ถ้าเป็นแบบนี้หนูจะทำยังไงให้ตัวเองดีขึ้นดีค่ะ😢

ครอบครัวหนูเป็นคนตลกแต่ก็เป็นคนที่เครียดกันง่ายมากๆ แม่เป็นคนที่ชอบใช้คำพูดว่าเลี้ยงมาโตได้แบบนี้ก็เพราะกูเวลาที่ไม่พอใจหรือลูกไม่ใส่ใจในคำพูดของตัวเองและก็ไม่ค่อยจะรับฟังคนอื่นส่วนพ่อก็จะออกแนวนิ่งๆเฉยๆแต่เวลาที่เข้าไปพูดกับพ่อว่าโรงเรียนต้องออกค่านู่ค่านี่พ่อกับแม่ก็จะแบบออกอะไรอีก ไรสาระ เสียแต่เงิน บางครั้งเราขอไปทำรายงานไปทำงานบ้านเพื่อนเขาก็จะพากันบอกว่าทำบ้านตัวเองไปสิ รายงานอะไรไรสาระ หาเรื่องออกจากบ้านไปทำจริงหรือป่าว บ้างคนอาจจะมองว่าเรื่องเล็กน้อยแต่ถ้ามาอยู่ในจุดของเราคุณจะไม่พูดแบบนี้เลย  อย่างที่บอกบ้านเราเป็นคนตลกแต่ด้วยเรื่องที่เราเจอมันทำให้เรารู้สึกว่าบ้างครั้งที่เรายิ้มเราหัวเราะกับพ่อแม่เราไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริง เรารู้สึกผิดรู้สึกเสียใจมาก เราไม่ใช่เด็กเรียนเก่งเราเลยหวังที่จะทำคะแนนเก็บออกมาให้ดีแต่พ่อกับแม่ก็ใช้คำพูดที่มันทำให้เราบันทอนจิตใจมันเหมือนเรากำลังสร้างตึกสูงๆแล้วคนรอบข้างเราพยายามที่จะทำลายมันลงมา ทุกวันนี้เรากลายเป็นคนที่อยากอยู่เงียบๆไปเลย เพราะไม่ว่าจะทำอะไรเราก็ดูผิดไปหมด เราจะพูดอะไรทุกอย่างก็ไม่ได้เพราะเราเป็นลูกคนสุดท้องเป็นคนเดียวในบ้านที่เรียนหนังสืออยู่ไม่ได้ทำงานมีรายรับเรามีหน้าที่แค่เรียน พ่อกับแม่มักจะบอกว่าตั้งใจเรียนก็พอแต่พอเราตั้งใจเรียนพ่อกับแม่ก็มักจะทำให้เรารู้สึกว่าตกลงการที่เราตั้งใจเรียนมันถูกหรออยากให้เราเรียนจริงๆหรือป่าว  ทุกอย่างมันทำให้เราไม่รู้ว่าตอนไหนเวลาไหนควรทำยังไงกับพ่อแม่ดีหรือจะอยู่เงียบๆไม่ต้องพูดอะไรดี เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัวมันเลยทำให้เรารู้เสียใจแล้วน้อยใจมากๆเลย😢