เริ่มเล่นก็สาดความเข้มข้น ขัดแย้งงัดค้านวิธีเข้าเฝ้าถวายพระราชสาส์น
ฉากถวายพระราชสาส์น สวยงาม ดั่งทำภาพวาดให้เคลื่อนไหวตรงหน้าได้ งามมาก แต่พินิจรูปเขียนงดงามมากและให้อารมณ์.....(ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร ละไว้ในความรู้สึกด้านบวกมากๆๆ)มากยิ่งกว่า
ออกพระฤทธิ์กำแหงเจรจาความวันนี้ แสดงน้ำใจอันดีที่มีต่อข้างอโยธยาอยู่ไม่น้อย เคยคิดว่าออกพระฤทธิ์กำแหงร้ายสุดขั้วอย่างเดียว
เห็นใจและอึดอัดไปกับออกพระท่านเมื่ออยู่ท่ามกลางขุนนางสยามผู้แสดงความชิงชังอย่างโจ่งแจ้งทั้งวาจาและท่าทาง (นึกล่วงหน้าไปถึงจุดจบของท่านก็สงสาร ร่างบึกบึนสูงใหญ่กายขาวๆ(by หลุยส์)นั้น ถูกทำให้ไร้เงาหัวโดยขุนนางที่เจรจาด้วยวันนี้เเล )
เมียที่รักก็เย็นชามึนตึง รักแล้วมิรักตอบกล่าววาจาให้ชอกช้ำหัวใจอีก
พระปีย์วันนี้ ทรงน่าเอ็นดูระคนกับสงสาร สงสารที่รูปไม่งามพิกลพิการแม้นเป็นโอรสขุนหลวงก็หาได้ยกย่องตามฐานะโอรสไม่ทรงเลี้ยงอย่างลูกบุญธรรม แต่ยังรักใคร่เรียกหาอย่างเอ็นดู
สงสารออกหลวงสรศักดิ์ งานหลวงก็ปวดหัวพอแรงยังต้องเก็บงำความรู้สึกและความจริงไว้กับตัว แสดงออกจะแจ้งมิได้ ก้มหน้ากัดฟันรำพัน ..กูจักบอกว่าลูกชายของขุนหลวงหาได้มีแต่ผู้เดียวไม่ ...(เก็บคำไม่หมด ขออภัย)
การะเกดวันนี้ ล้น น่ารำคาญพอๆกับอาการสามหาวต่อเจ้านายของอิปริก การะเกดไม่รักษากิริยาและกล่าววาจาห้าวหาญเกินหญิง อาการยอกย้อนผู้หลักผู้ใหญ่หน้าระรื่น ผัวเตือน แม่ผัวเตือน ข้าไทก็เตือนแต่มิเอามาตรึกตรองและปรับกิริยาให้เหมาะให้ควร ตรงนี้น่าชัง
วาจาห้าวหาญทั้งเรื่องในเรือนและเรื่องนั่งเจรจางานเมืองในวงขุนนาง
ฉากหวานพระนางมีน้อยแต่พอดี เบรคความเข้มข้นฝ่ายการเมือง
อิ่มใจโขที่ได้ชมบุพเพสันนิวาสคืนนี้เจ้าค่ะ
บุพเพสันนิวาสคืนนี้ ดีงาม เข้มข้น ข้นคลั่ก ทุกเบรคเลยเจ้าค่ะ โห้ยยยยยย สุดๆเจ้าค่ะ
ฉากถวายพระราชสาส์น สวยงาม ดั่งทำภาพวาดให้เคลื่อนไหวตรงหน้าได้ งามมาก แต่พินิจรูปเขียนงดงามมากและให้อารมณ์.....(ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร ละไว้ในความรู้สึกด้านบวกมากๆๆ)มากยิ่งกว่า
ออกพระฤทธิ์กำแหงเจรจาความวันนี้ แสดงน้ำใจอันดีที่มีต่อข้างอโยธยาอยู่ไม่น้อย เคยคิดว่าออกพระฤทธิ์กำแหงร้ายสุดขั้วอย่างเดียว
เห็นใจและอึดอัดไปกับออกพระท่านเมื่ออยู่ท่ามกลางขุนนางสยามผู้แสดงความชิงชังอย่างโจ่งแจ้งทั้งวาจาและท่าทาง (นึกล่วงหน้าไปถึงจุดจบของท่านก็สงสาร ร่างบึกบึนสูงใหญ่กายขาวๆ(by หลุยส์)นั้น ถูกทำให้ไร้เงาหัวโดยขุนนางที่เจรจาด้วยวันนี้เเล )
เมียที่รักก็เย็นชามึนตึง รักแล้วมิรักตอบกล่าววาจาให้ชอกช้ำหัวใจอีก
พระปีย์วันนี้ ทรงน่าเอ็นดูระคนกับสงสาร สงสารที่รูปไม่งามพิกลพิการแม้นเป็นโอรสขุนหลวงก็หาได้ยกย่องตามฐานะโอรสไม่ทรงเลี้ยงอย่างลูกบุญธรรม แต่ยังรักใคร่เรียกหาอย่างเอ็นดู
สงสารออกหลวงสรศักดิ์ งานหลวงก็ปวดหัวพอแรงยังต้องเก็บงำความรู้สึกและความจริงไว้กับตัว แสดงออกจะแจ้งมิได้ ก้มหน้ากัดฟันรำพัน ..กูจักบอกว่าลูกชายของขุนหลวงหาได้มีแต่ผู้เดียวไม่ ...(เก็บคำไม่หมด ขออภัย)
การะเกดวันนี้ ล้น น่ารำคาญพอๆกับอาการสามหาวต่อเจ้านายของอิปริก การะเกดไม่รักษากิริยาและกล่าววาจาห้าวหาญเกินหญิง อาการยอกย้อนผู้หลักผู้ใหญ่หน้าระรื่น ผัวเตือน แม่ผัวเตือน ข้าไทก็เตือนแต่มิเอามาตรึกตรองและปรับกิริยาให้เหมาะให้ควร ตรงนี้น่าชัง
วาจาห้าวหาญทั้งเรื่องในเรือนและเรื่องนั่งเจรจางานเมืองในวงขุนนาง
ฉากหวานพระนางมีน้อยแต่พอดี เบรคความเข้มข้นฝ่ายการเมือง
อิ่มใจโขที่ได้ชมบุพเพสันนิวาสคืนนี้เจ้าค่ะ