มีอะไรมาเล่าค่ะ
วันก่อนเราไปงานเปิดตัวงานนึงของสินค้าแบรนด์ดังมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอาละ! ทีนี้จบงานเราเลยทะเลาะกะแฟน ว่าเราแบบสนใจแต่งาน ไม่สนใจเค้า คืองานนานๆมันจะมาจัดแล้วเค้าอยู่นอกเมืองไม่ได้มาในเมืองบ่อย เราคุยกันว่าจบงานจะไปดูหนังอเวนเจอร์อินฟินิตี้วาร์(ภาษาไทยจำชื่อไม่ได้ค่ะ) ที่ตอนนี้ดังมากกกก งานจบก็ประมานทุ่มนึงค่ะ โรงหนังก็ยังไม่ปิดเหลือเวลาอีกเยอะ เค้าแบบโกรธจนแบบโยนกระเป๋าเราแล้วบอกเราว่า”สนใจแต่ตัวเอง เค้านั่งมอง ยืนมมองหัวโด่ไม่สนใจ งั้นไปดูคนเดียวเลย!!”แล้วคือเค้าก็ตกใจมาก ไม่ใช่ว่าไม่สน คือตลอดงานเค้าแอบมีหันมองแฟนตลอด คือแฟนเค้าอยู่นอกงาน เค้าเข้าไปนั่งในงาน พอดีงานนี้ต้องแบบเป็นตัวแทนถึงเข้าไปนั่งได้แฟนเราไม่ได้เป็นตัวแทนอ่ะค่ะเลยยืนมองข้างนอกกับเพื่อน กลับมาต่อนะคะ ที่นี้แบบเค้าโกรธหนักมากทั้งสีหน้าท่าทางน้ำเสียง แข็งทื่อเย็นชา (แฟนเราชอบดูหนัง ยิ่งเรื่องนี้เค้าอยากดูแบบมากๆกอไก่ล้านตัวค่ะ) ตอนท้ายๆงานมีถ่ายรูปรวมเค้าก็ไปถ่ายรูปรวม คนไม่ใช่ตท.เข้ามาได้แล้วเพราะงานจบแล้ว ที่นี้ตอนถ่ายรูปมีหลายมุมคือเราเดินไปไหนเราเรียกแฟนตลอดนะคะ
“เตงๆมานี่ๆ นั่งรอนี่นะแปปนึง”
“เอ้ยเดี๋ยวมานะแปปนึงขออีกนิดนึง”
“เตงเค้าจะถ่ายรูปตรงนั้นนะ”
“เตงๆมานี่เค้าจะมาถ่ายรูปตรงนี้ เตงมานั่งรอตรงนี้ก่อนมา”
คือเค้าเรียกให้ไปใกล้ๆด้วยและนั่งแบบใกล้ๆฉากมุมถ่ายรูปเลย
พอเค้าโยนกระเป๋าใส่ เราจะร้องไห้พูดค่อไม่ออกเลย เราไม่เข้าใจเค้าหนักมากแบบ งงมากแถมเค้าดูเหมือนเบื่อหน่ายเราเราทำอะไรก็ไม่ดีเหมือนเค้าเก็บกดกับเรามานานแล้วระเบิดทีเดียว
เราเลยพายกระเป๋าละบอก
“โอเค เค้าไปก็ได้” เราเดินหนีออกมาจากตรงนั้นเลยค่ะ เราทั้งงงทั้งเสียใจทั้งไม่เข้าใจทั้งงอนเค้า
เราเลยมาเดินซื้อไรกินอยู่ใกล้ที่จัดงาน เราเดินไปเรื่อยๆเจอจขบ.นั่งสูบบุหรี่อยู่ เรายิ้มให้ จขบ.หันมามองยิ้มตอบ คือจขบ.จำเราได้อ่ะค่ะ(ดีใจจจจจTTพอดีเราเป็นตท.ระดับเล็กๆไม่คิดว่าแกจะใส่ใจจดจำเราได้)
เราทักถามจขบ.ค่ะว่า
“พี่แนน(นามสมมุติ)ไม่กลับง่ายเหรอคะ”
“ทุกคนยังอยู่กันเยอะอยู่เลย เราแหละจะกลับแล้วเหรอ?”
“ค่ะ^^”
เรายิ้มให้เดินผ่านไป คือเราซื้อลูกชิ้นกินเดินหน้าอึนๆไปเรื่อยๆแต่เดินผ่านไปไม่กี่ก้าวเราเลยหยุด คือในหัวเราตอนนั้นคือเราก็ไม่มีใคร แฟนหายไปไหนก็ไม่รู้ เพื่อนก็ไม่มี เราเศร้ามากค่ะ ในหัวเราคืออึนไปหมด เราเดินถอยหลังกลับมาแล้วไปนั่งลงข้างจขบ. แล้วหันไปคุยกับแก
“พี่คะ! หนูทะเลาะกับแฟนมาค่ะ” //เสียงเราเริ่มสั่น
“เฮ้ยเป็นไร ค่อยๆคุยกัน”
“คือเค้าโกรธอ่ะพี่ที่หนูแบบมัวแต่แบบถ่ายรูป เค้าหาว่าหนูไม่สนใจเค้า แล้วคือเราตกลงกันแล้วงานจบเราจะไปดูหนังกัน แต่เค้าก็โกรธหนู อ่ะพี่” เราน้ำตาคลอเบ้า
“คิดบวกไงงง เราสวยมากไงเค้าอยากอยู่กับเราไงเค้าเลยงอน”
“TT”
“นี่พี่จะบอก ชีวิตเราต้องออกไปเจอคนอีกเยอะ ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงาน เดี๋ยวก็มีผช.มาใหม่อีกเรื่อยๆไม่ต้องซีเรียสมากนะ”
“ใครๆเค้าก็บอกหนูแบบพี่นี่แหละ”
พี่แกเลยเงียบไป5วิ แล้วเลิกสูบบุหรี่ ลุกขึ้นยืนพูดกะเราว่า
“เข้าไปข้างในมะ พี่ปาล์ม(นามสมมุติ ชื่อแม่ทีมเรา)ยังไม่กลับเลยนะทุกคนยังถ่ายรูปกันอยู่เลย
” พี่เดินนำหน้าสองเก้าแล้วหันหลังมายืนรอเรา
เรานั่งมองหน้าพี่แกสักแปปก่อนจะยิ้มให้แบบเกรงใจและก็ยังเศร้าอยู่และบอกไปว่า
“อืมมมมม..
ไม่เป็นไรค่ะหนูจะไปแล้ว^^ ขอบคุณนะคะพี่”
เราค่อยก้มหัวให้แล้วเดินออกมาคือพี่แกหันมองตามเราด้วยหน้างงๆอ่ะเราเลยเดินหันหลังออกมาแบบนอยด์ ไม่ได้ไรนะแค่เศร้าที่ทะเลาะกะแฟนเฉยๆนะไม่ได้ไรพี่แกเลย
ปล.จขบ.เป็นทอมมีแฟนแล้ว
ไม่ต้องถามชื่อแบรนด์นะคะเราไม่บอกค่ะ
ประเด็นคือพี่แกโคตรเฟรนลี่ ละเราอายุแค่17อ่ะ นั่งคุยกะจขบ.แบบไม่เป็นทางการไม่เพราะด้วย พูดแบบกันเองด้วยพึ่งเคยเจอกันเคยคุยกันครั้งแรกด้วย
นึกๆย้อนไป ‘นี่เราทำอะไร เราพูดอะไรลงไปวะเนี่ย!!!!! ชิบแล้วววววว!!!!จะเอาหน้าไปไว้ไหนวะ!!!!!!!!’
ทุกคนคิดเราเป็นไงเกินไปปะกับแฟนหรือจขบ.
วันก่อนเราไปงานเปิดตัวงานนึงของสินค้าแบรนด์ดังมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอาละ! ทีนี้จบงานเราเลยทะเลาะกะแฟน ว่าเราแบบสนใจแต่งาน ไม่สนใจเค้า คืองานนานๆมันจะมาจัดแล้วเค้าอยู่นอกเมืองไม่ได้มาในเมืองบ่อย เราคุยกันว่าจบงานจะไปดูหนังอเวนเจอร์อินฟินิตี้วาร์(ภาษาไทยจำชื่อไม่ได้ค่ะ) ที่ตอนนี้ดังมากกกก งานจบก็ประมานทุ่มนึงค่ะ โรงหนังก็ยังไม่ปิดเหลือเวลาอีกเยอะ เค้าแบบโกรธจนแบบโยนกระเป๋าเราแล้วบอกเราว่า”สนใจแต่ตัวเอง เค้านั่งมอง ยืนมมองหัวโด่ไม่สนใจ งั้นไปดูคนเดียวเลย!!”แล้วคือเค้าก็ตกใจมาก ไม่ใช่ว่าไม่สน คือตลอดงานเค้าแอบมีหันมองแฟนตลอด คือแฟนเค้าอยู่นอกงาน เค้าเข้าไปนั่งในงาน พอดีงานนี้ต้องแบบเป็นตัวแทนถึงเข้าไปนั่งได้แฟนเราไม่ได้เป็นตัวแทนอ่ะค่ะเลยยืนมองข้างนอกกับเพื่อน กลับมาต่อนะคะ ที่นี้แบบเค้าโกรธหนักมากทั้งสีหน้าท่าทางน้ำเสียง แข็งทื่อเย็นชา (แฟนเราชอบดูหนัง ยิ่งเรื่องนี้เค้าอยากดูแบบมากๆกอไก่ล้านตัวค่ะ) ตอนท้ายๆงานมีถ่ายรูปรวมเค้าก็ไปถ่ายรูปรวม คนไม่ใช่ตท.เข้ามาได้แล้วเพราะงานจบแล้ว ที่นี้ตอนถ่ายรูปมีหลายมุมคือเราเดินไปไหนเราเรียกแฟนตลอดนะคะ
“เตงๆมานี่ๆ นั่งรอนี่นะแปปนึง”
“เอ้ยเดี๋ยวมานะแปปนึงขออีกนิดนึง”
“เตงเค้าจะถ่ายรูปตรงนั้นนะ”
“เตงๆมานี่เค้าจะมาถ่ายรูปตรงนี้ เตงมานั่งรอตรงนี้ก่อนมา”
คือเค้าเรียกให้ไปใกล้ๆด้วยและนั่งแบบใกล้ๆฉากมุมถ่ายรูปเลย
พอเค้าโยนกระเป๋าใส่ เราจะร้องไห้พูดค่อไม่ออกเลย เราไม่เข้าใจเค้าหนักมากแบบ งงมากแถมเค้าดูเหมือนเบื่อหน่ายเราเราทำอะไรก็ไม่ดีเหมือนเค้าเก็บกดกับเรามานานแล้วระเบิดทีเดียว
เราเลยพายกระเป๋าละบอก
“โอเค เค้าไปก็ได้” เราเดินหนีออกมาจากตรงนั้นเลยค่ะ เราทั้งงงทั้งเสียใจทั้งไม่เข้าใจทั้งงอนเค้า
เราเลยมาเดินซื้อไรกินอยู่ใกล้ที่จัดงาน เราเดินไปเรื่อยๆเจอจขบ.นั่งสูบบุหรี่อยู่ เรายิ้มให้ จขบ.หันมามองยิ้มตอบ คือจขบ.จำเราได้อ่ะค่ะ(ดีใจจจจจTTพอดีเราเป็นตท.ระดับเล็กๆไม่คิดว่าแกจะใส่ใจจดจำเราได้)
เราทักถามจขบ.ค่ะว่า
“พี่แนน(นามสมมุติ)ไม่กลับง่ายเหรอคะ”
“ทุกคนยังอยู่กันเยอะอยู่เลย เราแหละจะกลับแล้วเหรอ?”
“ค่ะ^^”
เรายิ้มให้เดินผ่านไป คือเราซื้อลูกชิ้นกินเดินหน้าอึนๆไปเรื่อยๆแต่เดินผ่านไปไม่กี่ก้าวเราเลยหยุด คือในหัวเราตอนนั้นคือเราก็ไม่มีใคร แฟนหายไปไหนก็ไม่รู้ เพื่อนก็ไม่มี เราเศร้ามากค่ะ ในหัวเราคืออึนไปหมด เราเดินถอยหลังกลับมาแล้วไปนั่งลงข้างจขบ. แล้วหันไปคุยกับแก
“พี่คะ! หนูทะเลาะกับแฟนมาค่ะ” //เสียงเราเริ่มสั่น
“เฮ้ยเป็นไร ค่อยๆคุยกัน”
“คือเค้าโกรธอ่ะพี่ที่หนูแบบมัวแต่แบบถ่ายรูป เค้าหาว่าหนูไม่สนใจเค้า แล้วคือเราตกลงกันแล้วงานจบเราจะไปดูหนังกัน แต่เค้าก็โกรธหนู อ่ะพี่” เราน้ำตาคลอเบ้า
“คิดบวกไงงง เราสวยมากไงเค้าอยากอยู่กับเราไงเค้าเลยงอน”
“TT”
“นี่พี่จะบอก ชีวิตเราต้องออกไปเจอคนอีกเยอะ ตั้งใจเรียนตั้งใจทำงาน เดี๋ยวก็มีผช.มาใหม่อีกเรื่อยๆไม่ต้องซีเรียสมากนะ”
“ใครๆเค้าก็บอกหนูแบบพี่นี่แหละ”
พี่แกเลยเงียบไป5วิ แล้วเลิกสูบบุหรี่ ลุกขึ้นยืนพูดกะเราว่า
“เข้าไปข้างในมะ พี่ปาล์ม(นามสมมุติ ชื่อแม่ทีมเรา)ยังไม่กลับเลยนะทุกคนยังถ่ายรูปกันอยู่เลย
เรานั่งมองหน้าพี่แกสักแปปก่อนจะยิ้มให้แบบเกรงใจและก็ยังเศร้าอยู่และบอกไปว่า
“อืมมมมม..
เราค่อยก้มหัวให้แล้วเดินออกมาคือพี่แกหันมองตามเราด้วยหน้างงๆอ่ะเราเลยเดินหันหลังออกมาแบบนอยด์ ไม่ได้ไรนะแค่เศร้าที่ทะเลาะกะแฟนเฉยๆนะไม่ได้ไรพี่แกเลย
ปล.จขบ.เป็นทอมมีแฟนแล้ว
ไม่ต้องถามชื่อแบรนด์นะคะเราไม่บอกค่ะ
ประเด็นคือพี่แกโคตรเฟรนลี่ ละเราอายุแค่17อ่ะ นั่งคุยกะจขบ.แบบไม่เป็นทางการไม่เพราะด้วย พูดแบบกันเองด้วยพึ่งเคยเจอกันเคยคุยกันครั้งแรกด้วย
นึกๆย้อนไป ‘นี่เราทำอะไร เราพูดอะไรลงไปวะเนี่ย!!!!! ชิบแล้วววววว!!!!จะเอาหน้าไปไว้ไหนวะ!!!!!!!!’