เสียดายจริงๆ ครับ สำหรับบุพเพสันนิวาส EP.10 ที่เพิ่งได้ดูจบไป ในความรู้สึกของผม คือละครที่น่าเบื่อ สายดายของ เป็นละครแบบที่ทำให้ผมเลิกดูละครไทยไป 10 ปี
ที่ว่าเสียดายของคือ ดาราแสดงดีมาก แต่บทป่วยแบบนี้ ดาราดีแค่ไหนก็ตายหมด
และที่เสียดายมากๆ คือ ดำเนินเรื่องมาดีๆ ได้ตั้ง 9 ตอน (ยกเว้นช่วงที่แม่หญิงเข่าอ่อน ล้ม 4 ครั้งรวดใน EP เดียว) มาตายใน EP.10 นี้แบบตายอย่างสงบ ศพเป็นสีเขียวแก่เลยทีเดียว
ก็เข้าใจอยู่ครับ ว่าการทำให้พีคทุกตอนนั้นเป็นไปไม่ได้ และก็ไม่ได้หวังว่าตอนนี้จะพีค เพราะ EP.9 ทำไว้ดีมากแล้ว ขอแค่ EP.10 นี้ ดำเนินเรื่องสบายๆ ให้คนดูได้พัก ได้หัวเราะ ได้ผ่อนคลาย ไม่ต้องมีจุดพีคอะไรก็ได้ แค่ได้ลุ้นได้ขบคิดกับการบุกเผาคลังสินค้า และมากระชุ่มกระชวยกับการเตรียมงานหมั้นของเกศสุรางค์ก็มีความสุขมากหลายแล้ว (ตามนิยายจะเป็นงานหมั้นตามที่ท่านออกญาโหราลั่นวาจาไว้)
ไม่เห็นต้องมีผีการะเกด ไม่เห็นต้องมีคิดถึงขุนเรือง (ในบทนิยายคุณรอมแพงก็ไม่มี) เอาแค่รักษาโทนเรื่องให้คลี่คลายไปทางเดียวเป็นธรรมชาติอย่างที่ทำมาได้ดีใน 9 ตอนที่ผ่านมาก็พอ ไม่ใช่กระโดดไปกระโดดมา น้ำเน่าไปน้ำเน่ามา งอนไปงอนมาแบบไร้ที่มาที่ไป หาสาระและความคืบหน้าใดๆ ของเรื่องราวไม่ได้แบบนี้
ดูหนังดูละครมาตั้งแต่เด็กจนป่านนี้ 49 ขวบ ไม่เคยเขียนชมหรือเขียนตำหนิละครเรื่องไหนมาก่อน (เคยเขียนชมภาพยนต์ โหมโรง เรื่องเดียว) นี่เป็นครั้งแรก ขอชื่นชมว่า 9 ตอนที่ผ่านมา เป็นการรับชมละครไทยที่ดีที่สุดในชีวิต ได้รับความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ได้ร้องไห้ ได้รับความรู้สึกเต็มอิ่ม จากการเล่าเรื่องของผู้เขียนบทชั้นยอด ผู้กำกับชั้นเยี่ยม และนักแสดงขั้นเทพ ภายใต้การนำของนายทุนใจกล้า กล้าคิดใหม่ทำใหม่ในวงการละครไทย จึงรู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่งเมื่อเห็นตอนที่ 10 กลับกลายเป็นได้รับชมละครน่าเบื่อแบบที่เลือกว่าจะไม่ดูมาตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา
ผมมีเพื่อนเป็นนักเขียนบทละครสองคน ได้เคยถามเขาว่า ทำไมบทละครไทยถึงแย่อย่างนี้ ทั้งที่ดาราแสดงดีมากเทียบเท่าหลายประเทศไปตั้งนานแล้ว คำตอบที่ได้รับมาตลอดก็คือ นายทุนไม่ยอมรับบทที่เขาเขียนดีๆ ต้องเขียนให้มันน้ำเน่า ตบตีไปมา หรืองอนไปงอนมาไร้เหตุผล นายทุนถึงจะยอมให้ผ่าน เพราะนายทุนเขาเชื่อว่า จะทำให้คนดูส่วนใหญ่ชอบ และทำให้ขายโฆษณาได้ เรตติ้งได้
