ความรู้สึกที่เรามีให้สามีไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ :(

เริ่มเรื่องนะคะ จากกระทู้ก่อนๆที่เราเคยตั้งเราไว้ คือเรามีแฟน และตอนนี้เรากำลังต้งท้องได้ 8 เดือนครึ่งค่ะ จะครบ 9 เดือนแล้ว คือเรามีปัญหาหนักใจมากค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่ออาทิตย์ 2 อาทิตย์ก่อน เรามีปัญหากับแฟนค่ะ พ่อแม่เราไม่พอใจที่แฟนเราไม่ยอมพาเราไปจดทะเบียนสมรส เค้าเอ้อระเหยมาก รู้ว่าท้องตั้งแต่ 3-4 เดือนค่ะ จนตอนนี้เราก็ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันเลย พ่อกับแม่เราไม่พอใจมากค่ะ เพราะด้วยความที่เค้าเป็นทหาร พ่อกับแม่อยากให้เค้าจดทะเบียนสมรส เพื่อที่ว่าจะได้เบิกค่าใช้จ่ายต่างๆทั้งฝากท้อง ทั้งเรื่องคลอดบลาๆ แต่เค้ายังไม่พาไปปจดค่ะ ทั้งๆที่เค้ามีโอกาสหลายรอบมาก แต่เค้าไม่พาไปจดค่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่เตือนเค้านะคะ แต่พอเราถามว่า เมื่อไหร่จะพาไปจด เนี้ยมีโอกาสแล้ว จะไปจดกันมั้ย เพราะว่าพ่อกับแม่เราถามมาตลอดๆเลยค่ะว่าจดรึยัง อะไรรึยัง ตั้งแต่รู้ว่าท้อง พ่อแม่เราาให้เงินเราไปฝากท้องตลอดเลยค่ะ เค้าเคยออกให้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น พอเราคุยเรื่องจะไปจดทะเบียนกัน เค้าก็ถามว่า ตกลงพ่อกับแม่ให้จดหรือเราอยากจดเอง ไม่ก็ ถ้าเราอยากจดอ่ะจดให้ได้ แต่ถ้าเลิกกันพี่ต้องเสียเวลามาเซ็นใบหย่าอีกหรอ คือแบบ เราเปป็นครอบครัวกันแล้ว แต่เค้าคิดไปถึงเซ็นใบหย่าเลยค่ะ เราก็เสียใจ เราเลยตัดสินใจกลับบ้านที่ตจว.ค่ะ (ก่อนหน้านี้เราอยู่บ้านแฟนที่กรุงเทพแต่เค้าทำงานอยู่ชลบุรีค่ะ) พอเรากลับมาอยู่ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ที่บ้านเค้าก็ไลน์มาตาม มาถามค่ะว่าเมื่อไหร่จะกลับ กลับวันไหน อะไรบ้าง เพราะเราบอกกับที่บ้านเค้าแค่ว่า เราจะขอกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดแค่นั้นค่ะ จนเราคุยกับพ่อแม่เรา เค้าก็อ่ะ โอเค ให้เรากลับเพราะแฟนเราบอกวว่าจะพาเราไปจดทะเบียน เค้าลางานมาวันจันทร์ พอเรากลับไปวันอาทิตย์ นั่งรถไฟกลับกรุงเทพ พอกลับมา เราดันกลับรู้สึกแปลกๆ เหมือนว่ามันต้องมีอะไรซักอย่าง แต่เราก็ไม่ได้เอะใจค่ะ จนเราถึงบ้านประมาณทุ่มกว่าๆ เราก็โทรหาแฟนตอน 2 ทุ่มครึ่งว่า อยู่ไหนแล้วเพราะเค้าออกจากชลบุรีมาซักพักแล้ว แต่เค้ากลับบอกว่า ยังไม่ได้ออก