เค้าแค่ให้ความหวังไปวันๆ หรือคิดจะแต่งงานมีชีวิตคู่อย่างที่เคยบอกเรา

สวัสดีค่ะ ขออนุญาติทางพันทิปและเพื่อนๆพี่ๆทุกคนวันนี้มีเรื่องรบกวนจะสอบถามและขอความคิดเห็นจากพี่ๆเพื่อนๆทุกคนค่ะ การตั้งกระทู้ครั้งนี้เป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขอ อภัยทุกท่าน ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ก่อนอื่นเลยค่ะ ขอแนะนำตัว ดิฉันอายุ 28 ปี ทำงานเป็นพนักงานเอกชนธรรมดา ดิฉันรู้สึกไม่สบายใจมากๆค่ะ แล้วก็รู้สึกสับสนถึงความสัมพันธ์บางอย่างระหว่างดิฉันกับแฟนของดิฉัน ที่คบหากันมา โดยประมาน 9 ปีค่ะ ตัวพี่เค้าอายุเยอะกว่าดิฉัน 10 ปี พี่เค้าทำธุรกิจส่วนตัว ทำงานกับที่บ้าน หรือง่ายๆ ก็คือทำงานกับธุรกิจครอบครัวค่ะ ทางบ้านเค้าค่อนข้างที่จะมีฐานะมากกว่าดิฉัน ส่วนทางบ้านดิฉันก็ไม่ได้ลำบากอะไร พอมีพอกิน พ่อแม่ทำงานกันสองคนส่งเสียลูกๆ จนเรียนจบ มหาลัยปริญญาตรีทั้งสองคนค่ะ ส่วนดิฉันกับแฟนเราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกันน่ะค่ะ ยังไม่ได้แต่งงานกัน คบกันมาตั้งแต่ดิฉันเรียนมัธยมปลาย จนตอนนี้ดิฉัน ใกล้จะเรียนจบปริญญาโท ซึ่งดิฉัน ได้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ ดิฉันกับแฟนห่างกันมาตลอด เพราะดิฉันต้องขึ้นมาเรียนต่อปริญญาตรีที่ กทม ส่วนแฟนอยู่บ้านทำงานที่ ตจว สมัยก่อน เราสองคนจะได้เจอกัน ประมาน2 เดือน 1 ครั้งเวลาที่ดิฉัน ปิดเรียนแล้วมีโอกาสได้กลับบ้าน ส่วนเค้าจะได้ขึ้นมา กทม ปีละ 1 ครั้งค่ะ เราเป็นแบบนี้กันมาตลอด ในระหว่างนั่นที่ดิฉันเรียน อยู่ที่ กทม พี่เค้าก็มีผู้ญ คนอื่น ที่ดิฉันจับได้ เฉลี่ยประมาน ปีละ 1 คนค่ะ ที่ดิฉันทราบนะคะ เราสองคนคบกัน พี่เค้าจะไปมาหาสู่กับที่บ้านฝ่ายเราได้ตลอดเพราะเราไม่ได้มีอะไรปิดบังค่ะ ส่วนสำหรับเราได้เข้าไปคลุกคลีกับทางบ้านเค้าบ้าง หลังจากที่คบกันมาประมาน 4 ปีแล้วค่ะ หลังจากที่เราเรียนจบปริญญาตรีค่ะ เราพอจะทราบมาบ้างค่ะ ว่าทางบ้านพี่เค้าไม่ค่อยชอบเราและไม่อยากได้เราเป็นสะใภ้ หรือง่ายๆ คือเค้าไม่ยอมรับเราค่ะ เราก็แบบไม่เป็นไร เราอดทน ต่อสู้ ให้ทุกอย่างมันผ่านมาได้จนกระทั่งตอนนี้ เราผ่านกันมา 9 ปี แต่เก้าปีนี้ ที่เราคบกันมาจนถึงปัจจุบัน