หากสาเหตุของบทแย่ๆ การกำกับการแสดงแย่ๆ มาจากเรื่องนี้จริง ผมขออนุญาตชักจูงนายทุนสร้างละครทั้งหลายได้ไหมครับ ว่าการตั้งเป้าให้ "คนดูส่วนใหญ่" เกิดความชอบใจด้วย "น้ำเน่า" นั้น เป็นการตั้งเป้าที่ผิด ลองดูตัวอย่างละครเรื่องบุพเพสันนิวาส EP.1 ถึง EP.9 ที่อยู่ในมือท่านเองได้เลย ว่าการไม่ต้องมีตัวร้าย (อย่างผีการะเกด) มาทำอะไรน้ำเน่า ก็สามารถทำให้ "คนดูส่วนใหญ่" ชื่นชอบได้ เรตติ้งได้ โฆษณาได้ หุ้นขึ้นได้
ขอให้กำลังใจผู้ตัดต่อ EP.11, 12 ไปจนถึง EP สุดท้าย ว่าโปรดทำงานของท่านให้ดีที่สุด ผมไม่ตำหนิท่านเลย แต่ขอส่งคำตำหนิไปยังนายใหญ่ของท่าน ที่ควบคุมทิศทางควบคุมคุณภาพสินค้า ไปผิดทิศผิดทางแบบนี้
ขอชื่นชม อ.ศัลยา ว่าท่านเขียนบท EP.9 ได้ผลงานระดับมาสเตอร์พีซจริงๆ (โดยเฉพาะส่วนที่ไม่มีในบทนิยาย เช่น ฉากพระนารายณ์กับท่านโกษา และฉากพระนารายณ์กับพระเพทราชา) ส่วน EP.10 กับบทละครน้ำเน่าธรรมดา ผมเชื่อว่าเป็นคนอื่นเขียนตามใบสั่งนายทุน ไม่ใช่ อ.ศัลยาเขียน (ลำเอียงเข้าข้างสุดๆ ครับ ยอมรับ)
ด้วยความรัก ด้วยความเสียดาย และด้วยความหวังครับ
==ละครดีชมคนเขียนบท ผู้กำกับ และนายทุน ละครไม่ดีขอตำหนิคนเขียนบท ผู้กำกับ และนายทุน==
ที่ว่าเสียดายของคือ ดาราแสดงดีมาก แต่บทป่วยแบบนี้ ดาราดีแค่ไหนก็ตายหมด
และที่เสียดายมากๆ คือ ดำเนินเรื่องมาดีๆ ได้ตั้ง 9 ตอน (ยกเว้นช่วงที่แม่หญิงเข่าอ่อน ล้ม 4 ครั้งรวดใน EP เดียว) มาตายใน EP.10 นี้แบบตายอย่างสงบ ศพเป็นสีเขียวแก่เลยทีเดียว
ก็เข้าใจอยู่ครับ ว่าการทำให้พีคทุกตอนนั้นเป็นไปไม่ได้ และก็ไม่ได้หวังว่าตอนนี้จะพีค เพราะ EP.9 ทำไว้ดีมากแล้ว ขอแค่ EP.10 นี้ ดำเนินเรื่องสบายๆ ให้คนดูได้พัก ได้หัวเราะ ได้ผ่อนคลาย ไม่ต้องมีจุดพีคอะไรก็ได้ แค่ได้ลุ้นได้ขบคิดกับการบุกเผาคลังสินค้า และมากระชุ่มกระชวยกับการเตรียมงานหมั้นของเกศสุรางค์ก็มีความสุขมากหลายแล้ว (ตามนิยายจะเป็นงานหมั้นตามที่ท่านออกญาโหราลั่นวาจาไว้)
ไม่เห็นต้องมีผีการะเกด ไม่เห็นต้องมีคิดถึงขุนเรือง (ในบทนิยายคุณรอมแพงก็ไม่มี) เอาแค่รักษาโทนเรื่องให้คลี่คลายไปทางเดียวเป็นธรรมชาติอย่างที่ทำมาได้ดีใน 9 ตอนที่ผ่านมาก็พอ ไม่ใช่กระโดดไปกระโดดมา น้ำเน่าไปน้ำเน่ามา งอนไปงอนมาแบบไร้ที่มาที่ไป หาสาระและความคืบหน้าใดๆ ของเรื่องราวไม่ได้แบบนี้
