▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
Backpack
บันทึกนักเดินทาง
เที่ยวต่างประเทศ
รถไฟ
สถานที่ท่องเที่ยวต่างประเทศ
[CR] ในวันที่การเดินทางของฉันมาถึง #3 (เมื่อฉันนั่งรถไฟไปคนเดียว)
ก่อนอื่นออกตัวก่อนนะคะ รูปมันอาจจะไม่ได้ดั่งใจใครเนื่องจากมิวถ่ายรูปไม่สวยและแต่งรูปไม่ได้เรื่องอีก ก็ข้ามๆมันไปเนอะ ถือว่าดูเพื่อประกอบการเล่าเรื่องพอ555
มิวเริ่มเดินทางโดยเครื่องบินไปลงที่ดานัง โดยแอร์เอเชีย...จะว่าไปค่าตั๋วก็ไม่ได้ถูกอะไรนักหนาอาจจะเป็นเพราะมิวต้องเลือกที่โหลดกระเป๋าได้ 20 kg. แบกไม่ถึงหรอกค่ะ แต่มีกระเป๋าสองใบ backpack มิวชั่งแล้ว 14 kg. ก็ถือว่าเอาเรื่องอยู่สำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ??? มิวเดินทางไปลงดานังโดยไม่ได้เที่ยวดานัง หลายคนอาจคิดว่าเสียเที่ยว แต่ส่วนตัวคือมิวไม่ได้มาเก็บแลนมาร์คใดๆ แค่มาเปิดตาดูผู้คนและให้เวลาตัวเอง
หลังจากถึงสนามบินดานังอาหารมื้อแรกก็ต้องมา ไม่รู้มันคืออะไรรู้แต่มันอร่อย...
แล้วความโกลาหลก็มา เมื่อกำลังจะหาป้ายรถเมล์และสอบถามผู้คน จนไปเจอลุงขับมอไซค์คนนึง พอเอารูปรถเมล์ที่จะไปฮอยอันให้ดู ลุงก็บอกจะขับไปส่ง....ด้วยคุยกันไม่รู้เรื่องก็เข้าใจว่าลุงจะไปส่งป้ายรถเมล์ ถามราคาเสร็จสรรพก็ขึ้นรถมา ซ้อนมอเตอร์ไซค์คันงามพร้อมสะพายเป้หนัก 14 โลอยู่ด้านหลัง
แล้วผ่านไปซักพักเริ่มรู้สึกว่ามันนานไป....กลัวลุงหลอกไปขาย555 ผ่านถนนที่กำลังทำอยู่ หลุม บ่อ ฝุ่น ฝนมาครบ เกร็งขาจนกล้ามขาจะขึ้น สรุปแล้วนั้นนนน....ลุงก็พามาส่งถึงฮอยอัน นี่คือแบบลุ๊งงงงง>>>>หนูจะให้ไปแค่ป้ายรถเมล์ (--")
แต่อย่างน้อยก็มาถึงโดยสวัสดิภาพ เอาวะ!!!! เก็บกระเป๋าแล้วไปเดินเล่นกัน ก่อนอื่นก็ไปหาอะไรกินก่อนนะคะ ร้าน Bale Well มิวหามาจากรีวิวไหนไม่รู้แล้วเดินมาตามพิกัด อาหารที่เราสั่งเป็นชุดมาแบบนี้อารมณ์เหมือนเรากินแหนมเนืองค่ะ ชอบมากอร่อยดี
จากนั้นก็ไปเดินเล่นดูฮอยอันตอนกลางคืนกันค่ะ เพราะที่นี่เป็นเมืองโคตะระของโคมไฟ เอาจริงๆมันสวยมากกกก แต่คนมหาศาลมากเดินแล้วโดนคนเกาหลีเหยียบเท้าทุก 300 เมตรเลยเดินเล่นแปปๆแล้วกลับห้องพักเลย >"<
พอชมบรรยากาศกลางคืนแล้วมาดูกลางวันกันบ้างนะคะ ก่อนอื่นก็ไปหาข้าวกินก่อน เห็นร้านข้างทางนี่ชอบมากมิวแวะแทบทุกร้านถ้ากินไหว จะบอกว่าเสน่ห์ของเวียดนามคือ street food แบบหาบเร่และการนั่งเก้าอี้ซักผ้า ทำให้อาหารอร่อยขึ้น 320% เลยทีเดียว ^^
ที่มิวแนะนำคือ Day Tour Ticket ถ้าใครชอบไปพิพิธภัณฑ์หรือชอบอาคารเก่าเหมือนกันน่าจะอินกับมัน โดยซื้อตั๋วได้ที่ป้อมเหลืองๆทั่วไปค่ะ เค้าจะมีแผนที่มาให้ก็เดินตามแผนที่ได้เลย แต่ช่วงที่มิวไปคือฝนตกแทบทั้งวันค่ะ ก็ใส่เสื้อกันฝนเดินเล่นกันไป
แม่น้ำทูโบนตอนกลางวัน ก็จะเป็นวิวเงียบๆนะคะ ใครชอบความคึกคักและโคมไฟสวยๆ มานั่งริมน้ำหรือลอยกระทงกระดาษที่เค้าขายกันก็ได้ค่ะ สวยดี
เดินๆอยู่ต้องระวังเจ้าถิ่นนิดนะคะ ดูจากหน้าดุมากกกกกก5555
ความตั้งใจแรกคือต่อจากฮอยอันจะไป Cham Island แล้วก็ต้องผิดหวังนิดหน่อยเมื่อเรือไม่ออกจากฝั่ง เพราะเค้าบอกว่าคลื่นสูงเกินไปพายุเข้า เลยต้องยกเลิกที่พักที่ http://www.homestaybaihuong.com/ ส่วนใครสนใจส่งเมล์ไปจองที่พักได้นะคะ มิวยังคิดว่าถ้ามีโอกาสคงไปที่นี่แน่นอน เมื่อผิดแผนเราก็เลยเดินเล่นแล้วได้วิวตรงท่าเรือกับรูปเพื่อนใหม่มา
แล้วเราก็มาถึงเว้ เอาจริงๆนี่ว่าก็ผิดคาดนิดหน่อยเพราะคิดว่าที่นี่จะเงียบๆ แต่โฮสเทลตรงที่มิวไปพักคือท่ามกลางแหล่งบันเทิงชัดๆ
มิวใช้เวลาที่เว้ 3 วันส่วนตัวประทับใจค่ะ เหมือนได้กลับบ้านเกิด555 เพราะย่าทวดตัวเองเกิดที่นี่แต่ตอนนี้เทือกเถาเหล่ากอไม่น่าจะเหลือแล้วแหละค่ะ คิดว่าถ้ามีโอกาสจะมาอีกอยากใช้เวลาเยอะกว่านี้ แต่ต้องเดินทางไปฮานอยต่อเลยลาจากเว้แค่นี้
ปล.1 การเดินทางต่อจนจบทริปมิวต่อให้ใน comment นะคะ เนื่องจากมันไม่พอจริงๆ
ปล.2 มิวพยายามจะลงรูปให้มาก บรรยายให้น้อยเนื่องจากอยากให้เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยกันเนอะ
กระทู้การเตรียมตัวอ่านได้ที่นี่ค่ะ https://pantip.com/topic/37512733
ใครอยากตามอ่านย้อนหลังที่ Facebook ก็เข้าไปได้ที่นี่ค่ะ https://www.facebook.com/musicsjourney/