เราก็ทำหน้าที่ของเรานะคะ คือ ทำงาน เรียนหนังสือ ที่ใกล้จะจบ ( ปริญญาโท ) แต่เราก็ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ เราไม่ได้เป็นเด็กไม่ดี หรือคนไม่ดีน่ะค่ะ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ อาจจะมีไปนั่งชิวส์กับเพื่อนๆ บ้าง แต่ก็กลับตามเวลาที่เหมาะสมค่ะ ไม่ดึกมาก แต่เรารู้สึกสับสนค่ะ มีหน้าที่การงาน เหมือนคนทั่วไป เงินเดือนๆนึงก็ตกประมานสามหมื่นกว่า ต่อเดือนค่ะ แต่เรื่องมันก็มีอยู่ว่าในระหว่างที่เราคบกับผู้ชายคนนี้มา 9 ปี เค้าเหมือนจะมีท่าทีที่ดีขึ้น กว่าสมัยก่อนที่เค้าเคยเจ้าชู้มากๆ เรื่องนี้ก็ลดลง หรือเราไม่รู้ก็ไม่ทราบเหมือนกัน ค่ะ เราทำงาน เค้าทำงาน มีบ้างที่เค้าจะให้เงินเราใช้ หรือว่าเราขอบ้างถ้าเราจะซื้ออะไร เหมือนแฟนทั่วไปที่มีค่ะ ไม่ได้เยอะแยะอะไรมากมาย เราก็มีซื้อให้เค้าบ้าง เล็กๆ น้อยๆตามกำลังค่ะ แต่ที่บ้านเค้าจะไม่ชอบเราค่อนข้างมาก เราก็ไม่ทราบว่ามีสาเหตุอะไรมากกว่าการที่ทางบ้านเราฐานะด้อยกว่าทางบ้านเค้า แล้วเค้ากลัวว่าเราจะเข้าไปเกาะลูกชายเค้ากินรึเปล่า เพราะตลอดระยะเวลาที่คบกันพี่เค้าจะย้ำกับเราตลอดว่า เรามาแต่ตัวสมบัติอะไรก็ไม่มี ไม่มีอะไรเลย ส่วนเค้ามีเงิน มีทรัพย์สินเยอะ เพราะพ่อแม่เค้าสร้างไว้ให้ พ่อแม่เค้าเก่งมาก ไมาเหมือนบางครอบครัว ถึงขนาดนี้ เงินเก็บตอนแก่ ยังไม่มีเลย ตอนนั้นเราก็แอบคิด เอ๊ะ ว่าที่บ้านเรานึเปล่า แต่คงไม่หรอกมั้ง ก็เราเป็นแฟนเค้ส เค้าจะพูดจาแบบนั้นได้ยังไง คงพูดโดยภาพรวมมากกว่า แต่ทุกๆ วัน ทุกๆเวลาถ้ามีโอกาสคุย ชีวิตพี่เค้าจะคิดแค่เรื่องเก็บเงินอย่างเดียวเลยค่ะ กลัวจะลำบากนู้นี้นั้น เค้าบอกพ่อแม่เค้า สอนเค้าแบบนี้ พ่อแม่เค้ามีเงินเยอะแต่ไม่เคยใช่ชีวิตหวือหวาเพราะเค้าระมัดระวังในการใช้เงิน บ้านเค้าคิดเป๋น เราก็แบบ แต่เงิน ที่เรามีใช้ทุกวันนี้เราก็หามาเองน่ะ พ่อแม่เราถึงเค้าจะไม่ได้รวยอะไร แต่เค้าก็ไม่เคยมาทำให้ลูกๆเดือดร้อน แต่ที่ผ่านมาเราก็อดทนค่ะ เราพยายามเข้าหาที่บ้านเค้าเรียนรู้ ว่าพ่อแม่เค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไรพยายามปรับตัว แต่ถึงเราจะทำแค่ไหน เค้าก็ไม่เคยรู้สึกว่าเราเป้นที่พอใจของเค้าเลยค่ะ ยกตัวอย่างนะคะ เช่น เทศกาลปีใหม่ เทศกาลวันแม่ เราฝากกระเช้า แบรน์ไปให้พ่อกับแม่เค้า แม่เค้าไม่รับค่ะ ถามลูกชายเค้า ๆ ก็บอกว่าเค้าบอกแม่เค้าแล้วว่าใครฝากมา แต่เวลาผ่านไป เป็นเดือน ดิฉันได้มีโอกาสไปบ้านเค้า ดิฉันจำได้ค่ะ ว่ากระเช้าใบนี้ คือสิ่งที่เราเป็นคนซื้อและตั้งใจฝากเค้าไปให้ที่บ้านเค้าค่ะ เราก็เสียใจนะคะ บวกกับอึ้งเล็กน้อย ที่ทำไมเค้าถึงไม่แกะหรืออะไรเลยทิ้งไว้เป็นเดือนๆ ในสภาพเดิมๆ ค่ะ เราก็แบบไม่เป็นไร เราเข้าใจเค้าไม่ชอบเรา เราก็โอเค เงียบๆ ปล่อยให้มันผ่านไป เรายกมือไหว้ แม่เค้า แม่เค้าทำเป็นเฉยๆ ไม่รับไหว้เรา ๆก็แบบไม่เป็นไร ยิ้มสู้ เรื่องแบบนี้เราไม่กล้าเล่าให้พ่อแม่เราฟัง ทุกครั้งที่เราไปเจอกับบ้านผู้ชาย กลับบ้านไปพ่อแม่เราก็จะถามว่าเค้าเป็นยัไงบ้าง ถ้าเราไม่โอเค เราก็เดินออกมาน่ะพ่อกับแม่ ยอมรับในการตัดสินใจของเราทุกอย่าง เราเป็นฝ่ายอดทนแบบนี้มาตลอดค่ะ เพราะทุกครั้งถ้าเราเกิดพูดอะไรไปที่เกี่ยวกับบ้านเค้าว่าพ่อแม่เค้าไม่ชอบเรา ทำยังไง เค้าก็คงไม่ยอมรับเรา แต่เราจะสู้ไปด้วยกัน ซึ่งสิ่งนี้เรายอมรับค่ะว่ามันติดค้างในใจเราแต่เราเลือกจะเก็บรอจังหวะดีๆ ที่จะคุยกันแล้วไม่ทะเลาะกัน ซึ่งมันไม่มีเลยค่ะ เราไม่มีโอกาสทีาจะพูดได้เลย แบบจริงๆ จังๆ เหมือนที่คู่รักทั่วไปที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ควรมีเหตุผลคุยกัน และตอนนี้ปัญหาของเรามีนก็มีมาอีกเรื่องค่ะ คือเรื่องแต่งงาน ตรงๆ เลยนะคะ ก่อนหน้านี้เมื่อปีที่แล้ว เรารู้สึกเหนื่อยและไม่โอเคมาก เราก็เลยมีห่างๆ กับพี่เค้าบ้าง  เค้าก็เป็นฝ่ายโทรมา ตามเรา นู้นนี้นั้นกับเรา ปฏิบัติกับเราดีทุกอย่าง ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าบอกเค้ายอมเปลี่ยนตัวเอง สัญญา และไปคุยกับแม่เค้าเรียบร้อยแล้ว ว่า เค้าจะแต่งงานกับเรา เค้าบอกว่า รอแค่ให้เราเรียนจบปริญญาโท เค้าก็จะให้ที่บ้านมาสู่ขอเราตามประเพณีค่ะ เราก็แบบ ตื่นเต้นดีใจมาก กลับมาคุยกับเค้าเหมือนเดิม เพราะรู้สึกว่าเค้ามีอนาคตกับเราแล้วน่ะ ชัดเจนมากขึ้น กับเรื่องที่บ้านเค้า เค้ากล้าที่จะคุยกับแม่เค้ามากขึ้น หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันปกติเหมือนเดิม เราไปไหนมาไหนทำอะไร เราบอกเค้าตลอด ไม่ให้เค้าเป็นห่วง จนมาเมื่อวานค่ะ เรามีความรู้สึกว่า อีกไม่นาน เราก็จะเรียนจบตามที่เราคุยกันไว้ ว่สเราเรียนจบแล้วเค้าจะให้ที่บ้านเค้ามาคุยกับที่บ้านเรา เราก็แบบ เกริ่นกับเค้าไปว่า ช่วงนี้เค้ามีจัดโปรโมชั่นถ่ายพรีเว้ดดิ้ง ราคาไม่แพง เราถ่ายกันไหม ถ้าไม่สะดวกตอนนี้ก็ไม่เป็นไร แต่เราศึกษาแล้วก็ดูๆ ไว้บ้างแล้วน่ะ เท่านั้นแหละค่ะ เค้าโกรธเราไม่คุยกับเรา ขอวางสาย ก่อนวางสายก็พูดจาไม่สุภาพเท่าไรเพราะคงโมโห แต่เราไม่รู้เหมือนกันว่าจะโมโหทำไมหลังจากนั้นเค้าก็ไม่ติดต่อมาหาเราอีก เราก็แอบงง น่ะค่ะ ว่าเราพูดอะไรผิดรึเปล่า หรือไปบังคับอะไรเค้ามั้ย ก็ไม่นิ แต่ทำไมเค้าต้องไม่พอใจ พูดจาตะคอกใส่เราก่อนวางสาย แล้วก็หายไปเลย ก่อนหน้านี้ตอนเราเรียนจบปริญญาตรี เราก็เคยพูดเรื่องแต่งงาน เค้าย้อนถามเรากลับมาว่ส จะแต่งงานมีเงินเก็บเท่าไรเหรอ คิดจะแต่งงาน เราก็อึ้งค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไร เรารอเราทำงานมีหน้าที่การงานก่อนก็ได้ ก็คงเหมือนเค้าว่าตอนนั้นเราเพิ่งเรียนจบ เราก็เลยไม่โกรธเค้าค่ะ เราเลยมาทำหน้าที่ของเราให้ดีก่อน ให้เป็นที่ยอมรับของที่บ้านเค้า แล้วเราก็มาทำงาน จนถึงทุกวันนี้ แต่เค้าก็ยังพูดอีกค่ะ ว่าเราทำงานแบบสบายเกินไปใครๆ ก็ทำได้ พ่อแม่เค้าไม่ชอบ เราก็แบบ งงมาก เราทำงานสุจริต ได้เงินเดือนมาตามความสามารถของเรา คุณเอาอะไรมาวัด ว่าทำงานอะไรจะเก่งกว่า ดีกว่ากัน คุณเอาอะไรมาตัดสิน ในเมื่อความสามารถคนเราไม่เหมือนกัน เราไม่ได้งอมืองอเท้า ไม่ทำงาน เราทำทุกอย่าง เหมือนที่คนอื่นเค้าทำกัน แล้วทำไมถึงคิดกับเราแบบนี้ และเรื่องเมื่อวานที่ที่เราพูดไปเรื่องถ่าย pre คือเราแค่คิดว่ามันอีกไม่นาน เราคุยกันบ้าง เรื่องแต่งงานมันคงไม่เป็นไรหรอก ก็ในเมื่อคุณบอกว่า คุณรอแค่เราเรียนจบ เราแค่พูดแค่นั้นเอง ย้ำน่ะค่ะ เกือบ 1 ปีแล้วค่ะ ถึงเราเคยพูดเรื่องแต่งงาน แล้วก็มาพูดอีกครั้งคือเมื่อวาน เราเลยสับสนค่ะ อยากจะรู้ว่า ตกลงเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่ เราแค่คุยกับเค้าแค่นี้ เราผิดมากเลยเหรอค่ะ เค้าถึงไม่คุยกับเรา ก่อนหน้านี้ ประมาน.1 เดือนที่แล้ว เราเคยพูดกับเค้า แบบเราเสียใจมาก ทะเลาะกับเค้าแล้วเราก็พูดว่า ถ้าไม่รักกัน ไม่จริงจัง