เราไม่เคยไปยุ่งกับคนทางครอบครัวของแม่เราเลยค่ะ

เราไม่เคยที่จะไปยุ่งไม่คุยไปถามไปใกล้เลยค่ะ ถ้าเจอก็ไหว้ แล้วออกห่างมาอยู่ของเราเอง แต่พอเราอยู่พวกเขาเองนั้นแหละที่จะตามมาด่า เช่นนั่งหน้าบ้านก็จะเดินมาด่าว่าวันๆไม่ทำอะไรเป็นภาระอยู่นั้นแหละ เราก็จะเดินหนีพอเราเดินหนีก็ตามมาอีก เราต้องทำยังไงคะ
ขอบอกก่อนนะคะคือทางครอบครัวเราไม่ได้รวยอะไรมากแตกต่างกับครอบครัวพี่เราเขารวยมากมีวันหนึ่งค่ะเราก็ไปบ้านพี่ไปอยู่กับพี่ไปนอนเล่นแล้วป้าก็เขามาด่าเราว่าไม่ทำอะไรเลย ทำตัวให้มีปัญหาอยู่นั้นแหละใช้ไฟก็เปลือง น่ารำคาร แต่พอคุยกับพี่เราพูดอ่อนหวานมาก ถามพี่เราว่าน้องกินข้าวหรือยังป้าซื้อของมาฝาก เราต้องทำยังไงคะ น้อยใจเสียใจลำบากใจด้วย ไม่อยากยุ่งด้วยแต่เขาก็มายุเองบางครั้งเราทนไม่ไหวเราก็เถียงบ้าง เขาก็ด่าว่าไม่มีใครสั่งสอนทั้งๆที่เขานั้นแหละค่ะทำให้เราเป็นแบบนี้ เราเหนื่อยค่ะ หรือเพราะความรวยค่ะที่ทำให้ คนในเครือญาติไม่เท่าเทียมกัน