ต้องบอกก่อนว่าคือเรากับมันเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลเลย
แต่เราเริ่มชอบมันตอนม.2 แต่ในระหว่านั้นเราทั้งคู่ก็มีแฟน แต่มันชอบมาเล่นกับเราแบบถึงเนื้อถึงตัวงี้ เราก็เริ่มรู้สึกว่าชอบเออมันดีนะเวลาที่มามันเล่นด้วยแบบนี้ จนเราเริ่มชอบมันแต่ด้วยความที่เป็นเด็กอ่ะก็คิดว่าเออเดี๋ยวคงเลิกชอบไปเองแหละ แต่มันไม่ใช่เลยเหมือนเราก็ยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีกเรื่อยๆจนเราเรียน ม.3 เราก็ไม่กล้าบอกเพราะเราเองก็มีแฟน มันเองก็คบกับแฟนอยู่ แต่เราก็แบบคุยกันเรื่อยๆในฐานะเพื่อนมาตลอด(โดยที่เราก็ยังชอบมันอยู่) จนมาวันนึงเหมือนเราอยู่ด้วยกันแค่2คน มันก็ถามเย็นนี้ว่างมั้ยไปข้างนอกกันซึ่งเราก็ตกลงไป หลังจากวันนั้นเราก็ยังปกติเหมือนเดิม มันก็มาเล่นถึงเนื้อถึงตัวกับเราแบบเดิมจนเราทั้งคู่จบม.3 และเข้าเรียนม.4 ด้วยกันเหตุการณ์ก็วนลูปเหมือนเดิม เราก็แมสเสจคุยกันตามประสาเพื่อนแต่เนื้อหาการคุย คำพูด มันก็มากกว่าการเป็นเพื่อน...จนแบบวันนึงเราทำงานอยู่รร.จนเย็นกับกลุ่มเพื่อนพอเส็จงานก็พากันออกมานั่งเล่นรอพ่อแม่มารับหน้ารร.แต่ตัวเราอ่ะตอนนั่นยังไม่มีใครมารับเพราะพ่อแม่ก็ทำงาน ก็เจอมันขี่รถผ่านมาพอดี ก็เลยขอกลับบ้านด้วยด้วยความที่เรากับมันบ้านอยู่ใกล้กันมันก็เลยมาส่งเรา วันไหนที่เรารู้ว่าเราจะต้องอยู่ที่รร.จนเย็นเราก็จะทักไปถามว่าว่างมั้ยเย็นมารับหน่อย มันก็จะถามๆตลอดว่าวันนี้ให้ไปรับมั้ย โทรบ้างทักบ้างวนลูปอยู่แบบนั้นหมือนมันเป็นเรื่องปกติสำหรับมันและเราไปเลย บอกให้มารับก็มารับ ก็เป็นอย่างงี้อยู่เรื่อยๆ จนเราชวนกันออกมาข้างนอกด้วยกันเป็นครั้งที่2(ครั้งนี้เราโสดทั้งคู่นะคะ)แต่ครั้งนี้มันก็จะแบบลึกซึ้งหน่อยเรามีอะไรกัน เราก็เต็มใจด้วยกันทั้งคู่ ก่อนจะแยกกันวันนั้นมันก็บอกว่ามีอะไรมาคุยกับกูได้นะไรงี้ จากนั้นเราด็คุยกันเรื่อยๆ แต่มันมีช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกันเลย แบบหายจากกันไปเลยในระยะนึง เราก็เหมือนมีคนคุยใหม่ แต่เราไม่ได้เลิกชอบมันนะคะ ก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่เราก็คุยกับคนใหม่จนตกลงคบกัน แต่ก็ไม่นานคบกันแค่3เดือน เหมือนเราไม่ได้รักมากกว่า ก็ตั้งแต่เลิกกับคนล่าสุดก็โสดยาว จนผ่านไป3ปี 