วันนี้เอาประสบการณ์ของตัวเองมาเล่า (ถือเป็นการระบายก็ว่าได้)
เรามีเเฟนเป็นทอมนะคะ เราคบกันมา 1 ปื จะ 5 เดือนเเล้วคะ เราเจอปัญหานี้มาตั้งเเต่คบกันได้สักพักนึง เราทะเลาะกันมาตลอดเรื่องนี้ ทะเลาะกันทุกครั้ง บทสรุปก็คือบอกเลิกกัน เพราะอะไรหน่ะหรอคะ เราไม่เข้าใจกัน ต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง ต่างคนต่างเอาความคิดของตัวเองมาเเข่งกัน เอาชนะกันคะ ซค่งเหตุผลของเราคือ รักกันไม่จำเป็นต้องมีอะไรกันก็ได้มั้ง รักมันไม่เกี่ยวกะเอารึป่าว มีได้เเต่ก็ไม่ใช่ทุกวัน เรามีซีเรียสกับการมีอะไรกัน เเต่เราถือว่าเราไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ เเรกๆเราโอเคกันนะคะ เราคุยกันเเล้วว่า นานๆทีได้ ไม่บ่อย เเต่สรุปบทสุดท้ายเขาขอเราทุกวัน พอเราไม่ให้ก้คือทะเลาะกัน เเละหนักด้วยคะ เป็นเเบบนี้มาตลอดเวลาที่คบกัน
เเละเขาก็จะมีเหตุผลของเขาคือ ถ้ารักไม่เกี่ยวกับการมีอะไรกัน ก็ให้เขาไปมีอะไรกับคนอื่นสิ เขาจะส่วนคำพวกนี้มาตลอดการทะเลาะกัน เเรปะก้ ถ้าเขาห้ามเรากินข้าวหลายๆวันเราทนได้ไหม
เราเเค่คิดว่ามันเป็นเเค่ส่วนหนึ่งในชีวิตเเต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ เราถึงไม่โอเคมั้งคะ ปัญหานี้อยู่กับเรามาตลอด เราคิดเสมอว่า ถ้าเขาไม่มีเราเขาคงจะมีความสุขมากกว่านี้ก็ได้ เเต่เรารักเขา มันเป็นคำๆเดียวที่เรายังไม่อยากปล่อยให้เขาไปจากเรา เขาชอบบอกว่าเราทำหน้าที่เมียไม่เต้มที่ ในเรื่ิองนี้เรายอมรับคะ เเต่เรื่องอื่น โดนเฉพาะรัก เรารักเขามาก ในวันนี้เราคิดว่ามันสุดเเล้ว ทั้งเราเเละเขา เราไม่อยากเสียเขาไปนะคะ เเต่ถ้าเขาจะเลิกกับเราเพราะเรื่องนี้ เราก้คงต้องยอมรับ เพราะเราเป็นเเบบที่เขาต้องการไม่ได้ เขาจะว่าเราเสมอว่า เราชอบเอาชนะ เราไม่เข้าใจเขาเรย เราไม่เคยยอมเขา เราดูเป็นเเฟนที่เเย่มากๆในสายตาเขา ทะเลาะกันทุกครั้งเขาจะเป็นคนที่บอกเลิกเรา ไล่ให้เรากลับบ้านเราตลอด พอตอนที่ย้ายมาอยู่บ้านเรา เขาก็จะเป็นฝ่ายที่หนี ที่เเยกกลับไปบ้านเขา เราเคยขอให้เขาอย่าหนีปัญหา อย่าไล่หรือบอกเลิกเรา ถ้าไม่อยากให้เราไปจริงๆหรืออยากเลิกกับเราจริงๆ เขาก็สัญญานะคะ เเต่เขาไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง
#เราเเค่อยากรู้ว่าเพื่อนๆคิดอย่างไงบ้าง ในสิ่งที่เราเล่าในส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้น
