ขอส่วนบุญ

มีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งที่มองไม่เห็นมาเล่าให้ฟัง ตัวเราเองมักสัมผัสในสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่บ่อยๆ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีสัมผัสที่7และคงไม่มี เราไม่ได้คิดไปเองคนเดียวแน่นอน เรื่องมีอยู่ว่าก่อนวันเกิดเราๆและแม่ตั้งใจจะทำบุญวันเกิดอยู่แล้ว เช้าวันนั้นแม่เรียกเราตื่นเวลาประมานตี5เพื่อไปจ่ายตลาด ด้วยความที่ตื่นเช้าเราก็งัวเงียอยู่หน่อยๆ หลังจากกลับจากตลาดมันก็สายแล้วแหละ แม่ก็บอกให้เราขึ้นไปปลุกยายเพื่อมาทานข้าว เราก็บอกแม่ว่ายายตื่นตั้งแต่เช้าแล้วยังเดินสวนกันตรงบันไดอยู่เลย เราถกเถียงกับแม่พักใหญ่ว่าเจอยายจริงๆ แล้วเรากับแม่ก็ไปปลุกยายและถามยายว่าตอนเช้าได้ลงไปข้างล่างมั้ย ปรากฏว่ายายเพิ่งตื่นจ้าาาา(ขนลุกซู่) แล้วที่เราเห็นมันคืออะไรคือเราเห็นจริงๆว่าเป็นยายรูปร่างหน้าตาท่าทางคือยายเราจริงๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรพอถึงวันเกิดเราก็ใส่บาตรทำบุญปกติ แต่เราไม่ได้กรวดน้ำให้ในสิ่งที่เราเจอก่อนวันเกิดนะเพราะยังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร
แล้วก็มีอิกเหตุการณ์นึงผ่านจากที่เจอก่อนวันเกิดประมาน3เดือน เราคุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ในห้องคุยนานพอสมควรจนแม่มาเรียกให้พาไปทำธุระ เราก็บอกแม่ว่าอิกแปบเดี๋ยวตามไปผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงเหมือนมีคนมาเคาะประตูห้องเราก็ไปเปิดนึกว่าแม่มาเรียก พอเปิดก็ไม่มีใครซึ่งเป็นไปไม่ได้ว่าแม่จะเดินลงบันไดไปเร็วขนาดนั้น(ห้องเราอยู่ชั้น2) เรารีบปิดประตูมาคุยกับแฟนต่อและแฟนก็ถามว่าแม่เรียกแล้วหรอ ไปทำธุระก่อนก็ได้ค่อยคุยกันใหม่เราอึ้งไปเลยเพราะไม่ใช่แค่เราที่ได้ยินเสียงเคาะประตูแฟนเราก็ได้ยินด้วย(ขนลุกรอบ2) ทำให้เรานึกถึงเหตุการณ์ก่อนวันเกิดจึงปรึกษาแฟนว่าควรทำไงดีแฟนก็บอกให้ไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับสิ่งที่เจอเขาคงมาขอส่วนบุญแหละ แต่เราไม่เข้าใจที่ว่าสถานที่คือบ้านของเราถ้าเป็นวิญญาณเร่ร่อนหรือสัมพะเวสีจะเข้ามาในบ้านได้ยังไง หรือถ้าเป็นวิญญาณบรรพบุรุษที่บ้านก็ทำบุญให้ประจำอยู่แล้วก็คงไม่น่าใช่ จึงตัดสินใจไปทำบุญเพื่อความสบายใจ

ปล.เราเป็นศิษย์มีครู