ป้าของฉันคนนี้เป็นเพื่อนที่รู้จักสนิทสนมกันดีกับแม่ของฉัน ป้าเป็นคนที่ฉันมักจะไปอาศัยนอนที่บ้านด้วยเวลามีกิจจำเป็นบางอย่าง ป้าอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้มีลูกหลาน แกทำอาชีพนวดแผนไทย ลูกค้ามีทั้งหญิงชายตัวใหญ่ตัวเล็กที่จะนัดมานวดเป็นเวลาๆไป บางเวลาแกก็ว่าง โดยเฉพาะเวลากลางคืนของบางวันที่ฉันไปนอนบ้านป้านั่นแหละ
ที่นั่นไม่มีคอมพิวเตอร์ ไม่มีอินเตอร์เน็ต และถึงแม้ว่าป้าจะมีสมาร์ทโฟนที่ราคาแพงกว่าของที่ฉันมีซะอีก แต่แกก็ไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คหรือโซเชี่ยลอะไรทั้งนั้น ป้ายังคงใช้วิธีโทรหากับเพื่อนฝูงเวลาคิดถึงกันหรืออยากเม้ามอย รวมถึงกับแม่ฉันด้วย บางทีฉันก็ยังอิจฉา
และกิจกรรมอีกอย่างหนึ่งของบ้านที่เงียบๆหลังนี้ก็คือ...ดูทีวี
ความบูมของซีรี่ส์อินเดียในสายตาคนที่ไม่ได้เป็นแฟนเหนียวแน่นใกล้ชิดนักอย่างฉันอาจจะเป็นเรื่องที่เหมือนจะ nonsense แต่ไม่เป็นเรื่องที่แปลกเลยสำหรับป้า ป้าชอบดูหนุมานฯ ที่ช่องแปด ดูเหมือนว่าทุกๆวันจันทร์-ศุกร์ ป้าจะเปิดช่องแปดไว้รอ ซึ่งก่อนหน้าที่จะมีหนุมานฯ ก็จะมีรายการเกมเรียงเบอร์อะไรซักอย่าง นั่งลุ้นก็สนุกดีเหมือนกัน พอหนุมานมา ป้าก็เตรียมกับข้าวกับปลามาให้ฉันเสร็จพอดี แล้วพวกเราก็จะนั่งชิวไปกินข้าวไปดูเจ้าวานรผู้รับใช้องค์สีราม(หรือ"ศรีราม"เขียนไม่ถูกจริงๆแฮะ)ออกไปปราบเหล่ายักษ์มารทั้งหลาย ฉันจำได้ว่าเมื่อตอนหนุมานยังไม่โต ฉันแทบไม่ได้เปิดไปดูหรอกถ้าไม่ได้ไปนอนบ้านป้า เพราะมันเรื่องอะไรก็ไม่รู้ เหมือนนั่งดูเด็กคนนึงค่อยๆโตขึ้นมาน่ะ แต่ว่าฉันเห็นผู้ใหญ่หลายคนชอบนะ ความน่ารักของเจ้ามารุติของพวกแม่ๆเนี่ย ตอนหนุมานมีเรื่องกับพระกาฬ ฉันยังเชียร์พระกาฬอยู่เลย 555 พระกาฬไม่มีหนวดฉันว่าหน้าตาดีออก หนุมานแหกกฎสมควรจะถูกลงโทษแต่พระกาฬก็ไม่สามารถลงโทษได้เพราะพระศิวะมาขอเอาไว้ซะอย่างงั้นแน่ะ พอฉันได้มาดูอีกที ก็ตอนหนุมานโตแล้ว ถึงตอนนี้มันเริ่มเข้าสู่เรื่องรามเกียรติ์ที่ฉันคุ้นเคยจากบทเรียนภาษาไทยตอนประถม มีพระราม พระลักษมณ์ พิเภก กองทัพวานร มีทศกัณฐ์ นางมณโฑ อินทรชิต ไมยราพ มีนางสีดา ฯลฯ เป็นตอนนี้เองที่ฉันดันมาติดหนุมานซะอย่างงั้น เพราะมันมันส์ดี แบบมียักษ์กับลิงต่อสู้กัน ปล่อยพลังใส่กันไปมา ฟิ่วๆ ตอนแรกฉันว่าพระลักษมณ์หล่อกว่าพระราม พระรามทุกทีเอาแต่ยืนยิ้ม เพราะเดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นหนุมานก็ไปจัดการให้เองแหละ แต่ตอนนี้ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้นอนบ้านป้า ฉันก็ต้องเปิดดูหนุมานย้อนหลังเองทางยูทูบเกือบทุกวันเพราะท่าทางจะเข้าใกล้จุดจบมากขึ้นทุกทีแล้ว และพระรามที่เริ่มมีแอคชั่นมากขึ้นสวนทางกับน้องชายที่ยืนเฉยๆละก็เลยดูหล่อขึ้นตามลำดับ 555
ป้าฉันยังบอกอีกว่า จันตระการตา ซีรีส์ใหม่ที่เพิ่งมา นี่ก็น่าดู ฉันคิดว่าป้าฉันคงชอบหนังหรือละครแฟนตาซี เห็นช่องแปดยิงทีเซอร์ละครอะไรนะที่มีงูด้วย ป้าก็ยังบอกว่าน่าดู ป้าพูดถึงละครดังเรตติ้งทะลุทะลวงเรื่องนั้นด้วยนะ ถามว่าฉันดูไหม ป้าจะได้เปิดให้ แต่ฉันบอกไปว่าไม่ได้ดู ฉันไม่ค่อยชอบละครที่กระแสเยอะๆเท่าไหร่ แล้วป้าก็ว่าป้าไม่ชอบดูละครไทย มีแต่เรื่องแย่งผัวแย่งเมีย(สเตอริโอไทป์นะป้า) ฉันได้แต่ยิ้มและตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ ว่ามันก็จริงระดับนึง แต่มันก็มีสลับๆกันมากับละครน้ำดีนั่นแหละป้า
หนุมานจบราวๆสามทุ่มกว่ามั้ง หลังจากนั้นป้าจะเปิดไปดูช่องไทยรัฐ ไทยรัฐนี่มันควรจะเป็นช่องข่าวใช่ไหม มันก็เป็นช่องข่าวอ่ะแหละ แต่ป้าฉันชอบเปิดโดยเฉพาะช่วงใกล้ๆวันที่ 1 กับ 16 ของเดือน เพราะจะรวมข่าวแปลกๆไว้เยอะหน่อย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเอาไปทำอะไร บางทีฉันยังต้องช่วยป้าจำเลขทะเบียนรถในข่าวอยู่เลย มันสนุกดีนะที่ต้องนั่งแหกตาพยายามดูว่ารถนั่นทะเบียนอะไร อ่านออกไหม ข่าวเมื่อตะกี้มีตัวเลขอะไรบ้างนะ ซากเรือเก่าอายุกี่ปี ใช้คนกู้กี่คน ฯลฯ ฉันมีความสามารถที่จำมันได้หรือเปล่า บอกต่อป้าที่วิ่งไปเอาสมุดจดมาได้ครบมั้ย อะไรงี้ ถึงแม้ว่าฉันจะเรียนคณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์มาดีพอที่จะรู้ว่าโอกาสที่ป้าจะได้โชคจากตัวเลขพวกนี้มันน้อยเหลือเกิน แต่ฉันก็ไม่อยากขัดใจ เพราะแม้แต่ในทางวิทยาศาสตร์เค้าก็ยังถือว่าความน่าจะเป็นกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันคนละอย่างกัน 555 ไม่หรอก จริงๆแล้วฉันก็แค่อยากจะมีขณะเวลาที่ไม่ต้องคิดอะไรมากบ้างเหมือนกัน และฉันก็ไม่คิดว่าป้าฉันจะไม่รู้ว่าโอกาสได้โชคมันไม่มาก ป้าคงรู้แหละ "แต่จะเล่นอ่ะ" ฉันเองก็ไม่ใช่คนรวยมาก ฉันรู้ดีว่านอกจากเงินก็ความหวังนี่แหละที่หล่อเลี้ยงผู้คนได้
