สมัยก่อนยังไม่มี “นิติวิทยาศาสตร์” เขาใช้อะไรพิสูจน์ผู้กระทำผิดครับ

นอกจากคำรับสารภาพ กับพยานบุคคล, พยานหลักฐานเท่าที่วิทยาการสมัยนั้นจะมี
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ถ้าในสมัยโบราณ เอาแค่รัตนโกสินทร์ เมื่อสองฝ่ายกล่าวหากันและกันให้ฟังความสองฝ่ายไต่สวน จากนั้นสาบาน
สองฝ่ายยอมสาบาน ลุยไฟหรือดำน้ำ ถ้าสั่งลุยไฟ ฝ่ายไหนฝ่าเท้าพองฝ่ายนั้นผิด ดำน้ำฝ่ายไหนทะลึ่งพรวดก่อนมีอาการโหวกเหวกวิปลาสคนนั้นผิด
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
เอ่อ ... เท่าที่นึกได้
นอกจากคำรับสารภาพ  (ซึ่งอาจได้มาจากการทรมานผู้ต้องหา)

ประจักษ์พยาน / พยานแวดล้อมต่างๆแล้ว  

ส่วนสำคัญน่าจะมาจาก ไหวพริบ ปฏิภาณของผู้พิพากษาค่ะ

เช่น
๑. มีหญิงสองคน ต่างก็อ้างว่า เป็นแม่ของเด็กทารกคนนี้
ท่านตัดสินว่า ให้ทั้งคู่ดึงทารกแย่งกัน ใครชนะได้เด็กไป
ปรากฎว่า พอเริ่มดึงเด็กเจ็บจึงร้องไห้จ้า
มารดาที่แท้จริงรีบปล่อยเพราะกลัวลูกเจ็บ   เท่านี้ท่านก็ตัดสินได้ตามความเป็นจริง ด้วยความเป็นธรรม

๒. มีหญิงซึ่งรูปร่างบึกบึน เป็นนักมวยปล้ำหญิง ไปฟ้องว่า ถูกฝ่ายชายข่มขืน
ฝ่ายชายมีรูปร่างเล็กนิดเดียว

ท่านจึงใช้อุบาย บอกให้ฝ่ายชายปลุกปล้ำฝ่ายหญิง (ต่อหน้าท่าน)
ฝ่ายชายก็ทำจริงๆ พอเข้าไปใกล้ ไปกอดด้านหลัง ฝ่ายหญิงจับทุ่มเลย

ความจริงจึงปรากฏว่า หญิง ชายเป็นแฟนกัน แต่ชายเจ้าชู้ไปมีกิ๊ก
หญิงโกรธจึงมาฟ้องให้เอาผิดชายข้อหาข่มขืน

(สองเรื่องนี้เราอ่านผ่านตามานานมากแล้วจึงจำแหล่งที่มาไม่ได้ค่ะ)

๓. ให้หวังเฉา หม่าฮั่น จางหลง จ้าวหู่ และ จั่นเจา ไปสืบเสาะหาพยานหลักฐานเพิ่มเติม จนปราศจากข้อสงสัยค่ะ

อ้างอิงจาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่