3ปีที่เราก็ไม่ได้คุยกับมันเลย(เพื่อนที่เราชอบ)จนมาปีที่แล้ววันที่31ธันวาคม 2017วันปีใหม่ เราทักไปถามว่า''เค้าดาวน์ที่ไหน"มันก็แบบไม่อ่ะกินเหล้ากับเพื่อน ก็คุยกันปกติ มันก็พิมพ์มาประโยคนึงว่า''เหงาเนาะ น่าสงสารจังคนโสดแบบเรา''เราก็แบบ''เออ กูก็เหงาเหมือนกัน'' มันก็ตอบมาแบบ "งั้นมาอยู่กูมั้ย ล้อเล่น"ไรงี้ เราก็บอกทำไมต้องล้อเล่นแบบขำๆอ่ะเชิงเล่นกันไแเล่นกันมา มันก็แบบงั้นจิงจังก็ได้ มันก็ชวนเราแบบออกมาอยู่กับกูมั้ย เราก็แบบด้วยความที่เหงาก็ตกลงแต่ไม่ได้ออกไปเลยทันทีนะ มันก็อยู่เค้าดาวน์กับเพื่อนมันก่อน เราก็อยู่เค้าดาวน์กับพี่เเล้วก็น้องเราที่บ้าน จนตี1กว่าๆมันถึงมารับ มันก็คือครั้งที่3ที่เราอยู่ด้วยกัน คืนนั้นเราก็อยู่ด้วยกันทั้งคืน มันก็ถามเราตอนนี้คุยกับใครอยู่ คบใครอยู่หรือป่าว เราก็ป่าวมันก็เอาโทรศัพท์เราไปค้นนั่นค้นนี่ จิงๆเราไม่เคยใครใครจับโทรศัพท์เราเลยแม้กระทั่งแม่หรือพี่ก็เถอะไม่เคยให้ยุ่ง แต่เพราะเป็นมันก็เลยไม่ได้ห้าม เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับใครจิงๆ คืนนั้นเราก็นอนคุยกันไปคุยกันมามันก็พูดกับเราว่า ''กูอยากชวนมาเค้าดาวน์กับกู แต่ว่าแฟนเก่าอยู่กูเลยไม่กล้าชวน กูกลัวอึดอัด เลยออกมารับมาทีหลัง" เราก็เลยบอกว่า "ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย นั่นมันอดีตแต่นี่มันปัจจุบันอยู่กับกูแล้วไง" คืนนั้นเรามีก็มีอะไรกันซึ่งมันก็เกิดจากความเต็มใจจากเราทั้งคู่เหมือนเดิม จนหลังจากวันนั้นเวลาเจอกันก็ทักกันปกติ ยิ้มให้คุยกัน จนเราอยากจะบอกมันในวันวาเลนไทน์ ว่าเรารู้สึกยังไง เราก็ต้องเก็บคำพวกนั้นไว้ เพราะจู่ๆมันก็คบกับผญ.คนนึง เราช็อคมากตอนนั้น ทำไรไม่ถูกมันตันไปหมด จนเราต้องให้เพื่อนเราไปให้ว่าเราชอบมัน เราก็ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเราบอกอะไรมันไปบ้าง จนเพื่อนมันมาบอกเราว่า "ทำใจดีๆนะ(แต่ว่าเพื่อนไม่รูนะว่าเรากับมันเกินเลยกัน)" เราก็แบบกูไม่อยากรับรู้แล้วอะไรทำนองนั้น เพื่อนก็แบบฟังก่อน เพื่อนก็เล่าให้ฟัง มันบอกว่ามันก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับมัน มันก็รู้สึกกับเราเหมือนกัน แต่มันกลัว กลัวจะเสียเพื่อนแล้วก็คนที่รักในเวลาเดียวกัน