เพิ่งเก็บของเสร็จ เราก็หงุดหงิดค่ะ บอกว่าออกแล้วแต่ไม่ถึงซักที แต่ตอนเค้าเปิดเฟสเล่น ในเฟสมันจะขึ้นตำแหน่งที่เล่นเฟสตอนนั้น เราดู เค้าอยู่ในกรุงเทพแล้วค่ะ แถวๆพระโขนง เราก็ อ่ะ ไม่พูดความจริง เราก็ไม่ได้พูดอะไร เงียบไว้เราเลยลองโทรไปตอน 3 ทุ่มครึ่ง เค้าบอกเค้าถึงหน้าวัดหนึ่งแถวดอนเมือง ซึ่งใกล้บ้านแล้วค่ะ แล้วเราถามว่า ใช้เวลา 1 ชม.จากชล.ถึงกรุงเทพเลยหรอ เค้าก็บอก ก็ใช่ ทำไม คือเราก็หงุดหงิด เนอะ แล้วเค้าก็บอกเดี๋ยวกลับๆ รอเพื่อน เพื่อนข้างบ้านเค้าจะขอกลับด้วย เราก็รอ รอ รอ สรุป เราทักเพื่อนเค้าไป เค้าบอกว่าไปกินเบียร์กันจ้าาาา เราโทรหาแฟนไม่รับ ไลน์ไปไม่ตอบ คอลไปก็ไม่รับ คือแบบ เราก็หงุดหงิดมาก สรุปเรารอเค้ากลับมาบ้านตอนตี 1 โมโหก็โมโห ง่วงก็ง่วง เราเลยไม่คุยกับเค้าเลยค่ะ เค้าก็มาขอโทษ มานอนกอด บลาๆ เราก็ อ่ะ โอเค หายโกรธ วันรุ่งขึ้น เราให้เค้าตื่อนเพราะว่าเราจะต้องให้เค้าพาไปทำเรื่องย้ายสิทธิ์บัตรทอง เค้าก็ไม่ยอมตื่นคะ ตื่นมากินข้าวแล้วก็ลงไปนอนต่อ เราก็อยากทำอะไรให้มันเสร็จไวๆ ไหนจะทำเรื่องย้ายสิทธิ์บัตรทอง ไหนจะต้องไปจดทะเบียนอีก สรุปเค้าตื่นบ่ายโมงครึ่งคะ เราโทรไปเช็คเพราะเราต้องไปย้ายที่สำนักงานเขตหลักสี่ แต่ที่สำนักงานบอกจะปิดตอนบ่าย 2 คือเราทำอะไรไม่ทันเลยค่ะ แล้วพอทำอะไรไม่ทัน เราก็หงุดหงิด ร้อนก็ร้อน อารมณ์คนท้องหน่ะค่ะ แล้วแบบ มันช้าจริงๆ เราหงุดหงิดมากกกกกกกก เค้าก็ไถ่โทษเราโดยการพาไปกินนั่นกินนี่ให้เราใจเย็นทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีค่ะเช้ามันรุ่งขึ้น เค้าตื่นตี 5 เพื่อขับรถกลับไปทำงานต่อคะ สรุปเราไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็หลับไป เราสะดุ้งตื่นมาตอนเที่ยงๆคะ ไม่รู้ทำไม อยู่ๆเราก็นึกเอะใจว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ ปปกติถ้าเค้าถึงที่ทำงานแล้วเค้าจะต้องทักมา แต่จนเที่ยงแล้วเค้าก็ไม่ทักมา เลยเข้าเฟสเค้าดู ผลปรากฏว่า เราไปเจอแชทแฟนเก่าเค้าคะ ที่คุยกัน เราเข้าไปอ่าน มีแค่ 2 บรรทัด แต่จับใจความได้ว่า แฟนเก่าเค้าชวนเค้าไปเที่ยว ไปร้านเหล้าค่ะ แล้วแฟนเราตอบเค้าว่า ค่อยว่ากัน แล้วเค้าก็ลบแชทเลยค่ะ เราเสียใจมากเพราะเราไม่ไว้ใจผญ.คนนี้จริงๆ เค้าเคยมาด่าเรา ว่าเราทั้งที่เรายังไม่ได้ทำอะไรผิด เค้ามาหาว่าเราไปปแย่งแฟนเค้ามาทั้งที่ก่อนที่แฟนเราจะมาคบกับเรา เค้ามีแฟนไปก่อนหน้าเราแล้วนนึง ซึ่งอันนี้เรารู้อยู่ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเค้าไปรับรู้ข้อมูลมายังไง เราไม่ชอบผญ.คนนี้มากๆค่ะ เคยบอกแฟนให้เลิกยุ่งเลิกคุย บล็อได้บล็อค เค้าบอกเค้าไม่ทำค่ะ เค้าบอกว่าไม่ได้คิดอะไร เปป็นเพื่อนกันได้ สังคมของเค้า เราก็ไม่พอใจมาตลอดค่ะ แต่เราก็พยายามอยู่เฉยๆของเราค่ะ คือเราไม่พอใจจริงๆ เราเลยทักไลน์แฟนเราไป ว่าเราเห็นที่คุยกันนะ เลิกคุยไม่ได้รึไง เค้าก็ด่าเราค่ะ บอกว่าเรางี่เง่า เอาแต่ใจ ไม่ต้องมาวุ่นวายกับเค้าแล้วก็แฟนเก่าเค้าค่ะ เราร้องไห้หนักมากค่ะ เค้าเลือกที่จะปกป้องแฟนเก่าเค้า แต่ไม่แคร์ความรู้สึกเรากับลูก แล้วพอผญ.คนนั้นเฟสตอบมา เค้าบอกว่า ค่อยคยกันนะ เมียงี่เง่า ผญ.คนนั้นก็บอก ไม่เป็นไรๆ เข้าใจ บลาๆ เราเลยตอบไปในเฟสแฟนเราว่า ถ้าเข้าใจ รู้ว่าเราไม่สบายใจ แล้วยังจะทักจะชวนไปเที่ยวด้วยกันอีกทำไม เลิกกันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ไปสิ จะมายุ่งวุ่นวายกันอีกทำไม เค้าก็ลบแชทที่เราพิมพ์ไปค่ะ แล้วก็ขอโทษขอโพยผญ.คนนั้น แต่ด่าเราในไลน์อยู่เรื่อยๆ ผญ.คนนั้นเค้าก็ตอบประมาณว่า ก็แค่คุยกัน จะเป็นอะไรไป แต่ก่อนก็ชวนไปไหนมาไหนแบบนี้อยู่แล้วก่อนที่เค้าจะคบกับเรา แล้งเค้าก็ทิ้งท้ายไว้ว่า ถ้าหวงนักก็ดูแลกันให้ "ดีดี" ละกัน เราก็เลยตอบไปปว่าอ๋อไม่เป็นไรค่ะ ดูแลดีอยู่แล้ว ดีทั้ง"ผัว" ดีทั้ง "ลูก" เลยค่ะ เค้าก็แบบ เงียบไปปซักพักมั้งคะ แฟนเราก็ด่าเราไปในไลน์ ในเฟสเราก็ตอบกลับผญ.คนนั้นไปเรื่อยๆ แล้วจนสุดท้าย เค้าบอกว่าจะเอาใช่มั้ย (ผญ.คนนั้นเปป็นคนพูดนะคะ) เราเลยบอกว่า ไม่ค่ะ ไม่อยากคุยกับพวกที่ชอบชวนผัวชาวบ้านออกไปกินเหล้ากินเบียร์ เค้าก็บอก น้องจะเปิดศึกกับพี่ใช่มั้ย เราเลยบอกว่า อ๋อไม่อ่ะค่ะ เสียเวลา ไม่อยากคุยกับพวกที่ชอบยุ่งกับผัวชาวบ้าน แฟนเราคงจะโมโหมากค่ะ เค้าเลยลบเฟสเราออกจากเฟสเค้า มันทำให้เรายิ่งโมโหเข้าไปอีก เราปี๊ดแตกมากค่ะ เราก็ว่าเค้าว่าทำไมทำแบบนี้ เค้าบอกเค้าทนไม่ไหว เค้าบอกว่าเราไปทำกริยาต่ำๆในเฟสเค้า เค้าพูดให้เราเป็นคนผิดทั้งหมดเลยค่ะ เราก็เลยตอบไปว่า เออ เลือกที่จะลบเฟสเรามากกว่าตัวปัญหาก็รู้แล้วว่าเค้าเลือกที่จะแคร์คนอื่นมากกว่าครอบครัวเค้า เค้าตอบมาว่าถ้าไม่ให้เกียรติพี่ก็ให้เกียรติคนอื่นบ้าง เราอยากรู้ค่ะ ว่าการที่เค้าทำแบบนี้กับเรา เค้าให้เกียรติเราด้วยหรอค่ะ เค้าให้เหตุผลว่าเค้าไม่อยากให้เราเห็นเพราะกลัวเราจะไม่สบายใจ แต่คือเค้ากลับมาทีไร เค้าไม่เคยจะถึงบ้านก่อนเลยค่ะ เค้าจะต้องแวะไปกินเหล้าก่อนบ้าง แวะไปนั่นไปนี่ก่อนตลอดเลยค่ะ แล้วเราทำได้แค่รออยู่บ้านเฉยๆทำอะไรก็ไม่ได้ แบบเราเองก็น้อยใจนะคะ เราอุ้มท้องอยู่บ้าน วันๆทำแต่งานบ้าน เงินเค้าก็ไม่เคยส่งให้ใช้ อาศัยพ่อกับแม่ตลอด ไม่ก็รายได้จากขายของออนไลน์ของเราเอง กำไลก็ไม่ได้มาก ค่าใช้จ่ายค่าฝากท้องต่างๆนานา เราก็เป็นคนออก พ่อแม่เราอีก บางครั้งเรามีเงินไว้ติดบัญชีเพื่อไว้กินไว้ใช้ เค้าก็ชอบมาขอบอกไม่มีตังเติมน้ำมันกลับบ้านบ้าง ไม่มีตังกินข้าวบ้าง ไม่มีตังค่าทางด่วนบ้าง เราก็โอนให้เค้าตลอดนะคะ ข้าวของเครื่องใช้ของลูก เราก็เป็นคนซื้อเองทุกอย่าง เค้าบอกเค้าอยากได้รถกะบะ เราเองก็เห็นว่ามันจำเป็นในอนาคต เราก็เก็บเงินดาวน์รถให้เค้า ทั้งหมด เค้าไม่ได้ออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย เค้าอยากได้เสื้อผ้า กระเป๋า อยากได้นั่นได้นี่ เราหาให้เค้าหมดทุกอย่าง เราดูเหมือนโง่มากๆเลยค่ะ แต่เราก็ต้องทน เพราะไม่อยากให้ลูกเกิดมาไม่มีพ่อ เราอยากให้ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวที่อบอุ่น แต่พอเจอเหตุการณ์นี้ วันนั้นเราตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นของเรา หรือของลูก ทุกๆอย่างกลับต่างจังหวัดในวันนั้นเลยค่ะ น้องสาวเค้าก็ปลอบเราค่ะ คือทุกคนที่บ้านเค้าเข้าใจเรามากๆเลยค่ะ แต่เราทะเลาะกันแบบนี้ เรารู้สึกว่าเราอยู่กับเค้าไม่ไหวเลยค่ะ เค้าไม่ให้เกียรติเราเลยค่ะ ด่าเราขึ้นกูใส่เรา ด่าเราหยาบๆเสียๆหายๆทั้งที่เราไม่คิดจะพูดใส่เค้าเลยค่ะ เพราะเราถือว่าถ้าเราทำแบบนั้นถือว่าไม่ให้เกียรติเค้า และด้วยความที่เค้าอายุมากกว่าเราด้วย เลยไม่กล้าพูดค่ะ เรากลับบ้านในคืนนั้น เรานั่งรถไฟร้องไห้ตลอดทั้งทางเลยค่ะนอนไม่หลับลืมกินข้าวด้วย นั่งรถไฟตั้งแต่ 2 ทุ่มถึงตจว.ตี 4 ค่ะ ร้องไห้ทั้งทาง ปวดหัวมาก พอถึงบ้าน พ่อกับแม่ก็พูดถึงเค้าเราก็ไม่อยากพูดอะไรถึงเค้าเราเลยไม่ตอบท่านไปค่ะ แต่พ่อกับแม่เราถามเราทุกวัน พูดถึงเค้าทุกวัน จนเราทนไม่ไหว เราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ มันรู้สึกแย่จริงๆ คือตั้งแต่เรากลับบ้านมา ไม่มีโทรตาม ไม่มีมาง้อ ไม่มีสำนึกผิด ไม่มีแม้แต่ข้อความเลยค่ะ แต่เมื่อวันที่ 23 ที่านมา เราไปฝากท้องที่รพ.แถวบ้าน คุณหมอต้องการให้เรากรอกประวัติของสามั้งหมด เราเลยต้องทักเค้าไปเพราะจำเป็นจริงๆ พอเหมือนจะดีขึ้น เค้าก็พูดถึงเรื่องที่เราทำวันนั้นแล้วก็ยังด่าเราอยู่ค่ะ ด่าแบบ โทรมาด่าบ้าง ไลนมาด่าด้วย บอกเค้าไม่อยากรับผิดชอบเราและลูกแล้วค่ะ เค้าไม่อยากอยู่กับเราแล้ว เค้าบอกว่าเราไม่ให้เกียรติเค้า เราไม่เห็นแก่หน้าเค้า เค้าต้องไปนั่งขอโทษแฟนเก่าเค้ากับเรื่องที่เราทำเอาไว้แต่ไม่มีคำว่าขอโทษเราออกมาจากปากเค้าเลยค่ะ เค้าเอาแต่ด่า เอาแต่โทษเราว่าเราผิดมากมาย เอาแต่ว่าเรา ด่าเรา ขึ้นกูใส่เรา เราร้องไห้หนักมากค่ะ คือเราเสียใจมากจริงๆ และแล้วก็เงียบไปป เราเลือกที่จะไม่ตอบ ไม่คุย ไม่พูดถึงเรื่องนี้ จากวันนั้นเค้าเองก็ทักมาค่ะ ทักมาคุย ถามว่ากินข้าวบ้างมั้ย กินยาบ้างรึป่าว แต่ที่เรารู้สึกไม่เหมือนเดิมคือ เค้าไม่โทรหา ชอบหายไปนานๆ ไม่ค่อยได้คุยกันบ้าง คุยกันน้อยลงขึ้นทุกวัน หลังๆมาเริ่มวิดีโอคอลมาหา โทรมาปลุกตอนเช้า คุยกันคำสองคำก็หายไป 2-3 ชม.มาตอบที แต่เราก็ยังเห็นเค้าออนเฟส แชร์เฟสตลอด เราเริ่มรู้สึกไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ มันรู้สึกแปลกๆ ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเลยค่ะ เค้าเองก็แค่เหมือนโทรมาตามหน้าที่ ไม่ได้อยากให้เราากลับไป ไม่คิดจะทำอะไร เราเองก็เหมือนคุยไปวันๆ ใจก็อยากกลับไปคลอดที่กรุงเทพ เพราะมันสะดวกกว่า แต่ก็ ไม่รู้สิคะ ใจเรามันก็เจ็บ ถามว่ารักเค้ามั้ย รักค่ะ รักมาตลอด แต่เราเองเราก็รักลูกเราด้วย เราไปอยู่กับเค้าเรามีความสุขนะคะ แต่เวลาที่เค้าทำอะไรลับหลังเรา เราเริ่มรู้สึกว่าเราทนมากกว่าี่จะอยากอยู่ จะตัดใจก็ไม่ขาด เพราะเราเองก็ห่วงลูก อยากให้ลูกมีพ่อ แต่ตัวเราเอง เราก็แย่ ท้องมามีแต่น้ำหนักลด ลูกก็ตัวเล็ก หมอบอกว่าอาจจะคลอดก่อนกำหนด เครียดเราก็เครียดค่ะ เราเริ่มรู้สึกไม่เหมือนเดิมมาซักพักแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเค้าแคร์คนรอบตัวเค้ามากกว่าเรากับลูกค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ เค้าเป็นคนที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดเลยซักครั้ง ด่าเรา ไม่ให้เกียรติเรา ว่าเรางั้นงี้ เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีค่ะ อยู่เพื่อลูกหรือพยายามทำทุกอย่างอดทนเพื่อให้มันเป็นครอบครัวดีค่ะ
ปล.ยาวไปหน่อยนะคะ แต่อยากได้คำแนะนำจริงๆค่ะ