ตั้งใจมาเขียนเพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคน เพราะตอนที่เราเจอปัญหาเราหาข้อมูล และก็พบเหตุการณ์ที่คุณแม่ท่านอื่นเขียนไว้ รู้สึกว่ามีกำลังใจ
ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราเองแต่งงานมาสักพัก คิดเองว่าต้องมีลูกยากเพราะประจำเดือนมาผิดปกติ ก่อนหน้านั้นก็ไปหาหมอหลายที่ทุกที่ให้กินยาปรับฮอร์โมน จริงๆก็คือยาคุม พอหยุดกินประจำเดือนก็มาบางไม่มาบาง เลยกังวลว่าถ้าปล่อยไว้อายุจะเยอะ เลยไปปรึกษาแพทย์ ประจบกับประจำเดือนก็ไม่มาเกือบ3เดือน แต่ตรวจแล้วไม่ได้ท้อง พอประจำเดือนไม่มาก็ไม่คิดว่าจะท้อง เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เพื่อรักษาอาการประจำเดือนผิดปกติ เมื่อแจ้งอาการ พยาบาลก็ซักประวัติและให้ตรวจว่าท้องหรือไม่ โดยการตรวจปัสสาวะ คิดเองว่าจะเจอหรอเพราะตรวจตอนบ่าย ความเข้มข้นของปัสสาวะมันเจือจางแล้ว ทำไมไม่เจาะเลือด คิดเอาเอง แต่ไม่ได้ทวงอะไรเพราะไม่คิดว่าจะท้องอยู่แล้ว เข้าไปพบหมอหมอให้ยาปรับฮอร์โมนให้ประจำเดือนมา พอประจำเดือนมาก็ให้กินยากระตุ้นไข่
หลังจากกินไปผ่านมาประมาณ3-4สัปดาห์ สังเกตุว่าทำมายประจำเดือนยังไม่มา แล้วอีก1สัปดาห์ต้องไปตปท.แล้ว เลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจ สรุปท้อง ดีใจมากกกกก เลยไปตรวจครรภ์ที่คลินิกเพราะอาจารย์หมอที่นัดไว้ได้คิวอีก1สัปดาห์ สรุปว่าท้องประมาณ 7 สัปดาห์ คือท้องตั้งแต่ก่อนไปหาหมอแล้วหมอให้กินยาปรับฮอรโมนกังวลอีกเพราะกินยาปรับฮอร์โมนเข้าไป คุยกับแพทย์ที่คลินิกแล้วไม่สบายใจเลยหมอบอกต้องดูต่อไป ตรวจไปเรื่อยๆ ครั้งนี้หมอให้ยากันแท้งมาเพราะจะไปตปท. ก่อนไปถามหมอ พยาบาล ว่าไปได้มั๊ย ตอบเหมือนกันว่าไปได้แต่อย่าเดินเยอะ ตอนไปมีเลือดออกคล้ายมูกเลือด โทรถามเพื่อนที่เป็นหมอบอกว่าถ้าแท้งเลือดจะออกเปนสีแดงสด ไม่ต้องกังวล สรุปไปเที่ยวเดินน้อย เค้าไปเที่ยวเรานั่งรอร้านกาแฟ