เสร็จแล้วป้าก็จะเปิดไปดูคุณพุทธกับคุณจิตดี(ชื่อนี้มั้ย?)ที่ช่องอัมรินทร์ ป้าว่าสองคนนี่คุยข่าวกันสนุกดี นอกจากการตีประเด็นข่าวที่สนุกสนานตามแบบของเขาแล้ว ความจินตนาการสูงส่งว่าจะสามารถไปหาอะไรมาทำเป็นข่าวได้บ้างนี่ รายการนี้ฉันก็คิดว่าสุดยอดเหมือนกัน ร้อยวันพันปีที่ฉันไม่ได้ดูข่าวทางทีวี มาดูอีกทีฉันยังอดลุ้นตามไม่ได้ คดีหวยสามสิบล้านจะพลิกมั้ย พลิกยังไง ครูจะมาทางไหน ลุงจะไปต่อยังไง จะสืบหาหลักฐานเอาจากอะไรได้บ้าง ... ข่าวอื่นก็มีนะแหม เหลือใจไว้เชียร์คู่อื่นข่าวอื่นด้วย!
กว่าจะไล่ดูหมดนี่ได้ก็ดึกพอสมควร ก็อาจจะเป็นเวลาของซีรีส์จีน หรือหนังฮอลลีวู้ดเก่า ฉันเห็นโฆษณาซีรีส์จีนเรื่อง tribals อะไรซักอย่าง อุตส่าห์จำชื่อกลับมาค้นในเน็ตด้วยแต่ว่าไม่มีให้ดูในเน็ต(ที่พากย์ไทย)แฮะ เสียดาย แต่ส่วนวันที่ฉันอยู่กับป้านั่น หนังฮอลลีวู้ดเก่า สมัยที่ลุงแอนโตนิโอ แบนเดอรัส กับลุงมอร์แกน ฟรีแมน ยังไม่แก่มากนักเลย หนังปล้นอะไรซักอย่าง ปล้นเสร็จแล้วคนหล่ออย่างลุงแอนโตนิโอ ท้ายเรื่องโดนผู้หญิงหลอกเฉยเลย ป้าอุตส่าห์จำลุงแอนโตนิโอได้นะ แกว่าแกดูหนังของตานี่หลายทีละ แต่ฉันจำได้แค่หน้า จำชื่อไม่ได้ รู้จักแต่ลุงมอร์แกน
มีครั้งนึงเหมือนกันที่ฉันไปค้างบ้านป้าวันเสาร์หรืออาทิตย์นี่แหละ วันนั้นไม่มีหนุมานฉาย ป้าฉันเปิดไปดูช่องอื่น ช่องสารคดี นิวทีวี กำลังฉายเรื่องสัตว์กับลูกๆของพวกมันอยู่เลย โอ้โห! ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจริงๆแล้วการนั่งดูสารคดีสัตว์โลกสวยงามนี่มันจะทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าการดูละครร้องเล่นเต้นรำของมนุษย์ซะอีก ถึงแม้ว่าบางสารคดีศัพท์แสงทางเทคนิคจะเยอะนิดนึงก็เถอะ แต่มันก็ได้ช่วยย้ำเหตุผลการเลือกเรียนของฉันว่าการเรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นทำให้เราสามารถเข้าใจได้ว่าจริงๆแล้วโลกใบนี้มันไม่ได้โหดร้ายไปซะทีเดียว มันก็แค่เป็นอย่างนั้นของมันอยู่แล้วเพียงแต่เราไม่รู้และคิดไปเองว่ามันต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เท่านั้นเอง นอกจากสารคดีแล้วช่องนี้ก็ยังมีตลกฝรั่งแกล้งกันด้วย วันนั้นป้านวดลูกค้าอยู่ด้วยพอดี เลยเหมือนนั่งดูไปด้วยกัน ขำไปด้วยกัน คนเยอะก็สนุกดีไปอีกแบบ
"ดูทีวีบ้านป้า" เมื่อฉันไม่ได้ดูช่องที่ตัวเองติ่ง(และไม่ได้ดูช่องตรงข้ามด้วย)
