เราอยู่ห่างกัน แล้วผิดไหมที่พอมีโอกาสก็อยากอยู่ด้วย

คือเรากับแฟนอยู่ห่างกัน เรียนกันคนละจังหวัด ไม่ค่อยได้เจอกัน พอมีเวลามีโอกาสเราก็อยากอยู่ด้วยอยากไปไหนมาไหนด้วยอยากทำอะไรร่วมกันให้หายคิดถึง เช่น ไปดูหนัง ไปกินข้าว ไปทำบุญ หรือแค่อยู่บ้านนั่งนอนคุยกันก็ได้ บางครั้งเราว่างเขาก็จะให้เราไปหาเขา นั่งรถทัวร์ไป3ชม.ครึ่งถึงขนส่งนั่งรถต่อไปบ้านอีกครึ่งชม. (เราให้เขามารับที่ขนส่งเเล้วเขาไม่ยอมมารับ เขามักจะบอกว่า"ไม่เป็นห่วงหรอ ให้ขี่รถไปรับเองไกลๆอะ" ) พอได้ยินเขาพูดแบบนั้นเราก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ก็เลยได้แต่ยิ้มกลับไปให้เขา บางทีพิมพ์แชทคุยกันเราก็ได้พิมพ์หัวเราะกลับไป😂 และเวลาเรากลับเขาก็ขี่รถไปส่งเราที่ขนส่งแต่บางครั้งก็โทรให้รถมารับเราไปขนส่ง และพักหลังมานี้เราว่างเราก็เลยจะไปหาเขาและบอกให้เขามารอรับเราที่ขนส่ง แต่เขาบอกกับเราว่าเป็นแฟนกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลาหรอก เราก็เข้าใจกับคำพูดที่เขาพูดมา หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยไปหาเขาอีกเลย+ไม่ค่อยมีเวลาว่างด้วย แล้วพอเขามีเวลาว่างเราก็ลองบอกให้เขามาหาเราบ้าง เพราะเราไม่ได้เจอกันนานเเล้วนะ เขาบอกเราว่าไม่ไปอะ มันไกล เราก็บอกว่าทำไมอะแค่นั่งรถมาเอง เขาก็บอกว่า ไม่เอาอะ มันไกล ใครใช้ให้ไปเรียนไกลเองละ เราอึ้งกับคำตอบของเขา พูดไม่ออกได้แต่ยิ้มกลับไป แล้วบอกว่าไม่เป็นไรแต่แอบคิดในใจ ว่า แล้วทีกูนั่งรถไปหานี่ไม่ไกลเลยเนอะ ไม่อันตรายเลยเนอะ อห. แล้วคือเราก็วนกลับมาคิดนะว่าหรือเป็นเพราะเราวะที่ต้องการอยู่กับเขามากไปบางครั้งแอบร้องไห้ด้วย(เป็นคนเจ้าน้ำตาอะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้พยายามกลั้นแล้วนะแต่มันทำไม่ได้บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นบ้าอะ55555) คือทั้งหมดที่เล่ามาซะยาวนี้แค่อยากถามว่า เราผิดมากเลยหรอที่เวลามีโอกาสก็อยากจะอยู่กับเขามันเป็นความต้องการที่มากไปใช่ไหมเนี่ย!!???
ปล.แท็กผิดห้องต้องขออภัยด้วยนะคะ🙏