สวัสดีครับ ผมแค่อยากระบายอยากจะเขียนจะแชร์จะเล่าความรู้สึกที่มันอัดอั้นอยู่ข้างในมานาน ถึงเล่าก็เล่าได้ไม่ทั้งหมด คืองี้ครับผมอยากเล่าเรื่องราวความรักของผมเองที่เคยผ่านมาตั้งแต่ อายุ17ครับ กับแฟนคนนึง ไม่ขอเอ่ยชื่อละกันเนอะจะได้ไม่พาดพึงถึงกัน ปัจจุบันอายุ 24 ครับ เริ่มละนะ
ตอนอายุ 17 ผมได้พบผู้หญิงคนนึงครับจากการที่เราทำงานพาร์ทไทม์ด้วยกัน เธออายุ19ครับ แรกๆนั้นเราไม่เคยคุยกันเลยน้อยมากเอาเป็นว่าผมแอบมองเธออยู่ห่างๆ จนด้วยหน้าที่การงานเราจึงได้เริ่มคุยกันแต่ก็คุยเพียงที่ทำงานเท่านั้น งานที่ทำเป็นร้านสะดวกซื้อใกล้บ้านครับ พอเริ่มคุยก็ได้รู้อะไรมากขึ้นว่าเธอก็อยู่ไม่ห่างจากบ้านเราเท่าไหร่ และที่สำคัญโสดครับ เรื่องราวต่างๆดำเนินมาเป็นช่วงหลายเดือนครับที่เราได้ได้คุยกันตามประสาคนทำงานด้วยกัน แต่ไม่เคยได้คุยอะไรที่เป็นส่วนตัวของกันและกันเลยนะครับ ไม่เคยคุยกันสองต่อสองเลย เวลาผ่านไปผมก็เริ่มชอบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งผมต้องเข้าเรียนต่อป.ตรี เพื่อนผมก็ชวนกันไปสอบที่มหาลัยย่านคลองหลวงครับ พอถึงวันใกล้ผมก็ไปลางานกับผู้จัดการดันมารู้ว่าเธอก็ลาวันเดียวกับผม เลยถามไปว่าสอบที่ไหนเธอก็บอกชื่อมา เอ้ามหาลัยเดียวกันเว้ยเห้ย! แอบยิ้มมุมปาก จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมกับเธอได้แลกเฟสกันเพื่อที่จะคุยเรื่องสนามสอบและการเดินทาง ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะเรียนต่อแต่แม่อยากให้เรียนจึงได้บอกกับท่านว่าขอเลือกที่เรียนด้วยตัวเอง ประจวบเหมาะกับเพื่อนชวนไปสอบเป็นเพื่อนกับมันที่มหาลัยนี้ ผมก็เริ่มติวเตรียมสอบอ่ะนะครับช่วงนั้นก็เอาเหตุผลเรื่องสอบมาคุยกับเธอตลอดรู้สึกดีมากครับ แต่ที่ไม่ค่อยคุยวิชาการเพราะผมอ่อนวิชาการครับคณะที่เลือกเรียนเน้นความสามารถพิเศษมากกว่า ระหว่างนั้นเหมือนผ็จัดการเริ่มรู้ครับว่าเรามุ้งมิ้งกันในเวลางานครับ จึงโดนย้ายผลัดไปทำงานผลัดดึก เธอก็อยู่ผลัดเช้าบ้างบ่ายบ้าง เป็นช่วงที่แถบไม่ได้เอ่ยปากคุยกันในเวลางานเลยเสียใจเล็กน้อยครับ555
