เมื่อ พัคดงฮุน วิศวกรมือดีของบริษัทวิศวกรรมมีชื่อเสียง ถูกย้ายมาเป็นผู้จัดการแผนกตรวจสอบอาคาร เหมือนการโดนลดตำแหน่งกลายๆ ความผิดปกติที่เหล่าผู้บริหารระดับสูงต่างรับรู้

แต่ในระหว่างที่ยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ความโกลาหลในชีวิตเรียบง่ายของอาจอชี่(คุณลุง) วัย 45 ปีคนนี้ เริ่มต้นขึ้นในเช้าวันหนึ่ง เมื่อเงิน 50 ล้านวอน ในซองกระดาษสีน้ำตาลถูกส่งมาใส่มือเขา ท่ามกลางลูกน้องในแผนกที่กำลังวุ่นวายกับการงานตรงหน้าของแต่ละคน ในขณะที่เปิดซองออกมาดูสิ่งที่อยู่ภายใน โดยไม่รู้ว่ากำลังเป็นเป้าสายตาของพนักงานหญิงตัวเล็กๆ ลูกจ้างชั่วคราวที่เขาเป็นคนเลือกจ้างเข้ามาเอง



สาวน้อยตัวเล็ก ตำแหน่งเสมียนแผนกที่ไม่ต้องข้องเกี่ยวกับใคร นั่งเงียบๆ ทำงานของเธอ ไม่ยุ่งไม่สุงสิงกับใคร หน้านิ่งไม่เคยยิ้มไม่เคยปริปาก พูดง่ายๆ ว่าไม่มีมนุษยสัมพันธ์ใดๆ กับใครทั้งสิ้น แทบไม่มีใครในแผนกสังเกตเห็นถึงการจะมาจะไปในแต่ละวันของหญิงสาวตัวเล็ก ที่หลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อของเธอคือ อีจีอัน

ในเช้าวันนั้นที่โต๊ะทำงานของเธอ เบื้องหลังแว่นกันแดดสีดำสนิทที่เธอสวมปกปิดดวงตาจากทุกคนในแผนก ไม่มีใครรู้เหตุผลของแว่นดำอันนั้น และแน่นอนไม่มีใครสนใจจะไปถามไถ่เธอด้วยซ้ำ ในมุมที่โต๊ะของเธอทแยงตรงข้ามกับโต๊ะของผู้จัดการพัคดงฮุนที่อยู่ไกลอีกฟากนั้น นอกจากพัคดงฮุนที่งุนงงและยังทำอะไรไม่ถูกกับซองสีน้ำตาลซองนั้น เป็นเธออีจีอันเพียงคนเดียวที่เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น



บริษัทวิศวกรรมยักษ์ใหญ่ ย่อมมีขั้วอำนาจภายในต่อสู้เล่นเกมการเมืองเพื่อให้ฝ่ายของตัวได้ครองอำนาจสูงสุด อาจอชี่พัคดงฮุนถึงแม้จะไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะตกไปอยู่ในท่ามกลางเกมการเมืองนั้น แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะคาดไปไม่ถึง ด้วยความผิดพลาดบางอย่างในเกมของขั้วอำนาจใหญ่ ทำให้อาจอชี่ดงฮุนตกมาอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก เมื่อผอ.พัคดงอุน รุ่นพี่และหัวหน้าโดยตรงของเขากำลังจะถูกกำจัดให้พ้นทางไป

ความพัวพันยุ่งเหยิงค่อยๆ เผยให้ผู้ชมได้ทราบไปพร้อมกับตัวละคร ในขณะที่ความสัมพันธ์ของอาจอชี่พัคดงฮุนและสาวน้อยอีจีอัน ก็มีจุดเริ่มต้นมาจากสถานการณ์ที่ว่านี้เช่นกัน



พัคดงฮุน วิศวกรมือดีผู้มีชีวิตเรียบง่ายใฝ่สมถะไร้ความทะยานอยาก ในวัยที่คนหนุ่มสาวสามารถเรียกขานเขาว่า อาจอชี่ (คุณลุง) เป็นลูกคนกลางในจำนวนลูกชายสามคนของครอบครัวธรรมดา อาจไม่ถึงขั้นปากกัดตีนถีบ แต่ก็คงเติบโตมาอย่างไม่ได้สุขสบายอะไรมากนัก ทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนธรรมดาสามัญแบบชนชั้นกลาง ที่ต้องดิ้นรนเพื่อความสำเร็จในชีวิตการงานและความเป็นอยู่ที่สุขสบาย

อย่างเดียวที่หลายคนอาจมองว่าเป็นสิ่งเชิดหน้าชูตาพัคดงฮุนคือเมียผู้ประสบความสำเร็จในอาชีพทนายความ เธอมีพร้อมทั้งความงามและความสามารถ ทั้งคู่มีลูกชายตัวน้อยวัยกำลังโตอีกหนึ่งคน ที่ส่งไปร่ำเรียนอยู่ต่างประเทศ

มองเผินๆ ทุกอย่างเหมือนจะลงตัวและดำเนินไปตามครรลอง ชีวิตของเขาควรจะมีความสุข แต่เด็กสาวคนหนึ่งในที่ทำงานที่ไม่ได้ใกล้ชิดเกี่ยวข้องอะไรกันมาเลย กลับเป็นคนแรกที่พูดใส่หน้าเขาอย่างตรงไปตรงมาที่สุดว่า

"ทำไมคนที่หาเงินได้เดือนละ 5 ล้านวอนถึงดูไม่มีความสุขได้ขนาดนี้"



อีจีอัน เด็กสาวลูกจ้างชั่วคราว ตัวเล็กนิดเดียว ผอมแห้ง หน้าตาหมองคล้ำแบบคนพักผ่อนไม่เคยพอ เธอไม่สนใจใคร เธอไม่สนใจใดๆ ทั้งสิ้นในโลกนี้

สิ่งที่เธอสนใจมีอยู่เพียงสองอย่าง, หนึ่ง - ยายพิการหูหนวกและเป็นใบ้แถมเดินไม่ได้ ครอบครัวคนเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิต, สอง - เงิน เธอต้องหาเงินให้ได้มากที่สุดเท่าที่กำลังและเรี่ยวแรงทั้งหมดที่เธอมีจะทำได้

เงินที่เหลือจากการผ่อนใช้หนี้ก้อนมหาศาล เพราะมันคือสิ่งที่ทำให้เธอและยายมีชีวิตรอดไปวันต่อวัน ผู้คนในชีวิตเธอมีเพียงยาย, เพื่อนติดเกมหนึ่งคน และเจ้าหนี้เงินกู้ผู้ทำตัวประหนึ่งเป็นเจ้าชีวิตของเธอ ทำร้ายเธอต่อยตีเธอเกือบทุกครั้งที่พบกันเพราะมีความแค้นฝังใจระหว่างกัน



ในวัย 21 ปี ของเด็กผู้หญิงที่ชีวิตถูกเคี่ยวกรำมาอย่างหนักหน่วง หัวใจแสนเย็นชาและเหือดแห้งมาแสนนานย่อมมีเลือดเนื้อ เมื่อตัวตนที่เธอเก็บงำไว้ถูกใครคนหนึ่งค้นพบ

"เด็กจะเติบโตอย่างรวดเร็ว เมื่อผ่านความเจ็บปวด"

อาจอชี่คนหนึ่งได้กล่าวไว้ แน่นอนว่าเธอก็ไม่ใช่คนที่ถูกยกเว้น แต่วันหนึ่งหัวใจดวงน้อยนั้นมันเปลี่ยนแปลงไปเป็นมีความรู้สึกรู้สา รู้หนาว รู้อบอุ่น เมื่ออาจอชี่คนนั้นถูกโชคชะตานำพาให้เข้ามาในชีวิตของเธอ หรือจะพูดให้ถูกคือ เมื่อเธอก้าวเข้าไปสู่ชีวิตของเขา



เงิน 50 ล้านวอนในซองกระดาษสีน้ำตาล จากผู้ไม่ปรารถนาดี คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว ชีวิตของหนึ่งคุณลุงและหนึ่งสาวน้อย รวมทั้งผู้คนแวดล้อมชีวิตของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นคุณยายพิการ เพื่อนติดเกม เจ้าหนี้หนุ่มผู้แล้งไร้มนุษยธรรม แม่สูงวัยที่วาดหวังอนาคตที่ดีงามรุ่งเรืองของลูกชายวัยกลางคนทั้งสามของเธอ CEOหนุ่มที่เต็มไปด้วยความโลภและขาดจริยธรรม เมียสาวที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแต่ไม่มีความสามารถสร้างสุขในชีวิตครอบครัว