กลับมาก็ไปฝากท้องกับอาจารย์หมอ คนฝากครรภ์กับอาจารย์เยอะมาก กว่าจะได้คิว แต่อาจารย์ใจดี แอบต้องเขียนอะไรที่อยากรู้ไปถาม เพราะเจอหน้าอาจารย์แล้วลืมทุกที เล่าให้อาจารย์ฟังเกี่ยวกับการกินยา หมอบอกไม่ต้องสนใจ เอาปัจจุบัน ลูกเราok จากนั้นผ่านไป4-5สัปดาห์ นอนอยู่รู้สึกว่ามีเลือดไหล ตื่นมาเหมือนคนมีประจำเดือน ตกใจมาก แฟนก็ตกใจไม่แพ้กัน รีบไปโรงพยาบาลใกล้บ้าน หมอตรวจน้องยังอยู่ ให้หยุดงาน1-2วัน วันรุ่งขึ้นมีนัดตรวจกับอาจารย์พอดี อาจารย์บอกว่าถ้ามีเลือดออกอีกให้นอนโรงพยาบาล หลังจากนั้นพักก็ไปทำงานกลับมา ตอนกลางคืนมีเลือดออกอีก ประมาณเที่ยวคืน เลยไปหาโรงพยาบาลที่ฝากครรภ์ แต่ไปผิดที่ไม่ได้เข้าคลินิกพิเศษ ต่อคิววนไปเพราะคนไข้ฉุกเฉิกเยอะ ตรวจแล้วน้องยังอยู่ แต่หมอพูดซะท้อเลย บอกให้ทำใจ โอกาส50:50 น้ำตาร่วงเลย วันรุ่งขึ้นโทรไปหาอาจารย์ อาจารย์ให้เข้ามาตรวจ น้องปกติดี แต่ภาวะแท้งคุกคาม ที่เลือดออกเพราะมดลูกเหมือนมีช่องว่าง อธิบายไม่ถูก แต่บอกว่าหลัง20สัปดาห์ก้อจะปกติ เพราะรกจะโตเต็ม ไม่รู้เข้าใจผิดป่าว บอกอาจารย์ว่าหมอที่ฉุกเฉิกบอกให้ทำใจ อาจารย์บอกไม่ต้องคิดมากไม่ถึงขนาดนั้น ไม่ต้องกังวล สรุปหยุดงานเกือบ2สัปดาห์ นอนอยู่บนเตียงอย่างเดียว เดินไกลสุดคือเข้าห้องน้ำ กินข้าวข้างเตียง นอนแล้วก็นอน ตอนนี้แหละที่เสพข้อมูลมากๆ มีทั้งร้ายและดี เจอดีก้อเป็นกำลังใจ เจอร้ายก็เครียด ลุ่มๆดอนๆมาก หลังจากนั้นไปทำงานก็เดินช้ามาก ตอนเที่ยงก็กินข้าวบนโต๊ะ เดินให้น้อยที่สุด ทำแบบนี้เป็นประจำทุกวัน
ท้องได้ประมาณ33สัปดาห์ รู้สึกเริ่มคัน เริ่มจากที่ขา เริ่มคันมาก ไม่เคยคันเท่านี้มาก่อน ทำทุกอย่าง ทาคาลามายส์ แป้งเยน ครีม(แก้ผดผื่นสำหรับเด็ก) กลัวไปกระทบกับลูก คันทั้งตัว ถ้าอากาศร้อนจะยิ่งคัน ตอนกลางคืนนอนไม่หลับ ต้องตื่นมาอาบน้ำ2-3ครั้ง เพราะคันมาก ทรมานสุด เกาจนเลือดออก ลายไปทั้งตัว อาจารย์บอกว่าจะหายต่อเมื่อคลอด มียาแก้แพ้มาให้ แต่ไม่กิน กลัวจะมีผลกับลูก เดินเกามาประมาณ2-3อาทิตย์ เยนวันที่4พค60 กินข้าวเยนที่บ้านตามปกติ ขึ้นห้องมารู้สึกเหมือนมีน้ำไหล ฉี่ก็ไม่น่าใช่เพราะออกมาเลย เลยตัดสินใจไปโรงพยาบาล พยาบาลถามอาการบอกว่าไม่น่ามีอะไร รอตรวจแล้วคงกลับบ้านได้ ระหว่างนอนรอ น้ำไหลออกมาเยอะมาก ให้แฟนไปตามพยาบาล พยาบาลบอกจากประสบการณ์30ปี