ตั้งแต่นั้นมาเราก็เลยไม่มองหน้ามันไม่ทักไม่คุยอะไรทั้งนั้น จนเพื่อนมาบอกว่า มันมาถามกูด้วยว่าเป็นอะไร อันนี้ครั้งแรก ส่วนครั้งที่2มาถามเพื่อนเราว่ามีเบอร์เรามั้ย คือเราเปลี่ยนเปลี่ยนเบอร์ เพื่อนก็แบบมีทำไมหรอ อยากได้หรอ เอาไปก็โทรไม่ติดหรอก555ก็แอบด่าเพื่อนนะ คือบ้านมันก็ขายของอ่ะเวลาเราไปตลาดเราก็จะชอบเดินผ่านซอยที่มันขายอยู่อ่ะ พอมันเห็นเรามันก็จะก้มไปเล่นโทรศัพท์ พอเราเดินถึงหน้าร้านเราก็ทำเป็นเมินไม่มองแต่จิงๆใช้หางตามองเราก็เห็นมามันมองเราตลอดเราก็ทำแบบนั้นเรื่อยๆ จนล่าสุดเราเจอมันแบบขี่รถสวนกัน เราก็มองแบบจ้องอ่ะ มันก็มองแต่แบบเหมือนมองเราด้วยหางตา เอาจิงๆเราคิดว่าเราก็สนใจมันมันก็สนใจเรา เราไม่ได้คาดหวังว่าความสัมพันธ์ของเราจะต้องพัฒนาไปในเส้นทางที่สวยหรือเปลี่ยนสถาะขึ้นขั้นเป็นแฟนกัน แค่เรา2คนได้เจอกันอยู่ด้วยกันแบบนี้เราก็โอเคแล้ว ในวันนึงมันอาจจะกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ดีในแบบที่มันควรจะเป็นก็ได้
อยากทราบว่ารูปแบบความสัมพันธ์แบบนี้มันพอจะเป็นไปได้มั้ยคะ???
*ตั้งแต่ที่เราเริ่มชอบมันก็ม.2(ปี54)ถึงตอนนี้ปี61 ก็7ปีได้แล้วค่ะ*
**เราอยากทราบความเห็นของทุกคนค่ะ**
ขอคำปรึกษาค่ะ...
แต่เราเริ่มชอบมันตอนม.2 แต่ในระหว่านั้นเราทั้งคู่ก็มีแฟน แต่มันชอบมาเล่นกับเราแบบถึงเนื้อถึงตัวงี้ เราก็เริ่มรู้สึกว่าชอบเออมันดีนะเวลาที่มามันเล่นด้วยแบบนี้ จนเราเริ่มชอบมันแต่ด้วยความที่เป็นเด็กอ่ะก็คิดว่าเออเดี๋ยวคงเลิกชอบไปเองแหละ แต่มันไม่ใช่เลยเหมือนเราก็ยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีกเรื่อยๆจนเราเรียน ม.3 เราก็ไม่กล้าบอกเพราะเราเองก็มีแฟน มันเองก็คบกับแฟนอยู่ แต่เราก็แบบคุยกันเรื่อยๆในฐานะเพื่อนมาตลอด(โดยที่เราก็ยังชอบมันอยู่) จนมาวันนึงเหมือนเราอยู่ด้วยกันแค่2คน มันก็ถามเย็นนี้ว่างมั้ยไปข้างนอกกันซึ่งเราก็ตกลงไป หลังจากวันนั้นเราก็ยังปกติเหมือนเดิม มันก็มาเล่นถึงเนื้อถึงตัวกับเราแบบเดิมจนเราทั้งคู่จบม.3 และเข้าเรียนม.4 ด้วยกันเหตุการณ์ก็วนลูปเหมือนเดิม เราก็แมสเสจคุยกันตามประสาเพื่อนแต่เนื้อหาการคุย คำพูด มันก็มากกว่าการเป็นเพื่อน...จนแบบวันนึงเราทำงานอยู่รร.จนเย็นกับกลุ่มเพื่อนพอเส็จงานก็พากันออกมานั่งเล่นรอพ่อแม่มารับหน้ารร.แต่ตัวเราอ่ะตอนนั่นยังไม่มีใครมารับเพราะพ่อแม่ก็ทำงาน ก็เจอมันขี่รถผ่านมาพอดี ก็เลยขอกลับบ้านด้วยด้วยความที่เรากับมันบ้านอยู่ใกล้กันมันก็เลยมาส่งเรา วันไหนที่เรารู้ว่าเราจะต้องอยู่ที่รร.จนเย็นเราก็จะทักไปถามว่าว่างมั้ยเย็นมารับหน่อย มันก็จะถามๆตลอดว่าวันนี้ให้ไปรับมั้ย โทรบ้างทักบ้างวนลูปอยู่แบบนั้นหมือนมันเป็นเรื่องปกติสำหรับมันและเราไปเลย บอกให้มารับก็มารับ ก็เป็นอย่างงี้อยู่เรื่อยๆ จนเราชวนกันออกมาข้างนอกด้วยกันเป็นครั้งที่2(ครั้งนี้เราโสดทั้งคู่นะคะ)แต่ครั้งนี้มันก็จะแบบลึกซึ้งหน่อยเรามีอะไรกัน เราก็เต็มใจด้วยกันทั้งคู่ ก่อนจะแยกกันวันนั้นมันก็บอกว่ามีอะไรมาคุยกับกูได้นะไรงี้ จากนั้นเราด็คุยกันเรื่อยๆ แต่มันมีช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกันเลย แบบหายจากกันไปเลยในระยะนึง เราก็เหมือนมีคนคุยใหม่ แต่เราไม่ได้เลิกชอบมันนะคะ ก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่เราก็คุยกับคนใหม่จนตกลงคบกัน แต่ก็ไม่นานคบกันแค่3เดือน เหมือนเราไม่ได้รักมากกว่า ก็ตั้งแต่เลิกกับคนล่าสุดก็โสดยาว จนผ่านไป3ปี 3ปีที่เราก็ไม่ได้คุยกับมันเลย(เพื่อนที่เราชอบ)จนมาปีที่แล้ววันที่31ธันวาคม 2017วันปีใหม่ เราทักไปถามว่า''เค้าดาวน์ที่ไหน"มันก็แบบไม่อ่ะกินเหล้ากับเพื่อน ก็คุยกันปกติ มันก็พิมพ์มาประโยคนึงว่า''เหงาเนาะ น่าสงสารจังคนโสดแบบเรา''เราก็แบบ''เออ กูก็เหงาเหมือนกัน'' มันก็ตอบมาแบบ "งั้นมาอยู่กูมั้ย ล้อเล่น"ไรงี้ เราก็บอกทำไมต้องล้อเล่นแบบขำๆอ่ะเชิงเล่นกันไแเล่นกันมา มันก็แบบงั้นจิงจังก็ได้ มันก็ชวนเราแบบออกมาอยู่กับกูมั้ย เราก็แบบด้วยความที่เหงาก็ตกลงแต่ไม่ได้ออกไปเลยทันทีนะ มันก็อยู่เค้าดาวน์กับเพื่อนมันก่อน เราก็อยู่เค้าดาวน์กับพี่เเล้วก็น้องเราที่บ้าน จนตี1กว่าๆมันถึงมารับ มันก็คือครั้งที่3ที่เราอยู่ด้วยกัน คืนนั้นเราก็อยู่ด้วยกันทั้งคืน มันก็ถามเราตอนนี้คุยกับใครอยู่ คบใครอยู่หรือป่าว เราก็ป่าวมันก็เอาโทรศัพท์เราไปค้นนั่นค้นนี่ จิงๆเราไม่เคยใครใครจับโทรศัพท์เราเลยแม้กระทั่งแม่หรือพี่ก็เถอะไม่เคยให้ยุ่ง แต่เพราะเป็นมันก็เลยไม่ได้ห้าม เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับใครจิงๆ คืนนั้นเราก็นอนคุยกันไปคุยกันมามันก็พูดกับเราว่า ''กูอยากชวนมาเค้าดาวน์กับกู