และแล้ววันสอบก็มาถึงเพื่อนเจ้ากรรมดันสอบคนละวันกับผม เอาไงวะเนี่ยจะไปเองก็กลัวไปไม่ถูกก็ได้เพื่อนสมัยม.ต้นอ่ะครับที่มันไปสอบด้วยมันคุยไลน์กันก่อนวันไปสอบพอดี ก็นัดกับดีแอบบนึกในใจว่าจะชวนเธอไปด้วยกันดีไหม บ้านใกล้กันนั่งรถไปด้วยกันยาวๆอยู่แล้ว แต่....เขินครับอายยไม่กล้าเอ่ยชวน วันสอบก็ผ่านไปครับ ระหว่างนั้นคุยกันเหมือนเดืมครับสนิทสนมกว่าเดิมซะอีก จนผลสอบออกมาแล้วเราสอบได้กันทั้งคู่แต่เพื่อนผมทั้งที่ชวนไปสอบกับเพื่อนตอนม.ต้นดันสอบไม่ติดซะงั้นคงเพราะการแข่งขันมันต่างกันมั้งครับขออนุญาติข้ามๆไปเลยนะครับ555
วันเปิดภาคเรียนวันแรกครับ....คืนก่อนหน้านี้ก่อนๆหน้านี้คิดเยอะมากครับคิดอยู่คนเดียวว่าจะเอาไงดีจะขอเธอคบดีไหมเพราะถ้าปล่อยไปเปิดเทอมเธอตอ้งพบเจอผู้คนมากมายแย่แน่ๆเรากลัวจะกินแห้ว ตัดสินใจขอคบเลยครับ เธอตอบตกลงฟินนหนักมาก ต้องบอกก่อนนี้เลยนะครับว่าผมไม่เคยคบใครจริงจังเลยด้วยวันที่ยังเด็กอย่างมากก็แค่คุยๆกัน เธอคือคนแรกของผมครับ(คนแรกเข้าใจใช่ไหม555) ดังนั้นรายละเอียดต่างๆจึงจำได้ค่อนข้างดีระดับนึงครับ วันเปิดเทอมวันแรกครับเราไม่ได้ไปเรียนด้วยกันนะ ผมต้องถ่อไปรับน้องแต่เช้าตรู่เลย แต่เธอให้เหตุผลว่าเคยเรียนมหาลัยมาแล้วก่อนหน้านี้เลยไม่ชอบรับน้องเราจึงไม่เคยได้นั่งรถไปเรียนด้วยกันเลยครับ ระหว่างนั้นความรักหวานชื่นคุยกันทั้งคืนยันดึกดื่น แต่เหตุการไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น......ครอบครัวประสบปัญหาทางการเงินครับผมจึงไม่มีทางเลือก ต้องยอมถอยออกมาจากเรื่องเรียนครับดรอปก็ไม่ได้เรียนไม่ถึงเทอม กยศ ก็ไม่ได้กู้คิดได้ก็ยื่นเอกสารไม่ทันแล้วเฮ้ออหมดกันสิ่งที่คิดไว้ ไม่เป็นไรครับออกก็ออกมาหางานทำช่วยครอบครัวเราตรงนี้ก่อน ระหว่างนั้นกังวลครับเรื่องระยะทางเราห่างกันมากขี้น เจอกันน้อยลงเศร้าใจ ผมอายุ18ทำงานบริษัทประกันในเมืองครับเงินเดือนละหมื่นถือว่าหาประสบการณ์ไปในตัว ปัญหาจริงๆคือทางบ้านไม่มีเงินส่งเราพอเราออกมาหางานหาเงินเองจึงช่วยลดไปได้เยอะอีกอย่างหาเองใช้เองเก็บเองครับ ระหว่างทำงานผมก็พาเธอไปกินเที่ยวนู่นนี่บ้างครับตามประสารักวัยรุ่นถึงตรงนี้ยอมรับเลยครับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีในสายตาของผม อยากจะจริงจังกับเธอไปซะทุกเรื่องเลย จนเวลาผ่านไปหนึ่งปีครับ ตัดสินใจไปสมัครสอบอีกครั้งที่เดิมทำตัวเองให้พร้อมทุกอย่าง ลึกๆก็คิดว่าถ้าไม่ติดก็ไม่เป็นไรชีวิตแบบนี้ก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว เมื่อผลสอบออกมาปรากฎว่าสอบติดครับ.......