ที่นั่นไม่มีคอมพิวเตอร์ ไม่มีอินเตอร์เน็ต และถึงแม้ว่าป้าจะมีสมาร์ทโฟนที่ราคาแพงกว่าของที่ฉันมีซะอีก แต่แกก็ไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คหรือโซเชี่ยลอะไรทั้งนั้น ป้ายังคงใช้วิธีโทรหากับเพื่อนฝูงเวลาคิดถึงกันหรืออยากเม้ามอย รวมถึงกับแม่ฉันด้วย บางทีฉันก็ยังอิจฉา
และกิจกรรมอีกอย่างหนึ่งของบ้านที่เงียบๆหลังนี้ก็คือ...ดูทีวี
ความบูมของซีรี่ส์อินเดียในสายตาคนที่ไม่ได้เป็นแฟนเหนียวแน่นใกล้ชิดนักอย่างฉันอาจจะเป็นเรื่องที่เหมือนจะ nonsense แต่ไม่เป็นเรื่องที่แปลกเลยสำหรับป้า ป้าชอบดูหนุมานฯ ที่ช่องแปด ดูเหมือนว่าทุกๆวันจันทร์-ศุกร์ ป้าจะเปิดช่องแปดไว้รอ ซึ่งก่อนหน้าที่จะมีหนุมานฯ ก็จะมีรายการเกมเรียงเบอร์อะไรซักอย่าง นั่งลุ้นก็สนุกดีเหมือนกัน พอหนุมานมา ป้าก็เตรียมกับข้าวกับปลามาให้ฉันเสร็จพอดี แล้วพวกเราก็จะนั่งชิวไปกินข้าวไปดูเจ้าวานรผู้รับใช้องค์สีราม(หรือ"ศรีราม"เขียนไม่ถูกจริงๆแฮะ)ออกไปปราบเหล่ายักษ์มารทั้งหลาย ฉันจำได้ว่าเมื่อตอนหนุมานยังไม่โต ฉันแทบไม่ได้เปิดไปดูหรอกถ้าไม่ได้ไปนอนบ้านป้า เพราะมันเรื่องอะไรก็ไม่รู้ เหมือนนั่งดูเด็กคนนึงค่อยๆโตขึ้นมาน่ะ แต่ว่าฉันเห็นผู้ใหญ่หลายคนชอบนะ ความน่ารักของเจ้ามารุติของพวกแม่ๆเนี่ย ตอนหนุมานมีเรื่องกับพระกาฬ ฉันยังเชียร์พระกาฬอยู่เลย 555 พระกาฬไม่มีหนวดฉันว่าหน้าตาดีออก หนุมานแหกกฎสมควรจะถูกลงโทษแต่พระกาฬก็ไม่สามารถลงโทษได้เพราะพระศิวะมาขอเอาไว้ซะอย่างงั้นแน่ะ พอฉันได้มาดูอีกที ก็ตอนหนุมานโตแล้ว ถึงตอนนี้มันเริ่มเข้าสู่เรื่องรามเกียรติ์ที่ฉันคุ้นเคยจากบทเรียนภาษาไทยตอนประถม มีพระราม พระลักษมณ์ พิเภก กองทัพวานร มีทศกัณฐ์ นางมณโฑ อินทรชิต ไมยราพ มีนางสีดา ฯลฯ เป็นตอนนี้เองที่ฉันดันมาติดหนุมานซะอย่างงั้น เพราะมันมันส์ดี แบบมียักษ์กับลิงต่อสู้กัน ปล่อยพลังใส่กันไปมา ฟิ่วๆ ตอนแรกฉันว่าพระลักษมณ์หล่อกว่าพระราม พระรามทุกทีเอาแต่ยืนยิ้ม เพราะเดี๋ยวเกิดอะไรขึ้นหนุมานก็ไปจัดการให้เองแหละ แต่ตอนนี้ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้นอนบ้านป้า ฉันก็ต้องเปิดดูหนุมานย้อนหลังเองทางยูทูบเกือบทุกวันเพราะท่าทางจะเข้าใกล้จุดจบมากขึ้นทุกทีแล้ว และพระรามที่เริ่มมีแอคชั่นมากขึ้นสวนทางกับน้องชายที่ยืนเฉยๆละก็เลยดูหล่อขึ้นตามลำดับ 555