คลอดวันนี้แน่ๆ ตอนนั้น4ทุ่มกว่าๆ พยาบาลโทรแจ้งอาจารย์ แพทย์เวรมาตรวจ หน้าเราคงเป็นกังวล หมอเลยบอกว่า35สัปดาห์ก็okแล้วเค้าสร้างมาครบ แข็งแรงคลอดแล้ว มาโตข้างนอกได้ อาจารย์ผ่าตอนเที่ยงคืน หมอวิสัญญี เห็นอาการแพ้รีบถาม กลัวว่าแพ้ยาที่บล็อคหลัง น้องคลอดมาน้ำหนัก2.456โล ตัวเล็ก แต่ไม่ต้องเข้าตู้อบ สงสัยลูกคงอยากเกิดวันฉัตรมงคลของในหลวง ร.9 เครียดอีกเพราะลูกตัวเล็กให้นมก็ไม่รู้ลูกจะพอหรือเปล่า ตอนนั้นอาการก้อยังอยู่ คันทั้งตัว อาจารย์สั่งให้แพทย์ผิวหนังมาดูอาการ ตอนนี้หมอให้กินยาแก้แพ้ ยอมกินแล้วเพราะไม่ไวจิงๆ คันจนนอนไม่หลับ สภาพดูไม่ได้เลย หลังจากออกจากโรงพยาบาล 1สัปดาห์ ก็ไปคลินิกนมแม่เพราะน้องตัวเล็ก ไปตรวจว่าลูกกินดูดนมพอมั๊ย เรามีนมพอหรือเปล่า โชคดีที่ตรวจแล้วok อาการคัน ค่อยๆดีขึ้นหลังจาก1เดือน ทิ้งไว้คือรอยแผล ถ้าไม่เกาคงไม่มีแผล แต่ทนไม่ไหวจิงๆ
ปัจจุบันกำลังจะครบ1ขวบ น้ำหนัก 10โล สูง75+ซม. แข็งแรง ร่าเริงดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนนะคะ นึกถึงคำหมอคำนึงคือ แต่ละเดือนเราก็ลุ้นไปคนละเรื่อง ลุ้นกันจนถึงคลอด สู้ๆค่ะ
ภาวะแท้งคุกคาม
ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราเองแต่งงานมาสักพัก คิดเองว่าต้องมีลูกยากเพราะประจำเดือนมาผิดปกติ ก่อนหน้านั้นก็ไปหาหมอหลายที่ทุกที่ให้กินยาปรับฮอร์โมน จริงๆก็คือยาคุม พอหยุดกินประจำเดือนก็มาบางไม่มาบาง เลยกังวลว่าถ้าปล่อยไว้อายุจะเยอะ เลยไปปรึกษาแพทย์ ประจบกับประจำเดือนก็ไม่มาเกือบ3เดือน แต่ตรวจแล้วไม่ได้ท้อง พอประจำเดือนไม่มาก็ไม่คิดว่าจะท้อง เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เพื่อรักษาอาการประจำเดือนผิดปกติ เมื่อแจ้งอาการ พยาบาลก็ซักประวัติและให้ตรวจว่าท้องหรือไม่ โดยการตรวจปัสสาวะ คิดเองว่าจะเจอหรอเพราะตรวจตอนบ่าย ความเข้มข้นของปัสสาวะมันเจือจางแล้ว ทำไมไม่เจาะเลือด คิดเอาเอง แต่ไม่ได้ทวงอะไรเพราะไม่คิดว่าจะท้องอยู่แล้ว เข้าไปพบหมอหมอให้ยาปรับฮอร์โมนให้ประจำเดือนมา พอประจำเดือนมาก็ให้กินยากระตุ้นไข่
