เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ จขกท เจอมากับตัว ท่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
หากพาดพิงสถาบันครูมากเกินไปก็ขออภัยด้วยคะ เพราะประสบการณ์ที่เจอมามันเลวร้ายมากคะ
จขกท มีสามีเป็นครูคะ สอบบรรจุได้ประมาณ 3 ปีแล้ว เราแต่งงานเมื่อปี 56 แต่ไม่ได้จดทะเบียนคะ เคยไปจดทะเบียนแล้วแต่บัตร ปชช สามีเสีย ต้องทำใหม่ ไปโรงพัก ดำเนินขั้นตอนสารพัด กว่าจะกลับมาอำเภอก็ปิดทำการ จขกท คบกับสามีตั้งแต่เป็นแค่ครูธรรมดา เป็นพนักงานราชการ จนสอบบรรจุได้ในที่สุด การสอบบรรจุทำให้เราสองคนที่พึ่งแต่งงานยังไม่ถึงปีต้องแยกกันอยู่คะ ด้วยภาระหน้าที่ เราทั้งสองรับได้คะ สามีบอกเอง “เพื่ออนาคตของเรา” ทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง แต่ก็คืนดีกันตลอด จนวันที่ใกล้จะครบรอบแต่งงานปีที่ 4 เราไปยืนเรื่องจบ ปโท ให้สามี โดยเป็นวันที่เราภูมิใจมากกก.. สามีจบ โท บริหารแล้ว กลับเป็นวันที่ “สามีบอกเลิกเรา” ปากบอกหมดรักเรา แต่ความจริงสามีคบกับครูใน รร เดียวกัน ซึ่งครูคนนั้นเป็นคนที่เราก็สงสัยมานาน ...ทำไม ผญ คนนี้ชอบแท๊กสามีเรา ทำไมชอบทำตัวใกล้ชิดสนิทสนม เราเคยเอ่ยปากถาม คำตอบที่ได้คือ “อีนี่แค่มาถ่ายรูปให้ มันอยากได้เป็นผลงานมัน” เราก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะเรามั่นใจ สามีเราไว้ใจได้ แต่ที่ไหนได้ คนสองคน เป็นครูทั้งคู่ แอบคบกัน มีอะไรกัน และย้ายมาอยู่กินด้วยกัน ในบ้านที่ครอบครัวเราหาเช่าให้
สามีบอกเลิกเราก่อนครบรอบแต่งงานแค่เดือนเดียว เราง้ออยู่เป็นเดือน จนถึงวันครบรอบแต่งงาน เราถามคำเดียว เราผิดอะไร เค้าพูดแค่ว่า “ไม่ได้รักเราแล้ว ให้เรายอมรับความจริง” แต่กลับไปบอกแม่เค้าว่า เรามีคนใหม่ เราไปมีอะไรกับคนอื่นมา ...คำพูดนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เราตัดใจจากเค้า เราไม่เคยคิดเลยว่า คนที่เรารัก จะเลวได้ถึงเพียงนี้ เค้าเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ แล้วโยนความผิดทุกอย่างให้กับเรา เรากลายเป็นสุนัขในสายตาครอบครัวเค้า แม่กับพี่สาวเค้ามองเราเลวไปเลย ในวันนั้นแม่เค้าพูดเลยว่า ลูกเค้าตัวคนเดียว ลูกเค้าไม่ได้มีใคร ลูกเค้าไม่ผิด ...เราเข้าใจนะ ลูกใครใครก็รัก เราพยายามทุกอย่าง เพื่อรักษาครอบครัวแล้ว แต่เมื่อมันทำอะไรไม่ได้ เราไม่ได้อยากเลิกเลย!!! แต่ก็ต้องเดินหน้าต่อ เราต้องกลับมาทำงานที่ กทม เราต้องเรียน ปโท ของเรา ควบคู่กับเรียน ปบัณฑิต ที่อีก 4 เดือนก็จบ เราต้องเรียนโท โดยขอเงินจากทางครอบครัว ทั้งๆที่ตอนสามีเรียน ครอบครัวเราช่วยทุกอย่าง จนเค้าเรียนจบ ...พ่อเราให้โอกาสในการปรับความเข้าใจกัน 9 เดือน พ่อเป็นคนที่เราไม่กล้าพูดขัดขืนอะไรมาก เค้าไม่ได้อยากให้เราเลิกกัน ยิ่งแต่งงานกันแล้ว เราพยายามติดตามข่าวสามีนะ แต่เค้าก็บล็อคเราทุกอย่าง เราไม่ได้เจอกัน เพราะทำงานคนละ จ. เรารอเวลาที่เค้าจะมาง้อ มาขอคืนดี แต่ก็เสียเวลาเปล่า จนเวลาผ่านไป 1 ปี
แล้วพอวันที่ความจริงทุกอย่างเปิดเผย แม่เราไปหาสามีที่บ้าน (หลังที่ครอบครัวเราหาเช่าให้เค้าอยู่) บ้านหลังนั้นเป็นรังรักที่ครูสองคน ทำผิดจรรยาบรรณ ศีลธรรม จริงๆแม่เราแค่ต้องการไปดูบ้าน และไปดูว่าเค้าเป็นยังไง แค่นั้น แต่เมื่อไปเห็นแบบนี้ แม่เราเลยบอกจะขนของที่พ่อกับแม่ซื้อให้กลับ สามีก็ไม่ยอมให้ขน ชี้หน้าแม่เรา ไม่ให้ขึ้นบ้าน บอกอย่างเดียวจะแจ้งความ (เราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะ เราอยู่ กทม) เราโดนแม่สามีโทรมาดุด่า ว่า “...เป็นคนเริ่มเองนะ!!!” คือ ครอบครัวเราก็แค่จะไปเอาของที่พ่อแม่ซื้อ (พ่อกับแม่เราเช่าบ้านเปล่าให้เรากับสามี หวังว่าจะให้เราได้อยู่ด้วยกัน พ่อกับแม่ช่วยกันขนของ และซื้อเฟอร์นิเจอร์ให้) รวมทั้ง ของๆเราที่อยู่ในบ้านหลังนั้นคืน (เป็นของใช้ส่วนตัว และของที่ซื้อก่อนแต่งงาน) ซึ่งก่อนหน้านี้ 2-3 วัน เราเคยบอกกับทางครอบครัวสามีไปแล้วว่า "เราจะไปเอาของคืนนะ" เราก็โดนด่ามา ว่า "หายไปเป็นปี จะกลับมาเอาอะไร" จริงๆเราไม่ได้หายนะ เราโทรหาสามี หรือทางครอบครัวเค้าแทบทุกเดือน แต่เค้าไม่ได้อยากคุยกับเรา ถึงเราจะถามเรื่องอื่น แต่เค้าไม่ได้อยากพูดกับเราเลย และเรื่องขนของ ทำให้ผู้ใหญ่สองบ้านทะเลาะกัน ทางครอบครัวสามีก็ท้วงของคืนบ้าง ท้วงแม้กระทั้งสินสอด ทองหมั้น เรางงมาก สับสนกับชีวิตเลย ...เราอยู่ กทม ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก เราก็พยายามใจเย็น เพราะเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ สามีโทรตามแม่ที่อยู่ในเมืองให้มาช่วย แต่พอแม่เค้ามาถึง เจอสภาพที่ลูกเค้าอยู่กินกับเมียน้อย จากที่โมโหต่อว่าทางบ้านเรา พูดไม่ดีกับแม่เรา แม่เค้าก็พูดกับทางบ้านเราดีขึ้น พอเราโทรถามเป็นไงคะแม่ เห็นหน้าเมียใหม่ลูกแม่หรือยัง ...แม่เค้ากลับบอกว่า “ก็เลิกกันไปแล้ว ลูกเค้าจะมีใหม่ก็ไม่ผิด” เราพูดไม่ออกเลย เราไม่ได้อยากเลิกนะ แต่มันแอบมีเมียน้อย จนไม่สนใจเมียเลยด้วยซ้ำ ...คุณแม่ไม่เคยยอมรับความจริงเลย ไหนบอก “ลูกอยู่คนเดียว ลูกไม่ได้มีใคร” เจอจังๆ ขนาดนี้ ยังเข้าข้างกันอีกหรอ
ยังมีต่อคะ...
