ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
คิดว่ากระทู้แชร์สวย ABC และเน้นข้อมูลมีเยอะแล้วค่ะ แต่ไม่ค่อยมีใครจะมาแชร์แบ่งปันความเยินนนนให้ได้เกียมตัวเกรียมใจกันเท่าไหร่!
จึงอยากมาแชร์ความเยินกว่าจะก้าวไปถึงจุดแห่งความสวยงาม ว่าต้องฟันฝ่าผ่านอะไร ให้ได้เป็นข้อมูลกันบ้าง
กระทู้นี้จึงไม่เน้นมีรูปสวยๆมาแชร์นะคะ555
คือสำหรับตัวเองแล้ว ABC เป็น 1 ของสถานที่ในฝัน ที่ต้องไปเยือนให้ได้ค่ะ เฝ้าแต่นั่งเซฟ นั่งเก็บกระทู้จากแหล่งต่างๆ
ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ที่ไหน ... เอาจากในพันติ๊บนี่แหร่ะ!
เพ้อถึงวิวอันสวยสดงดงาม อาาาาห์..... หิมาลัยจ๋าาาาาาา รูปจากชาวเราและสมาชิกห้องกล้องมันช่างสวยกระไรเยี่ยงเน้....
สักวันต้องเป็นตาของเราบ้าง
หลังจากวาดฝันมาหลายปีดีดัก ปีนี้ พอรวมสมาชิกได้ จองไกด์ปุ๊บ ได้ฤกษ์ก็จัดเร๊ยยย..
Day 1 BKK-KTM วันแรกก็รับน้องเลยจ้าาาาา
พอถึงสนามบินแล้ว กระเป๋า รอนานมากกกก ๆๆ นะคะประมาณชั่วโมงกว่า สายพานลำเลียงกระเป๋าในสนามบินมีไม่กี่สายพาน
ใครที่คิดว่าจะมาต่อไฟล์ตถัดไปเมืองอื่น อย่าลืมเผื่อเวลาตรงนี้ดีๆค่ะ นี่แค่การรอขั้นแรก
รอขั้นที่ 2 ไกด์ที่เราติดต่อไป รอนานไปเลย 1-2 ชั่วโมงกว่า นานมากกว่าจะมีคนมารับเรา
ดีที่มีซิม ตปท. เข้าเฟสแล้วคอลหาไกด์ นึกว่าจะโดนเทซะแล้ว
ตอนหลังนางบอกว่าวนหาที่จอดรถในสนามบินมารับพวกเราไม่ได้ เลยมาช้า
ไม่เป็นไรนะ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
โดยจังหวะที่เรากำลังขนของขึ้นรถที่มารับอยู่นั่นเอง ก็มีคนมาช่วยกุลีกุจอขนของ
เอารถเข็นมาช่วย+เอากระเป๋าเราขึ้นรถ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นทีมเดียวกับไกด์
หนอย!!!ที่ไหนได้!!
เป็นคนแถวนั้นแหละมาทำเป็นช่วยขนของเพื่อจะเรียกทิป !!
พอเราขึ้นรถปั๊บ แนร๊ะะะ!!! ...ไถเราปุ๊บ...แถมคนขับรถเราก็ไม่ได้ช่วยเตือนสักนิด
ให้ 50฿ไทยไม่พอ แขกส่ายหน้า จะเอา 100฿ เท่านั้น(ตอนนั้นเงินเนปาลยังไม่แลก ดอลลาร์ก็มีแต่ใบใหญ่)
ลูกเอผ๊ยยย!! ป้าไม่ให้แล้ววว... ป้ามีแค่นี้จีจี ว่าแล้วน้องแขกก็ไม่พอใจชักสีหน้าแล้วปิดประตูดังปั้ง!!!ใส่คนในรถ
ท่ามกลางความมึนงงระคนตกใจของพวกป้าๆ
(นี่ไม่ได้เตรียมใจว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ตั้งแต่เหยียบแผ่นดินที่เนปาลเร้ย
ถ้ารู้ตัวมาก่อนสักนิด ป้าคงจะงัด alert skill สูงสุดที่เคยสู้กะแขกอินเดียมาใช้ ...รับร๊องง!!! ไม่ได้แอ้ม!!!!555)
เงินเนปาล จะเป็นรูปสัตว์ แบงค์เล็กๆ 20 รูปี ก็กวางน้อย
ส่วนแรดก็เต็มร้อย
เสือ500
ช้าง 1,000 รู ถ้าจำไม่ผิดนะ
รีวิวแบ่งปันตีแผ่ความเยินนอนจากการเดิน Annapurna Base Camp ,Nepal ไม่เน้นรูปสวย เน้นระบายอารมณ์ล้วนๆ 5555
คิดว่ากระทู้แชร์สวย ABC และเน้นข้อมูลมีเยอะแล้วค่ะ แต่ไม่ค่อยมีใครจะมาแชร์แบ่งปันความเยินนนนให้ได้เกียมตัวเกรียมใจกันเท่าไหร่!