หลังจากกินไปผ่านมาประมาณ3-4สัปดาห์ สังเกตุว่าทำมายประจำเดือนยังไม่มา แล้วอีก1สัปดาห์ต้องไปตปท.แล้ว เลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจ สรุปท้อง ดีใจมากกกกก เลยไปตรวจครรภ์ที่คลินิกเพราะอาจารย์หมอที่นัดไว้ได้คิวอีก1สัปดาห์ สรุปว่าท้องประมาณ 7 สัปดาห์ คือท้องตั้งแต่ก่อนไปหาหมอแล้วหมอให้กินยาปรับฮอรโมนกังวลอีกเพราะกินยาปรับฮอร์โมนเข้าไป คุยกับแพทย์ที่คลินิกแล้วไม่สบายใจเลยหมอบอกต้องดูต่อไป ตรวจไปเรื่อยๆ ครั้งนี้หมอให้ยากันแท้งมาเพราะจะไปตปท. ก่อนไปถามหมอ พยาบาล ว่าไปได้มั๊ย ตอบเหมือนกันว่าไปได้แต่อย่าเดินเยอะ ตอนไปมีเลือดออกคล้ายมูกเลือด โทรถามเพื่อนที่เป็นหมอบอกว่าถ้าแท้งเลือดจะออกเปนสีแดงสด ไม่ต้องกังวล สรุปไปเที่ยวเดินน้อย เค้าไปเที่ยวเรานั่งรอร้านกาแฟ
กลับมาก็ไปฝากท้องกับอาจารย์หมอ คนฝากครรภ์กับอาจารย์เยอะมาก กว่าจะได้คิว แต่อาจารย์ใจดี แอบต้องเขียนอะไรที่อยากรู้ไปถาม เพราะเจอหน้าอาจารย์แล้วลืมทุกที เล่าให้อาจารย์ฟังเกี่ยวกับการกินยา หมอบอกไม่ต้องสนใจ เอาปัจจุบัน ลูกเราok จากนั้นผ่านไป4-5สัปดาห์ นอนอยู่รู้สึกว่ามีเลือดไหล ตื่นมาเหมือนคนมีประจำเดือน ตกใจมาก แฟนก็ตกใจไม่แพ้กัน รีบไปโรงพยาบาลใกล้บ้าน หมอตรวจน้องยังอยู่ ให้หยุดงาน1-2วัน วันรุ่งขึ้นมีนัดตรวจกับอาจารย์พอดี อาจารย์บอกว่าถ้ามีเลือดออกอีกให้นอนโรงพยาบาล หลังจากนั้นพักก็ไปทำงานกลับมา ตอนกลางคืนมีเลือดออกอีก ประมาณเที่ยวคืน เลยไปหาโรงพยาบาลที่ฝากครรภ์ แต่ไปผิดที่ไม่ได้เข้าคลินิกพิเศษ ต่อคิววนไปเพราะคนไข้ฉุกเฉิกเยอะ ตรวจแล้วน้องยังอยู่ แต่หมอพูดซะท้อเลย บอกให้ทำใจ โอกาส50:50 น้ำตาร่วงเลย วันรุ่งขึ้นโทรไปหาอาจารย์ อาจารย์ให้เข้ามาตรวจ น้องปกติดี แต่ภาวะแท้งคุกคาม ที่เลือดออกเพราะมดลูกเหมือนมีช่องว่าง อธิบายไม่ถูก แต่บอกว่าหลัง20สัปดาห์ก้อจะปกติ เพราะรกจะโตเต็ม ไม่รู้เข้าใจผิดป่าว บอกอาจารย์ว่าหมอที่ฉุกเฉิกบอกให้ทำใจ อาจารย์บอกไม่ต้องคิดมากไม่ถึงขนาดนั้น ไม่ต้องกังวล สรุปหยุดงานเกือบ2สัปดาห์ นอนอยู่บนเตียงอย่างเดียว เดินไกลสุดคือเข้าห้องน้ำ กินข้าวข้างเตียง นอนแล้วก็นอน ตอนนี้แหละที่เสพข้อมูลมากๆ มีทั้งร้ายและดี เจอดีก้อเป็นกำลังใจ เจอร้ายก็เครียด ลุ่มๆดอนๆมาก หลังจากนั้นไปทำงานก็เดินช้ามาก ตอนเที่ยงก็กินข้าวบนโต๊ะ เดินให้น้อยที่สุด ทำแบบนี้เป็นประจำทุกวัน
