สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกกระทู้แรกของเรา
เราจะมาเล่าเรื่องความรักที่ของเราที่เราคิดว่าไม่ไม่ใช่ความรัก
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับ ผช.คนหนึ่ง ได้เกือบ4 ปีแล้วปีนี้เป็นปืที่ 4 เขาโตกว่าเรา5 ปี ตอนคบกันใหม่ๆ เราเรียนมหาลัยอยู่ปี 3 ส่วนพี่เขาทำงานแล้ว
พอคบกันได้สักพักพี่เขาก็ขอย้ายมาอยู่หอด้วย บอกว่าบ้านไกลที่ทำงานเราก็สงสารเขาเดินทางเหนื่อยก็ยอมให้มาอยู่ด้วย พอมาอยู่กับเราค่าหอไม่เคยจ่ายช่วย บอกเราว่าทนหน่อยนะช่วงนี้เขาฝึกงานยังไม่มีเงินเดือน เราก็ไม่คิดไรมากเราปกติอยู่คนเดียวเราก็จ่ายอยู่แล้ว
พออยู่ไปสักพักเขาอยากได้มอเตอร์ไซร์บอกเราว่าเขาจะย้ายหน่วยงานไปอยู่อีกที่เดินทางลำบาก อยากได้มอไซร์แต่อยากซื้อเงินสด เงินเก็บเขามีประมาณ 30% ของค่ารถ เราเห็นใจเขาเราเลยให้เขายืมเงินเรา อีก 60% ของค่ารถ เขาบอกว่า1 เดือนจะหาเงินมาคืน ครบ1 เดือน เขาหามาคืนได้แค่ 50% เหลืออีก 10% เขาบอกว่าขอทยอยจ่ายเดือนละ 1-2 พันได้ไหม เราก็ได้ๆแฟนกันคิดไรมาก
พอคบกันไปเรื่อยๆเราเรียนจบทำงาน เขาก็ทำงานของเขา ระยะเวลาเกือบ 2 ปี ไม่จ่ายค่าหอช่วยเราเลย พอเราบอกว่าช่วยค่าหอหน่อยได้ไหมเราจะซื้อของใช้พวกสบู่ แชมพูเข้าห้อง เขาบอกว่า อะไรหมดบ้างละเดี๋ยวจะเอามาจากที่บ้านคือไม่ยอมออกเงินค่าหอ เราก็สะอึกกับคำพูดนี้มาก หลังๆก่อนที่เขาจะเลิกกับเราไปเขาจ่ายช่วยเดือนละ1 พัน ซึ่งไม่ได้ครึ่งของค่าหอเลย
ค่าใช้จ่ายจะกินอะไรหารครึ่งทุกอย่างแม้กระทั้งเฟรนฟรายแมค หรืออยากดูหนังชวนเราไปดูยังให้เราจ่ายเองซึ่งเราไม่ค่อยชอบดูหนัง
รถมอไซร์ไปส่งเราทำงานบางครั้งบางคราวพอถึงที่ทำงานขอค่าน้ำมัน 40-50 บ้าง ซึ่งมันก็เท่ากับเรานั่งวินทำงานราคาเดียวกัน ส่วนเรื่องไปเที่ยวต่างจังหวัดเราชวนไปไหนไม่ค่อยไปเพราะบอกเราว่าจะเก็บเงินแต่งงานกับเราซึ่งต้องประหยัด ตั้งแต่คบกันเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเขาแค่ 2 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งที่ไปหารครึ่งตลอดทั้งค่ารถค่าเรือค่าที่พักทุกอย่าง
