💧💧🌨🌨💧 ถุงมือพิเศษ รับเทศกาลสงกรานต์ "กลอนตำนานปีใหม่แบบล้านนา" โดย "ถุงมือกรรมการ" 💧🌨🌨💧💧



เศรษฐีหนึ่งทรัพย์มากมายแต่ไร้บุตร
ชายขี้เหล้าเขาจุดประกายให้
ไปบนบานศาลกล่าวที่ต้นไทร
ท่านจักได้ลูกชายสมใจปอง

จึงพาศรีภรรยามาบนขอ
ไม่นานรอผ่านปีที่ทั้งสอง
ได้ลูกชายสมใจไว้ครอบครอง
นามนั้นต้องโฉลกล้ำธรรมบาล

ครั้นต่อมากุมารานั้นเป็นเลิศ
ด้วยปัญญาประเสริฐคนกล่าวขาน
วิชาในไตรเพทเขตตำนาน
เพียงไม่นานเจนจบครบเลื่องลือ

ทั้งวิเศษทุกประเภทสรรพสัตว์
ฟังรู้ชัดเหมือนผ่านอ่านหนังสือ
กิตติศัพท์งดงามนามระบือ
บัณฑิตชื่อธรรมบาลชาญวิชา

ระบือไกลขึ้นไปถึงพรหมโลก
จิตไหวโยกกบิลพรหมจมริษยา
ขอทดลองให้หายข้องใจสักครา
จึงหาญกล้าลงมาจากชั้นพรหม

ตั้งปุจฉาปริศนากับธรรมบาล
จงไขขานบอกกล่าวเล่าให้สม
หากเจ้าอาจแก้ไขได้ทุกปม
ไม่ตรอมตรมอายุยืนยาวไกล

แต่ถ้าเจ้าไม่อาจ คอขาดแน่
แม้ข้าแพ้ก็เช่นกันบั่นคอให้
เอาศีรษะเป็นประกันพนันไป
จากนี้ไซร้ให้คิดไขในเจ็ดวัน

ฟังปุจฉาปริศนาให้ถ้วนถี่
มนุษย์นี้ราศรีมีที่ไหนนั่น
สามยามเช้าทิวาและสายันต์
ครบเจ็ดวันตัวข้าจะมาฟัง

พรหมกบิลคืนถิ่นไปใจเริ่มคิด
ธรรมบาลข้องติดอยู่ทุกครั้ง
มิอาจแก้ท้อแท้เหลือกำลัง
จึงไปนั่งพักตนใต้ต้นไทร

เป็นไทรใหญ่โอฬารกิ่งก้านนัก
สกุณามาพักกันมากหลาย
พ่อแม่นกหัสดีลิงค์มาพิงกาย
แม่นกไตร่ถามพ่อนกถกเรื่องไป

พรุ่งนี้นั้นวันธรรมสวนะ
พวกเราจะหาอาหารกันที่ไหน
พ่อนกว่าแม่อย่าห่วง ณ ทรวงใน
พรุ่งนี้ไซร้เราจักได้กินเนื้อคน

เนื้อของหนุ่มธรรมบาลคงหวานแน่
ได้จริงแท้ไม่ต้องไปไกลแห่งหน
ปัญหาพรหมเขาจมปลักจักอับจน
มันเกินพ้นจะริวิสัชนา

แม่นกตกกังขามาสงสัย
จึงถามไปถึงคำไขและปุจฉา
พ่อนกจึงยกย้ำคำพรหมมา
ทุกวาจาแผ่ให้แม่นกฟัง

ว่ายามเช้าราศีที่ใบหน้า
คนตื่นมาจึงหาน้ำชำระหลั่ง
ล้างพักตรตนยามอุษามาทุกครั้ง
อีกสองยังต้องจำย้ำความใน

ยามทิวาราศีที่อุระ
คนจึงประแป้งทาหน้าอกไว้
พ้นสายันต์มันเลื่อนเคลื่อนลงไป
ที่ต่ำใต้คือเท้าสองต้องล้างกัน

โลกนี้คนทั้งหลายทั้งชายหญิง
ไม่ประวิงละเว้นกฏเกณฑ์นั่น
ก่อนเข้านอนรอก่อนล้างเท้าพลัน
มิแปรผันเรียบร้อยจึงค่อยนอน

นี่แหละแม่คำแก้ปริศนา
พ่อเคยรับสดับมาแต่เมื่อก่อน
ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ไซร้ไม่บั่นทอน
ต้องพร่ำสอนลูกหลานให้ได้ฟัง

ธรรมบาลพักสำราญใต้ต้นไม้
ก็จึงได้สดับรับขณะนั่ง
จดจำไว้ดีใจเหลือกำลัง
เปี่ยมความหวังชีวิตนี้มีต่อไป

ครบเจ็ดวันพลันพรหมนั้นลงมา
จากสวรรค์ชั้นฟ้าสู่โลกใต้
พบธรรมบาลพาลถามในทันใด
ว่าอย่างไรไขปริศนาให้ข้าฟัง

ธรรมบาลกุมารวิสัชนา
ตามคำว่าของนกยกมาตั้ง
จนครบถ้วนกระบวนความตามได้ฟัง
พรหมไหลหลั่งเหงื่อตกวิโยคใจ

เรียกเทวีธิดามาทั้งเจ็ด
บอกหัวพ่อถ้าระเห็จจากบ่าไซร้
เอาพานขันรับผลัดเปลี่ยนกันไป
วันปีใหม่สุริยาย้ายราศี

อย่าให้ตกพสุธาโลกาจะไหม้
ตกสมุทรไปน้ำแห้งเหือดไปทุกที่
แม้ขึ้นนภาฟ้าฝนจะไม่มี
จักแห้งแล้งสิ้นดีทั้งโลกา

ธิดาใหญ่นามว่าตุงสะเทวี
ที่สองนี้ชื่อโคราสัสสา
ที่สามราคะสัสสาคล้ายกันมา
ที่สี่มีนามว่ามณฑาเทวี

นางที่ห้าชื่อว่าสิริณี
ที่หกกิมินทามารศรี
มโหตราที่เจ็ดเบ็ดเสร็จดี
ผลัดเปลี่ยนกันทุกปีใหม่ที่มา

ถือพานขันรับศรีษะบิดาไว้
แห่แหนไปเขาไกรลาศไกลสุดหล้า
มิให้ตกลงที่ใดในโลกา
ปีใหม่หน้าค่อยเอามาอีกที

ผลัดเปลี่ยนกันนิรันดร์ไปไม่มีหยุด
กลายเป็นจุดเริ่มต้นประะเสริฐศรี
เป็นตำนานสังขารล่องแห่งปฐพี
ด้วยประการฉะนี้ สวัสดีเทอญ ฯ




สวัสดีปีใหม่ ทั้งปี๋ใหม่เมือง (คนเหนือ) และปีใหม่ไทย

สุขสวัสดีมั่งมีและสมหวัง ทุกๆท่านนะครับ

ดอกไม้หัวใจดอกไม้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่