ท้องได้ประมาณ33สัปดาห์ รู้สึกเริ่มคัน เริ่มจากที่ขา เริ่มคันมาก ไม่เคยคันเท่านี้มาก่อน ทำทุกอย่าง ทาคาลามายส์ แป้งเยน ครีม(แก้ผดผื่นสำหรับเด็ก) กลัวไปกระทบกับลูก คันทั้งตัว ถ้าอากาศร้อนจะยิ่งคัน ตอนกลางคืนนอนไม่หลับ ต้องตื่นมาอาบน้ำ2-3ครั้ง เพราะคันมาก ทรมานสุด เกาจนเลือดออก ลายไปทั้งตัว อาจารย์บอกว่าจะหายต่อเมื่อคลอด มียาแก้แพ้มาให้ แต่ไม่กิน กลัวจะมีผลกับลูก เดินเกามาประมาณ2-3อาทิตย์ เยนวันที่4พค60 กินข้าวเยนที่บ้านตามปกติ ขึ้นห้องมารู้สึกเหมือนมีน้ำไหล ฉี่ก็ไม่น่าใช่เพราะออกมาเลย เลยตัดสินใจไปโรงพยาบาล พยาบาลถามอาการบอกว่าไม่น่ามีอะไร รอตรวจแล้วคงกลับบ้านได้ ระหว่างนอนรอ น้ำไหลออกมาเยอะมาก ให้แฟนไปตามพยาบาล พยาบาลบอกจากประสบการณ์30ปี คลอดวันนี้แน่ๆ ตอนนั้น4ทุ่มกว่าๆ พยาบาลโทรแจ้งอาจารย์ แพทย์เวรมาตรวจ หน้าเราคงเป็นกังวล หมอเลยบอกว่า35สัปดาห์ก็okแล้วเค้าสร้างมาครบ แข็งแรงคลอดแล้ว มาโตข้างนอกได้ อาจารย์ผ่าตอนเที่ยงคืน หมอวิสัญญี เห็นอาการแพ้รีบถาม กลัวว่าแพ้ยาที่บล็อคหลัง น้องคลอดมาน้ำหนัก2.456โล ตัวเล็ก แต่ไม่ต้องเข้าตู้อบ สงสัยลูกคงอยากเกิดวันฉัตรมงคลของในหลวง ร.9 เครียดอีกเพราะลูกตัวเล็กให้นมก็ไม่รู้ลูกจะพอหรือเปล่า ตอนนั้นอาการก้อยังอยู่ คันทั้งตัว อาจารย์สั่งให้แพทย์ผิวหนังมาดูอาการ ตอนนี้หมอให้กินยาแก้แพ้ ยอมกินแล้วเพราะไม่ไวจิงๆ คันจนนอนไม่หลับ สภาพดูไม่ได้เลย หลังจากออกจากโรงพยาบาล 1สัปดาห์ ก็ไปคลินิกนมแม่เพราะน้องตัวเล็ก ไปตรวจว่าลูกกินดูดนมพอมั๊ย เรามีนมพอหรือเปล่า โชคดีที่ตรวจแล้วok อาการคัน ค่อยๆดีขึ้นหลังจาก1เดือน ทิ้งไว้คือรอยแผล ถ้าไม่เกาคงไม่มีแผล แต่ทนไม่ไหวจิงๆ
ปัจจุบันกำลังจะครบ1ขวบ น้ำหนัก 10โล สูง75+ซม. แข็งแรง ร่าเริงดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคนนะคะ นึกถึงคำหมอคำนึงคือ แต่ละเดือนเราก็ลุ้นไปคนละเรื่อง ลุ้นกันจนถึงคลอด สู้ๆค่ะ