ผมเรียนครูดนตรีในมหาวิทยาลัยแห่งหนึงครับซึ่งหลักสูตรที่ผมเรียนต้องเรียนทั้งไทยและสากล ผมมีเครื่องเอกที่เป็นสากลผมต้องมาฝึกไทยเพิ่ม นอกจากวิชาดนตรีแล้วผมยังเรียนวิชาครูที่แสนหนักหนาขึ้นชื่อว่าเป็นมหาวิทยาลัยสอบครูคืนถิ่นได้อันดับ1 ของประเทศแน่นอนครับวิชาครูแน่นและหนักแน่ๆผมไม่เคยกลับบ้านก่อน4 ทุ่ม เพราะผมซ้อมวงดนตรีของมหาลัยทุกวันวันไหนที่มีงานที่วงต้องเล่นเคยหนักสุดผมซ้อมถึงตี2 หนึ่งเดือนเต็ม ในหนึ่งวันผมซ้อม3 วงด้วยกันพร้อมเก็บเพลงสอบตัวเองด้วย ผมเหนื่อยผมอยากระบายกิจกรรมมหาลัยมันละเลยไม่ได้ครับเพราะมันติดคำว่าหน้าที่อยู่ ครูดนตรีในความของผมมันเรียนยากมากเลยครับ มันเหนื่อย มันท้อ แต่คนรอบข้างผม คณะ กลับมองว่าเรียนยังไงก็จบสบายๆเรียนดนตรี ไม่เคยเห็นถึงความสำคัญ เลย เพื่อนผมหายไปปีละคนสองคน เพราะไม่ไหวที่จะเรียน เดือนนี้เวลาแห่งซ้อมถึงตี2 กลับมาอีกแล้วครับ. เหนื่อยเหนื่อยจริงๆ
ทุกคนลองเป็นผมดูนะครับ