มีใครเคยคิดอยากฆ่าตัวตายเพราะเครียดมากๆ แต่บอกใครไม่ได้มั้ย

หลายครั้งที่คิดแต่นึกถึงหน้าพ่อแม่ แต่นึกถึงหน้าเขาเราก็เจ็บ พ่อกับแม่ยังไม่เข้าใจเราเลยแล้วใครจะมาเข้าใจเรา
เหนื่อยนะ เครียดนะ ท้อแท้นะ หลายๆเรื่องรวมๆกัน
อยากจะหนีไปจากโลกๆนี้  อยากปรึกษา อยากเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้  อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ได้  ทั้งพ่อแม่ยังเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น  ลูกเขาทำไมดีอย่างนู้นอย่างนี้ ทำไมลูกกุเป็นแบบนี้ ตลอดเวลาเราเจอเรื่องมามากมายแต่พยายามทำตัวไม่ให้เศร้าไม่ให้ใครรู้ว่าเราเครียด ยิ้ม หัวเราะ สนุกสนาน แต่ในทางกลับกัน พออยู่คนเดียวเรื่องนู้นเรื่องนี้เข้ามาเราก็นั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว บางครั้งก็เคยพูดแบบปรึกษาคนอื่นบางเหมือนจะเข้าใจเรานะแต่ไม่เลย
เราเหนื่อยเราท้อมาตลอด เราต้องเจอกับปัญหาที่มันเยอะแยะมากมายคนเดียวหาทางออกคนเดียว
เวลาเราเจอรึเครียด รึเจอสถานะการที่แย่ ทะเลาะกับใครก็ตามเราจะเงียบเพราะคิดว่าถึงพูดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อธิบายไปก็จะทำแต่ให้แย่ลง