ชายเกาหลีวัยกลางคน 3 คนพี่น้อง ที่เป็นจุดศูนย์กลางของเรื่อง จะพาผู้ชมคนดู หัวเราะ ร้องไห้ เข้าใจ เห็นใจ เสียใจ ดีใจ ซึ้งใจ ไปกับทุกจังหวะชีวิตของพวกเขา กับหนึ่งสาวน้อยสู้ชีวิต ผู้จำเป็นต้องแข็งแกร่งในโลกใบใหญ่ที่แล้งไร้ความปรานี อะไรคือความหวังและกำลังใจของพวกเขา คือสิ่งที่นักเขียน พัคแฮยอง เจ้าของบทละครที่สร้างความประทับใจให้ผู้ชมจำนวนมากมาแล้วจากซีรีส์ Another Oh Hae Young อยากจะบอกเล่าให้เราได้รู้ และผู้กำกับ คิมวอนซอก ตั้งใจนำเสนอภาพชีวิตนั้น ให้ประทับตราตรึงในหัวใจของผู้ชมเหมือนที่เคยทำสำเร็จมาแล้ว จากผลงานซีรีส์ยอดเยี่ยมอย่าง Misaeng และ Signal



ความยอดเยี่ยมในการเล่าเรื่องของนักเขียนพัคแฮยองและผู้กำกับคิมวอนซอก ตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องด้วยการใช้เวลาเพียงหนึ่งนาทีครึ่งเพื่ออธิบายตัวละคร พัคดงฮุนและอีจีอัน ให้ผู้ชมเข้าใจอย่างง่ายดายและชัดเจนที่สุด



ผู้กำกับคิมวอนซอกเล่าไว้ในบทสัมภาษณ์ว่า 4 ปีก่อนที่นักเขียนพัคแฮยองจะได้มาทำซีรีส์เรื่อง Another Oh Hae Young (tvN) เธอได้เขียนบทเริ่มต้นของ My Mister (ชื่อเดิม My Ajusshi) ไว้ 4 บท และเขาคงจะได้ทำซีรีส์เรื่องนี้ตั้งนานแล้วถ้าเขาได้รู้มาก่อนหรือได้อ่านมันมาก่อนหน้านี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่มา
https://4seasonswithiu.tumblr.com/post/172866868067/trans-180411-tvn-drama-my-mister-press/amp?__twitter_impression=true

สำหรับคอซีรีส์เกาหลีจำนวนมาก คงจะได้ผ่านตาผลงานและพิสูจน์ความยอดเยี่ยม ของนักเขียนพัคแฮยองและผู้กำกับคิมวอนซอกมาแล้วตามที่ฉันเอ่ยอ้างไว้ข้างต้น ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องขายของเชิญชวนอะไรกันอีก เมื่อผู้ชมหลายคนรับรู้ถึงการมาของซีรีส์เรื่องนี้ ด้วยชื่อชั้นของทีมงานทั้งหมด นักเขียน  ผู้กำกับ รวมทั้งรายชื่อนักแสดงที่ยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นและรอคอย



วิธีการเล่าเรื่องที่แยบยล ค่อยๆ บอกเล่าไปทีละนิดอย่างไม่ซับซ้อนไม่ยัดเยียด เสมือนผู้ชมเป็นหนึ่งในผู้ร่วมชะตากรรมเคียงข้างไปกับตัวละครทุกตัว บางจังหวะบทสนทนาก็ไม่ได้มีความจำเป็นอะไรเลย การแช่กล้องนิ่งๆ หรือการเคลื่อนกล้องที่แฝงนัยยะก็สามารถบอกเล่าเรื่องราวและอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้ดีกว่าบทพูดเสียอีก ทั้งนักเขียนพัคแฮยองและผู้กำกับคิมวอนซอกย่อมทราบดีถึงพลังของ sight and sound

การใช้ฟิล์มภาพยนตร์ในการถ่ายทำ การบันทึกเสียงที่มีคุณภาพ ได้ยินชัดแม้แต่เสียงลมหายใจ การใส่ดนตรีประกอบในเวลาที่พอดิบพอดี เพลงประกอบทุกเพลงไพเราะและแฝงความหมายถึงตัวละครแต่ละคน เสื้อผ้าหน้าผมแฝงความหม่นตรม การคุมโทนสีและแสงเงา ภาษาภาพในหลายๆ ฉากจึงสื่อสารกับคนดูได้อย่างสมบูรณ์และหมดจดงดงาม

เมื่อรวมกับบทสนทนาคมคายแฝงมุมมองและแง่คิดการใช้ชีวิตของคนต่างรุ่น ยิ่งทำให้ผู้ชมเข้าถึงหัวใจของเรื่องราวได้อย่างใกล้ชิดที่สุด รวมทั้งการแสดงอันสุดยอดของเหล่านักแสดงมากความสามารถ คือการถ่ายทอดเรื่องราวนี้ได้อย่างจับใจ จับหัวใจของผู้ชมคนดู



