เราอยากเรียนครูดนตรีไทยมากๆเลยค่ะ แต่พ่อแม่ไม่ให้เรียน

พ่อแม่เราอยากให้เป็นครูภาษาอังกฤษ ซึ่งเราก็ชอบภาษาอังกฤษนะ
แต่ชอบไม่เท่ากับดนตรีไทย

เรามีความสุขทุกครั้งที่เราได้เล่น ที่เราได้นั่งประจำเครื่อง
ถึงแม้มันจะมีเครียดๆบ้างเวลาต่อเพลง แต่มันน้อย เราก็ถือว่ามีความสุขมากนั่นแหละ

เรากลัวว่าเราจะไม่มีความสุขเวลาเราเรียนครูภาษาอังกฤษ
เรากลัวว่าจิตใจเราจะมัวจดจ่อกับดนตรีไทย
อีกอย่างเราไม่อยากเลิกเล่นดนตรีไทยด้วย
ทุกวันนี้เราว่ามีคนเล่นน้อยลง ถ้าไม่นับกับคนที่เป็นนักดนตรีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
เราเลยอยากเล่นมันต่อไปค่ะ
เรากลัวว่าถ้าเราเป็นครูภาษาอังกฤษ เราจะทำมันได้ไม่ดี

เราเคยบอกพ่อแม่แล้ว แต่พ่อแม่ไม่ให้เราเรียน
เขาบอกกับเราว่า เราไม่ได้สนใจมันเท่าที่ควร
เขาบังคับให้เราเรียนภาษาอังกฤษ
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาคิดแบบนั้น ทั้งๆที่เราไปซ้อมบ่อยมาก
อีกอย่างถ้าเราไม่สนใจมัน เราคงไม่เล่นมันมาเกือบจะ10ปีหรอก
หรือเป็นแค่เพราะเราไม่เคยเอาเครื่องมาซ้อมที่บ้านมั้งก็ไม่รู้

#ถึงยังไงเราก็พูดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว