ดีพอหรือยัง

คือบางทีก็รู้สึกไม่โอเคนะ กับความรู้สึกของคนรัก ที่เขาชอบคิดอะไรหลายๆอย่างคนเดียวโดนไม่บอกเรา ด้วยความที่เราอยู่ไกลกับเขามากๆ แล้วเราไปดูแลเขาไม่ได้ด้วยภาระงานที่ต้องทำ หลายครั้งที่เราคอลกันแล้วมีบางครั้งที่อยู่ๆเขาเงียบไปคิดอะไรอยู่ในใจคนเดียว พอเราถามก็บอกไม่ได้เป็นอะไรถามดีๆก็ไม่ยอมบอกดุแล้วก็ยังไม่ยอมบอก แล้วมันทำให้รู้สึกว่า เฮ้ย!นี่กับกูมันยังมีระยะห่างระหว่างกันอยู่อีกหรอวะ? หลายครั้งก็กลัว กลัวว่าวันนึงเขาจะจากเราไป เราคอยประคองรักครั้งนี้มากๆ คอยระวังความผิดพลาด พยายามมากๆที่จะเชื่อใจอีกฝ่ายว่าเขาจะไม่โกหกเรา แต่ก็มีหลายครั้งที่เขาโกหกแล้วมาบอกเราทีหลัง พอโดนแบบนั้นบ่อยๆมันทำให้เรารู้สึกว่านี่กูยังดีไม่พอใช่มั้ยวะ? ทำไมต้องปิดบังหรือไม่ยอมบอกเรื่องที่เป็นปัญหาอยู่ในหัวให้กุรู้จะได้แก้ปัญหาไปด้วยกัน ไหนบอกว่ามันจะไม่ใช่เรื่องของหรือเรื่องของกูแล้วไหนว่ามันเป็นเรื่องของเราทั้งคู่ ความรู้สึกนั้นมันส่งผลต่อจิตใจเรามากๆเลยนะ นี่เรายังดีไม่พอจริงๆใช่มั้ย