เคยไหมทะเลาะเรื่อง 18+ จนจะเลิกกัน
เรามีเเฟนเป็นทอมนะคะ เราคบกันมา 1 ปื จะ 5 เดือนเเล้วคะ เราเจอปัญหานี้มาตั้งเเต่คบกันได้สักพักนึง เราทะเลาะกันมาตลอดเรื่องนี้ ทะเลาะกันทุกครั้ง บทสรุปก็คือบอกเลิกกัน เพราะอะไรหน่ะหรอคะ เราไม่เข้าใจกัน ต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง ต่างคนต่างเอาความคิดของตัวเองมาเเข่งกัน เอาชนะกันคะ ซค่งเหตุผลของเราคือ รักกันไม่จำเป็นต้องมีอะไรกันก็ได้มั้ง รักมันไม่เกี่ยวกะเอารึป่าว มีได้เเต่ก็ไม่ใช่ทุกวัน เรามีซีเรียสกับการมีอะไรกัน เเต่เราถือว่าเราไม่ค่อยชอบเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ เเรกๆเราโอเคกันนะคะ เราคุยกันเเล้วว่า นานๆทีได้ ไม่บ่อย เเต่สรุปบทสุดท้ายเขาขอเราทุกวัน พอเราไม่ให้ก้คือทะเลาะกัน เเละหนักด้วยคะ เป็นเเบบนี้มาตลอดเวลาที่คบกัน
เเละเขาก็จะมีเหตุผลของเขาคือ ถ้ารักไม่เกี่ยวกับการมีอะไรกัน ก็ให้เขาไปมีอะไรกับคนอื่นสิ เขาจะส่วนคำพวกนี้มาตลอดการทะเลาะกัน เเรปะก้ ถ้าเขาห้ามเรากินข้าวหลายๆวันเราทนได้ไหม
เราเเค่คิดว่ามันเป็นเเค่ส่วนหนึ่งในชีวิตเเต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ เราถึงไม่โอเคมั้งคะ ปัญหานี้อยู่กับเรามาตลอด เราคิดเสมอว่า ถ้าเขาไม่มีเราเขาคงจะมีความสุขมากกว่านี้ก็ได้ เเต่เรารักเขา มันเป็นคำๆเดียวที่เรายังไม่อยากปล่อยให้เขาไปจากเรา เขาชอบบอกว่าเราทำหน้าที่เมียไม่เต้มที่ ในเรื่ิองนี้เรายอมรับคะ เเต่เรื่องอื่น โดนเฉพาะรัก เรารักเขามาก ในวันนี้เราคิดว่ามันสุดเเล้ว ทั้งเราเเละเขา เราไม่อยากเสียเขาไปนะคะ เเต่ถ้าเขาจะเลิกกับเราเพราะเรื่องนี้ เราก้คงต้องยอมรับ เพราะเราเป็นเเบบที่เขาต้องการไม่ได้ เขาจะว่าเราเสมอว่า เราชอบเอาชนะ เราไม่เข้าใจเขาเรย เราไม่เคยยอมเขา เราดูเป็นเเฟนที่เเย่มากๆในสายตาเขา ทะเลาะกันทุกครั้งเขาจะเป็นคนที่บอกเลิกเรา ไล่ให้เรากลับบ้านเราตลอด พอตอนที่ย้ายมาอยู่บ้านเรา เขาก็จะเป็นฝ่ายที่หนี ที่เเยกกลับไปบ้านเขา เราเคยขอให้เขาอย่าหนีปัญหา อย่าไล่หรือบอกเลิกเรา ถ้าไม่อยากให้เราไปจริงๆหรืออยากเลิกกับเราจริงๆ เขาก็สัญญานะคะ เเต่เขาไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง
#เราเเค่อยากรู้ว่าเพื่อนๆคิดอย่างไงบ้าง ในสิ่งที่เราเล่าในส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้น