เพื่อนคนนี้เรารู้จักเมื่อไม่นานมาก ไม่เกินเดือน เขามาเข้าร่วมกิจกรรมบางอย่างเหมือนเรา แล้วก็ได้เริ่มพูดคุยรวมทั้งแอดเฟซบุ๊คของพวกๆกันไว้คนนึง แล้วก็แอดต่อๆกันมาจนครบแก๊งค์ เราสังเกตว่าเพื่อนคนนี้ไม่ปกติหลายอย่าง เดี๋ยวจะลิสท์ให้ฟังเป็นข้อๆเลยนะ
- อายุ 36 แล้วแต่เรียกคนอื่นๆว่าพี่หมดเลย แม้กับคน 23-24 ก็เรียกเขาพี่
- มีน้องคนนึงแชร์เพลงเมทัลที่โหยหวนแหกปากลากลิ้น ก็ไปชมด้วยคำว่าไพเราะมาก คือมันไม่ควรใช้คำนี้นะ จะบอกว่ามัน/ดิบ/สะใจ ยังเข้าท่ากว่า
- ไร้เดียงสา ตามมุกอะไรไม่ทัน ซะยิ่งกว่าเด็ก 16 เหมือนไม่มีประสบการณ์ชีวิตที่สมวัยใกล้ 40 ของตัว
- เช่นเราบอกเราเป็นฟรีแลนซ์ ก็เหมือนไม่เก็ท ถามเราว่าขายอะไร เหมือนเข้าใจว่าคนไม่ทำงานประจำก็คือเป็นพ่อค้าแม่ค้า ขายของหมด
- นับถือลัทธิแปลกๆ ไม่เชิงเป็นศาสนาแต่ก็พูดเหมือนยึดถือพระเจ้า ในขณะที่ก็ไม่เคยไปรวมกลุ่มกับผู้เชื่อคนอื่นๆในโลกความจริง
- อัพสเตตัสติดๆกันนาทีต่อนาที ถึงลัทธิแปลกๆที่ว่า บางทีก็แอ๊บว่ามีแฟนคิดถึงแฟน ดูเหมือนคนละล่ำละลักฟุ้งซ่าน ความคิดสัดส่ายไปมา ไม่นิ่งเลย
- คำที่ใช้อัพสเตตัสพวกนั้นก็สะกดผิดๆถูกๆจนบางครั้งอ่านไม่เข้าใจ
- ในเฟซบุ๊คมีเพื่อนจำนวนนึง จำไม่ได้แล้วว่ามากแค่ไหน แต่ไม่เคยมีใครมาตอบหรือกดไลค์เลย เหมือนเพ้อบ้าอยู่คนเดียวแบบหลอนๆ
- เหมือนแยกไม่ออกว่าคนอื่นเขาแซวเล่นหรือพูดอะไรจริงจังแค่ไหน แนะนำให้ทำอะไรแบบขำๆก็ดันเอาไปทำจริง จนคนแถวๆนั้นมองไม่วางตา
- จากข้อบน มีเพื่อนแชร์โพสต์ราคารับซื้ออวัยวะขำๆ ก็ไปเมนท์ว่าขาย จะขายปอดและตับ พูดเหมือนเพื่อนคนที่แชร์ป่วยอยู่และต้องการคนบริจาค
- ชอบมาปรึกษาเราบ่อยๆ พอเราแนะนำให้ก็ชมเรามากเว่อร์เหมือนเราเก่งมากๆ ฉลาดมากที่จัดการความคิดได้ขนาดนั้น ซึ่งมันควรทำได้ตั้งกะ 20 ละ
ทั้งหมดก็ประมาณนี้อะ คุยกับใครไม่เกิน 15 นาทีคนจะเริ่มสังเกตได้ว่าคนนี้ไม่ปกติ ในวงเพื่อนๆเราที่ไปเจอจากงานนั้นก็โดนแอดไปหมด และนางก็ทักไปคุยเกือบหมด ทุกคนพูดตรงกันว่าไม่ปกติแน่ๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง นิยามกลุ่มอาการที่นางเป็นไม่ถูก แต่เพื่อนๆมองว่าเราดูเป็นคนที่พูดแล้วนางเชื่อสุด เลยคิดว่าน่าจะลองพูดให้ไปหาหมอหรืออะไรเผื่อจะดีขึ้น เลยมาลองหาคำแนะนำในนี้ดูว่าควรเริ่มพูดยังไงดี ปล่อยไว้นานไม่น่าจะดีแน่