โอ้โหความคิดเมื่อปีที่แล้สที่เราคิดจะทำอะไรไว้นั้นมันกลับมาพลั่งพลูอีกครั้ง เฮ้อความรักช่างหอมหวานฟินนนนน55555
ไว้มาต่อใหมาครับฝนจะตกต้องรีบไปรับแฟนน
อยากแชร์ประสบการณ์แฟนเก่าครับ(จำฝังใจ)
ตอนอายุ 17 ผมได้พบผู้หญิงคนนึงครับจากการที่เราทำงานพาร์ทไทม์ด้วยกัน เธออายุ19ครับ แรกๆนั้นเราไม่เคยคุยกันเลยน้อยมากเอาเป็นว่าผมแอบมองเธออยู่ห่างๆ จนด้วยหน้าที่การงานเราจึงได้เริ่มคุยกันแต่ก็คุยเพียงที่ทำงานเท่านั้น งานที่ทำเป็นร้านสะดวกซื้อใกล้บ้านครับ พอเริ่มคุยก็ได้รู้อะไรมากขึ้นว่าเธอก็อยู่ไม่ห่างจากบ้านเราเท่าไหร่ และที่สำคัญโสดครับ เรื่องราวต่างๆดำเนินมาเป็นช่วงหลายเดือนครับที่เราได้ได้คุยกันตามประสาคนทำงานด้วยกัน แต่ไม่เคยได้คุยอะไรที่เป็นส่วนตัวของกันและกันเลยนะครับ ไม่เคยคุยกันสองต่อสองเลย เวลาผ่านไปผมก็เริ่มชอบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งผมต้องเข้าเรียนต่อป.ตรี เพื่อนผมก็ชวนกันไปสอบที่มหาลัยย่านคลองหลวงครับ พอถึงวันใกล้ผมก็ไปลางานกับผู้จัดการดันมารู้ว่าเธอก็ลาวันเดียวกับผม เลยถามไปว่าสอบที่ไหนเธอก็บอกชื่อมา เอ้ามหาลัยเดียวกันเว้ยเห้ย! แอบยิ้มมุมปาก จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมกับเธอได้แลกเฟสกันเพื่อที่จะคุยเรื่องสนามสอบและการเดินทาง ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะเรียนต่อแต่แม่อยากให้เรียนจึงได้บอกกับท่านว่าขอเลือกที่เรียนด้วยตัวเอง ประจวบเหมาะกับเพื่อนชวนไปสอบเป็นเพื่อนกับมันที่มหาลัยนี้ ผมก็เริ่มติวเตรียมสอบอ่ะนะครับช่วงนั้นก็เอาเหตุผลเรื่องสอบมาคุยกับเธอตลอดรู้สึกดีมากครับ แต่ที่ไม่ค่อยคุยวิชาการเพราะผมอ่อนวิชาการครับคณะที่เลือกเรียนเน้นความสามารถพิเศษมากกว่า ระหว่างนั้นเหมือนผ็จัดการเริ่มรู้ครับว่าเรามุ้งมิ้งกันในเวลางานครับ จึงโดนย้ายผลัดไปทำงานผลัดดึก เธอก็อยู่ผลัดเช้าบ้างบ่ายบ้าง เป็นช่วงที่แถบไม่ได้เอ่ยปากคุยกันในเวลางานเลยเสียใจเล็กน้อยครับ555
และแล้ววันสอบก็มาถึงเพื่อนเจ้ากรรมดันสอบคนละวันกับผม เอาไงวะเนี่ยจะไปเองก็กลัวไปไม่ถูกก็ได้เพื่อนสมัยม.ต้นอ่ะครับที่มันไปสอบด้วยมันคุยไลน์กันก่อนวันไปสอบพอดี ก็นัดกับดีแอบบนึกในใจว่าจะชวนเธอไปด้วยกันดีไหม บ้านใกล้กันนั่งรถไปด้วยกันยาวๆอยู่แล้ว แต่....เขินครับอายยไม่กล้าเอ่ยชวน วันสอบก็ผ่านไปครับ ระหว่างนั้นคุยกันเหมือนเดืมครับสนิทสนมกว่าเดิมซะอีก จนผลสอบออกมาแล้วเราสอบได้กันทั้งคู่แต่เพื่อนผมทั้งที่ชวนไปสอบกับเพื่อนตอนม.ต้นดันสอบไม่ติดซะงั้นคงเพราะการแข่งขันมันต่างกันมั้งครับขออนุญาติข้ามๆไปเลยนะครับ555
