ระยะนี้ไม่ค่อยได้เขียนกระทู้สัพเพเหระ อีตาจ่าพิเชษฐ์เธอก็ย่องมาเอาไปจั่วหัวกระทู้ได้ตั้งหลายซีรีย์ส เห็นเรื่องการทำบุญทำทานกำลังฮิตในตอนนี้ เอากับเขาสักหน่อย....เขียนบอกเล่าเรื่องราวจากประสบการณ์(ในผ้าเหลือง)อิงเกร็ดความรู้ประมาณเนี๊ยะ บางเรื่องที่เล็กๆ น้อยๆ ที่เราไม่รู้ อาจจะทำให้พระสงฆ์องค์เจ้าก้าวล่วงจริยวัตรของสงฆ์ (หรือเรียกว่า “อภิสมาจาร”) และพระวินัยได้ หรือแม้แต่การถวายทานบางอย่างอาจจะช่วยพระสงฆ์องค์เณรล่วงจากทุกข์ไปในตัวด้วย
ใส่บาตร
เรื่องใส่บาตรและบิณฑบาตนี่มีเรื่องเล่าขำๆ น่ารักๆ มากมาย นึกถึงตอนที่บวชใหม่ๆ และออกบิณฑบาตนี่ยังขำไม่หาย ขอเกริ่นก่อนว่า.....การดูว่าพระแก่พรรษาหรือพึ่งบวชใหม่นั้นดูไม่ยาก ให้ดูที่ “ลูกบวบ” พาดไหล่ด้านซ้ายของท่าน ถ้าดูรุ่มร่ามและลูกบวบชิดแน่นกับต้นคอท่านเพราะกลัวจะหลุด นั่นแหละครับพระบวชใหม่ ถ้าแก่พรรษามีประสบการณ์ลูกบวบของท่านจะห่างออกมาจากคออยู่ที่ไหล่ไม่ตก ดูสองภาพข้างล่างประกอบ

กว่าพระเณรบวชใหม่จะควบคุม “ลูกบวบ” ให้เข้าที่เข้าทางได้ใช้เวลานานพอสมควรครับ ตอนบวชใหม่ๆ มันตั้งท่าที่จะหลุดไหล่อยู่ท่าเดียว ต้องใช้เวลาสักพรรษาหรือสองพรรษาก็คงจะเข้าที่เข้าทาง เกริ่นเรื่องลูกบวบแล้ว....ทีนี้ก็เข้าเรื่องกันเลยครับ จำได้ว่าช่วงแรกๆ ที่ออกเดินบิณฑบาตนั้นทุกข์ทรมานมากครับ เพราะห่วงแต่ “ลูกบวบ” จะหลุดนี่แหละ ถ้าหลุดกลางหมู่บ้านเป็นได้ฮากันทั้งหมู่บ้านเลยล่ะ คือจีวรทั้งผืนร่วงไปกองกับพื้นแน่ๆ สองมืออุ้มบาตรพร้อมๆ กับหนีบลูกบวบไปด้วย คิดดูสภาพเอาเองว่าจะพะรุงพะรังขนาดไหน? สุดท้ายก็เกิดเรื่องจนได้ วันนั้นลูกบวบเจ้ากรรมเกิดหลวมขณะเดินบิณฑบาต บาตรที่ใส่ตอนนั้นก็ไม่มีปลอกห้อมด้วย (ไม่มีเงินซื้อ และไม่มีใครถวายให้) คือใช้บาตรเหล็กสีดำ ข้าวเหนียวร้อนๆ ก้อนแล้วก้อนเล่าถูกหย่อนลงก้นบาตร ปิดฝาบาตรเสร็จความร้อนก็สะสม ร้อนมือที่กำลังอุ้มอยู่สิครับ... เจ้าลูกบวบจะหลุดมิหลุดแหล่ สุดท้ายแห่งความอดทนอดกลั้นก็มาถึง