สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ที่เดินทางกับสายการบินนึง เป็นสายการบิน low cost ค่ะ ซึ่งไม่มีน้ำอาหารเสิร์ฟ คือถ้าจะทานก็ซื้อเอาค่ะ
ระหว่างเดินทาง เราก็รู้สึกหิวน้ำ จึงสั่งเครื่องดื่มค่ะ เครื่องดื่มก็ถูกเสิร์ฟมาพร้อมแก้วที่ใส่น้ำแข็ง เราพยายามเปิดขวดแต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออก ตอนนั้นเดินทางคนเดียว นั่งที่นั่ง B คือมีคนอื่นนั่งข้างๆอยู่ทั้งซ้ายและขวา เราคิดว่าถ้าเราพยายามออกแรงมากกว่านี้น้ำในขวดอาจกระฉอกออกมาโดนคนข้างๆได้ เพื่อเลี่ยงเหตุการณ์นั้น เราจึงหันไปถามแอร์คนที่เราซื้อน้ำด้วยว่า “ขอโทษทีนะคะ รบกวนช่วยเปิดขวดให้ได้มั้ยคะ พอดีเปิดไม่ออกค่ะ” ....
แอร์ไม่ได้พูดอะไร แต่หันหน้าไปมองเพื่อนที่เข็นรถมาด้วยกัน พร้อมเบ้ปากแรง แบบไม่แคร์ใครทั้งนั้น แล้วยื่นมือมาเอาขวดที่เรากำลังส่งให้ไป พร้อมสีหน้าที่บึ้งมากกกกกกก เปิดให้ (ด้วยความยากเหมือนกัน) และส่งคืนให้อย่างเสียไม่ได้
คือถ้าเราเปิดได้เอง โดยที่ไม่มีความเสี่ยงว่าคนข้างๆจะโดนลูกหลงจากน้ำในขวด คงไม่ไปขอให้ช่วย เราแค่คิดว่าขวดมันเปิดยากจริง แอร์เค้าต้องมีอุปกรณ์อะไรในรถเข็นบ้างที่จะพอทำให้เปิดง่ายขึ้น
ไม่เพียงแค่นั้น สิ่งที่เราขอให้แอร์คนนั้นทำ ทำให้เค้าไม่พอใจเราอย่างมาก เพราะรู้สึกได้เลยไม่ว่าจะเดินผ่านเรากี่รอบ ก็จะต้องหันมาชักสีหน้าใส่ (งง ค่ะ)
แม้กระทั่งตอนเดินออกจากเครื่อง ก็หน้าบึ้งตึงจ้องหน้า (เพื่อ????)
แต่ก็นะคะ อาจจะเป็นแค่นิสัยคน ไม่เกี่ยวกับว่าทำงานอาชีพอะไร แค่รู้สึกว่า แปลกจัง
ก็ประมาณนี้ค่ะ มาแขร์ประสบการณ์การบริการที่เจอมา
เพราะอะไรแอร์โฮสเตส (บางคน) จึงมีปฏิกริยาแบบนี้คะ?
สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ที่เดินทางกับสายการบินนึง เป็นสายการบิน low cost ค่ะ ซึ่งไม่มีน้ำอาหารเสิร์ฟ คือถ้าจะทานก็ซื้อเอาค่ะ
ระหว่างเดินทาง เราก็รู้สึกหิวน้ำ จึงสั่งเครื่องดื่มค่ะ เครื่องดื่มก็ถูกเสิร์ฟมาพร้อมแก้วที่ใส่น้ำแข็ง เราพยายามเปิดขวดแต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออก ตอนนั้นเดินทางคนเดียว นั่งที่นั่ง B คือมีคนอื่นนั่งข้างๆอยู่ทั้งซ้ายและขวา เราคิดว่าถ้าเราพยายามออกแรงมากกว่านี้น้ำในขวดอาจกระฉอกออกมาโดนคนข้างๆได้ เพื่อเลี่ยงเหตุการณ์นั้น เราจึงหันไปถามแอร์คนที่เราซื้อน้ำด้วยว่า “ขอโทษทีนะคะ รบกวนช่วยเปิดขวดให้ได้มั้ยคะ พอดีเปิดไม่ออกค่ะ” ....
แอร์ไม่ได้พูดอะไร แต่หันหน้าไปมองเพื่อนที่เข็นรถมาด้วยกัน พร้อมเบ้ปากแรง แบบไม่แคร์ใครทั้งนั้น แล้วยื่นมือมาเอาขวดที่เรากำลังส่งให้ไป พร้อมสีหน้าที่บึ้งมากกกกกกก เปิดให้ (ด้วยความยากเหมือนกัน) และส่งคืนให้อย่างเสียไม่ได้
คือถ้าเราเปิดได้เอง โดยที่ไม่มีความเสี่ยงว่าคนข้างๆจะโดนลูกหลงจากน้ำในขวด คงไม่ไปขอให้ช่วย เราแค่คิดว่าขวดมันเปิดยากจริง แอร์เค้าต้องมีอุปกรณ์อะไรในรถเข็นบ้างที่จะพอทำให้เปิดง่ายขึ้น
ไม่เพียงแค่นั้น สิ่งที่เราขอให้แอร์คนนั้นทำ ทำให้เค้าไม่พอใจเราอย่างมาก เพราะรู้สึกได้เลยไม่ว่าจะเดินผ่านเรากี่รอบ ก็จะต้องหันมาชักสีหน้าใส่ (งง ค่ะ)
แม้กระทั่งตอนเดินออกจากเครื่อง ก็หน้าบึ้งตึงจ้องหน้า (เพื่อ????)
แต่ก็นะคะ อาจจะเป็นแค่นิสัยคน ไม่เกี่ยวกับว่าทำงานอาชีพอะไร แค่รู้สึกว่า แปลกจัง
ก็ประมาณนี้ค่ะ มาแขร์ประสบการณ์การบริการที่เจอมา