ป้าฉันยังบอกอีกว่า จันตระการตา ซีรีส์ใหม่ที่เพิ่งมา นี่ก็น่าดู ฉันคิดว่าป้าฉันคงชอบหนังหรือละครแฟนตาซี เห็นช่องแปดยิงทีเซอร์ละครอะไรนะที่มีงูด้วย ป้าก็ยังบอกว่าน่าดู ป้าพูดถึงละครดังเรตติ้งทะลุทะลวงเรื่องนั้นด้วยนะ ถามว่าฉันดูไหม ป้าจะได้เปิดให้ แต่ฉันบอกไปว่าไม่ได้ดู ฉันไม่ค่อยชอบละครที่กระแสเยอะๆเท่าไหร่ แล้วป้าก็ว่าป้าไม่ชอบดูละครไทย มีแต่เรื่องแย่งผัวแย่งเมีย(สเตอริโอไทป์นะป้า) ฉันได้แต่ยิ้มและตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ ว่ามันก็จริงระดับนึง แต่มันก็มีสลับๆกันมากับละครน้ำดีนั่นแหละป้า
หนุมานจบราวๆสามทุ่มกว่ามั้ง หลังจากนั้นป้าจะเปิดไปดูช่องไทยรัฐ ไทยรัฐนี่มันควรจะเป็นช่องข่าวใช่ไหม มันก็เป็นช่องข่าวอ่ะแหละ แต่ป้าฉันชอบเปิดโดยเฉพาะช่วงใกล้ๆวันที่ 1 กับ 16 ของเดือน เพราะจะรวมข่าวแปลกๆไว้เยอะหน่อย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเอาไปทำอะไร บางทีฉันยังต้องช่วยป้าจำเลขทะเบียนรถในข่าวอยู่เลย มันสนุกดีนะที่ต้องนั่งแหกตาพยายามดูว่ารถนั่นทะเบียนอะไร อ่านออกไหม ข่าวเมื่อตะกี้มีตัวเลขอะไรบ้างนะ ซากเรือเก่าอายุกี่ปี ใช้คนกู้กี่คน ฯลฯ ฉันมีความสามารถที่จำมันได้หรือเปล่า บอกต่อป้าที่วิ่งไปเอาสมุดจดมาได้ครบมั้ย อะไรงี้ ถึงแม้ว่าฉันจะเรียนคณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์มาดีพอที่จะรู้ว่าโอกาสที่ป้าจะได้โชคจากตัวเลขพวกนี้มันน้อยเหลือเกิน แต่ฉันก็ไม่อยากขัดใจ เพราะแม้แต่ในทางวิทยาศาสตร์เค้าก็ยังถือว่าความน่าจะเป็นกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันคนละอย่างกัน 555 ไม่หรอก จริงๆแล้วฉันก็แค่อยากจะมีขณะเวลาที่ไม่ต้องคิดอะไรมากบ้างเหมือนกัน และฉันก็ไม่คิดว่าป้าฉันจะไม่รู้ว่าโอกาสได้โชคมันไม่มาก ป้าคงรู้แหละ "แต่จะเล่นอ่ะ" ฉันเองก็ไม่ใช่คนรวยมาก ฉันรู้ดีว่านอกจากเงินก็ความหวังนี่แหละที่หล่อเลี้ยงผู้คนได้
เสร็จแล้วป้าก็จะเปิดไปดูคุณพุทธกับคุณจิตดี(ชื่อนี้มั้ย?)ที่ช่องอัมรินทร์ ป้าว่าสองคนนี่คุยข่าวกันสนุกดี นอกจากการตีประเด็นข่าวที่สนุกสนานตามแบบของเขาแล้ว ความจินตนาการสูงส่งว่าจะสามารถไปหาอะไรมาทำเป็นข่าวได้บ้างนี่ รายการนี้ฉันก็คิดว่าสุดยอดเหมือนกัน ร้อยวันพันปีที่ฉันไม่ได้ดูข่าวทางทีวี มาดูอีกทีฉันยังอดลุ้นตามไม่ได้ คดีหวยสามสิบล้านจะพลิกมั้ย พลิกยังไง ครูจะมาทางไหน ลุงจะไปต่อยังไง จะสืบหาหลักฐานเอาจากอะไรได้บ้าง ... ข่าวอื่นก็มีนะแหม เหลือใจไว้เชียร์คู่อื่นข่าวอื่นด้วย!