แต่ว่าแฟนเก่าอยู่กูเลยไม่กล้าชวน กูกลัวอึดอัด เลยออกมารับมาทีหลัง" เราก็เลยบอกว่า "ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย นั่นมันอดีตแต่นี่มันปัจจุบันอยู่กับกูแล้วไง" คืนนั้นเรามีก็มีอะไรกันซึ่งมันก็เกิดจากความเต็มใจจากเราทั้งคู่เหมือนเดิม จนหลังจากวันนั้นเวลาเจอกันก็ทักกันปกติ ยิ้มให้คุยกัน จนเราอยากจะบอกมันในวันวาเลนไทน์ ว่าเรารู้สึกยังไง เราก็ต้องเก็บคำพวกนั้นไว้ เพราะจู่ๆมันก็คบกับผญ.คนนึง เราช็อคมากตอนนั้น ทำไรไม่ถูกมันตันไปหมด จนเราต้องให้เพื่อนเราไปให้ว่าเราชอบมัน เราก็ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเราบอกอะไรมันไปบ้าง จนเพื่อนมันมาบอกเราว่า "ทำใจดีๆนะ(แต่ว่าเพื่อนไม่รูนะว่าเรากับมันเกินเลยกัน)" เราก็แบบกูไม่อยากรับรู้แล้วอะไรทำนองนั้น เพื่อนก็แบบฟังก่อน เพื่อนก็เล่าให้ฟัง มันบอกว่ามันก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับมัน มันก็รู้สึกกับเราเหมือนกัน แต่มันกลัว กลัวจะเสียเพื่อนแล้วก็คนที่รักในเวลาเดียวกัน ตั้งแต่นั้นมาเราก็เลยไม่มองหน้ามันไม่ทักไม่คุยอะไรทั้งนั้น จนเพื่อนมาบอกว่า มันมาถามกูด้วยว่าเป็นอะไร อันนี้ครั้งแรก ส่วนครั้งที่2มาถามเพื่อนเราว่ามีเบอร์เรามั้ย คือเราเปลี่ยนเปลี่ยนเบอร์ เพื่อนก็แบบมีทำไมหรอ อยากได้หรอ เอาไปก็โทรไม่ติดหรอก555ก็แอบด่าเพื่อนนะ คือบ้านมันก็ขายของอ่ะเวลาเราไปตลาดเราก็จะชอบเดินผ่านซอยที่มันขายอยู่อ่ะ พอมันเห็นเรามันก็จะก้มไปเล่นโทรศัพท์ พอเราเดินถึงหน้าร้านเราก็ทำเป็นเมินไม่มองแต่จิงๆใช้หางตามองเราก็เห็นมามันมองเราตลอดเราก็ทำแบบนั้นเรื่อยๆ จนล่าสุดเราเจอมันแบบขี่รถสวนกัน เราก็มองแบบจ้องอ่ะ มันก็มองแต่แบบเหมือนมองเราด้วยหางตา เอาจิงๆเราคิดว่าเราก็สนใจมันมันก็สนใจเรา เราไม่ได้คาดหวังว่าความสัมพันธ์ของเราจะต้องพัฒนาไปในเส้นทางที่สวยหรือเปลี่ยนสถาะขึ้นขั้นเป็นแฟนกัน แค่เรา2คนได้เจอกันอยู่ด้วยกันแบบนี้เราก็โอเคแล้ว ในวันนึงมันอาจจะกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ดีในแบบที่มันควรจะเป็นก็ได้
อยากทราบว่ารูปแบบความสัมพันธ์แบบนี้มันพอจะเป็นไปได้มั้ยคะ???
*ตั้งแต่ที่เราเริ่มชอบมันก็ม.2(ปี54)ถึงตอนนี้ปี61 ก็7ปีได้แล้วค่ะ*
**เราอยากทราบความเห็นของทุกคนค่ะ**