เขาทำงานเป็นพนักงานสัญญาจ้างรายปี แต่ทำงานเหมือนในละครบุพเพสันนิวาสในยุคอโยธยานะคะ555 (ไม่สามารถบอกที่ทำงานได้นะคะเดี๋ยวกระทู้ปลิว555) เขาจะเดินทางไปต่างจังหวัดและสลับกลับมาอยู่สำนักงานที่กรุงเทพแบบนี้ ประมาณ 7-8 เดือนได้ค่ะ พอคบกันมาเรื่อยๆ ถึง 31 ธ.ค 60 คืนเคาร์ดาว คืนนั้นเรารอเขาโทรมาเขาก็ไม่โทรมาสักที เราโทรหาไม่รับสาย เราว่ามันแปลกๆไป พอสักพักเขาโทรกลับมา เรายอมรับวันนั้นเราอารมณ์เสียบ่นเขาว่าทำไมไม่โทรมาตอนเคาร์ดาว ก็ทะเลาะกันแต่ทะเลาะแบบปกติ อยู่ดีๆเขาก็ตะโกนบอกเราดังมากว่า "กุเลิกกับ จำใส่หัวกระโหลกไว้ ไม่ต้องร้องไห้กุไม่สงสาร อย่าโทรมาอีกนะ " เขาก็ตัดสายไปเราก็งงมากทะเลาะแค่นี้บอกเลิก แล้วพอเขาวางสายเราเขาก็โทรหาแม่เรา บอกว่าผมจะดูแลลูกสาวแม่ไม่ได้ละนะ (เรามารู้ทีหลังคือช่วงนั้นผญ.คนที่เป็นมือที่สามเป็นช่วงที่เขาเลิกกับแฟนเขาพอดี เขาก็ปรึกษาแฟนเรา ส่วนแฟนเราก็เอาเรื่องเราไปปรึกษาผญ.คนนั้น ประจวบเหมาะพอดี สงสัยผช.รอเวลานี้มานานเลยใช้เรื่องของเราเพื่อไปคุยกับ ผญ.คนนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เข้าทางผช.เขาละหารังใหม่ได้แล้ว )
พอหลังจากที่เขาบอกเลิกเราเช้าวันต่อมาเขาต้องกลับลงมากรุงเทพ เขาทักข้อความมาหาเราปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นในคืนนั้น พอกลับถึงห้องก็คุยกันปกติ ก็ปรับความเข้าใจเราบอกว่าที่เราหงุดหงิดคือเรารอไงและเราก็โทรหาหลายสายไม่รับ เขาก็บอกว่าที่เขาบอกเลิกเพราะเขาทำงานเหนื่อยไม่อยากพูดนานอยากรีบวางสาย
เหตุการนั้นก็ผ่านไปก็อยู่กันเหมือนเดิม เขาก็ทำงานมาๆไปๆ ส่วนเราก็ทำงาน ปกติ พอถึง
วันที่ 14 ก.พ. 60 เขากลับมาแต่เขาไม่ปกติโทรศัพย์จะหวงมาก วางคว้ำหน้าปิดเสียงตลอด เราก็สงสัยเราเลยดูโทรศัพย์เขา เขาบล็อคไลย์ผู้หญิงที่ทำงานเดียวกับเขาเราก็ว่าเอ๋เขาจะบล็อคทำไม เราก็ไม่ดูเฟสผญ.เขาไปคอมเม้นทุกโพสแบบสนิทกันมากๆ เราก็เริ่มใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เราเลยถามเขา เขาโมโหกลบเกลือนและบอกว่าที่บล็อคเพราะไม่อยากสนิทกับ ผ.ญ.คนนี้เดี่ยวคนอื่นรู้ว่าคุยกัน เราก็งงกลัวคนอื่นรู้แต่เฟสคอมเม้นทุกโพสของผญ.จ้าาาา เราเค้นถามสามวันเขาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันต่างคนต่างรู้สึกดีให้กัน เราจะถามผญ. ผช.ไม่ยอมให้ถามบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับผญ. เดี่ยว ผญ.ไม่สบายใจ ซึ่งเราเป็นแฟนอยู่ไม่สบายใจไม่แคร์เราเลย แคร์คนนั้น!!