อีซอนคยูน ( Lee Sun Kyun )
นักแสดงเจ้าบทบาทผู้มากความสามารถ ในวัย 43 (นับเกาหลี 44) มารับบท อาจอชี่พัคดงฮุน ( Park Dong Hoon) คุณลุงวิศวกรแสนซื่อจิตใจดี ผู้อ่อนโยนต่อทุกชีวิตบนโลกนี้ วัย 45 ปี เมียหนึ่งลูกหนึ่ง มีรายได้เดือนละ 5 ล้านวอน ผู้เป็นความหวัง-แรงใจของพี่-น้องและแม่แก่ๆ เป็นสามีของภรรยาผู้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและทะเยอทะยาน แต่ทัศนคติของเธอกลับเป็นทิศทางที่ตรงกันข้ามกับสามี ตัวใกล้แต่ใจห่าง

พัคดงฮุน ผู้ชายที่เก็บงำความรู้สึก จัดการกับปัญหาทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวเพียงลำพัง ไม่แบ่งปันความทุกข์กับใคร พยายามดูแลทุกคนรอบตัวเขาอย่างสุดความสามารถ และดูเหงาๆ เศร้าๆ ตลอดเวลา

การตีความตัวละคร บคุลิกของพัคดงฮุน สีหน้าท่าทาง การเดิน การออกแบบเสียง อารมณ์ ทุกอย่างคือความสมบูรณ์ ที่อีซอนคยูนมอบให้กับตัวละครพัคดงฮุน ฉันดูซีรีส์เกาหลีมา 10 ปีเต็ม ยังนึกไม่ออกค่ะว่า ถ้าไม่ใช่เขาคนนี้แล้วใครในวัยนี้ที่จะมารับบทพัคดงฮุน ได้เหมาะสมเท่าอีซอนคยูน

ซงเซบ๊ก ผู้มารับบท พัคกีฮุน หรือ ลุงเล็ก น้องสุดท้องของพี่น้องสามคนได้แสดงความเห็นไว้ในบทสัมภาษณ์ครั้งหนึ่งว่า อันที่จริงแล้ว บทพัคกีฮุนนี้มีบุคลิกที่ใกล้เคียงหรือคล้ายกับตัวตนจริงของอีซอนคยูนฮยองมาก (ฮยอง = พี่ (คำสร้อยต่อท้ายชื่อที่ผู้ชายใช้เรียกผู้ชายที่โตกว่า)) และทุกคนก็หัวเราะขึ้นพร้อมกันแบบเห็นด้วยโดยไม่ต้องอธิบายอะไร ซึ่งฉันเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งด้วยการระเบิดหัวเราะไปพร้อมกับพวกเขา เพราะติดตามผลงานของอีซอนคยูน มานานจนรู้จักตัวตนจริงๆ ของเขาผ่านสื่อมาพอสมควร ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย ที่เขาสามารถเปลี่ยนตัวเองเป็นพัคดงฮุนได้อย่างแนบเนียนที่สุด ด้วยความสามารถทางการแสดงของเขาที่ได้รับการยอมรับในหมู่นักแสดงด้วยกันมาอย่างยาวนาน



อีจีอึน ( Lee Ji Eun) หรือที่นักฟังเพลงรู้จักกันในนาม IU (ไอยู)
มารับบท สาวน้อย อีจีอัน ( Lee Ji An) ผู้แสนเย็นชาและมีหัวใจแห้งผาก เธอมีหัวใจไว้เพียงแค่ให้มันเต้นอยู่เพื่อประคองร่างกายไว้เท่านั้น แม้ไอยูจะเริ่มต้นชีวิตในวงการบันเทิงด้วยการเป็นนักร้องใช้เวลาสั่งสมประสบการณ์หลายปี จนเป็นที่ยอมรับในความสามารถจากคนฟังและนักวิจารณ์ เธอคือนักร้องที่ประสบความสำเร็จที่สุดคนหนึ่งของวงการเพลงเกาหลีในวันนี้

แต่กับบทบาทการแสดงแม้จะได้ฝากผลงานไว้หลายเรื่องในหลายปีที่ผ่านมา เมื่อใช้สายตาและความรู้สึก 10 ปีในการดูซีรีส์เกาหลี บอกตรงนี้ได้เลยว่าตัวละคร อีจีอัน จะเป็นภาพจำที่ประทับใจผู้ชมติดตัวไอยูไปตลอดกาล กับความสามารถทางการแสดงของเธอในเรื่องนี้ เหมือนใบประกาศเกียรติบัตรที่พ่อแม่หรือครอบครัวจะประดับไว้บนผนังบ้าน ด้วยความภาคภูมิใจในตัวลูกหลาน

.
.
.

มีต่อในคอมเมนต์ค่ะ