คือหนูอายุ14แต่กำลังขึ้นม.4มีเรื่องเครียดมากๆเลยคะ ที่บ้านหนูเค้าดูเหมือนไม่คิดว่าหนูเป็นลูกเลยคะ มีครั้งนึงเค้าพูดว่าปาม(นามสมมตินะคะ)เหมือนใครว่ะ ลูกกูป่าวว่ะเนี้ย5555 เค้าพูดไปด้วยขำไปด้วย หนูพยายามคิดว่าเค้าพูดเล่นแต่การกระทำเค้ามันชัดขึ้นเรื่อยๆ มีครั้งนึงเค้าใช้หนูไปร้านค้าแต่หนูขี่รถไม่ได้ เค้าก็บ่นว่าแค่นี้ใช้ไม่ได้หรอ(เหตุการณ์นี่ไม่ค่อยเท่าไหร่คะ)แต่วันที่หนูรับเกรดหนูได้เกรด3.75ซึ่งมันเยอะมากสำหรับโรงเรียนของหนูแต่เค้ากลับพูดว่าทำไมได้แค่นี
เพื่อนได้เยอะกว่าเรานะ หนูนอยด์จริงๆนะคะ ตั้งใจสุดๆแล้วแต่โดนดุกลับมาแบบนี้ก็นอยด์ๆคะ มีเยอะกว่านี่คะแต่วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ หนูเลยอยากรู้ว่า หนูยังเป็นลูกเค้าอยู่ไหมคะหนูท้อหนูเหนื่อยมากเลยทำไมไม่เข้าใจหนูบ้าง หนูควรทำไงดีคะ
เครียดแบบนี้ทำไงดีคะ
เพื่อนได้เยอะกว่าเรานะ หนูนอยด์จริงๆนะคะ ตั้งใจสุดๆแล้วแต่โดนดุกลับมาแบบนี้ก็นอยด์ๆคะ มีเยอะกว่านี่คะแต่วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ หนูเลยอยากรู้ว่า หนูยังเป็นลูกเค้าอยู่ไหมคะหนูท้อหนูเหนื่อยมากเลยทำไมไม่เข้าใจหนูบ้าง หนูควรทำไงดีคะ