เราเคลียกันไม่ได้เขาเลยกลับบ้าน เขาก็คุยแชทกับผญ.คนนั้นตลอดแบบส่งรูปให้กำลังใจกัน เราว่ามันไม่ใช่แค่เพื่อนละ เราเลยโทรหา ผญ. ซึ่งผญ.คนนี้โตกว่าเราประมาณ2 ปี เราถามว่าโทษนะหาหลัวเองไม่ได้หรอ นางตอบมาว่ายอมรับหาเองไม่ได้ และบอกเราว่าถ้าน้องรกแฟนน้องจริงน้องต้องรับแฟนน้องได้ทุกอย่างดิมีคนอื่นก็ต้องรับได้ ถ้าน้องอยากให้แฟนน้องมีอนาคตน้องต้องปล่อยเขาไปดิ เราบอกว่าจะพูดแบบนี้ไม่ถูกนะเราคบกับแฟนอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ของที่บ้านขงทั้งสองฝ่ายตลอดไปมาหาสู่กัน นางบอกว่า พี่เขาใจนะสังคมต่างจังหวัดไม่เหมือนคนกรุงเทพ น้องอยากให้เขาอยู่อย่าทำตัวให้เขาสงสารนะ น้องหน้าตาก็ดีอนาคตหาได้อีกเยอะ นางก็พูดให้เราเลิกกับแฟนเราบลาๆ
และพวกเพื่อนๆผญ.คนนั้นแท็ครูปที่ถ่ายกับแฟนเราแล้วด่าเราแท็คแฟนเรามาด้วยทั้งๆที่เรากับแฟนยังไม่เลิกกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราโวยวายแฟนก็ยังเข้าข้างพวกนั้น พอเราคุยกับ ผญ.จบเราโทรหา ผช. ผช.เข้าข้างผญ.คนนั้นหมด เราเลยให้เขาเลือกเขาบอกว่าเลือกไม่ได้ เราเลยตัดสินใจให้ว่างั้นห่างกับเราสักพัก ให้เขาไปททวนตัวเองเขาบอกได้ พอเขาห่างกับเราเขาไปบอกกับที่บ้านเขาว่าเขาเหนื่อยเขาขอพักเรื่องระหว่างเรากับเขา ซึ่งความจริงเขามี ผญ.คนนั้น
พอเราเริ่มแน่ใจเราเลยบอกเขาว่าจะเอายังไงถ้าจะไปก็มาเก็บของ เขาบอกเราว่า
จะกลับมาก็กลัวเขาไม่เหมือนเดิม จะเลิกกลับเราไปก็กลัวเสียใจทีหลัง ซึ่งหลังจากที่ห่างกับเราเขาก็ไปสานสัมพันธ์กับผญ.คนนั้นต่อ และบอกว่าจะทำทุกอย่างให้มันดี
ส่วนเฟสเราเป็นคนออกอาการก่อนเราลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา แต่เขาไม่ลบเขาสร้างสถานะการเหมือนว่าเราเป็นคนที่ทิ้งเขาไป เขาไม่ได้มีมือที่สามนะ ทำตัวเศร้าให้ที่บ้านเขาเห็น โพสรูปเศร้าๆทำเหมือนว่าโดนบอกเลิก จนทุกคนฝั่งเขานึกว่าเราบอกเลิกเขา ส่วนผญ.คนนั้นเราไม่รู้ความจริงมาว่านางพึ่งอกหักและแฟนเราก็เป็นที่ปรึกษาให้ ส่วนแฟนเราก็เอาเรื่องของเราไปปรึกษาเขา ผญ.เป็นลูกสาวคนที่มีอำนาจในนั้น ผญ.และคนที่ทำงานเขารู้หมดว่าเขามีเราเป็นแฟนเขานะ แต่ก็แอบกินกัน เราถึงเข้าใจที่ผญ.บอกเราว่าปล่อยเขาไปมีอนาคต (คือเราทำงานบริษัททั่วไปไม่มีอนาคตหรอ?) แล้วที่แฟนบอกว่าจะทำให้มันดี อ่ออนาคตเขาไงที่จะดี คบกับคนนี้พ่อเขาจะช่วย (คิดได้เนอะ)
หลังจากเหตุการนั้นจบเราก็ทบทวนตัวเองว่าเราจะเสียใจทำไม ที่เขาบอกเราว่าจะเก็บเงินแต่งงานประหยัดเงินที่จริงเขาจะประหยัดกับเราแต่ไปเปร์ ผญ.คนนั้น ตลอดที่คบกับเรามาเขาไม่เคยทำไรเพื่อเขาเลย เราก็ทำทุกอย่างให้เขาแล้ว ถ้าเขาคิดว่ามันไม่ดี เราก็พอแล้ว เขาไปจากเรานานแล้วแต่เราไม่รู้ตัวเองเพราะเรารักเขามาก เขามีโทรมาบอกเราด้วยว่าถ้าหากเลิกกันเขาไม่มีคนอื่นเราไม่โกรธเขาขนาดนี้ใช่ไหม ที่จริงจะเลิกตั้งแต่เคาร์ดาวแล้ว (ขนาดที่บอกเลิกวันเคาร์ดาวกลับมาก็มายืมเงินเราจ่ายค่าเช่าพระนะ555) ก็ใช่ไงคืนเคาร์ดาวเขาอยู่กับผญ.คนนั้น ปรึกษาเรื่องของเรากับผญ.คนนั้น ที่คบกับเราต่อเพราะสงสาร และมาบอกเราว่าผญ.คนนั้นมาบอกให้กลับมาคบกับเราสงสารน้องเขานะ (หึ่มทำตัวนางเองไปอีก

) และมีความบอกว่าเขายังไม่ได้กันเลยนะกับผญ.คนนั้นแค่คุยกันรู้สึกดี *จะให้เรารอพวกเทอได้กันแล้วค่อยเลิกหรอ555
ซึ่งตอนเกิดเหตุการตอนเลิกกัน
-เราก็ถามเขาว่านี่ไม่คิดถึงคืนวันเก่าที่เราช่วยเหลือกันบ้างหรอ เขาถามเราว่าช่วยอะไร เราบอกว่าอยากได้รถเงินไม่พอเห็นเขาลำบากเราก็ช่วย *เขาบอกว่ายืมตอนไหนยืมหรอจำไม่ได้แล้ว (เราไม่คิดจะทวงบุญคุณนะแต่เราพูดอยากให้เขาคิดได้บ้าง)
-เรื่องยืมเงินจะยืมเราและจะขอทยอยคืน ล่าสุดตอนที่เขาบอกเลิกเราเดือนธันวาคม กลับมาก็มาขอยืมเงินเราไปจ่ายค่าพระทั้งๆที่เขาออกเงินไปก่อนแล้วบอกว่าขอยืมมาไว้ในบัญชีไว้หมุน เดี่ยวจะค่อยๆทยอยคืน *ทั้งๆที่พึ่งบอกเลิกเราไปและมาพูดที่หลังว่าที่จริงจะเลิกนานแล้ว
-อยู่กับเรา ค่าตัดผม ค่ารถตอนไม่มีรถ ไปทำงานยังขอเราบอกว่ามีสัก 20- 30 ไหม พอดีเขาไม่มีแบงค์ย่อย
-หลังเลิกกันบอกเราว่าอย่าบอกใครนะขนาดที่บ้านเขายังไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ที่เลิกกับเขาเพราะอะไรและอย่าคุยกับผญ.คนใหม่ของเขาเดี่ยวผญ.คนใหม่จะว่ามันนิสัยไม่ดี
-บางครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะลงไม้ลงมือกับเรา มีครั้งหนึ่งจะเตะเราแต่ไม่โดนตัวเขาล้มลงปลายเตียงหน้าอกช้ำไปบอกที่บ้านเขาบอกเพื่อนเขาว่าหกล้ม
-ทุกครั้งที่ทะเลาะกันหรือมีอะไรเกิดขึ้นเราไม่เคยพูดเรื่องเขาให้เพื่อนหรือพ่อแม่เราฟังเลย เราจะเก็บไว้คนเดียวคือให้เกียร์ติเขาแต่เขาจะเอาเรื่องของเราไปปรึกษากับ ผญ.คนนั้นและเพื่อนคนอื่นตลอด
-ในเฟสเขาจะโพสรูปเราตลอดทำเหมือนกับรักเรามากแต่พอเกิดเรื่องเราเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนช็อคกันหมดเพราะไม่เคยเล่าเรื่องไม่ดีของเขาให้เพื่อนฟังเลย
จบแล้วความรัก 4 ปี แต่เขาไม่มีเยื่อใยอะไรให้เราเลย
