คือเรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่หอพักในมหาลัย ก็พักกันอยู่ 4 คน ก็อยู่ด้วยกันมาเทอมนึงแล้ว ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่มาเทอมสอง ปัญหาเกิดขึ้น เมื่อเมทชวนเพื่อนของเขามาเล่นที่ห้อง คือเราเป็นรุ่นพี่ที่อายุเยอะที่สุดในห้อง และอีกสามคนคือรุ่นน้อง อายุรุ่นเดียวกัน แล้วเพื่อนเมทเข้ามาปุ๊บ น้องทำอะไรไม่เกรงใจเราเลย น้องอยากตดก็ตด อยากเดินไปหยิบของตรงไหนก็ไป อยากเปิดประตูหน้าห้องเข้า ออก ยังไงก็ได้ คือเพื่อนเขา (ที่เป็นเมท) ก็เตือนแล้วว่า เฮ้ยย ห้องตูไม่ได้มีแค่พวกตูนะ ยังมีเฮดอยู่ เกรงใจหน่อย เพื่อนน้องก็สวนทันทีว่า ทำไมต้องเกรงใจอ่ะ เราได้ยินนี่แบบ โอ้โห ซึ่งเหตุการณ์อื่นๆ ก็ตามมาเรื่อยๆ คือเพื่อนน้องจะมาที่ห้องเราทุกวัน ยกตัวอย่างเช่น
- ตอนหกโมงเช้า ซึ่งมันไม่ใช่เวลาที่ใครจะเข้ามาได้ คือนี่ก็ล็อกห้องนะ แต่คือเมทเอากุญแจให้น้องเขา แล้วน้องเขาก็เปิดประตูเข้ามา แล้วมาพูดเสียงดังๆในห้อง ซึ่งตอนนั้นทุกคนนอนอยู่ ยังไม่ตื่นกัน คือน้องมาปลุกเพื่อน เพราะน้องมีปัญหาจากเพื่อนของนางอีกคน แต่มันไม่ใช่เวลาไหมอ่ะ เราเลยลุกคนนั่ง (เรานอนเตียงบน) แล้วมองแรงไปหาน้องเขา น้องเขาก็มองมา แล้วบอกว่า ขอโทษค่ะ แล้วน้องก็เดินออกจากห้องไป ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดแค่วันเดียว
- ช่วงใกล้สอบ เราก็อ่านหนังสือในห้องเพราะมันเงียบดี แต่แล้วน้องคนนั้นก็เข้ามาหาเพื่อน แล้วก็มาคุยขิงขาอะไรก็ไม่รู้เสียงดัง ซึ่งตอนนั้นเราบอกน้องเมทไปแล้วว่า ฝากเตือนเพื่อนด้วยนะ ว่าหัดมีมารยาทบ้าง น้องเมทก็เออ ออ แล้วน้องคนนั้นก็เสียงดังมาก ตกมันมาหรือไงไม่รู้ เสียงดังมาก เมทเราก็เลยเตือนนางว่า เฮ้ย พูดเบาๆดิ พี่เขาอ่านหนังสืออยู่ แล้วนางก็สวนทันทีว่า ทำไมต้องเกรงใจ อายุห่างกันไม่กี่ปีเอง เราได้ยินแบบ อิ นี่ นา
ต้องขอบอกก่อนว่า ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราไม่เคยสวนกลับเลย เพราะเราคิดว่า ถ้าเราพูดไป เรากลัวเขาเสียใจ เสียความรู้สึก ซ฿่งเราก็มานั่งคิดว่า เขาทำกับเราขนาดนี้ ทำไมเราต้องเกรงใจเขาด้วย งงตัวเองเหมือนกัน
ปล เราไม่สามารถย้ายห้อง หรือย้ายหอได้ เพราะห้องมันล็อกชื่อไว้แล้ว ถ้าย้ายจะมีปัญหาที่หลัง บวกกับเราไม่อยากให้ปัญหานี่มันถึงหูครอบครัวของเรา เรากลัวเขาเป็นกังวล เราเลยคิดจะจัดการด้วยตัวเอง
เราควรรับมือกับคนแบบนี้ยังไง ทั้งทางธรรมะ หรือ อธรรมะ ..
คนแบบน้อง พูดดีด้วยคงยาก
- ตอนหกโมงเช้า ซึ่งมันไม่ใช่เวลาที่ใครจะเข้ามาได้ คือนี่ก็ล็อกห้องนะ แต่คือเมทเอากุญแจให้น้องเขา แล้วน้องเขาก็เปิดประตูเข้ามา แล้วมาพูดเสียงดังๆในห้อง ซึ่งตอนนั้นทุกคนนอนอยู่ ยังไม่ตื่นกัน คือน้องมาปลุกเพื่อน เพราะน้องมีปัญหาจากเพื่อนของนางอีกคน แต่มันไม่ใช่เวลาไหมอ่ะ เราเลยลุกคนนั่ง (เรานอนเตียงบน) แล้วมองแรงไปหาน้องเขา น้องเขาก็มองมา แล้วบอกว่า ขอโทษค่ะ แล้วน้องก็เดินออกจากห้องไป ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดแค่วันเดียว
- ช่วงใกล้สอบ เราก็อ่านหนังสือในห้องเพราะมันเงียบดี แต่แล้วน้องคนนั้นก็เข้ามาหาเพื่อน แล้วก็มาคุยขิงขาอะไรก็ไม่รู้เสียงดัง ซึ่งตอนนั้นเราบอกน้องเมทไปแล้วว่า ฝากเตือนเพื่อนด้วยนะ ว่าหัดมีมารยาทบ้าง น้องเมทก็เออ ออ แล้วน้องคนนั้นก็เสียงดังมาก ตกมันมาหรือไงไม่รู้ เสียงดังมาก เมทเราก็เลยเตือนนางว่า เฮ้ย พูดเบาๆดิ พี่เขาอ่านหนังสืออยู่ แล้วนางก็สวนทันทีว่า ทำไมต้องเกรงใจ อายุห่างกันไม่กี่ปีเอง เราได้ยินแบบ อิ นี่ นา
ต้องขอบอกก่อนว่า ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราไม่เคยสวนกลับเลย เพราะเราคิดว่า ถ้าเราพูดไป เรากลัวเขาเสียใจ เสียความรู้สึก ซ฿่งเราก็มานั่งคิดว่า เขาทำกับเราขนาดนี้ ทำไมเราต้องเกรงใจเขาด้วย งงตัวเองเหมือนกัน
ปล เราไม่สามารถย้ายห้อง หรือย้ายหอได้ เพราะห้องมันล็อกชื่อไว้แล้ว ถ้าย้ายจะมีปัญหาที่หลัง บวกกับเราไม่อยากให้ปัญหานี่มันถึงหูครอบครัวของเรา เรากลัวเขาเป็นกังวล เราเลยคิดจะจัดการด้วยตัวเอง
เราควรรับมือกับคนแบบนี้ยังไง ทั้งทางธรรมะ หรือ อธรรมะ ..