กว่าจะไล่ดูหมดนี่ได้ก็ดึกพอสมควร ก็อาจจะเป็นเวลาของซีรีส์จีน หรือหนังฮอลลีวู้ดเก่า ฉันเห็นโฆษณาซีรีส์จีนเรื่อง tribals อะไรซักอย่าง อุตส่าห์จำชื่อกลับมาค้นในเน็ตด้วยแต่ว่าไม่มีให้ดูในเน็ต(ที่พากย์ไทย)แฮะ เสียดาย แต่ส่วนวันที่ฉันอยู่กับป้านั่น หนังฮอลลีวู้ดเก่า สมัยที่ลุงแอนโตนิโอ แบนเดอรัส กับลุงมอร์แกน ฟรีแมน ยังไม่แก่มากนักเลย หนังปล้นอะไรซักอย่าง ปล้นเสร็จแล้วคนหล่ออย่างลุงแอนโตนิโอ ท้ายเรื่องโดนผู้หญิงหลอกเฉยเลย ป้าอุตส่าห์จำลุงแอนโตนิโอได้นะ แกว่าแกดูหนังของตานี่หลายทีละ แต่ฉันจำได้แค่หน้า จำชื่อไม่ได้ รู้จักแต่ลุงมอร์แกน
มีครั้งนึงเหมือนกันที่ฉันไปค้างบ้านป้าวันเสาร์หรืออาทิตย์นี่แหละ วันนั้นไม่มีหนุมานฉาย ป้าฉันเปิดไปดูช่องอื่น ช่องสารคดี นิวทีวี กำลังฉายเรื่องสัตว์กับลูกๆของพวกมันอยู่เลย โอ้โห! ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจริงๆแล้วการนั่งดูสารคดีสัตว์โลกสวยงามนี่มันจะทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าการดูละครร้องเล่นเต้นรำของมนุษย์ซะอีก ถึงแม้ว่าบางสารคดีศัพท์แสงทางเทคนิคจะเยอะนิดนึงก็เถอะ แต่มันก็ได้ช่วยย้ำเหตุผลการเลือกเรียนของฉันว่าการเรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นทำให้เราสามารถเข้าใจได้ว่าจริงๆแล้วโลกใบนี้มันไม่ได้โหดร้ายไปซะทีเดียว มันก็แค่เป็นอย่างนั้นของมันอยู่แล้วเพียงแต่เราไม่รู้และคิดไปเองว่ามันต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เท่านั้นเอง นอกจากสารคดีแล้วช่องนี้ก็ยังมีตลกฝรั่งแกล้งกันด้วย วันนั้นป้านวดลูกค้าอยู่ด้วยพอดี เลยเหมือนนั่งดูไปด้วยกัน ขำไปด้วยกัน คนเยอะก็สนุกดีไปอีกแบบ