ทั้งๆที่รู้ว่าคุยต่อก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเค้าคิดว่าเราเป็นแค่เพื่อน แต่เรายอม ยอมคุยต่อ สถานะอะไรก็ได้ ขอแค่เค้ายังอยู่ตรงนี้ก็พอ เรารู้สึกว่าตัวเองโง่มากๆ ทำไมต้องทำร้ายความรู้สึกตัวเองไปเรื่อยๆ ยังหวังว่าเค้าจะคิดเหมือนกับเราบ้าง ทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีคะ อีกใจคืออยากลืมเค้าให้ได้ รู้อยู่แก่ใจว่าเวลาจะเยียวยาได้ แต่อยากให้เวลามันผ่านไปไวๆ ผ่านช่วงนี้ไปไวๆ ให้เราลืมเค้าและออกมาจากตรงนั้นได้ซักที
มันทรมานเนอะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเจออะไรแบบนี้ เห็นคนทั่วไปเศร้าเรื่องความรักแล้ว เคยคิดว่ามันขนาดนั้นเลยหรอ... มันขนาดนั้นจริงๆค่ะ แค่เห็นแชทเก่าๆ นึกถึงหน้าเค้าน้ำตาก็จะไหลออกมาแล้ว อยากฮีลตัวเองให้ได้ไวๆก็น่าจะดีกว่านี้
"ไม่หายไปไหนได้มั้ย" ไม่ใช่ประโยคคำถามแต่เป็นประโยคขอร้อง
ทั้งๆที่รู้ว่าคุยต่อก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเค้าคิดว่าเราเป็นแค่เพื่อน แต่เรายอม ยอมคุยต่อ สถานะอะไรก็ได้ ขอแค่เค้ายังอยู่ตรงนี้ก็พอ เรารู้สึกว่าตัวเองโง่มากๆ ทำไมต้องทำร้ายความรู้สึกตัวเองไปเรื่อยๆ ยังหวังว่าเค้าจะคิดเหมือนกับเราบ้าง ทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ดีคะ อีกใจคืออยากลืมเค้าให้ได้ รู้อยู่แก่ใจว่าเวลาจะเยียวยาได้ แต่อยากให้เวลามันผ่านไปไวๆ ผ่านช่วงนี้ไปไวๆ ให้เราลืมเค้าและออกมาจากตรงนั้นได้ซักที
มันทรมานเนอะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเจออะไรแบบนี้ เห็นคนทั่วไปเศร้าเรื่องความรักแล้ว เคยคิดว่ามันขนาดนั้นเลยหรอ... มันขนาดนั้นจริงๆค่ะ แค่เห็นแชทเก่าๆ นึกถึงหน้าเค้าน้ำตาก็จะไหลออกมาแล้ว อยากฮีลตัวเองให้ได้ไวๆก็น่าจะดีกว่านี้