ไม่อยากตายครับ เป็นห่วงลูกสาวคนเดียว

ผมอาจจะคิดไกลไปมากครับ  ปัจจุบันผมอายุ 35 ปี ภรรยาอายุเท่ากัน  ลูกสาวคนเดียวอายุ 3 ขวบ เพิ่งเข้าโรงเรียน  ทุกวันนี้นั่งคิด นอนคิด แล้วรู้สึกว่าทำไมชีวิตมนุษย์ต้องตายด้วยนะ  ที่คิดนี่ไม่ได้ห่วงตัวเองรักตัวเองนะครับ  แต่เป็นห่วงลูกสาว  

ต้องเรียนเพื่อนสมาชิกตรงๆว่า ญาติพี่น้องทางฝั่งผมกับภรรยามีครับ แต่มีก็เหมือนไม่มี เพราะต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างเอาตัวรอด

ประเด็นคือ ผมสบายใจอยู่นิดหน่อยตรงที่ตอนนี้บ้านผมซื้อขาดไปแล้ว ก็เท่ากับว่าเรามีบ้านหลังหนึ่งให้เขาอยู่  ลึกๆผมเชื่อว่าลูกสาวผมเขาเป็นคนเก่งนะ เห็นแววเขา  แต่เขาเป็นเด็กที่มีจิตใจดี  ดีเกินกว่าที่จะอยู่ในสังคมทุกวันนี้  ใครขออะไรให้เขาหมด ไม่หวงของ และไม่แย่งของใคร  และเป็นเด็กพูดจาไพเราะ พูดมี คะ มีขาทุกคำ   แต่ในทางกลับกันนางจะสะเทือนใจมากๆเวลามีใครพูดไม่ดีใส่  

ชีวิตนี้ผมไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใครเลยนะ  จนกระทั่งมีลูก  จากน้ำหนัก 65 ตอนเริ่มทำงาน พรุ่งพรวดไปเป็น 80 เพราะตามใจปาก ดีที่ผมเป็นคนไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ แต่ติดกินเยอะและกินเค็ม แต่พฤติกรรมแบบนี้ทำให้ความดันพรุ่งปรี๊ด ตัวบน 200 กว่า ตัวล่าง 100 กว่า  และก็ไม่ใส่ใจจะไปหาหมอ จนกระทั่งได้เห็นหน้าเธอตอนครั้งแรกที่เธอเกิดมานั้นแหละ  ทำให้ผมคิดว่าถ้าเราเป็นแบบนี้ จะมีชีวิตยาวนานอยู่ดูเธอไปได้ยังไง ก็เลยตัดสินใจไปหาหมอเอายามากิน  แต่ความดันก็ลดลงนิดเดียวซึ่งก็อยู่ในภาวะที่อันตรายอยู่  ผมเลยเริ่มคุมอาหาร ออกกำลังบ้างไม่ออกบ้าง กระนั้นก็ลดน้ำหนักลงมาได้ 10 โล ความดันตอนกินยาก็เหลือประมาณ 130 80 ซึ่งท่านใดที่ลดน้ำหนักจะรู้ว่า เหนื่อยมาก แต่ที่ทำทั้งหมดก็เพื่ออยากจะอยู่ประคับประคองเธอไปนานๆ  

สิ่งที่กลัวที่สุดคือ  หลังจากพ่อแม่ จากเธอไปแล้ว เธอจะอยู่ยังไง กับใคร และใครคนนั้น จะรักเธอได้ถึงครึ่งเท่าที่ป๊ารักเธอไหม กลัวว่าความใจดีของเธอจะทำให้เธอโดนผู้ชายเฮงซวยมันหลอก

ขออภัยที่มาระบายให้อ่านนะครับ มันอดห่วงไม่ได้จริงๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่