ปล.เราตั้งกระทู้นี้เราไม่ได้ต้องการที่จะประจานใครนะคะ เราแค่ตั้งเพื่อให้เตือนตัวเองว่าอย่าไปยุ้งกับคนแบบนี้อีก ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายๆเราไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเราคิดว่าต่างต่างทำงานช่วยๆกันไปแต่เขาไม่คิดแบบเราเลย เราถือว่าที่เลิกกับเขาวันนี้ได้เพราะช่วงที่เราคบกับเขาเราทำบุญเยอะมาก อาจจะส่งผลบุญกับเราแล้วให้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนี้
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะปีนี้เจ้าของกระทู้อาจจะต้องทำบุญเพิ่มเยอะๆแล้ว
4 ปี ของเราเหมือน แค่ 4 วินาที ของเขา ความรักครั้งนี้นึกว่าละครไทยหลังข่าว
เราจะมาเล่าเรื่องความรักที่ของเราที่เราคิดว่าไม่ไม่ใช่ความรัก
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับ ผช.คนหนึ่ง ได้เกือบ4 ปีแล้วปีนี้เป็นปืที่ 4 เขาโตกว่าเรา5 ปี ตอนคบกันใหม่ๆ เราเรียนมหาลัยอยู่ปี 3 ส่วนพี่เขาทำงานแล้ว
พอคบกันได้สักพักพี่เขาก็ขอย้ายมาอยู่หอด้วย บอกว่าบ้านไกลที่ทำงานเราก็สงสารเขาเดินทางเหนื่อยก็ยอมให้มาอยู่ด้วย พอมาอยู่กับเราค่าหอไม่เคยจ่ายช่วย บอกเราว่าทนหน่อยนะช่วงนี้เขาฝึกงานยังไม่มีเงินเดือน เราก็ไม่คิดไรมากเราปกติอยู่คนเดียวเราก็จ่ายอยู่แล้ว
พออยู่ไปสักพักเขาอยากได้มอเตอร์ไซร์บอกเราว่าเขาจะย้ายหน่วยงานไปอยู่อีกที่เดินทางลำบาก อยากได้มอไซร์แต่อยากซื้อเงินสด เงินเก็บเขามีประมาณ 30% ของค่ารถ เราเห็นใจเขาเราเลยให้เขายืมเงินเรา อีก 60% ของค่ารถ เขาบอกว่า1 เดือนจะหาเงินมาคืน ครบ1 เดือน เขาหามาคืนได้แค่ 50% เหลืออีก 10% เขาบอกว่าขอทยอยจ่ายเดือนละ 1-2 พันได้ไหม เราก็ได้ๆแฟนกันคิดไรมาก
พอคบกันไปเรื่อยๆเราเรียนจบทำงาน เขาก็ทำงานของเขา ระยะเวลาเกือบ 2 ปี ไม่จ่ายค่าหอช่วยเราเลย พอเราบอกว่าช่วยค่าหอหน่อยได้ไหมเราจะซื้อของใช้พวกสบู่ แชมพูเข้าห้อง เขาบอกว่า อะไรหมดบ้างละเดี๋ยวจะเอามาจากที่บ้านคือไม่ยอมออกเงินค่าหอ เราก็สะอึกกับคำพูดนี้มาก หลังๆก่อนที่เขาจะเลิกกับเราไปเขาจ่ายช่วยเดือนละ1 พัน ซึ่งไม่ได้ครึ่งของค่าหอเลย
ค่าใช้จ่ายจะกินอะไรหารครึ่งทุกอย่างแม้กระทั้งเฟรนฟรายแมค หรืออยากดูหนังชวนเราไปดูยังให้เราจ่ายเองซึ่งเราไม่ค่อยชอบดูหนัง
รถมอไซร์ไปส่งเราทำงานบางครั้งบางคราวพอถึงที่ทำงานขอค่าน้ำมัน 40-50 บ้าง ซึ่งมันก็เท่ากับเรานั่งวินทำงานราคาเดียวกัน ส่วนเรื่องไปเที่ยวต่างจังหวัดเราชวนไปไหนไม่ค่อยไปเพราะบอกเราว่าจะเก็บเงินแต่งงานกับเราซึ่งต้องประหยัด ตั้งแต่คบกันเคยไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเขาแค่ 2 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งที่ไปหารครึ่งตลอดทั้งค่ารถค่าเรือค่าที่พักทุกอย่าง