แชร์ประสบการณ์ชีวิตคู่ ที่อาจทำให้คุณหมดศรัทธากับความรักไปเลย
หากพาดพิงสถาบันครูมากเกินไปก็ขออภัยด้วยคะ เพราะประสบการณ์ที่เจอมามันเลวร้ายมากคะ
จขกท มีสามีเป็นครูคะ สอบบรรจุได้ประมาณ 3 ปีแล้ว เราแต่งงานเมื่อปี 56 แต่ไม่ได้จดทะเบียนคะ เคยไปจดทะเบียนแล้วแต่บัตร ปชช สามีเสีย ต้องทำใหม่ ไปโรงพัก ดำเนินขั้นตอนสารพัด กว่าจะกลับมาอำเภอก็ปิดทำการ จขกท คบกับสามีตั้งแต่เป็นแค่ครูธรรมดา เป็นพนักงานราชการ จนสอบบรรจุได้ในที่สุด การสอบบรรจุทำให้เราสองคนที่พึ่งแต่งงานยังไม่ถึงปีต้องแยกกันอยู่คะ ด้วยภาระหน้าที่ เราทั้งสองรับได้คะ สามีบอกเอง “เพื่ออนาคตของเรา” ทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง แต่ก็คืนดีกันตลอด จนวันที่ใกล้จะครบรอบแต่งงานปีที่ 4 เราไปยืนเรื่องจบ ปโท ให้สามี โดยเป็นวันที่เราภูมิใจมากกก.. สามีจบ โท บริหารแล้ว กลับเป็นวันที่ “สามีบอกเลิกเรา” ปากบอกหมดรักเรา แต่ความจริงสามีคบกับครูใน รร เดียวกัน ซึ่งครูคนนั้นเป็นคนที่เราก็สงสัยมานาน ...ทำไม ผญ คนนี้ชอบแท๊กสามีเรา ทำไมชอบทำตัวใกล้ชิดสนิทสนม เราเคยเอ่ยปากถาม คำตอบที่ได้คือ “อีนี่แค่มาถ่ายรูปให้ มันอยากได้เป็นผลงานมัน” เราก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะเรามั่นใจ สามีเราไว้ใจได้ แต่ที่ไหนได้ คนสองคน เป็นครูทั้งคู่ แอบคบกัน มีอะไรกัน และย้ายมาอยู่กินด้วยกัน ในบ้านที่ครอบครัวเราหาเช่าให้
สามีบอกเลิกเราก่อนครบรอบแต่งงานแค่เดือนเดียว เราง้ออยู่เป็นเดือน จนถึงวันครบรอบแต่งงาน เราถามคำเดียว เราผิดอะไร เค้าพูดแค่ว่า “ไม่ได้รักเราแล้ว ให้เรายอมรับความจริง” แต่กลับไปบอกแม่เค้าว่า เรามีคนใหม่ เราไปมีอะไรกับคนอื่นมา ...คำพูดนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เราตัดใจจากเค้า เราไม่เคยคิดเลยว่า คนที่เรารัก จะเลวได้ถึงเพียงนี้ เค้าเอาเราไปพูดเสียๆหายๆ แล้วโยนความผิดทุกอย่างให้กับเรา เรากลายเป็นสุนัขในสายตาครอบครัวเค้า แม่กับพี่สาวเค้ามองเราเลวไปเลย ในวันนั้นแม่เค้าพูดเลยว่า ลูกเค้าตัวคนเดียว ลูกเค้าไม่ได้มีใคร ลูกเค้าไม่ผิด ...เราเข้าใจนะ ลูกใครใครก็รัก เราพยายามทุกอย่าง เพื่อรักษาครอบครัวแล้ว แต่เมื่อมันทำอะไรไม่ได้ เราไม่ได้อยากเลิกเลย!!! แต่ก็ต้องเดินหน้าต่อ เราต้องกลับมาทำงานที่ กทม เราต้องเรียน ปโท ของเรา ควบคู่กับเรียน ปบัณฑิต ที่อีก 4 เดือนก็จบ เราต้องเรียนโท โดยขอเงินจากทางครอบครัว ทั้งๆที่ตอนสามีเรียน ครอบครัวเราช่วยทุกอย่าง จนเค้าเรียนจบ ...พ่อเราให้โอกาสในการปรับความเข้าใจกัน 9 เดือน พ่อเป็นคนที่เราไม่กล้าพูดขัดขืนอะไรมาก เค้าไม่ได้อยากให้เราเลิกกัน ยิ่งแต่งงานกันแล้ว เราพยายามติดตามข่าวสามีนะ แต่เค้าก็บล็อคเราทุกอย่าง เราไม่ได้เจอกัน เพราะทำงานคนละ จ. เรารอเวลาที่เค้าจะมาง้อ มาขอคืนดี แต่ก็เสียเวลาเปล่า จนเวลาผ่านไป 1 ปี
แล้วพอวันที่ความจริงทุกอย่างเปิดเผย แม่เราไปหาสามีที่บ้าน (หลังที่ครอบครัวเราหาเช่าให้เค้าอยู่) บ้านหลังนั้นเป็นรังรักที่ครูสองคน ทำผิดจรรยาบรรณ ศีลธรรม จริงๆแม่เราแค่ต้องการไปดูบ้าน และไปดูว่าเค้าเป็นยังไง แค่นั้น แต่เมื่อไปเห็นแบบนี้ แม่เราเลยบอกจะขนของที่พ่อกับแม่ซื้อให้กลับ สามีก็ไม่ยอมให้ขน ชี้หน้าแม่เรา ไม่ให้ขึ้นบ้าน บอกอย่างเดียวจะแจ้งความ (เราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะ เราอยู่ กทม) เราโดนแม่สามีโทรมาดุด่า ว่า “...เป็นคนเริ่มเองนะ!!!” คือ ครอบครัวเราก็แค่จะไปเอาของที่พ่อแม่ซื้อ (พ่อกับแม่เราเช่าบ้านเปล่าให้เรากับสามี หวังว่าจะให้เราได้อยู่ด้วยกัน พ่อกับแม่ช่วยกันขนของ และซื้อเฟอร์นิเจอร์ให้) รวมทั้ง ของๆเราที่อยู่ในบ้านหลังนั้นคืน (เป็นของใช้ส่วนตัว และของที่ซื้อก่อนแต่งงาน) ซึ่งก่อนหน้านี้ 2-3 วัน เราเคยบอกกับทางครอบครัวสามีไปแล้วว่า "เราจะไปเอาของคืนนะ" เราก็โดนด่ามา ว่า "หายไปเป็นปี จะกลับมาเอาอะไร" จริงๆเราไม่ได้หายนะ เราโทรหาสามี หรือทางครอบครัวเค้าแทบทุกเดือน แต่เค้าไม่ได้อยากคุยกับเรา ถึงเราจะถามเรื่องอื่น แต่เค้าไม่ได้อยากพูดกับเราเลย และเรื่องขนของ ทำให้ผู้ใหญ่สองบ้านทะเลาะกัน ทางครอบครัวสามีก็ท้วงของคืนบ้าง ท้วงแม้กระทั้งสินสอด ทองหมั้น เรางงมาก สับสนกับชีวิตเลย ...เราอยู่ กทม ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก เราก็พยายามใจเย็น เพราะเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ สามีโทรตามแม่ที่อยู่ในเมืองให้มาช่วย แต่พอแม่เค้ามาถึง เจอสภาพที่ลูกเค้าอยู่กินกับเมียน้อย จากที่โมโหต่อว่าทางบ้านเรา พูดไม่ดีกับแม่เรา แม่เค้าก็พูดกับทางบ้านเราดีขึ้น พอเราโทรถามเป็นไงคะแม่ เห็นหน้าเมียใหม่ลูกแม่หรือยัง ...แม่เค้ากลับบอกว่า “ก็เลิกกันไปแล้ว ลูกเค้าจะมีใหม่ก็ไม่ผิด” เราพูดไม่ออกเลย เราไม่ได้อยากเลิกนะ แต่มันแอบมีเมียน้อย จนไม่สนใจเมียเลยด้วยซ้ำ ...คุณแม่ไม่เคยยอมรับความจริงเลย ไหนบอก “ลูกอยู่คนเดียว ลูกไม่ได้มีใคร” เจอจังๆ ขนาดนี้ ยังเข้าข้างกันอีกหรอ
ยังมีต่อคะ...