ดูหนังดูละครมาตั้งแต่เด็กจนป่านนี้ 49 ขวบ ไม่เคยเขียนชมหรือเขียนตำหนิละครเรื่องไหนมาก่อน (เคยเขียนชมภาพยนต์ โหมโรง เรื่องเดียว) นี่เป็นครั้งแรก ขอชื่นชมว่า 9 ตอนที่ผ่านมา เป็นการรับชมละครไทยที่ดีที่สุดในชีวิต ได้รับความสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ได้ร้องไห้ ได้รับความรู้สึกเต็มอิ่ม จากการเล่าเรื่องของผู้เขียนบทชั้นยอด ผู้กำกับชั้นเยี่ยม และนักแสดงขั้นเทพ ภายใต้การนำของนายทุนใจกล้า กล้าคิดใหม่ทำใหม่ในวงการละครไทย จึงรู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่งเมื่อเห็นตอนที่ 10 กลับกลายเป็นได้รับชมละครน่าเบื่อแบบที่เลือกว่าจะไม่ดูมาตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา
ผมมีเพื่อนเป็นนักเขียนบทละครสองคน ได้เคยถามเขาว่า ทำไมบทละครไทยถึงแย่อย่างนี้ ทั้งที่ดาราแสดงดีมากเทียบเท่าหลายประเทศไปตั้งนานแล้ว คำตอบที่ได้รับมาตลอดก็คือ นายทุนไม่ยอมรับบทที่เขาเขียนดีๆ ต้องเขียนให้มันน้ำเน่า ตบตีไปมา หรืองอนไปงอนมาไร้เหตุผล นายทุนถึงจะยอมให้ผ่าน เพราะนายทุนเขาเชื่อว่า จะทำให้คนดูส่วนใหญ่ชอบ และทำให้ขายโฆษณาได้ เรตติ้งได้
หากสาเหตุของบทแย่ๆ การกำกับการแสดงแย่ๆ มาจากเรื่องนี้จริง ผมขออนุญาตชักจูงนายทุนสร้างละครทั้งหลายได้ไหมครับ ว่าการตั้งเป้าให้ "คนดูส่วนใหญ่" เกิดความชอบใจด้วย "น้ำเน่า" นั้น เป็นการตั้งเป้าที่ผิด ลองดูตัวอย่างละครเรื่องบุพเพสันนิวาส EP.1 ถึง EP.9 ที่อยู่ในมือท่านเองได้เลย ว่าการไม่ต้องมีตัวร้าย (อย่างผีการะเกด) มาทำอะไรน้ำเน่า ก็สามารถทำให้ "คนดูส่วนใหญ่" ชื่นชอบได้ เรตติ้งได้ โฆษณาได้ หุ้นขึ้นได้
ขอให้กำลังใจผู้ตัดต่อ EP.11, 12 ไปจนถึง EP สุดท้าย ว่าโปรดทำงานของท่านให้ดีที่สุด ผมไม่ตำหนิท่านเลย แต่ขอส่งคำตำหนิไปยังนายใหญ่ของท่าน ที่ควบคุมทิศทางควบคุมคุณภาพสินค้า ไปผิดทิศผิดทางแบบนี้
ขอชื่นชม อ.ศัลยา ว่าท่านเขียนบท EP.9 ได้ผลงานระดับมาสเตอร์พีซจริงๆ (โดยเฉพาะส่วนที่ไม่มีในบทนิยาย เช่น ฉากพระนารายณ์กับท่านโกษา และฉากพระนารายณ์กับพระเพทราชา) ส่วน EP.10 กับบทละครน้ำเน่าธรรมดา ผมเชื่อว่าเป็นคนอื่นเขียนตามใบสั่งนายทุน ไม่ใช่ อ.ศัลยาเขียน (ลำเอียงเข้าข้างสุดๆ ครับ ยอมรับ)
ด้วยความรัก ด้วยความเสียดาย และด้วยความหวังครับ