สิบเจ็ด เดือนสี่ ปีสองพันห้าร้อยหกสิบเอ็ด
ครบเดือนแล้วกับการเปลี่ยนแปลงตัวเอง สิ่งที่รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
โกรธน้อยลง วีนน้อยลง น้อยใจน้อยมากแทบไม่มี
สนใจเรื่องคนอื่นน้อย ไม่อินกับเพลงเศร้าเลย
มองโลกในแง่บวกขึ้น
มีพลังทำงานมากขึ้น
มีไอเดียทำธุรกิจเยอะขึ้น และคิดพิจารณาอะไรมากขึ้น
แต่ที่ยังไม่มากขึ้นเท่าไหร่
เงิน
รายรับยังไม่เฟืองฟู แต่สิ่งดีๆเข้ามาไม่ขาดสาย
เชื่อว่าฉันจะทำได้ดีกว่านี้
ฉันจะต้องเป็นอิสระจากหนี้สินในไม่ช้า
วันนี้ได้บทเรียนสำคัญจากแม่ค้าคนอื่น คือความผิดพลาดของเขาแต่เราเอามาใช้เตือนตัวเอง
คือเมื่อวันที่สิบสี่ ที่ผ่านมาฉันสั่งของออนไลน์กับแม่ค้าคนหนึ่ง หวังจะเอามาขาย
แต่...แม่ค้าไม่ส่งของให้ในวันนี้ ทั้งที่รับปากว่าจะส่งวันนี้ แม่ค้าบอกว่าขอส่งพรุ่งนี้แพ็คไม่ทัน
คุณพระ หยุดหลายวันทำไมแพ็คไม่ทัน ในฐานะลูกค้าไม่เข้าใจเลย และไม่คิดจะสมัครตัวแทนสินค้าใดๆกับแม่ค้าคนนี้อีกเด็ดขาด ในฐานะแม่ค้าด้วยกัน ต้องขอบใจที่เขาทำพลาด ให้เราเอาไปเป็นข้อเตือนใจ
นัดลูกค้าวันไหน ต้องส่งวันนั้น ไม่อย่างนั้นลูกค้าไม่สั่งอีกแน่ๆ
หงุดหงิดและไม่พอใจแต่ฉันก็บอกตัวเองว่า อะไรที่เกิดขึ้นแล้วย่อมดีเสมอ
ช่างมัน .......
แล้วหายใจเข้าลึกๆ ยิ้มให้ตัวเอง บอกตัวเองดังๆ ฉันโชคดี ฉันโชคดี
แล้วมานั่งเขียนบันทึกวันที่สามสิบดีกว่า .....
ร้อยวันที่ฉันเปลี่ยน วันที่ สามสิบ
ครบเดือนแล้วกับการเปลี่ยนแปลงตัวเอง สิ่งที่รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
โกรธน้อยลง วีนน้อยลง น้อยใจน้อยมากแทบไม่มี
สนใจเรื่องคนอื่นน้อย ไม่อินกับเพลงเศร้าเลย
มองโลกในแง่บวกขึ้น
มีพลังทำงานมากขึ้น
มีไอเดียทำธุรกิจเยอะขึ้น และคิดพิจารณาอะไรมากขึ้น
แต่ที่ยังไม่มากขึ้นเท่าไหร่
เงิน
รายรับยังไม่เฟืองฟู แต่สิ่งดีๆเข้ามาไม่ขาดสาย
เชื่อว่าฉันจะทำได้ดีกว่านี้
ฉันจะต้องเป็นอิสระจากหนี้สินในไม่ช้า
วันนี้ได้บทเรียนสำคัญจากแม่ค้าคนอื่น คือความผิดพลาดของเขาแต่เราเอามาใช้เตือนตัวเอง
คือเมื่อวันที่สิบสี่ ที่ผ่านมาฉันสั่งของออนไลน์กับแม่ค้าคนหนึ่ง หวังจะเอามาขาย
แต่...แม่ค้าไม่ส่งของให้ในวันนี้ ทั้งที่รับปากว่าจะส่งวันนี้ แม่ค้าบอกว่าขอส่งพรุ่งนี้แพ็คไม่ทัน
คุณพระ หยุดหลายวันทำไมแพ็คไม่ทัน ในฐานะลูกค้าไม่เข้าใจเลย และไม่คิดจะสมัครตัวแทนสินค้าใดๆกับแม่ค้าคนนี้อีกเด็ดขาด ในฐานะแม่ค้าด้วยกัน ต้องขอบใจที่เขาทำพลาด ให้เราเอาไปเป็นข้อเตือนใจ
นัดลูกค้าวันไหน ต้องส่งวันนั้น ไม่อย่างนั้นลูกค้าไม่สั่งอีกแน่ๆ
หงุดหงิดและไม่พอใจแต่ฉันก็บอกตัวเองว่า อะไรที่เกิดขึ้นแล้วย่อมดีเสมอ
ช่างมัน .......
แล้วหายใจเข้าลึกๆ ยิ้มให้ตัวเอง บอกตัวเองดังๆ ฉันโชคดี ฉันโชคดี
แล้วมานั่งเขียนบันทึกวันที่สามสิบดีกว่า .....