สามเณรน้อยบวชใหม่(ตอนนั้นอายุ12)จำต้องปล่อยให้บาตรหลุดมือไปเพื่อรีบคว้าลูกบวบไม่ให้จีวรหลุดไปกองบนพื้น บาตรก็กลิ้งลุนๆ ไปตามถนน นึกภาพออกไหมครับ? ญาติโยมที่กำลังจกข้าวเหนียวจะใส่บาตรยืนงงทำตัวไม่ถูก ฮ่า ฮ่า ดูภาพข้างล่างระหว่างพระบวชใหม่กับพระแก่พรรษา สีหน้าใครวิตกกว่ากันเวลาบิณฑบาต ดูลูกบวบของพระบวชใหม่ (พระสุเทพ ท่านเคี่ยนลูกบวบรอบมือไว้แน่นสองรอบเพราะกลัวหลุด)

อ้อ...สำหรับคนกรุงเทพฯ....เวลาใส่บาตรอย่าเอาน้ำอัดลมใส่ถุงลงไปใส่ในบาตรนะครับ หรือแม้แต่น้ำเปล่าๆ ก็เถอะ (บางคนใส่ถุงน้ำเปล่าไปให้ท่านกรวดน้ำให้ที่วัดก็มี) น้ำอัดลมหรือน้ำถ้าทำปฏิกิริยากับไอร้อนๆ จากข้าวสวยในบาตรแล้ว แตกเละเทะเลย พระหรือเณรรูปนั้นรวมไปถึงลูกศิษย์วัดอดข้าวไปเลยเพราะถุงน้ำแท้ๆ
ปล. โยมแม่ทราบข่าวลูกเณรทำบาตรหล่นมือเพราะสาเหตุหนึ่งคือร้อนมือที่อุ้มบาตรไม่มีปลอกไม่ไหว ให้พี่สาวถักปลอกบาตรมาถวายให้ อาการร้อนมือจึงค่อยยังชั่วขึ้น ดังนั้น หากใครจะซื้อ "ปลอกบาตร" ไปถวายพระเณรในวัดบ้านนอกก็เป็นไอเดียที่ไม่เลวนะครับ ถึงท่านจะมีใช้แล้วก็ซื้อไปถวายเก็บไว้ใช้ให้ลูกหลานที่จะเข้ามาบวชใหม่ก็ได้ ไม่เสียหลาย
เดี๋ยวมาเล่าต่อ.....เขียนให้อ่านเล่นคลายเครียดกันเด้อ ช่วงนี้มันตึงๆ ไป
....สัพเพเหระ ไก่กา อาราเร่ “ชีวิตในดงขมิ้น”.../วัชรานนท์
ใส่บาตร
เรื่องใส่บาตรและบิณฑบาตนี่มีเรื่องเล่าขำๆ น่ารักๆ มากมาย นึกถึงตอนที่บวชใหม่ๆ และออกบิณฑบาตนี่ยังขำไม่หาย ขอเกริ่นก่อนว่า.....การดูว่าพระแก่พรรษาหรือพึ่งบวชใหม่นั้นดูไม่ยาก ให้ดูที่ “ลูกบวบ” พาดไหล่ด้านซ้ายของท่าน ถ้าดูรุ่มร่ามและลูกบวบชิดแน่นกับต้นคอท่านเพราะกลัวจะหลุด นั่นแหละครับพระบวชใหม่ ถ้าแก่พรรษามีประสบการณ์ลูกบวบของท่านจะห่างออกมาจากคออยู่ที่ไหล่ไม่ตก ดูสองภาพข้างล่างประกอบ