วันเปิดภาคเรียนวันแรกครับ....คืนก่อนหน้านี้ก่อนๆหน้านี้คิดเยอะมากครับคิดอยู่คนเดียวว่าจะเอาไงดีจะขอเธอคบดีไหมเพราะถ้าปล่อยไปเปิดเทอมเธอตอ้งพบเจอผู้คนมากมายแย่แน่ๆเรากลัวจะกินแห้ว ตัดสินใจขอคบเลยครับ เธอตอบตกลงฟินนหนักมาก ต้องบอกก่อนนี้เลยนะครับว่าผมไม่เคยคบใครจริงจังเลยด้วยวันที่ยังเด็กอย่างมากก็แค่คุยๆกัน เธอคือคนแรกของผมครับ(คนแรกเข้าใจใช่ไหม555) ดังนั้นรายละเอียดต่างๆจึงจำได้ค่อนข้างดีระดับนึงครับ วันเปิดเทอมวันแรกครับเราไม่ได้ไปเรียนด้วยกันนะ ผมต้องถ่อไปรับน้องแต่เช้าตรู่เลย แต่เธอให้เหตุผลว่าเคยเรียนมหาลัยมาแล้วก่อนหน้านี้เลยไม่ชอบรับน้องเราจึงไม่เคยได้นั่งรถไปเรียนด้วยกันเลยครับ ระหว่างนั้นความรักหวานชื่นคุยกันทั้งคืนยันดึกดื่น แต่เหตุการไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น......ครอบครัวประสบปัญหาทางการเงินครับผมจึงไม่มีทางเลือก ต้องยอมถอยออกมาจากเรื่องเรียนครับดรอปก็ไม่ได้เรียนไม่ถึงเทอม กยศ ก็ไม่ได้กู้คิดได้ก็ยื่นเอกสารไม่ทันแล้วเฮ้ออหมดกันสิ่งที่คิดไว้ ไม่เป็นไรครับออกก็ออกมาหางานทำช่วยครอบครัวเราตรงนี้ก่อน ระหว่างนั้นกังวลครับเรื่องระยะทางเราห่างกันมากขี้น เจอกันน้อยลงเศร้าใจ ผมอายุ18ทำงานบริษัทประกันในเมืองครับเงินเดือนละหมื่นถือว่าหาประสบการณ์ไปในตัว ปัญหาจริงๆคือทางบ้านไม่มีเงินส่งเราพอเราออกมาหางานหาเงินเองจึงช่วยลดไปได้เยอะอีกอย่างหาเองใช้เองเก็บเองครับ ระหว่างทำงานผมก็พาเธอไปกินเที่ยวนู่นนี่บ้างครับตามประสารักวัยรุ่นถึงตรงนี้ยอมรับเลยครับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีในสายตาของผม อยากจะจริงจังกับเธอไปซะทุกเรื่องเลย จนเวลาผ่านไปหนึ่งปีครับ ตัดสินใจไปสมัครสอบอีกครั้งที่เดิมทำตัวเองให้พร้อมทุกอย่าง ลึกๆก็คิดว่าถ้าไม่ติดก็ไม่เป็นไรชีวิตแบบนี้ก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว เมื่อผลสอบออกมาปรากฎว่าสอบติดครับ.......
โอ้โหความคิดเมื่อปีที่แล้สที่เราคิดจะทำอะไรไว้นั้นมันกลับมาพลั่งพลูอีกครั้ง เฮ้อความรักช่างหอมหวานฟินนนนน55555
ไว้มาต่อใหมาครับฝนจะตกต้องรีบไปรับแฟนน