เพื่อนใหม่เราคนนึงดูมีอาการทางจิต เราจะแนะนำให้เขาไปหาหมอยังไงดี
- อายุ 36 แล้วแต่เรียกคนอื่นๆว่าพี่หมดเลย แม้กับคน 23-24 ก็เรียกเขาพี่
- มีน้องคนนึงแชร์เพลงเมทัลที่โหยหวนแหกปากลากลิ้น ก็ไปชมด้วยคำว่าไพเราะมาก คือมันไม่ควรใช้คำนี้นะ จะบอกว่ามัน/ดิบ/สะใจ ยังเข้าท่ากว่า
- ไร้เดียงสา ตามมุกอะไรไม่ทัน ซะยิ่งกว่าเด็ก 16 เหมือนไม่มีประสบการณ์ชีวิตที่สมวัยใกล้ 40 ของตัว
- เช่นเราบอกเราเป็นฟรีแลนซ์ ก็เหมือนไม่เก็ท ถามเราว่าขายอะไร เหมือนเข้าใจว่าคนไม่ทำงานประจำก็คือเป็นพ่อค้าแม่ค้า ขายของหมด
- นับถือลัทธิแปลกๆ ไม่เชิงเป็นศาสนาแต่ก็พูดเหมือนยึดถือพระเจ้า ในขณะที่ก็ไม่เคยไปรวมกลุ่มกับผู้เชื่อคนอื่นๆในโลกความจริง
- อัพสเตตัสติดๆกันนาทีต่อนาที ถึงลัทธิแปลกๆที่ว่า บางทีก็แอ๊บว่ามีแฟนคิดถึงแฟน ดูเหมือนคนละล่ำละลักฟุ้งซ่าน ความคิดสัดส่ายไปมา ไม่นิ่งเลย
- คำที่ใช้อัพสเตตัสพวกนั้นก็สะกดผิดๆถูกๆจนบางครั้งอ่านไม่เข้าใจ
- ในเฟซบุ๊คมีเพื่อนจำนวนนึง จำไม่ได้แล้วว่ามากแค่ไหน แต่ไม่เคยมีใครมาตอบหรือกดไลค์เลย เหมือนเพ้อบ้าอยู่คนเดียวแบบหลอนๆ
- เหมือนแยกไม่ออกว่าคนอื่นเขาแซวเล่นหรือพูดอะไรจริงจังแค่ไหน แนะนำให้ทำอะไรแบบขำๆก็ดันเอาไปทำจริง จนคนแถวๆนั้นมองไม่วางตา
- จากข้อบน มีเพื่อนแชร์โพสต์ราคารับซื้ออวัยวะขำๆ ก็ไปเมนท์ว่าขาย จะขายปอดและตับ พูดเหมือนเพื่อนคนที่แชร์ป่วยอยู่และต้องการคนบริจาค
- ชอบมาปรึกษาเราบ่อยๆ พอเราแนะนำให้ก็ชมเรามากเว่อร์เหมือนเราเก่งมากๆ ฉลาดมากที่จัดการความคิดได้ขนาดนั้น ซึ่งมันควรทำได้ตั้งกะ 20 ละ
ทั้งหมดก็ประมาณนี้อะ คุยกับใครไม่เกิน 15 นาทีคนจะเริ่มสังเกตได้ว่าคนนี้ไม่ปกติ ในวงเพื่อนๆเราที่ไปเจอจากงานนั้นก็โดนแอดไปหมด และนางก็ทักไปคุยเกือบหมด ทุกคนพูดตรงกันว่าไม่ปกติแน่ๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง นิยามกลุ่มอาการที่นางเป็นไม่ถูก แต่เพื่อนๆมองว่าเราดูเป็นคนที่พูดแล้วนางเชื่อสุด เลยคิดว่าน่าจะลองพูดให้ไปหาหมอหรืออะไรเผื่อจะดีขึ้น เลยมาลองหาคำแนะนำในนี้ดูว่าควรเริ่มพูดยังไงดี ปล่อยไว้นานไม่น่าจะดีแน่