เขาทำงานเป็นพนักงานสัญญาจ้างรายปี แต่ทำงานเหมือนในละครบุพเพสันนิวาสในยุคอโยธยานะคะ555 (ไม่สามารถบอกที่ทำงานได้นะคะเดี๋ยวกระทู้ปลิว555) เขาจะเดินทางไปต่างจังหวัดและสลับกลับมาอยู่สำนักงานที่กรุงเทพแบบนี้ ประมาณ 7-8 เดือนได้ค่ะ พอคบกันมาเรื่อยๆ ถึง 31 ธ.ค 60 คืนเคาร์ดาว คืนนั้นเรารอเขาโทรมาเขาก็ไม่โทรมาสักที เราโทรหาไม่รับสาย เราว่ามันแปลกๆไป พอสักพักเขาโทรกลับมา เรายอมรับวันนั้นเราอารมณ์เสียบ่นเขาว่าทำไมไม่โทรมาตอนเคาร์ดาว ก็ทะเลาะกันแต่ทะเลาะแบบปกติ อยู่ดีๆเขาก็ตะโกนบอกเราดังมากว่า "กุเลิกกับ จำใส่หัวกระโหลกไว้ ไม่ต้องร้องไห้กุไม่สงสาร อย่าโทรมาอีกนะ " เขาก็ตัดสายไปเราก็งงมากทะเลาะแค่นี้บอกเลิก แล้วพอเขาวางสายเราเขาก็โทรหาแม่เรา บอกว่าผมจะดูแลลูกสาวแม่ไม่ได้ละนะ (เรามารู้ทีหลังคือช่วงนั้นผญ.คนที่เป็นมือที่สามเป็นช่วงที่เขาเลิกกับแฟนเขาพอดี เขาก็ปรึกษาแฟนเรา ส่วนแฟนเราก็เอาเรื่องเราไปปรึกษาผญ.คนนั้น ประจวบเหมาะพอดี สงสัยผช.รอเวลานี้มานานเลยใช้เรื่องของเราเพื่อไปคุยกับ ผญ.คนนั้น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ )
พอหลังจากที่เขาบอกเลิกเราเช้าวันต่อมาเขาต้องกลับลงมากรุงเทพ เขาทักข้อความมาหาเราปกติเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นในคืนนั้น พอกลับถึงห้องก็คุยกันปกติ ก็ปรับความเข้าใจเราบอกว่าที่เราหงุดหงิดคือเรารอไงและเราก็โทรหาหลายสายไม่รับ เขาก็บอกว่าที่เขาบอกเลิกเพราะเขาทำงานเหนื่อยไม่อยากพูดนานอยากรีบวางสาย
เหตุการนั้นก็ผ่านไปก็อยู่กันเหมือนเดิม เขาก็ทำงานมาๆไปๆ ส่วนเราก็ทำงาน ปกติ พอถึงวันที่ 14 ก.พ. 60 เขากลับมาแต่เขาไม่ปกติโทรศัพย์จะหวงมาก วางคว้ำหน้าปิดเสียงตลอด เราก็สงสัยเราเลยดูโทรศัพย์เขา เขาบล็อคไลย์ผู้หญิงที่ทำงานเดียวกับเขาเราก็ว่าเอ๋เขาจะบล็อคทำไม เราก็ไม่ดูเฟสผญ.เขาไปคอมเม้นทุกโพสแบบสนิทกันมากๆ เราก็เริ่มใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เราเลยถามเขา เขาโมโหกลบเกลือนและบอกว่าที่บล็อคเพราะไม่อยากสนิทกับ ผ.ญ.คนนี้เดี่ยวคนอื่นรู้ว่าคุยกัน เราก็งงกลัวคนอื่นรู้แต่เฟสคอมเม้นทุกโพสของผญ.จ้าาาา เราเค้นถามสามวันเขาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันต่างคนต่างรู้สึกดีให้กัน เราจะถามผญ. ผช.ไม่ยอมให้ถามบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับผญ. เดี่ยว ผญ.ไม่สบายใจ ซึ่งเราเป็นแฟนอยู่ไม่สบายใจไม่แคร์เราเลย แคร์คนนั้น!!
