สวัสดีครับ แนะนำตัวก่อน ผมนัฐนะครับ ที่จริงตัวผมเองตั้งใจจะไปเขาหน่อ แต่ยังไม่มีโอกาสสักที สาเหตุส่วนมากก็จะเป็นไม่มีคนเลี้ยงลูกให้ เพราะปกติเวลาไปไหนจะชอบไปกับลูกชายแต่ทริปนี้ดูรีวิวแล้วคิดว่าถ้าไปสองคนผมคงไม่น่าไหวเลยตั้งใจจะไม่เอาลูกไปแต่มันมาบังเอิญที่ว่ามีเพื่อนอยากไปด้วยพอดีก็เลยเอาลูกไปด้วย ไหนๆก็เดินเก่ง เที่ยวบ่อยอยู่แล้ว มาใช้ความเป็นลิงในตัวให้เป็นประโยชน์หน่อย
ทริปนี้ เราออกจาก กทม. ประมาณตี1 ถึงเขาหน่อ ตี5 กว่าๆ ฟ้าสว่างพอดี
พอถึงเขาหน่อ เจอลุงที่เคยมีคนรีวิวไว้ว่าแกพาขึ้นพอดี ทริปนี้เหมือนลุงช่วยชีวิตผมไว้ 555 เราก็ไปจอดรถในที่จอด (ที่จอดกันลิง) จากนั้นก็เริ่มเดินขึ้นเลย ฟ้าเริ่มสว่าง อากาศเย็นสบาย ลุงเดินนำให้ ไล่ลิงด้วย ลิงมันชอบมาใกล้ๆ
ช่วงแรกๆจะเดินไม่ยาก มีบันไดปูนยาวๆ เด็กน้อยยังเดินเองได้
เหนื่อยก็พัก งัวเงียหน่อยๆพึ่งตื่นครับ
พอผ่านช่วงบันไดปูน ก็จะได้ใช้ความเป็นลิงในตัวคุณสักหน่อย จะมาเป็นช่วงหินที่เดินยากนิดหนึ่งครับ
มาเจอจุดที่กินแรงที่สุด เป็นบันไดที่เราต้องปีน น่าจะมีประมาณ 6-7 ช่วงได้ ช่วงท้ายๆมีองศาชันและยาวหน่อย ผมจะเหนื่อยตรงน้องลิงปีนไม่ได้แล้ว ต้องอุ้มเอา แต่ก็ได้ลุงช่วยบางช่วง ทั้งขึ้นและลงเลย
ตอนนี้เราก็จะขึ้นมาถึงยอด ใช้เวลาประมาณชั่วโมงพอดี ขึ้นมาแบบเรื่อยๆไม่รีบตรงไหนเสี่ยงๆ ก็จับลูกไว้ เพราะรู้ว่าเราไม่กลัวความสูงกันทั้งคู่
แล้วเราก็มาถ่ายรูปเล่นกัน จะมีบางมุมสวยๆที่ต้องปีนขึ้นไปเอง พอดีว่าช่วงที่ขึ้นมาฟ้ามันปิด ข้างล่างก็เหมือนมีหมอกเยอะ ภาพเลยไม่ได้สวยมาก ข้อดีคือตรงที่มันไม่ร้อนครับ ลุงบอกว่าฟ้ามันเป็นแบบนี้บางวัน แต่มันดีกว่าขึ้นกลางวันแน่นอน ใครจะไปแนะนำขึ้นช่วงเช้าและเย็นนะครับ
ก็เป็นอีกสถานที่ ที่ผมประทับใจ ที่สำคัญเลยคือลุงผู้นำทางขึ้น ใจดีมาก คุยเก่ง ไม่เรียกร้องว่าเราต้องจ่ายเท่าไหร่อะไรยังไง ชอบครับ ขนาดตอนลงมาเจอคนที่เคยขึ้นกับลุงแต่รอบนี้เขามากับแฟนสองคน เขายังใช้บริการลุงอีกเลย ถ้ามีโอกาสได้ไปอีกก็จะใช้บริการแกนะ ทริปนี้ก็นานเป็นเดือนแล้ว กลัวจะไม่ได้เขียน ใครจะไปสงสัยอะไร ถามได้นะครับ ผมมาตอบให้ พันทิปมีแจ้งเตือนแล้วมาตอบง่ายหน่อย ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ ผมขอจบรีวิวนี้ไว้เท่านี้ก่อนนะครับ
