ตามหัวข้อเลยนะครับ โดยผมจะขอเล่าของผมก่อน
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเปิดเทอม ม.4 แรกๆที่ รร ผมมีการฝึกร่างกายก่อนที่จะไปทดสอบ รด ปี 1 ประมาณ 2 อาทิตย์ครึ่ง หลังเลิกเรียนประมาณครึ่งชั่วโมงโดยให้คนที่จะเรียน รด ทั้งผู้ชายและผู้หญิงมาซ้อม ซึ่งการซ้อมในช่วงแรกๆก็ไม่มีอะไร พอซ้อมเสร็จก็กลับกับเพื่อนตามปกติ โดยที่ผมต้องข้ามทางม้าลายหน้า รร ทุกวันเพราะผมกับเพื่อนกลับคนละทางกัน พอซ้อมได้เกือบอาทิตย์นึงตอนนั้นผมกำลังยืนรอข้ามถนนที่ทางม้าลายที่ผมเดินกลับประจำอยู่คนเดียว โดยผมได้เจอกับ ผญ 2 คนซึ่งซ้อม รด เหมือนกันแต่ผมไม่รู้จักเขา ด้วยความที่ไม่รู้จักกันผมก็ยืนอยู่ข้างหลังแบบห่างๆ ซึ่งมีพวกเธอคุยกันอยู่ และมีคนนึงทีท่าไหนไม่รู้คุยแล้วหันมาเจอผมพอดี ตอนนั้นเธอก็พูดว่า
เธอ : อ้าว...(ชื่อผม) เดินกลับทางเดียวกันหรอ?
ด้วยความที่ไม่รู้จักผมก็พยักหน้าไป หลังจากนั้นเขาก็บอกลาเพื่อนเขาตามปกติกับเพื่อนอีกคนนึง และเธอก็กวักมือเรียกผมมายืนข้างๆ และพูดกับผมว่า
เธอ : กลับทางนี้หรอ
ผม : อืม
จากนั้นผมก็ถามต่อ
ผม : นี่ เธอรู้จักชื่อเราด้วยหรอ
เธอ : รู้หมดแหละ แต่แค่ไม่พูด
ด้วยความที่อยากรู้ชื่อ ผมก็ถามไปแบบฝืนๆ เพราะตอนนั้นตัวผมร้อนและหัวใจเต้นเร็วมาก
ผม : แล้วเธอชื่อไรหรอ
เธอ : เค้าชื่อ.....(ชื่อของเธอ)
หลังจากนั้นเราก็เดินข้ามถนนด้วยกันพอข้ามเสร็จ เดินไปได้สักพักเธอก็บอกลาตามปกติว่า พน เจอกัน ซึ่งในตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรเพราะอาจเจอแค่ครั้งเดียวและผมก็เรียกรถกลับตามปกติ
ในวันต่อมาตอนที่ผมกำลังเก็บมือถือ กระเป๋าตัง ในกระเป๋า นร เพราะผมต้องใส่กางเกงกีฬาซ้อมเขาก็เดินมาหาผมและพูดว่า "วันนี้กลับด้วยกันอีกนะ"โดยพูดกับผมทุกวันตั้งแต่ที่รู้จักกันวันแรกจนถึงซ้อมวันสุดท้าย ผมก็ไม่ตอบอะไรแค่พยักหน้า และพอซ้อมเสร็จเธอก็รอผม จากนั้นผมก็รีบหยิบกระเป๋าและเดินกลับกับเธอแบบ2ต่อ2 ตอนที่เดินกลับด้วยกันก็ไม่ได้พูดอะไรกันมากเพราะผมพูดไม่ค่อยเก่ง ผมก็ถามแค่ว่า เหนื่อยไหม? เกือบทุกวัน และเธอก็ถามผมแค่เรียนเป็นไงบ้าง เพราะเธอเรียนคนละห้องกับผม พอข้ามถนนเสร็จเราก็จะแวะ 7-11 ฝั่งตรงข้ามทุกวันเพื่อที่ผมจะซื้อนํ้าเกลือแร่หลังซ้อมเสร็จ พอซื้อเสร็จเราก็จะโบกมือลากันตามปกติและต่างคนต่างกลับ มีอยู่วันนึงผมวางแผนที่จะขอ Line เธอในช่วงที่เดินกลับด้วยกันนี่แหละ ตอนนั้นผมก็เดินตามปกติและผมก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า มีLineป่าวและเธอก็ตอบว่า จะขอหรอ? และผมก็ให้มือถือเธอพิมIDไป และก็เดินตามปกติก่อนลาเธอก็บอกว่า เดี๋ยว วน ทักไปหาในคืนนั้นเธอก็ทักมาจริงๆโดยก่อนนอนผมก็ส่งสติกเกอร์ Good Night ให้เธออีกด้วยและเธอก็ส่งกลับมาเหมือนกัน นอกจากนี้ผมยังถามว่าบ้านอยู่ไหน ซึ่งเป็น ผญ คนแรกในชีวิตที่ผมถามบ้านเธออีก และเธอก็ถามบ้านผมด้วยเช่นกัน ในวันสุดท้ายที่ของการซ้อมเราก็เดินกลับด้วยกันตามปกติ แต่ในคืนนั้นผมก็ทักLineไปหาเธอแบบ เป็นห่วงเราหน่อยอะไรประมาณนี้ หลังจากนั้นหลังทดสอบเสร็จผมก็ทักไปหาเธอ โดยส่งสติกเกอร์หวัดดีไปและเธอก็ตอบกลับมาว่าเป็นไงบ้าง ผมก็บอกว่าokดี และก็ไม่มีอะไร ก็ส่งสติกเกอร์Good Night ตามปกติ
ก่อนที่ รด สัปดาห์แรกจะเริ่ม วันนั้นมีงาน รร และเธอเห็นผมยืนอยู่คนเดียวและผมก็เผลอไปมองหน้าเธอและเธอก็วิ่งมาหาผมแล้วบอกว่า
เธอ : มีกลุ่มไป รด ยัง
ผม : ไม่มี
จากนั้นเธอก็ไปวิ่งกลับบอกเพื่อนของเขาว่าจะมีผมติดไปด้วย และเธอก็วิ่งกลับมาหาผมแล้วก็พูดว่า
เธอ : พน ตอนประมาณ 6.45 เจอกัน
จากนั้นผมก็พยักหน้า
คืนนั้นเองผมก็ทัก line ไปหาเธอว่า
ผม: (ชื่อเธอ) พนมีใครไปกับเราบ้าง
เธอ : มี… คน
เธอ: มี … … … … …
จากนั้นผมก็ถามซ้ำว่าเจอกันที่ไหนและก็ส่งsticker good night ให้เหมือนเคย
ผมรู้สึกมีความสุขมากในช่วงที่เราได้คุยกันโดยที่เธอไม่รู้ว่าที่ผมทำมานั้นผมคิดอะไรหรือมีอะไรแอบแฝงอยู่ และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่ผมจะได้ทักlineหาเธอเป็นวันสุดท้ายเพราะเพื่อนผมหากลุ่มไป รด ให้ผมได้แล้วโดยผมทักไปในคืนนั้นว่า
ผม: (ชื่อเธอ)
ผม: เรามีกลุ่มไปแล้วนะ
ผม: พน คงไม่ได้ไปด้วยกัน
เธอ : ออๆ ได้ไม่เป็นไร
และผมก็ส่งsticker good night ให้เช่นเคยและผมรู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้ทักlineหาเธอ ตั้งแต่วันนั้นเราก็ค่อยๆเหินห่างกัน แต่วันเกิดเธอผมก็ยังอวยพรเขาอยู่นะในtimeline facebook ของเขาซึ่งอวยพรสั้นๆว่า “HBD นะ(ชื่อเธอ)”แต่เธอก็ตอบกลับมาว่า “ขอบคุณนะ”ที่ผมทำก็เพราะผมยังลืมเธอไม่ได้และมันเป็นการอวยพรให้เธอเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายอีกด้วยเป็นการจบแบบรักเข้าข้างเดียวจนถึงตอนนี้ในใจลึกๆของผมก็ยังลืมเธอไม่ลงเพราะความทรงจำที่เราเคยอยู่ข้างกัน เดินกลับด้วยกัน ได้คุยด้วยกันไม่ว่าจะคุยต่อหน้าหรือทางlineแม้จะเป็นเวลาที่แสนสั้นแต่ก็ทำให้ผมมีความสุขในช่วงระยะหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็ได้เจอกันเป็นระยะๆแต่เมื่อเราเจอกันเธอก็ทักแค่ว่า หวัดดี...(ชื่อผม) แค่นั้น
ตอน ม.5 ผมพยายามที่จะเข้าไปเจอเธอด้วยวิธีต่างๆ เช่น เดินไปส่งงานโดยที่เดินผ่านห้องของเธอ และพยายามมองเข้าไปในห้องเธอ หรือไม่ก็พยายามให้เจอโดยบังเอิญตรงที่ๆเจอกันครั้งแรกแต่ก็เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ตอนช่วงเรียน รด ผมก็ทำได้แค่มองเธอแบบห่างๆ และทำให้เรายิ่งห่างกันไปอีก
ม.6 ผมก็ทำแบบเดิม แต่ทำไม่ได้เพราะผมไม่มีเวลาที่จะทำแบบนั้นได้ ทำได้แค่มองเธออยู่ห่างๆตอนที่เรียน รด แค่นั้นเอง ไม่ได้พูดอะไรกันเลย แม้แต่พิธีอำลาเมื่อต้นปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้มีอะไรให้หรือได้ถ่ายรูปด้วยกันเลยมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆสำหรับรักครั้งแรก
__________________________________________________________________________________________________
แล้วคุณหละมีประสบการณ์รักครั้งแรกแล้วเป็นยังไง มาเล่าให้ฟังด้วยนะ
ปล พอผมฟังเพลงนี้แล้วทำให้ผมนึกถึงเธอเลย55
คุณเจอรักครั้งแรกเมื่อไหร่ และเป็นยังไงต่อหลังจากนั้น
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเปิดเทอม ม.4 แรกๆที่ รร ผมมีการฝึกร่างกายก่อนที่จะไปทดสอบ รด ปี 1 ประมาณ 2 อาทิตย์ครึ่ง หลังเลิกเรียนประมาณครึ่งชั่วโมงโดยให้คนที่จะเรียน รด ทั้งผู้ชายและผู้หญิงมาซ้อม ซึ่งการซ้อมในช่วงแรกๆก็ไม่มีอะไร พอซ้อมเสร็จก็กลับกับเพื่อนตามปกติ โดยที่ผมต้องข้ามทางม้าลายหน้า รร ทุกวันเพราะผมกับเพื่อนกลับคนละทางกัน พอซ้อมได้เกือบอาทิตย์นึงตอนนั้นผมกำลังยืนรอข้ามถนนที่ทางม้าลายที่ผมเดินกลับประจำอยู่คนเดียว โดยผมได้เจอกับ ผญ 2 คนซึ่งซ้อม รด เหมือนกันแต่ผมไม่รู้จักเขา ด้วยความที่ไม่รู้จักกันผมก็ยืนอยู่ข้างหลังแบบห่างๆ ซึ่งมีพวกเธอคุยกันอยู่ และมีคนนึงทีท่าไหนไม่รู้คุยแล้วหันมาเจอผมพอดี ตอนนั้นเธอก็พูดว่า
เธอ : อ้าว...(ชื่อผม) เดินกลับทางเดียวกันหรอ?
ด้วยความที่ไม่รู้จักผมก็พยักหน้าไป หลังจากนั้นเขาก็บอกลาเพื่อนเขาตามปกติกับเพื่อนอีกคนนึง และเธอก็กวักมือเรียกผมมายืนข้างๆ และพูดกับผมว่า
เธอ : กลับทางนี้หรอ
ผม : อืม
จากนั้นผมก็ถามต่อ
ผม : นี่ เธอรู้จักชื่อเราด้วยหรอ
เธอ : รู้หมดแหละ แต่แค่ไม่พูด
ด้วยความที่อยากรู้ชื่อ ผมก็ถามไปแบบฝืนๆ เพราะตอนนั้นตัวผมร้อนและหัวใจเต้นเร็วมาก
ผม : แล้วเธอชื่อไรหรอ
เธอ : เค้าชื่อ.....(ชื่อของเธอ)
หลังจากนั้นเราก็เดินข้ามถนนด้วยกันพอข้ามเสร็จ เดินไปได้สักพักเธอก็บอกลาตามปกติว่า พน เจอกัน ซึ่งในตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรเพราะอาจเจอแค่ครั้งเดียวและผมก็เรียกรถกลับตามปกติ
ในวันต่อมาตอนที่ผมกำลังเก็บมือถือ กระเป๋าตัง ในกระเป๋า นร เพราะผมต้องใส่กางเกงกีฬาซ้อมเขาก็เดินมาหาผมและพูดว่า "วันนี้กลับด้วยกันอีกนะ"โดยพูดกับผมทุกวันตั้งแต่ที่รู้จักกันวันแรกจนถึงซ้อมวันสุดท้าย ผมก็ไม่ตอบอะไรแค่พยักหน้า และพอซ้อมเสร็จเธอก็รอผม จากนั้นผมก็รีบหยิบกระเป๋าและเดินกลับกับเธอแบบ2ต่อ2 ตอนที่เดินกลับด้วยกันก็ไม่ได้พูดอะไรกันมากเพราะผมพูดไม่ค่อยเก่ง ผมก็ถามแค่ว่า เหนื่อยไหม? เกือบทุกวัน และเธอก็ถามผมแค่เรียนเป็นไงบ้าง เพราะเธอเรียนคนละห้องกับผม พอข้ามถนนเสร็จเราก็จะแวะ 7-11 ฝั่งตรงข้ามทุกวันเพื่อที่ผมจะซื้อนํ้าเกลือแร่หลังซ้อมเสร็จ พอซื้อเสร็จเราก็จะโบกมือลากันตามปกติและต่างคนต่างกลับ มีอยู่วันนึงผมวางแผนที่จะขอ Line เธอในช่วงที่เดินกลับด้วยกันนี่แหละ ตอนนั้นผมก็เดินตามปกติและผมก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า มีLineป่าวและเธอก็ตอบว่า จะขอหรอ? และผมก็ให้มือถือเธอพิมIDไป และก็เดินตามปกติก่อนลาเธอก็บอกว่า เดี๋ยว วน ทักไปหาในคืนนั้นเธอก็ทักมาจริงๆโดยก่อนนอนผมก็ส่งสติกเกอร์ Good Night ให้เธออีกด้วยและเธอก็ส่งกลับมาเหมือนกัน นอกจากนี้ผมยังถามว่าบ้านอยู่ไหน ซึ่งเป็น ผญ คนแรกในชีวิตที่ผมถามบ้านเธออีก และเธอก็ถามบ้านผมด้วยเช่นกัน ในวันสุดท้ายที่ของการซ้อมเราก็เดินกลับด้วยกันตามปกติ แต่ในคืนนั้นผมก็ทักLineไปหาเธอแบบ เป็นห่วงเราหน่อยอะไรประมาณนี้ หลังจากนั้นหลังทดสอบเสร็จผมก็ทักไปหาเธอ โดยส่งสติกเกอร์หวัดดีไปและเธอก็ตอบกลับมาว่าเป็นไงบ้าง ผมก็บอกว่าokดี และก็ไม่มีอะไร ก็ส่งสติกเกอร์Good Night ตามปกติ
ก่อนที่ รด สัปดาห์แรกจะเริ่ม วันนั้นมีงาน รร และเธอเห็นผมยืนอยู่คนเดียวและผมก็เผลอไปมองหน้าเธอและเธอก็วิ่งมาหาผมแล้วบอกว่า
เธอ : มีกลุ่มไป รด ยัง
ผม : ไม่มี
จากนั้นเธอก็ไปวิ่งกลับบอกเพื่อนของเขาว่าจะมีผมติดไปด้วย และเธอก็วิ่งกลับมาหาผมแล้วก็พูดว่า
เธอ : พน ตอนประมาณ 6.45 เจอกัน
จากนั้นผมก็พยักหน้า
คืนนั้นเองผมก็ทัก line ไปหาเธอว่า
ผม: (ชื่อเธอ) พนมีใครไปกับเราบ้าง
เธอ : มี… คน
เธอ: มี … … … … …
จากนั้นผมก็ถามซ้ำว่าเจอกันที่ไหนและก็ส่งsticker good night ให้เหมือนเคย
ผมรู้สึกมีความสุขมากในช่วงที่เราได้คุยกันโดยที่เธอไม่รู้ว่าที่ผมทำมานั้นผมคิดอะไรหรือมีอะไรแอบแฝงอยู่ และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่ผมจะได้ทักlineหาเธอเป็นวันสุดท้ายเพราะเพื่อนผมหากลุ่มไป รด ให้ผมได้แล้วโดยผมทักไปในคืนนั้นว่า
ผม: (ชื่อเธอ)
ผม: เรามีกลุ่มไปแล้วนะ
ผม: พน คงไม่ได้ไปด้วยกัน
เธอ : ออๆ ได้ไม่เป็นไร
และผมก็ส่งsticker good night ให้เช่นเคยและผมรู้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้ทักlineหาเธอ ตั้งแต่วันนั้นเราก็ค่อยๆเหินห่างกัน แต่วันเกิดเธอผมก็ยังอวยพรเขาอยู่นะในtimeline facebook ของเขาซึ่งอวยพรสั้นๆว่า “HBD นะ(ชื่อเธอ)”แต่เธอก็ตอบกลับมาว่า “ขอบคุณนะ”ที่ผมทำก็เพราะผมยังลืมเธอไม่ได้และมันเป็นการอวยพรให้เธอเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายอีกด้วยเป็นการจบแบบรักเข้าข้างเดียวจนถึงตอนนี้ในใจลึกๆของผมก็ยังลืมเธอไม่ลงเพราะความทรงจำที่เราเคยอยู่ข้างกัน เดินกลับด้วยกัน ได้คุยด้วยกันไม่ว่าจะคุยต่อหน้าหรือทางlineแม้จะเป็นเวลาที่แสนสั้นแต่ก็ทำให้ผมมีความสุขในช่วงระยะหนึ่ง หลังจากนั้นเราก็ได้เจอกันเป็นระยะๆแต่เมื่อเราเจอกันเธอก็ทักแค่ว่า หวัดดี...(ชื่อผม) แค่นั้น
ตอน ม.5 ผมพยายามที่จะเข้าไปเจอเธอด้วยวิธีต่างๆ เช่น เดินไปส่งงานโดยที่เดินผ่านห้องของเธอ และพยายามมองเข้าไปในห้องเธอ หรือไม่ก็พยายามให้เจอโดยบังเอิญตรงที่ๆเจอกันครั้งแรกแต่ก็เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ตอนช่วงเรียน รด ผมก็ทำได้แค่มองเธอแบบห่างๆ และทำให้เรายิ่งห่างกันไปอีก
ม.6 ผมก็ทำแบบเดิม แต่ทำไม่ได้เพราะผมไม่มีเวลาที่จะทำแบบนั้นได้ ทำได้แค่มองเธออยู่ห่างๆตอนที่เรียน รด แค่นั้นเอง ไม่ได้พูดอะไรกันเลย แม้แต่พิธีอำลาเมื่อต้นปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้มีอะไรให้หรือได้ถ่ายรูปด้วยกันเลยมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆสำหรับรักครั้งแรก
__________________________________________________________________________________________________
แล้วคุณหละมีประสบการณ์รักครั้งแรกแล้วเป็นยังไง มาเล่าให้ฟังด้วยนะ
ปล พอผมฟังเพลงนี้แล้วทำให้ผมนึกถึงเธอเลย55