เราเคลียกันไม่ได้เขาเลยกลับบ้าน เขาก็คุยแชทกับผญ.คนนั้นตลอดแบบส่งรูปให้กำลังใจกัน เราว่ามันไม่ใช่แค่เพื่อนละ เราเลยโทรหา ผญ. ซึ่งผญ.คนนี้โตกว่าเราประมาณ2 ปี เราถามว่าโทษนะหาหลัวเองไม่ได้หรอ นางตอบมาว่ายอมรับหาเองไม่ได้ และบอกเราว่าถ้าน้องรกแฟนน้องจริงน้องต้องรับแฟนน้องได้ทุกอย่างดิมีคนอื่นก็ต้องรับได้ ถ้าน้องอยากให้แฟนน้องมีอนาคตน้องต้องปล่อยเขาไปดิ เราบอกว่าจะพูดแบบนี้ไม่ถูกนะเราคบกับแฟนอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ของที่บ้านขงทั้งสองฝ่ายตลอดไปมาหาสู่กัน นางบอกว่า พี่เขาใจนะสังคมต่างจังหวัดไม่เหมือนคนกรุงเทพ น้องอยากให้เขาอยู่อย่าทำตัวให้เขาสงสารนะ น้องหน้าตาก็ดีอนาคตหาได้อีกเยอะ นางก็พูดให้เราเลิกกับแฟนเราบลาๆ
และพวกเพื่อนๆผญ.คนนั้นแท็ครูปที่ถ่ายกับแฟนเราแล้วด่าเราแท็คแฟนเรามาด้วยทั้งๆที่เรากับแฟนยังไม่เลิกกัน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เราโวยวายแฟนก็ยังเข้าข้างพวกนั้น พอเราคุยกับ ผญ.จบเราโทรหา ผช. ผช.เข้าข้างผญ.คนนั้นหมด เราเลยให้เขาเลือกเขาบอกว่าเลือกไม่ได้ เราเลยตัดสินใจให้ว่างั้นห่างกับเราสักพัก ให้เขาไปททวนตัวเองเขาบอกได้ พอเขาห่างกับเราเขาไปบอกกับที่บ้านเขาว่าเขาเหนื่อยเขาขอพักเรื่องระหว่างเรากับเขา ซึ่งความจริงเขามี ผญ.คนนั้น
พอเราเริ่มแน่ใจเราเลยบอกเขาว่าจะเอายังไงถ้าจะไปก็มาเก็บของ เขาบอกเราว่า จะกลับมาก็กลัวเขาไม่เหมือนเดิม จะเลิกกลับเราไปก็กลัวเสียใจทีหลัง ซึ่งหลังจากที่ห่างกับเราเขาก็ไปสานสัมพันธ์กับผญ.คนนั้นต่อ และบอกว่าจะทำทุกอย่างให้มันดี
ส่วนเฟสเราเป็นคนออกอาการก่อนเราลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา แต่เขาไม่ลบเขาสร้างสถานะการเหมือนว่าเราเป็นคนที่ทิ้งเขาไป เขาไม่ได้มีมือที่สามนะ ทำตัวเศร้าให้ที่บ้านเขาเห็น โพสรูปเศร้าๆทำเหมือนว่าโดนบอกเลิก จนทุกคนฝั่งเขานึกว่าเราบอกเลิกเขา ส่วนผญ.คนนั้นเราไม่รู้ความจริงมาว่านางพึ่งอกหักและแฟนเราก็เป็นที่ปรึกษาให้ ส่วนแฟนเราก็เอาเรื่องของเราไปปรึกษาเขา ผญ.เป็นลูกสาวคนที่มีอำนาจในนั้น ผญ.และคนที่ทำงานเขารู้หมดว่าเขามีเราเป็นแฟนเขานะ แต่ก็แอบกินกัน เราถึงเข้าใจที่ผญ.บอกเราว่าปล่อยเขาไปมีอนาคต (คือเราทำงานบริษัททั่วไปไม่มีอนาคตหรอ?) แล้วที่แฟนบอกว่าจะทำให้มันดี อ่ออนาคตเขาไงที่จะดี คบกับคนนี้พ่อเขาจะช่วย (คิดได้เนอะ)