ปล. ถ้าไปแล้วอย่าลืมให้อาหารลิงนะครับ ลิงที่นี้มันใจดีไม่เหมือนลิงที่อื่นๆที่เคยเจอมาจริงๆ
[CR] เขาหน่อ ฉบับคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว & เดอะแกงค์
ทริปนี้ เราออกจาก กทม. ประมาณตี1 ถึงเขาหน่อ ตี5 กว่าๆ ฟ้าสว่างพอดี
พอถึงเขาหน่อ เจอลุงที่เคยมีคนรีวิวไว้ว่าแกพาขึ้นพอดี ทริปนี้เหมือนลุงช่วยชีวิตผมไว้ 555 เราก็ไปจอดรถในที่จอด (ที่จอดกันลิง) จากนั้นก็เริ่มเดินขึ้นเลย ฟ้าเริ่มสว่าง อากาศเย็นสบาย ลุงเดินนำให้ ไล่ลิงด้วย ลิงมันชอบมาใกล้ๆ
ช่วงแรกๆจะเดินไม่ยาก มีบันไดปูนยาวๆ เด็กน้อยยังเดินเองได้
เหนื่อยก็พัก งัวเงียหน่อยๆพึ่งตื่นครับ
พอผ่านช่วงบันไดปูน ก็จะได้ใช้ความเป็นลิงในตัวคุณสักหน่อย จะมาเป็นช่วงหินที่เดินยากนิดหนึ่งครับ
มาเจอจุดที่กินแรงที่สุด เป็นบันไดที่เราต้องปีน น่าจะมีประมาณ 6-7 ช่วงได้ ช่วงท้ายๆมีองศาชันและยาวหน่อย ผมจะเหนื่อยตรงน้องลิงปีนไม่ได้แล้ว ต้องอุ้มเอา แต่ก็ได้ลุงช่วยบางช่วง ทั้งขึ้นและลงเลย
ตอนนี้เราก็จะขึ้นมาถึงยอด ใช้เวลาประมาณชั่วโมงพอดี ขึ้นมาแบบเรื่อยๆไม่รีบตรงไหนเสี่ยงๆ ก็จับลูกไว้ เพราะรู้ว่าเราไม่กลัวความสูงกันทั้งคู่
แล้วเราก็มาถ่ายรูปเล่นกัน จะมีบางมุมสวยๆที่ต้องปีนขึ้นไปเอง พอดีว่าช่วงที่ขึ้นมาฟ้ามันปิด ข้างล่างก็เหมือนมีหมอกเยอะ ภาพเลยไม่ได้สวยมาก ข้อดีคือตรงที่มันไม่ร้อนครับ ลุงบอกว่าฟ้ามันเป็นแบบนี้บางวัน แต่มันดีกว่าขึ้นกลางวันแน่นอน ใครจะไปแนะนำขึ้นช่วงเช้าและเย็นนะครับ
ก็เป็นอีกสถานที่ ที่ผมประทับใจ ที่สำคัญเลยคือลุงผู้นำทางขึ้น ใจดีมาก คุยเก่ง ไม่เรียกร้องว่าเราต้องจ่ายเท่าไหร่อะไรยังไง ชอบครับ ขนาดตอนลงมาเจอคนที่เคยขึ้นกับลุงแต่รอบนี้เขามากับแฟนสองคน เขายังใช้บริการลุงอีกเลย ถ้ามีโอกาสได้ไปอีกก็จะใช้บริการแกนะ ทริปนี้ก็นานเป็นเดือนแล้ว กลัวจะไม่ได้เขียน ใครจะไปสงสัยอะไร ถามได้นะครับ ผมมาตอบให้ พันทิปมีแจ้งเตือนแล้วมาตอบง่ายหน่อย ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ ผมขอจบรีวิวนี้ไว้เท่านี้ก่อนนะครับ
ปล. ถ้าไปแล้วอย่าลืมให้อาหารลิงนะครับ ลิงที่นี้มันใจดีไม่เหมือนลิงที่อื่นๆที่เคยเจอมาจริงๆ