แด่... ห้อง(หอ)กลอน(ศิลป์)

  ๏ มนต์อักษรแห่งห้อง         หอศิลป์
            ยังกรุ่นไอรวยริน         หลากล้น
         ลายมือเก่าเคยชิน         ชวนสดับ
                        ลายใหม่อีกท่วมท้น         ถักร้อยเสลาความ  ๚


๏ คมคํางามหยดย้อย          ยวนตา
       กลบทพลอยนําพา          แผ่วพลิ้ว
   วรรณศิลป์ส่งจินตนา          นวลนุ่ม
                                 ดุจคลื่นลมถ่ายริ้ว          ระลอกแล้วระลอกเรียง  ๚


  ๏ จากลานลับกลับแล้ว          เรียมเอย
ฟังหนึ่งปานเปรียบเปรย          ไปล่แย้ม
                   ภาระถั่งโถมเฮย          หาใช่ หายแฮ
                    อาจแค่หายเพียงแก้ม          กลิ่นเคล้ายังคลอ  ๚


๏ อักษรศิลป์สื่อสร้าง          สุนทรี
       หวานชื่น,ขม,คาวมี          หมดไซร้
           ศัพท์ศิลป์ดั่งเมธี          เทพท่าน
                               คารวะทุกเทพไท้          ทั่วทั้งถนนกลอน  ๚ะ๛


                  
                  * เปลวอัคคี *

                  คิดถึงเพื่อนพ้องน้องพี่ทุกท่านขอรับ