จึงอยากมาแชร์ความเยินกว่าจะก้าวไปถึงจุดแห่งความสวยงาม ว่าต้องฟันฝ่าผ่านอะไร ให้ได้เป็นข้อมูลกันบ้าง
กระทู้นี้จึงไม่เน้นมีรูปสวยๆมาแชร์นะคะ555
คือสำหรับตัวเองแล้ว ABC เป็น 1 ของสถานที่ในฝัน ที่ต้องไปเยือนให้ได้ค่ะ เฝ้าแต่นั่งเซฟ นั่งเก็บกระทู้จากแหล่งต่างๆ
ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ที่ไหน ... เอาจากในพันติ๊บนี่แหร่ะ!
เพ้อถึงวิวอันสวยสดงดงาม อาาาาห์..... หิมาลัยจ๋าาาาาาา รูปจากชาวเราและสมาชิกห้องกล้องมันช่างสวยกระไรเยี่ยงเน้....
สักวันต้องเป็นตาของเราบ้าง
หลังจากวาดฝันมาหลายปีดีดัก ปีนี้ พอรวมสมาชิกได้ จองไกด์ปุ๊บ ได้ฤกษ์ก็จัดเร๊ยยย..
Day 1 BKK-KTM วันแรกก็รับน้องเลยจ้าาาาา
พอถึงสนามบินแล้ว กระเป๋า รอนานมากกกก ๆๆ นะคะประมาณชั่วโมงกว่า สายพานลำเลียงกระเป๋าในสนามบินมีไม่กี่สายพาน
ใครที่คิดว่าจะมาต่อไฟล์ตถัดไปเมืองอื่น อย่าลืมเผื่อเวลาตรงนี้ดีๆค่ะ นี่แค่การรอขั้นแรก
รอขั้นที่ 2 ไกด์ที่เราติดต่อไป รอนานไปเลย 1-2 ชั่วโมงกว่า นานมากกว่าจะมีคนมารับเรา
ดีที่มีซิม ตปท. เข้าเฟสแล้วคอลหาไกด์ นึกว่าจะโดนเทซะแล้ว
ตอนหลังนางบอกว่าวนหาที่จอดรถในสนามบินมารับพวกเราไม่ได้ เลยมาช้า
ไม่เป็นไรนะ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
โดยจังหวะที่เรากำลังขนของขึ้นรถที่มารับอยู่นั่นเอง ก็มีคนมาช่วยกุลีกุจอขนของ
เอารถเข็นมาช่วย+เอากระเป๋าเราขึ้นรถ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นทีมเดียวกับไกด์
หนอย!!!ที่ไหนได้!!
เป็นคนแถวนั้นแหละมาทำเป็นช่วยขนของเพื่อจะเรียกทิป !!
พอเราขึ้นรถปั๊บ แนร๊ะะะ!!! ...ไถเราปุ๊บ...แถมคนขับรถเราก็ไม่ได้ช่วยเตือนสักนิด
ให้ 50฿ไทยไม่พอ แขกส่ายหน้า จะเอา 100฿ เท่านั้น(ตอนนั้นเงินเนปาลยังไม่แลก ดอลลาร์ก็มีแต่ใบใหญ่)
ลูกเอผ๊ยยย!! ป้าไม่ให้แล้ววว... ป้ามีแค่นี้จีจี ว่าแล้วน้องแขกก็ไม่พอใจชักสีหน้าแล้วปิดประตูดังปั้ง!!!ใส่คนในรถ
ท่ามกลางความมึนงงระคนตกใจของพวกป้าๆ
(นี่ไม่ได้เตรียมใจว่าจะมาเจออะไรแบบนี้ตั้งแต่เหยียบแผ่นดินที่เนปาลเร้ย
ถ้ารู้ตัวมาก่อนสักนิด ป้าคงจะงัด alert skill สูงสุดที่เคยสู้กะแขกอินเดียมาใช้ ...รับร๊องง!!! ไม่ได้แอ้ม!!!!555)
เงินเนปาล จะเป็นรูปสัตว์ แบงค์เล็กๆ 20 รูปี ก็กวางน้อย
ส่วนแรดก็เต็มร้อย
เสือ500
ช้าง 1,000 รู ถ้าจำไม่ผิดนะ