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ยังโทหาพี่เค้านะเพราะรักครั้งนี้คือรักครั้งสุดท้ายของเรา
เราไม่ใช่พวกโลกสวย ไม่ได้ปัญญาอ่อน ไม่ได้โง่ แต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะรัก
ถึงจะเจ็บมากเท่าไหร่เราก็ไม่เคยที้งงานเลยนะเราก็กับมาตั้งใจทำงานเหมือนเดีมทำทุกอย่างได้ดีเหมือนเดีม ถึงแม้ จิตใจเราจะจะไม่เขั้มแขงเหมือนเมื่อก่อนและจะบอบซ้ำมากแค่ไหนคนอื่นก็ไม่มีทางจะได้รับรู้อีกต่อไปแล้ว เรายังยิ้มได้ตอนนี้ ถึงแม้ข้างในใจจะทุกข์มากก็ตาม
รักครั้งสุดท้ายของเรา
ตอนนี้เราอายุ 25 เราไม่ค่อยมี ประสบการณ์เรื่องความรัก เพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลย ส่วนพี่ที่เราคบอยู่เค้าอายุ 30 เขาผ่านอะไรมาเยอะเขาว่าอย่างนี้
ก่อนที่มาเจอะพี่เขาเราก็สัญญากับตัวเองว่าจะอยู่เป็นโสดแบบไม่มีใครไปตลอดชีวิต เราอยู่เป็นโสดมานานมากนานถึงนานที่สุด เราไม่เคยมองใคร ไม่เคยสนใจ ไม่เคย คิดที่จะคบใคร มานานมากแล้ว เราตั้งใจทำงานเก็บเงิน สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง ไม่เคยพึ่งใคร จนหลายๆคนอิดสา เพื่อนหลายๆคนบอกว่าเราเก่งมาก เข้มแข็งมาก นั่นคือ เมื่อก่อนจะเจอพี่เค้า
ตั้งแต่วันที่เจอพี่เขา จิตใจเราก็เปลี่ยนไป ทั้งที่กำแพงใจเราสร้างมานาน ก็ถูกทำลาย สุดท้ายเราก็รักพี่เขา จนหมดใจรักแบบไม่เพื่อใจ ทีแรกพวกเราเข้ากันได้ดีมาก ไปมาหาสู่จนเราตั้งท้อง พี่เขาก็ดีใจดีใจมาก ส่วนเราก็ดีใจดีใจที่สุด แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เราหวังและไม่เป็นดั่งที่คิด เรามีปัญหากัน มีหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องครอบครัว และอื่นๆอีกมากมายจน เราแท้งเราเสียใจมากอยู่แล้ว แต่พี่กับทิ้งเราไปแบบไม่มีเยื่อไยอะไรสักอย่างนับแต่วันแท้งมา เราเข้าใจนะว่าพี่เค้าเสยใจ แต่เราก็เจ็บและเสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาหรอก ถึงพี่เค้าจะบอกเลีกเราก็ยังรักเค้ามาก มากจนคิดจะข้าตัวตายตามลูกที่แท้งไปด้วยช้ำ ตอนนี้เราพยายามง้อเขาอยู่ แต่ทุกครั้งที่โทรไป ก็จะโดนด่าโดนว่า ทั้งไล่ให้เราไปอยู่ทุกๆครั้งแหละ พี่เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเราแล้ว ไม่ได้รักเราเลย จนบางทีเราก็ท้อและอยากจะหนีนะอยากจะไปให้พ้นเขา แต่ทุกครั้งเราก็ทำไม่ได้ เรายอมเป็นคนหน้าด้านที่โทรหาเขาอยู่ทุกวัน ถึงแม้บางครั้งเขาจะไม่รับเราก็ยังจะโทร เพราะเรารักเขามาก พี่บอกไห้เราตัดใจ พี่บอกอย่าเสียเวลากับเขาเลย เอาเวลาไปทำอย่างอื่นจะดีกว่าไหม เรายังอยากรู้นะ ทำไมความรักของพี่ที่มีให้เรา มันน้อยจัง มันหมดง่ายจัง
เราไม่ได้หวังให้พี่เขากลับมารักเรานะ แค่เราได้รักเขาก็พอ เราก็มีความสุขมากแล้ว
ถึงวันนี้เราจะรู้ว่าการที่รักคนที่ไม่รักเรามันเจ็บแค่ไหน เราก็ยังรักเขาอยู่
คนที่ไม่เจอะอาการแบบเราคงไม่รู้หรอกว่าเจ็บแทบขาดใจมันเป็นยังไง
เราเข้าใจนะที่ว่า ยิ่งเราฝืนทำยิ่งจะเป็นการทำร้ายตัวเอง เราควรปล่อย แต่เราไม่รู้จะปล่อยยังไง
ส่วนพี่เค้าเพราะหมดรักจื่งปล่อยง่าย และ พูดออกมาแบบง่ายๆได้ เราก็เจ็บนะทุกครั้งที่พี่เขาพูด คนที่หมดรักกับคนที่ยังรัก มันช่างต่างกันเหลือเกีน
อีกอย่าง ความรักที่เราให้เขาไม่ใช่รักแค่ทางผ่าน ไม่ใช่รักเพื่อเลือก แม้ที่จะเลิกกับเขายังไม่เคยมีเลย เราเคยบอกกับตัวเองว่ามีแต่ความตายเท่านั้นแหละที่จะพรากเราจากพี่เค้า
ถึงแม้วันนี้พี่เขาจะหมดรัก แต่เราความรักของเรา ที่ให้เขา ไม่เคยลดลง มันยังเท่าเดิม แต่มากขึ้นด้วยซ้ำ ถึงแม้ ความรักของเรา พี่เขาจะไม่ต้องการมันเลยก็ตาม
วันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ยังโทหาพี่เค้านะเพราะรักครั้งนี้คือรักครั้งสุดท้ายของเรา
เราไม่ใช่พวกโลกสวย ไม่ได้ปัญญาอ่อน ไม่ได้โง่ แต่ที่ทำไปทั้งหมดเพราะรัก
ถึงจะเจ็บมากเท่าไหร่เราก็ไม่เคยที้งงานเลยนะเราก็กับมาตั้งใจทำงานเหมือนเดีมทำทุกอย่างได้ดีเหมือนเดีม ถึงแม้ จิตใจเราจะจะไม่เขั้มแขงเหมือนเมื่อก่อนและจะบอบซ้ำมากแค่ไหนคนอื่นก็ไม่มีทางจะได้รับรู้อีกต่อไปแล้ว เรายังยิ้มได้ตอนนี้ ถึงแม้ข้างในใจจะทุกข์มากก็ตาม