ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องราวของผมเอง อยากจะเขียนอยู่หลายครั้ง แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจเขียน
ผมขอใช้นามสมมุติว่าคนที่ผมชอบใช้ชื่อว่า เบล นะครับ
เหตุการณ์เริ่มต้นที่ ผมได้ไปรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งจากเพื่อนผมและ เพื่อนคนนี้สนิทกับน้องอีกคนที่ชื่อว่า แนน และ แนนมีเพื่อนชื่อว่า เบล
แนนและเบลสนิทกันมาก จนผมได้รู้จักกัน เราเคยไปเที่ยวด้วยกัน จนมาวันหนึ่งที่เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ซึ่งเราไปกันหลายคนนะครับ พอหลังจากกลับมาผมประทับใจในตัว เบล อย่างบอกไม่ถูก
จึงได้คุยกับเบลมากขึ้นๆ จนกระทั่งชวนเธอไปดูหนัง เราก็ดูด้วยกันสนุกสนาน ผมชอบตอนที่เธอหัวเราะ ยิ้ม ทำให้ผมอยากที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอ
ผ่านไปผมจึงตัดสินใจบอกชอบกันเบล แต่เบลก็บอกว่าเราคุยๆ กันไปก่อน จากนั้นผมก็มีนัดชวนเธอไปกินข้าว ดูหนัง กันสองคน ซึ่งเธอก็มา เป็นแบบนี้อยู่หลายเดือน โดยคนที่รู้ว่าผมชอบกันก็จะมี เพื่อนของผมที่สนิทกับน้องที่ชื่อแนน แนน และเพื่อนในกลุ่มของเบลอีก 2-3 คน
ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา 3 เดือนผมได้แทคแคร์เธออย่างดี หารกันบ้าง ผมออกให้ก่อนบ้าง ( แต่ไม่เคยทวงเธอ ) พอวันเกิดเธอผมก็แอบเซอร์ไพร์เธอด้วยเค้กวันเกิด
ช่วงเวลานี้เราก็มีคุยหวานบ้าง คุยแบบพี่น้องบ้าง ช่วยเหลิอเธอ หลังจากผ่านไปสักระยะ ผมได้พาเธอไปฉลองวันครบรอบที่บอกชอบ แต่เธอบอกกับผมว่า คิดแค่พี่นะ
โอเคผมเข้าใจทุกสิ่งที่เธอ ผมจึงตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น และบอกกันเธอว่า อยากที่จะก้าวไปด้วยกันนะ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยที่จะฉวยโอกาสกับเธอ ทั้งการจับมือ โอบกอด ทั้งที่ใจก็อยากทำแต่ด้วยสถานะที่เราไม่ใช่แฟน ก็ทำไม่ได้
แม้แต่รูปที่อัพในโซเชี่ยลด้วยกันก็ไม่มี หรือแม้บางทีผมโพสต์อะไรไปเธอก็ไม่เคยมากดไลด์เลย แต่คนอื่นเธอไลด์ ซึ่งผมไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
ผ่านช่วงปีใหม่ ก็ยังคงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ยังนัดกินข้าวดูหนัง จนกระทั่ง มาถึงวันหนึ่ง ผมได้บอกกับเธอว่า "ผมยังรักเบลอยู่นะ" แต่เบลก็บอกว่า คิดแบบพี่อยู่นะ
พอถึงวันวาเลนไทน์ก็เตรียมที่จะนัดเธอมากินข้าวและซื้อของขวัญให้เธอ เธอก็ซื้อของขวัญให้ผม และผมก็บอกความในใจไปทั้งหมด และเธอก็บอกว่า คุยๆกันไปก่อนนะ
จากใจ!! ชายผู้ที่ตั้งใจทำให้ผู้หญิงรัก แต่สุดท้ายเธอก็ไปหาคนใหม่!!
ผมขอใช้นามสมมุติว่าคนที่ผมชอบใช้ชื่อว่า เบล นะครับ
เหตุการณ์เริ่มต้นที่ ผมได้ไปรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งจากเพื่อนผมและ เพื่อนคนนี้สนิทกับน้องอีกคนที่ชื่อว่า แนน และ แนนมีเพื่อนชื่อว่า เบล
แนนและเบลสนิทกันมาก จนผมได้รู้จักกัน เราเคยไปเที่ยวด้วยกัน จนมาวันหนึ่งที่เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ซึ่งเราไปกันหลายคนนะครับ พอหลังจากกลับมาผมประทับใจในตัว เบล อย่างบอกไม่ถูก
จึงได้คุยกับเบลมากขึ้นๆ จนกระทั่งชวนเธอไปดูหนัง เราก็ดูด้วยกันสนุกสนาน ผมชอบตอนที่เธอหัวเราะ ยิ้ม ทำให้ผมอยากที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับเธอ
ผ่านไปผมจึงตัดสินใจบอกชอบกันเบล แต่เบลก็บอกว่าเราคุยๆ กันไปก่อน จากนั้นผมก็มีนัดชวนเธอไปกินข้าว ดูหนัง กันสองคน ซึ่งเธอก็มา เป็นแบบนี้อยู่หลายเดือน โดยคนที่รู้ว่าผมชอบกันก็จะมี เพื่อนของผมที่สนิทกับน้องที่ชื่อแนน แนน และเพื่อนในกลุ่มของเบลอีก 2-3 คน
ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา 3 เดือนผมได้แทคแคร์เธออย่างดี หารกันบ้าง ผมออกให้ก่อนบ้าง ( แต่ไม่เคยทวงเธอ ) พอวันเกิดเธอผมก็แอบเซอร์ไพร์เธอด้วยเค้กวันเกิด
ช่วงเวลานี้เราก็มีคุยหวานบ้าง คุยแบบพี่น้องบ้าง ช่วยเหลิอเธอ หลังจากผ่านไปสักระยะ ผมได้พาเธอไปฉลองวันครบรอบที่บอกชอบ แต่เธอบอกกับผมว่า คิดแค่พี่นะ
โอเคผมเข้าใจทุกสิ่งที่เธอ ผมจึงตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น และบอกกันเธอว่า อยากที่จะก้าวไปด้วยกันนะ
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยที่จะฉวยโอกาสกับเธอ ทั้งการจับมือ โอบกอด ทั้งที่ใจก็อยากทำแต่ด้วยสถานะที่เราไม่ใช่แฟน ก็ทำไม่ได้
แม้แต่รูปที่อัพในโซเชี่ยลด้วยกันก็ไม่มี หรือแม้บางทีผมโพสต์อะไรไปเธอก็ไม่เคยมากดไลด์เลย แต่คนอื่นเธอไลด์ ซึ่งผมไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
ผ่านช่วงปีใหม่ ก็ยังคงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ยังนัดกินข้าวดูหนัง จนกระทั่ง มาถึงวันหนึ่ง ผมได้บอกกับเธอว่า "ผมยังรักเบลอยู่นะ" แต่เบลก็บอกว่า คิดแบบพี่อยู่นะ
พอถึงวันวาเลนไทน์ก็เตรียมที่จะนัดเธอมากินข้าวและซื้อของขวัญให้เธอ เธอก็ซื้อของขวัญให้ผม และผมก็บอกความในใจไปทั้งหมด และเธอก็บอกว่า คุยๆกันไปก่อนนะ