ไม่ได้คิดจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน คบกันไปงั้นๆ ปล่อยเราไปเถอะ เพราะเราเป็นผู้หญิง เรายังต้องใช้เวลา อายุเราก็ไม่ได้น้อยมาก กว่าเราจะเจอใครอีกสักคนมันต้องใช้เวลา ถ้าไม่รักเรา ก็อย่าให้ความหวังกับเรา เค้าก็บอกเราว่า เค้าต่อสู้มาขนาดนี้กับที่บ้านของเค้า ทำมาขนาดนี้แล้ว เรายังมองไม่เห็นอีกเหรอ ก็แล้วแต่เราเลย เค้าก็เหนื่อยเหมือนกัน เราก็เลยรู้สึกผิดอีก เราก็เลยขอโทษ คิดว่าตัวเราเองงี่เง่าไปเอง คือวันนั้นที่เราได้พูดแบบนั้นออกไปสาเหตมาจาก เราทะเลาะกับเค้าเรื่องโทรศัพท์มือถือเค้าค่ะ เราไม่เคยจะไปยุ่งเรื่องส่วนตัวเค้านะคะ แต่วันนั้นมีเหตจำเป็น พอดีโทรศัพท์เรา น้องอีกคนเอาไปดู GPS อยู่ โทรศัพท์เลยไม่ว่าง แล้วรถเราเสีย เราก็แบบขอยื่มโทรศัพท์แฟน ขอยื่มโทรหาน้องเราหน่อย เราจะโทรถามว่ารถเราเป็นอะไร ช่วยกดให้หน่อย แค่นั้ยจริงๆค่ะ เค้าก็ไม่ให้เราใช้โทรศัพท์เค้าค่ะ แล้วบอกว่าของเทอก็มีใช้ของเทอซิ เราก็บอกก็เห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เราใช้ทำอะไรอยู่ เค้าก็ยังไม่ให้นะคะ ( เค้าหวงโทรศัพท์เค้ามากค่ะ คบมา 9 ปี เราไม่เคยได้แตะโทรศัพท์เค้าค่ะ ) หลังจากนั้นก็ชวนเราทะเลาะค่ะ เรางง มาก ว่าเป็นอะไรมากรึเปล่า กะอิแค่ยื่มโทรศัพท์โทรหาน้องชาย งง มากค่ะ เค้าเป็นแบบนี้มาตลอด เราก็อดทนเพราะเรารัก เราคบกับเค้ามานานแล้ว เราคิดว่าทุกคนมีข้อเสียเราเราก็มีบ้างเค้าก็รับได้ ข้อเสียเค้าเราก็ควรมองข้ามมัน แต่พอเจอเรื่องเมื่อคืน มันทำให้เรารู้สึกว่าสื่งที่เรากำลังพยายามมาทุกอย่าง สิ่งที่เค้าบอกเค้าพยายาม เค้าพยายามจริงๆ เหรอ กับแค่เราพูดเรื่องถ่าย pre เราไม่ได้บังคับว่าต้องถ่ายตอนนี้หรืออะไร แค่เราพูดขึ้นมาทำให้เค้าไม่โทรคุยกับเรา ไม่ไลน์ ไม่คุย เฉยๆ ไป เลยเลยสับสนว่าจริงๆ แล้ว เรายังพอมีหวัง เรื่องแต่งงาน มีครอบครัวกับผุ้ชายคนนี้อยู่อีกรึเปล่าค่ะ หรือเค้าแค่พูดผ่านไป ให้ความหวังเราไปงั้นๆ รึเปล่า เราควรทำยังไงต่อดีค่ะ
( เราต้องขอโทษทุกๆ คนด้วยน่ะค่ะ ข้อความเราคงยาวมากๆ คงทำให้พี่ๆ เพื่อน รำคาญ แต่เราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆค่ะ เราเลยมาขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ )