ความสุขของชีวิตคนโสดอย่างเราๆที่แท้จริงคืออะไร?

คือเริ่มเลยนะครับ...ตั้งแต่ที่ผมเรียนจบมหาลัยมาเมื่อปี2557 ก็เริ่มทำงานตั้งแต่นั้นมาเลยพอปี2558 พี่ชายก็ชักชวนให้ผมผ่อนบ้านเพราะผมเป็นตัวคนเดียวและอีกอย่างก็จะได้มีบ้านเป็นของตัวเองซึ่งตอนนั้นก็ไม่อยากผ่อนไม่อยากได้อะไรเลยแต่มีหลานซึ่งงลูกของพี่ชายขึ้นมาเรียนใน กทม.ผมสงสารหลานห่วงว่าจะต้องอยู่ห้องเช่าแคบๆผมเลยตัดสินใจผ่อนทาวน์โฮมเล็กๆล้านกลางๆ ซึ่งผมก็เข้าสู่การมีภาระผูกพันเนอะเลยเหมือนขาดอิสระไปเลยจากเคยที่ส่งตังค์ให้พ่อกับแม่ทุกๆเดือนหลังจากที่ผ่อนบ้านมาได้ซักพักก็ต้องหยุดส่งเพราะค่าผ่อนบ้านเพิ่มขึ้นปีละ 1,000บาทในช่วง 3ปีแรกซึ่งปัจจุบันผมก็ผ่อนมาจะครบ3ปี แต่ก็ต้องย้ายสถานที่ทำงานมาไกลบ้านมากๆๆๆซึ่งไม่สามารถเทียวไปกลับได้ ผมเลยต้องเช่าห้องอยู่ #สรุปคือตอนนี้ทั้งผ่อนบ้านทั้งเช่าห้องเงินเดือนก็แค่หลัก 20,000บาท ทำให้ผมไม่มีเงินเก็บซักบาทไม่มีเงินส่งให้พ่อกับแม่เหมือนแต่ก่อน มันทำให้ผมเครียดมากๆ บางวันคิดเรื่องภาระค่าใช้จ่ายนู้นนี่นั่นก็ปวดหัวบางวันแทบนอนไม่หลับรู้สึกว่ามันเหนื่อย ตือผมอยากรู้ว่าจะมีคนอื่นๆที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์แบบผมอยู่รึป่าวครับ ต้องมานั่งผ่อนบ้าน และยังต้องเช่าห้องอยู่ไปพร้อมๆกัน คือพอคิดมากๆก็ถ้าไม่ผ่อนบ้านแล้วหลานจะอยู่ยังไงพี่ชายจะลำบากมั้ยคิดถึงแต่คนอื่นสุดท้ายตัวผมเองก็โคตรจะทุกข์ สงสารพ่อและแม่ที่ผมไม่สามารถส่งเสียให้ท่านได้.  คืออยากถามว่าตอนนี้สิ่งที่ผมทำอยู่ถูกรึป่าวอนาคตผมจะมีโอกาสอะไรมั๊ยตอนนี้ผมก็อายุ26ย่างละครับเหมือนว่าไม่มีช่วงเวลาที่สบายๆเหมือนคนอื่นเค้าเลย ผมควรทำยังไงดี มีใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ หรือคนโสดจะเป็นแบบนี้ทุกๆคนเฮ้อ!!!!ชีวิต ผมอยากมีงานเสริมทำหลังเลิกงานแต่ไม่รู้จะทำงานไรดี ใครมีก็รบกวนช่วยแนะนำผมหน่อยนะขอร้าบบบบบ..อยากที่จะมีเงินส่งให้พ่อกับแม่เหมือนเดิม