กว่าพระเณรบวชใหม่จะควบคุม “ลูกบวบ” ให้เข้าที่เข้าทางได้ใช้เวลานานพอสมควรครับ ตอนบวชใหม่ๆ มันตั้งท่าที่จะหลุดไหล่อยู่ท่าเดียว ต้องใช้เวลาสักพรรษาหรือสองพรรษาก็คงจะเข้าที่เข้าทาง เกริ่นเรื่องลูกบวบแล้ว....ทีนี้ก็เข้าเรื่องกันเลยครับ จำได้ว่าช่วงแรกๆ ที่ออกเดินบิณฑบาตนั้นทุกข์ทรมานมากครับ เพราะห่วงแต่ “ลูกบวบ” จะหลุดนี่แหละ ถ้าหลุดกลางหมู่บ้านเป็นได้ฮากันทั้งหมู่บ้านเลยล่ะ คือจีวรทั้งผืนร่วงไปกองกับพื้นแน่ๆ สองมืออุ้มบาตรพร้อมๆ กับหนีบลูกบวบไปด้วย คิดดูสภาพเอาเองว่าจะพะรุงพะรังขนาดไหน? สุดท้ายก็เกิดเรื่องจนได้ วันนั้นลูกบวบเจ้ากรรมเกิดหลวมขณะเดินบิณฑบาต บาตรที่ใส่ตอนนั้นก็ไม่มีปลอกห้อมด้วย (ไม่มีเงินซื้อ และไม่มีใครถวายให้) คือใช้บาตรเหล็กสีดำ ข้าวเหนียวร้อนๆ ก้อนแล้วก้อนเล่าถูกหย่อนลงก้นบาตร ปิดฝาบาตรเสร็จความร้อนก็สะสม ร้อนมือที่กำลังอุ้มอยู่สิครับ... เจ้าลูกบวบจะหลุดมิหลุดแหล่ สุดท้ายแห่งความอดทนอดกลั้นก็มาถึง สามเณรน้อยบวชใหม่(ตอนนั้นอายุ12)จำต้องปล่อยให้บาตรหลุดมือไปเพื่อรีบคว้าลูกบวบไม่ให้จีวรหลุดไปกองบนพื้น บาตรก็กลิ้งลุนๆ ไปตามถนน นึกภาพออกไหมครับ? ญาติโยมที่กำลังจกข้าวเหนียวจะใส่บาตรยืนงงทำตัวไม่ถูก ฮ่า ฮ่า ดูภาพข้างล่างระหว่างพระบวชใหม่กับพระแก่พรรษา สีหน้าใครวิตกกว่ากันเวลาบิณฑบาต ดูลูกบวบของพระบวชใหม่ (พระสุเทพ ท่านเคี่ยนลูกบวบรอบมือไว้แน่นสองรอบเพราะกลัวหลุด)
อ้อ...สำหรับคนกรุงเทพฯ....เวลาใส่บาตรอย่าเอาน้ำอัดลมใส่ถุงลงไปใส่ในบาตรนะครับ หรือแม้แต่น้ำเปล่าๆ ก็เถอะ (บางคนใส่ถุงน้ำเปล่าไปให้ท่านกรวดน้ำให้ที่วัดก็มี) น้ำอัดลมหรือน้ำถ้าทำปฏิกิริยากับไอร้อนๆ จากข้าวสวยในบาตรแล้ว แตกเละเทะเลย พระหรือเณรรูปนั้นรวมไปถึงลูกศิษย์วัดอดข้าวไปเลยเพราะถุงน้ำแท้ๆ
ปล. โยมแม่ทราบข่าวลูกเณรทำบาตรหล่นมือเพราะสาเหตุหนึ่งคือร้อนมือที่อุ้มบาตรไม่มีปลอกไม่ไหว ให้พี่สาวถักปลอกบาตรมาถวายให้ อาการร้อนมือจึงค่อยยังชั่วขึ้น ดังนั้น หากใครจะซื้อ "ปลอกบาตร" ไปถวายพระเณรในวัดบ้านนอกก็เป็นไอเดียที่ไม่เลวนะครับ ถึงท่านจะมีใช้แล้วก็ซื้อไปถวายเก็บไว้ใช้ให้ลูกหลานที่จะเข้ามาบวชใหม่ก็ได้ ไม่เสียหลาย
เดี๋ยวมาเล่าต่อ.....เขียนให้อ่านเล่นคลายเครียดกันเด้อ ช่วงนี้มันตึงๆ ไป