หลังจากเหตุการนั้นจบเราก็ทบทวนตัวเองว่าเราจะเสียใจทำไม ที่เขาบอกเราว่าจะเก็บเงินแต่งงานประหยัดเงินที่จริงเขาจะประหยัดกับเราแต่ไปเปร์ ผญ.คนนั้น ตลอดที่คบกับเรามาเขาไม่เคยทำไรเพื่อเขาเลย เราก็ทำทุกอย่างให้เขาแล้ว ถ้าเขาคิดว่ามันไม่ดี เราก็พอแล้ว เขาไปจากเรานานแล้วแต่เราไม่รู้ตัวเองเพราะเรารักเขามาก เขามีโทรมาบอกเราด้วยว่าถ้าหากเลิกกันเขาไม่มีคนอื่นเราไม่โกรธเขาขนาดนี้ใช่ไหม ที่จริงจะเลิกตั้งแต่เคาร์ดาวแล้ว (ขนาดที่บอกเลิกวันเคาร์ดาวกลับมาก็มายืมเงินเราจ่ายค่าเช่าพระนะ555) ก็ใช่ไงคืนเคาร์ดาวเขาอยู่กับผญ.คนนั้น ปรึกษาเรื่องของเรากับผญ.คนนั้น ที่คบกับเราต่อเพราะสงสาร และมาบอกเราว่าผญ.คนนั้นมาบอกให้กลับมาคบกับเราสงสารน้องเขานะ (หึ่มทำตัวนางเองไปอีก
ซึ่งตอนเกิดเหตุการตอนเลิกกัน
-เราก็ถามเขาว่านี่ไม่คิดถึงคืนวันเก่าที่เราช่วยเหลือกันบ้างหรอ เขาถามเราว่าช่วยอะไร เราบอกว่าอยากได้รถเงินไม่พอเห็นเขาลำบากเราก็ช่วย *เขาบอกว่ายืมตอนไหนยืมหรอจำไม่ได้แล้ว (เราไม่คิดจะทวงบุญคุณนะแต่เราพูดอยากให้เขาคิดได้บ้าง)
-เรื่องยืมเงินจะยืมเราและจะขอทยอยคืน ล่าสุดตอนที่เขาบอกเลิกเราเดือนธันวาคม กลับมาก็มาขอยืมเงินเราไปจ่ายค่าพระทั้งๆที่เขาออกเงินไปก่อนแล้วบอกว่าขอยืมมาไว้ในบัญชีไว้หมุน เดี่ยวจะค่อยๆทยอยคืน *ทั้งๆที่พึ่งบอกเลิกเราไปและมาพูดที่หลังว่าที่จริงจะเลิกนานแล้ว
-อยู่กับเรา ค่าตัดผม ค่ารถตอนไม่มีรถ ไปทำงานยังขอเราบอกว่ามีสัก 20- 30 ไหม พอดีเขาไม่มีแบงค์ย่อย
-หลังเลิกกันบอกเราว่าอย่าบอกใครนะขนาดที่บ้านเขายังไม่ค่อยรู้เรื่องนี้ที่เลิกกับเขาเพราะอะไรและอย่าคุยกับผญ.คนใหม่ของเขาเดี่ยวผญ.คนใหม่จะว่ามันนิสัยไม่ดี
-บางครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะลงไม้ลงมือกับเรา มีครั้งหนึ่งจะเตะเราแต่ไม่โดนตัวเขาล้มลงปลายเตียงหน้าอกช้ำไปบอกที่บ้านเขาบอกเพื่อนเขาว่าหกล้ม
-ทุกครั้งที่ทะเลาะกันหรือมีอะไรเกิดขึ้นเราไม่เคยพูดเรื่องเขาให้เพื่อนหรือพ่อแม่เราฟังเลย เราจะเก็บไว้คนเดียวคือให้เกียร์ติเขาแต่เขาจะเอาเรื่องของเราไปปรึกษากับ ผญ.คนนั้นและเพื่อนคนอื่นตลอด
-ในเฟสเขาจะโพสรูปเราตลอดทำเหมือนกับรักเรามากแต่พอเกิดเรื่องเราเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนช็อคกันหมดเพราะไม่เคยเล่าเรื่องไม่ดีของเขาให้เพื่อนฟังเลย
จบแล้วความรัก 4 ปี แต่เขาไม่มีเยื่อใยอะไรให้เราเลย
ปล.เราตั้งกระทู้นี้เราไม่ได้ต้องการที่จะประจานใครนะคะ เราแค่ตั้งเพื่อให้เตือนตัวเองว่าอย่าไปยุ้งกับคนแบบนี้อีก ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายๆเราไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเราคิดว่าต่างต่างทำงานช่วยๆกันไปแต่เขาไม่คิดแบบเราเลย เราถือว่าที่เลิกกับเขาวันนี้ได้เพราะช่วงที่เราคบกับเขาเราทำบุญเยอะมาก อาจจะส่งผลบุญกับเราแล้วให้หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนี้
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะปีนี้เจ้าของกระทู้อาจจะต้องทำบุญเพิ่มเยอะๆแล้ว