เมื่อได้ยินคำถามที่ว่า "ถ้าในอนาคตการศึกษาไทย ยังตัดสินว่าเด็กว่า "โง่" ด้วย เกรด เด็กเหล่านั้น ในอนาคตจะเป็นอย่างไร"
คำตอบที่ให้ได้ก็ คือ

"เป็น นักวิทยาศาสตร์ระดับโลก ศิลปินเอก เจ้าของกิจการ หรือไม่ก็ ลูกจ้างรายวัน ไงครับ"

เพราะระบบการศึกษาไม่ใช่ปัจจัยสำคัญ ที่จะทำให้ เด็กคนหนึ่ง เติบโตขึ้นมามีอนาคตอย่างไร
สถานที่เกิด ครอบครัว และสังคม คือ หัวใจสำคัญ ส่วนการศึกษาในระบบเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของสังคมเท่านั้น
เพราะเด็กอยู่ในห้องเรียน น้อยกว่าอยู่นอกห้องเรียนหลายเท่านัก

ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษา จึงไม่ใช่คำตอบ ของอนาคตที่ดีของเด็ก
แต่การเปลี่ยนแปลงความคิดของเด็กจากภายใน โดยอาศัยสภาวะแวดล้อม คนรอบข้าง และสังคม
ย่อมเป็นคำตอบของอนาคตที่ดีของเด็กมากกว่า

ถ้ามีอะไรที่จะต้องเปลี่ยนแปลงในวงการศึกษานั้น ย่อมไม่ใช่ระบบ แต่เป็นคนในระบบการศึกษา
เพราะไม่ว่าระบบจะเปลี่ยนแปลงให้ยอดเยี่ยมแค่ไหน ถ้าคนห่วย ระบบก็ไร้ประโยชน์

และสิ่งที่สำคัญที่จะต้องเปลี่ยนแปลง ก็คือ "ความคิดของเด็ก" ให้ก้าวข้าม คำว่า "เกรด"
เป็นคนที่ภูมิใจที่ได้เป็น "เด็กโง่ เกรดน้อย" ในสายตาของคนอื่น และทุ่มเท จริงจังกับสิ่งที่ตนเองสนใจ
ให้เป็น "เด็กฉลาด ในเรื่องที่ตนถนัด" เพราะเพชรอยู่ที่ไหน ก็ย่อมเป็นเพชร

อย่างไร ก็แล้วแต่ คนเรานั้นเกิดมาไม่เท่ากัน คนที่เกิดมาเป็นพลอย ย่อมไม่มีทางเป็นเพชรได้
ดังนั้น "จงเลิกโทษระบบ เลิกโทษสภาะแวดล้อม เลิกโทษคนรอบข้าง หรือโทษสังคม
แล้วหันกลับมามองตัวเอง รู้จักตัวเอง" แล้วเจียรไนตัวเองให้เป็นพลอยที่ดีที่สุดในหมู่พลอย
เพราะพลอยที่ดีที่สุดในหมู่พลอย ย่อมมี "คุณค่า" มากกว่าเพชรที่ด้อยที่สุดในหมู่เพชร นั่นเอง.